Δήμος Αθηναίων: Καλεί καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς για την προώθηση του πολιτισμού μέσω δράσεων

Ο Δήμος Αθηναίων, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του για την στήριξη του πολιτισμού, καλεί καλλιτέχνες και εκπαιδευτικούς σε φθινοπωρινά εργαστήρια που προωθούν αντίστοιχα το δημιουργικό έργο και την πολιτιστική επιμόρφωση.

Το Εργαστήριο Ποιώ, το Maker Space του Δήμου Αθηναίων, οργανώνει τα εργαστήρια Make:ART με θέμα Σύγχρονες Τεχνολογίες και Τεχνικές Ψηφιακής Σχεδίασης και Κατασκευής. Για πρώτη φορά τα εργαστήρια απευθύνονται αποκλειστικά σε καλλιτέχνες (ζωγράφους, χαράκτες, γλύπτες, σκηνογράφους, σχεδιαστές μόδας, μουσικούς-κατασκευαστές μουσικών οργάνων κ.ά.), έχουν ελεύθερη συμμετοχή και θα υλοποιηθούν σε ολιγομελείς ομάδες των 10 ατόμων, τηρώντας όλα τα ισχύοντα μέτρα ασφάλειας και προστασίας από τον Covid 19. Κάθε εργαστήρι θα έχει συνολική διάρκεια 64 ωρών και μετά την ολοκλήρωσή του θα απονεμηθεί στους συμμετέχοντες Πιστοποιητικό Συμμετοχής από το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Οι καλλιτέχνες, ανεξαρτήτως τεχνολογικού γνωστικού υπόβαθρου, εξοικειώνονται με μηχανήματα, τεχνικές και λογισμικό σχεδίασης (όπως laser cutter, 3d printer, CNC router, modelling, διαδραστικές εφαρμογές, ρομποτική, 2D-3D σχεδιασμός κ.ά.), προκειμένου με την υποστήριξη των υπεύθυνων του εργαστηρίου, να δημιουργήσουν ένα ολοκληρωμένο έργο εντάσσοντας τις νέες αυτές τεχνολογίες στην υπάρχουσα επαγγελματική πρακτική τους.

Το πρώτο workshop θα πραγματοποιηθεί από τις 21/09 έως τις 2/10/2020 στις εγκαταστάσεις του ΠΟΙΩ, στο Σεράφειο του Δήμου Αθηναίων(Πειραιώς & Π. Ράλλη). Οι ενδιαφερόμενοι καλλιτέχνες μπορούν να αποστείλουν e mail εκδήλωσης ενδιαφέροντος μαζί με ένα συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα έως την Τρίτη 15/09/2020 στο [email protected].

Παράλληλα, το πρόγραμμα «Έτσι Μαθαίνω Καλύτερα» του Δήμου Αθηναίων υλοποιεί τον κύκλο επιμορφωτικών σεμιναρίων και βιωματικών εργαστηρίων «Ευμάθεια» στο 87^ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών (Ορφέως 58, Βοτανικός) για τέσσερα  διαδοχικά Σαββατοκύριακα, ξεκινώντας από τις 19-20 Σεπτεμβρίου, τις ώρες 10:00-17:00. Οι δράσεις θα υλοποιηθούν σύμφωνα με τα ισχύοντα μέτρα ασφάλειας και προστασίας από τον Covid 19.

Οι επιμορφωτικές δράσεις πραγματοποιούνται με ελεύθερη συμμετοχή, έχουν συνολική διάρκεια 60 ωρών και με την ολοκλήρωσή τους, οι συμμετέχοντες  θα παραλάβουν Βεβαίωση Παρακολούθησης από το Πολυτεχνείο Κρήτης.

Οι δηλώσεις εγγραφής σε αυτόν τον κύκλο της «Ευμάθειας» θα γίνονται δεκτές μέχρι την Τρίτη 15/09/2020 στο [email protected].

To Πρόγραμμα «Έτσι Μαθαίνω Καλύτερα» του Δήμου Αθηναίων έχει ως βασικό αντικείμενο την επιμόρφωση παιδαγωγών και εκπαιδευτικών στην εφαρμογή καινοτόμων τεχνικών για την αναβάθμιση του σχολικού χώρου και τον εμπλουτισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Υλοποιείται από το Πολυτεχνείο Κρήτης και εντάσσεται στο ευρύτερο στρατηγικό σχέδιο επιμορφωτικού, ερευνητικού και αναπτυξιακού χαρακτήρα της Διεύθυνσης Παιδικής Ηλικίας, Παιδείας και Δια Βίου Μάθησης του Δήμου Αθηναίων για την αναβάθμιση του ρόλου του σχολείου, ως βασικού στοιχείου του κοινωνικού ιστού και ως καταλύτη για τη μελλοντική εξέλιξη των πολιτών και της πόλης.

