Στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης, εκεί όπου όλα πρέπει να κινούνται, τώρα έχουν μπει στο pause. Τι έχει συμβεί; Παρότι, διανύουμε τον τελευταίο μήνα του χρόνου, το ακαδημαϊκό έτος στην ΚΣΟΤ δεν έχει καν ξεκινήσει. Αιτία η καθυστέρηση προκήρυξης για την πρόσληψη των ωρομίσθιων καθηγητών που στελεχώνουν το διδακτικό προσωπικό. Γεγονός που μεταφράζεται αυτόματα στην συρρίκνωση της διδακτέας ύλης κατά το 1/3, αφού η “σχολική” χρονιά θα διαρκέσει έξι αντί για δέκα μήνες.
«Είναι πολύ χρονοβόρα η διαδικασία προκήρυξης των καθηγητών αφού η ΚΣΟΤ δεν έχει μόνιμο διδακτικό προσωπικό. Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει. Κάθε χρόνο ζούμε την ίδια κατάσταση και πρέπει να υπερβαίνουμε τον δαίδαλο της γραφειοκρατίας ώστε να ξεκινήσουν τα μαθήματα» επιβεβαιώνει η διευθύντρια της σχολής, Βίκυ Μαραγκοπούλου. Βεβαίως, κατά τις προηγούμενες χρονιές τα μαθήματα ξεκινούσαν στο τέλος Οκτωβρίου· φέτος είναι η πρώτη φορά που το πρόβλημα έχει προχωρήσει τόσο χρονικά και που δεν προβλέπεται να επιλυθεί μέσα στο Δεκέμβριο.
«Κάθε χρόνο ζούμε την ίδια κατάσταση και πρέπει να υπερβαίνουμε τον δαίδαλο της γραφειοκρατίας ώστε να ξεκινήσουν τα μαθήματα» εξηγεί η Βίκυ Μαραγκοπούλου.
Προς το παρόν, οι 141 μαθητές της ΚΣΟΤ – 64 στα επαγγελματικά τμήματα και 77 στο προπαρασκευαστικό στάδιο του φυτώριου – απασχολούνται σε σεμιναριακούς κύκλους, αναμένωντας την στελέχωση της σχολής τους από το υπουργείο Εσωτερικών. Πρόκειται για 25 καθηγητές που διδάσκουν χορό όσο και θεωρητικά μαθήματα.
Την προηγούμενη εβδομάδα, κλιμάκιο των μαθητών βρέθηκε σε συμβολική διαμαρτυρία έξω από το υπουργείο Πολιτισμού, δηλώνοντας πως η κλειστή ΚΣΟΤ «τους προσβάλλει» καθώς είναι δηλωτική της υποβάθμισης των καλλιτεχνικών σπουδών στην Ελλάδα. Σε σχετική επιστολή προς την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, ο σύλλογος των φοιτητών της ΚΣΟΤ θέτουν ένα σύνολο ζητημάτων που ταλανίζει διαχρονικά τη σχολή, κάνοντας λόγο για την υποτίμηση των πτυχίων τους, την υποχρηματοδότηση της σχολής και τις ανεπαρκείς εγκαταστάσεις που έχει στη διάθεση της.
Επιστολή διαμαρτυρίας προς την υπουργό Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, έστειλε ο σύλλογος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης.
Η Βίκυ Μαραγκοπούλου εντοπίζει την πηγή όλων των παραπάνω προβλημάτων στο απαρχαιωμένο νομικό πλαίσιο λειτουργίας της ΚΣΟΤ «το οποίο πρέπει να εκσυγχρονιστεί αν θέλουμε να στήσουμε ένα σύγχρονο σχολείο. Χρειαζόμαστε ένα νέο οργανόγραμμα, το οποίο δεν θα μας λύνει μόνο τις τρέχουσες ανάγκες, αλλά θα είναι ένα πλαίσιο εμπνευσμένο το οποίο θα βλέπει μπροστά και θα εξασφαλίζει ένα σωστό τρόπο λειτουργίας και κατά τις επόμενες δεκατίες», τονίζει η διευθύντρια της σχολής και εξηγεί πως για την σύσταση ενός νέου καταστατικού λειτουργίας απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος. «Το νομοσχέδιο που πρέπει να κατατεθεί δεν χωράει προχειρότητες. Οφείλει να εκφράζει το όραμα και να συνάδει με ένα σχολείο σύγχρονου χορού στον 21ο αιώνα».
«Ανεπαρκείς εγκαταστάσεις» καταγγέλουν οι μαθητές της ΚΣΟΤ.
Κι ενώ η διοίκηση βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας με το υπουργείο Πολιτισμού – «το οποίο είναι σύμμαχος μας» όπως λέει η κ. Μαραγκοπούλου – η γραφειοκρατική διαδικασία εξακολουθεί να διατηρεί ακινητοποιημένη τη σχολή.
Η συζήτηση που έχει ανοίξει γύρω από την κλειστή ΚΣΟΤ φέρνει, ωστόσο, στην επιφάνεια και μια σειρά από άλλα συντηρούμενα προβλήματα. Οι μαθητές της καταγγέλουν τις «επισφαλείς και ανεπαρκείς εγκαταστάσεις τους» ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν είναι λίγες φορές που οι ίδιοι φροντίζουν για την καθαριότητα των χώρων. Η κ. Μαραγκοπούλου επιβεβαιώνει πως ο σεισμός του περασμένου Ιουλίου τραυμάτισε το ιστορικό μεσοπολεμικό κτίριο (έργο του Γεωργίου Σ. Κοντολέων), γεγονός που έχει θέσει έκτοτε μια αίθουσα στον τρίτο όροφο εκτός χρήσης. Και παρότι το ΥΠΠΟ προτίθεται να καλύψει την αποκατάσταση της, η αίθουσα εξακολουθεί να παραμένει κλειστή.
Χορεύοντας στην είσοδο του ιστορικού κτιρίου της Ομήρου.
Η ΚΣΟΤ παίρνει ετήσια τακτική επιχορήγηση ύψους 550.000 ευρώ, «πολύ μικρό ποσό για τις ανάγκες μιας σχολής σαν τη δική μας», όπως τονίζει η διευθύντρια της σχολής. «Και αύξηση στην επιχορήγηση αιτούμαστε και επιπλέον χώρους χρειαζόμαστε γιατί το κτίριο της Ομήρου δεν μας καλύπτει» συνεχίζει και καταλήγει. «’Ολα αυτά, όμως, πρέπει να αντιμετωπιστούν συνολικά».