Μέσα σε ένα διαθεματικό πλαίσιο εφαρμογής, το πρόγραμμα υλοποιεί κύκλους επιμορφωτικών σεμιναρίων και βιωματικών εργαστηρίων που αξιοποιούν στην εκπαίδευση αναγνωρισμένες καλές πρακτικές από την αρχιτεκτονική, την τεχνολογία και την τέχνη.

Έχουν στόχο να βελτιώσουν την ποιότητα του σχολικού χώρου, να ενισχύσουν τις παιδαγωγικές πρακτικές των εκπαιδευτικών όλων των βαθμίδων, να εμπλουτίσουν και να διευρύνουν τις μαθησιακές προοπτικές των παιδιών από έξι μηνών ως και 18 χρόνων και να δημιουργήσουν τελικά ένα θετικό περιβάλλον μάθησης ευνοϊκό για την ανάπτυξη και εξέλιξη όλης της σχολικής κοινότητας.

Οι επιμορφωτικές δράσεις της «Ευμάθειας» συγκεκριμένα, απευθύνονται σε εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις σχολικές μονάδες του Δήμου Αθηναίων καθώς και στις παιδαγωγούς του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών. Οι κύκλοι της «Ευμάθειας» συνδέουν την εκπαίδευση με τις εικαστικές τέχνες, το χορό, τη μουσική, το θέατρο, τη γλυπτική και τον λόγο και επιδιώκουν την κατανόηση των δυνατοτήτων που δίνει η Τέχνη στη δημιουργικότητα και ο πολιτισμός στην καλλιέργεια των μαθητών, ώστε να ενδυναμωθούν ως άτομα και να γίνουν δημιουργικοί πολίτες.

Όπως είναι πια παγκόσμια γνωστό και υποστηρίζεται ευρέως, οι τέχνες, περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο γνωστικό αντικείμενο στο σχολείο, έχουν τη δυνατότητα να διευρύνουν το πλαίσιο της εκλογικευμένης γνώσης και να δημιουργήσουν πρόσφορο έδαφος για την επιπλέον κατανόηση του διαφορετικού και του απρόσμενου. Με την Τέχνη ως αρωγό οι εκπαιδευτικοί βρίσκουν γόνιμο έδαφος να εμπλουτίσουν την παιδαγωγική τους προσωπικότητα με πολύπλευρα μέσα αλλά και το κίνητρο να ανταποκριθούν πιο δημιουργικά και πιο δυναμικά στην ολοένα και πιο απαιτητική εκπαιδευτική διαδικασία αλλά και στην ενήλικη ζωή τους.

Πολύ περισσότερο, οι κύκλοι της «Ευμάθειας» έχουν ως απώτερο στόχο να προσφέρουν στους εκπαιδευτικούς μαθησιακά εργαλεία που ενθαρρύνουν τα παιδιά να ανοιχτούν στη μάθηση με όλες τους τις αισθήσεις, να αναδείξουν την αξία της υποκειμενικής κριτικής σκέψης, να ισορροπούν άφοβα μεταξύ λογικής και φαντασίας στο σχολείο και να προσεγγίζουν τη μάθηση τόσο διανοητικά, όσο και συναισθηματικά.

Νικόλαος Παπαδημητρίου
Εικαστικός, Χαράκτης, Εκπαιδευτικός

«Σε μια συνοπτική εκτίμηση του πεδίου Εικαστικά και Εκπαίδευση θα μπορούσα να τονίσω την αναγκαιότητα διδασκαλίας των Εικαστικών Τεχνών περισσότερο σε μια λογική αυτόνομης έκφρασης και ελεύθερης δημιουργική δράσης που προσφέρει το συγκεκριμένο αντικείμενο σε αντίθεση με μαθήματα που απαιτούν μια συμμόρφωση στους κανόνες και το αποτέλεσμα μιας ερώτησης ή μιας άσκησης είναι αυστηρά ορισμένο και αποφασισμένο αξιωματικά σε ένα εντελώς συγκεκριμένο πλαίσιο. Το πεδίο των εικαστικών τεχνών αποτελεί ένα είδος φυγής, μια απόδραση και μια εκγύμναση της φαντασίας, ένας οραματισμός, ένα παράθυρο στο επιφανειακά αλλόκοτο, στο ανέφικτο, αλλά και μια σπουδή στη δημιουργία εκ του μηδενός με τη χρήση του ελάχιστου.»

Δήμητρα Χαραλάμπους
Χορεύτρια, Performer, Καθηγήτρια Χορού

«Αν υποθέσουμε πως στον κόσμο μας, το κοινώς αποδεκτό είναι το απτό, συμπερασματικά εμείς υπάρχουμε λόγω του όγκου που καταλαμβάνουμε στον χώρο. Το σώμα δηλώνει την ύπαρξή μας, η οποία συνήθως θεωρείται ολοκληρωμένη και το σώμα αντιμετωπίζεται ως κάτι αυθύπαρκτο από τη στιγμή της γέννησης μέχρι το θάνατό του. Η ενδιάμεση πορεία ζωής είναι κεντραρισμένη ώστε πολύ απλά να κινείται. Άρα το σώμα είναι το σταθερό οίκημά μας, αλλά συνάμα μεταβλητό καθώς αλλάζει ανάλογα με την εκάστοτε βιωματική του στιγμή. Σύνθετο, με πολλά συστήματα που οφείλουν να λειτουργήσουν συντονισμένα. Μπορούμε να δούμε το σώμα ως γεωμετρικό, της φθοράς ή της νεανικής ρώμης, των αισθήσεων, των αντιφάσεων, σώμα ως ασπίδα, ως καταγραφέας χρόνου, καταμετρητής κάθε δευτερολέπτου, ως κέλυφος, σώμα ως περίβλημα ψυχής και ταύτισή της. Στις συναντήσεις μας
θα κινηθούμε, φτάνοντας στο να χορέψουμε τεχνικά χωρίς λόγια, χωρίς καμία σωματική απαίτηση και χωρίς να χρειάζεται η εκπλήρωση κάποιου στόχου. Θα φτιάξουμε μαζί μια κινητική παλέτα παρατηρώντας εμάς σε διαφορετικές συνθήκες ώστε να γνωρίσουμε τις εκφράσεις και τις ποιότητες του σώματος μας. Στόχος είναι να ξανά-συστηθούμε με το σώμα μας, επιδιώκοντας ένας εσωτερικό διάλογο σε σχέση με εμάς που ίσως μας κεντρίσει το ενδιαφέρον να αρχίσουμε να βλέπουμε το σώμα ως εν δυνάμει εργαλείο, ορίζοντάς το ως λειτουργικό.»

Στέλιος Βγαγκές
Δάσκαλος/Εμψυχωτής θεατρικού Παιχνιδιού/Θεατροπαιδαγωγός
Τζωρτζίνα Κακουδάκη
Δραματουργός, Σκηνοθέτις, Θεατρολόγος, θεατροπαιδαγωγός
Μαντώ Κουρετζή
Νηπιαγωγός /Θεατροπαιδαγωγός/Ειδική σε θέματα Αισθητικής Αγωγής & Ελληνικού Πολιτισμού

«Οι συμμετέχοντες στο πρόγραμμα, στόχος είναι να κατανοήσουν ότι: Το Θέατρο στην Παιδαγωγική του διάσταση, αφορά σε πολλαπλά πεδία: στην καλλιέργεια της γλώσσας και του λόγου, στη χρήση του χώρου, στη σχέση με τα κείμενα, στην πρωτότυπη συγγραφή. Παράλληλα βοηθά στην ανάδυση της επινοητικότητας, της φαντασίας, καθώς και της κοινωνικής ενεργοποίησης του μαθητή αλλά και στην καλλιτεχνική του διάσταση το Θέατρο στο σχολείο πρέπει να λειτουργεί πρωτίστως ως αισθητική εμπειρία και να μην έχει ως μοναδικό στόχο το «θέαμα». Εδώ η εμπειρία είναι μέσο έκφρασης και αίσθησης, χώρος επικοινωνίας και βιωματικής μάθησης. Με το Θέατρο ως εφαρμογή ο μαθητής περνάει σταδιακά σε μια συνθετική αντίληψη του Κόσμου, ενώ συγχρόνως τολμά και την προσωπική του ένταξη στο κοινωνικό πλαίσιο. Μαθαίνει παίζοντας τα γεγονότα της ζωής, ερμηνεύει την ανθρώπινη συμπεριφορά, αναλύει τους χαρακτήρες, και δημιουργεί, μέσω της μεταμόρφωσης, τις δικές του προτάσεις και στάσεις ζωής. Η Παιδαγωγική Θεάτρου στο σχολείο ,επομένως, συμβάλλει στην ποιοτική μετεξέλιξης της κοινωνίας σε ένα ανθρωπιστικό περιβάλλον συμπερίληψης και αποδοχής.»

Κάτια Καντούρη
Εκπαιδευτικός, Αφηγήτρια

«Λόγος προσωπικός από τη γλώσσα στο αφτί κι απ` το αφτί στο στόμα. Μερικές φορές και από το χαρτί πάλι στο αφτί κι απ` το αφτί στο στόμα. Λόγος ρυθμός, επανάληψη, μουσική, χρώματα, λόγος παραμυθία. Η ανάσα του αφηγητή ενώνεται με την ανάσα του ακροατή, η ιστορία κινείται, η ψυχή ονειρεύεται, ο μικρός και ο μεγάλος ακροατής συγκινείται, ο καθένας στο εδώ και στο τώρα δημιουργεί το δικό του παρόν όπου όλα είναι δυνατά. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν τα παραμύθια… Τα παραμύθια που μας μιλούν συμβολικά για την προσωπική και συλλογική εξέλιξη του ανθρώπου, τα παραμύθια που χωρίς σκηνικά φτιάχνουν ένα μαγικό τοπίο, τα παραμύθια που επαναλαμβάνονται, τα παραμύθια που ταξιδεύουν στις γωνιές της γης, τα παραμύθια του τόπου μας, τα παραμύθια για μικρούς και μεγάλους. Ιστορίες από τη μυθολογία, λαϊκά μαγικά παραμύθια, παραμύθια της προσωπικής παράδοσης. Από τη στιγμή που κάποιος λέει μίαν ιστορία και την εννοεί, υπάρχει επικοινωνία. Υπάρχουν τα στοιχεία που φέρει ο παραμυθάς και τα στοιχεία που είναι κοινά στις ιστορίες και στους ανθρώπους. Γι` αυτό και η αφήγηση μπορεί να είναι ένα συναρπαστικό εργαλείο για τον καθένα ξεχωριστά σε προσωπικό επίπεδο και σε κάθε ηλικία, όσο και για την ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ των μελών μιας ομάδας, μέσα από την αναψυχή, τη μεταμόρφωση, και τη συμμετοχή.»

Ιωάννης Βγόντζας
Εικαστικός, Γραφίστας, Παιδαγωγός

«Βιωματικά επιμορφωτικά εργαστήρια κατά τα οποία επιχειρείται η εξοικείωση των εκπαιδευτικών με την πολλαπλότητα των προσεγγίσεων της δημιουργικής διεργασίας που αφορά στη σύλληψη και την κατασκευή τρισδιάστατων εικαστικών συνθέσεων. Απώτερος σκοπός των εργαστηρίων είναι η αξιοποίηση τόσο της αισθητικής εμπειρίας, όσο και της μετασχηματιστικής δημιουργικής διεργασίας, στον εμπλουτισμό και την ενίσχυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο εκπαιδευτικός, έχοντας έρθει σε επαφή με μεθόδους όπως η αποδόμηση και η επανασύνθεση, εξοπλίζεται με νέα εργαλεία που θα τον βοηθήσουν να προσεγγίσει εκ νέου το παιδαγωγικό αντικείμενο.»

Κώστας Μόσχος
Συνθέτης, Μουσικολόγος, Μουσικοπαιδαγωγός
Ναστάζια Μπέικοφ
Μουσικός, Μουσικοπαιδαγωγός

«Στον κύκλο των σεμιναρίων η προσέγγιση της μουσικής δεν περιορίζεται στην συνήθη πρακτική, δηλαδή στην εκμάθηση τραγουδιών, κάποιου απλού οργάνου, ή της μουσικής σημειογραφίας, αλλά είναι πιο εμπλουτισμένη. Κατ’ αρχήν δεν απευθύνεται τόσο σε μουσικούς, όσο σε εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας ή άλλες ειδικότητες, παρέχοντάς τους εφόδια για να κάνουν το μάθημά τους πιο ενδιαφέρον αλλά και να διαχέουν τη μουσική εμπειρία σε όλη την εκπαιδευτική διαδικασία. Αντιμετωπίζοντας το παιδί ως αυριανό ενήλικα, στόχος είναι, να μπορεί να απολαμβάνει τη μουσική, ως συνειδητός ποιοτικός ακροατής, ευαισθητοποιούμενος στην τέχνη των ήχων, μέσα από τη μουσική παρατήρηση, ανακαλύπτοντας τους διάφορους μουσικούς πολιτισμούς και τη γλώσσα τους, παράλληλα καλλιεργώντας το αυτί του, αναπτύσσοντας ενεργά την εγγενή δημιουργικότητά του αλλά και τη χαρά της μουσική εκτέλεσης μέσα από τον αυτοσχεδιασμό, την performance ακόμη και την πολύτεχνη έκφραση. Η προσέγγιση είναι αποκλειστικά βιωματική και δεν απαιτείται πρότερη μουσική γνώση. Αρκεί η αγάπη για τη μουσική!»