Υπόγειο, του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ στο θέατρο Olvio
Το έργο του Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ, επιστρέφει για 2η χρονιά, στο θέατρο Olvio, σε σκηνοθεσία Νατάσας Παπαμιχαήλ.
Μια τυχαία συνάντηση δυο ανδρών σε ένα σπίτι -ισόγειο, δύο όροφοι και υπόγειο- με μια απρόσμενη εξέλιξη. Και οι δυο αναζητούν ή ”κρύβουν” μια γυναίκα που γίνεται η αφορμή για μια ασυνήθιστη αναμέτρηση μεταξύ τους. H σχέση τους φτάνει στα άκρα. Στο τέλος του δρόμου κρύβεται ένα μυστικό. Μια αλήθεια που κανείς δεν θέλει να δει και να αναμετρηθεί.
Αγάπη, μίσος κι ένας αναπάντεχος κύκλος ζωής, σε ένα άχρονο – διαχρονικό αλλά και παράλογο ψυχολογικό αριστούργημα από τον μετρ του είδους Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ.
Για τον συγγραφέα
Ο Ζουζέπ Μαρία Μπενέτ Ι Ζουρνέτ γεννήθηκε στη Βαρκελώνη το 1940. Τα θέματά του αντανακλούν τον προβληματισμό για την πατρίδα του, τη δυτική κοινωνία και το σύστημά της αλλά και τον άνθρωπο και τον εσωτερικό χαώδη κόσμο του, αναμιγνύοντας στοιχεία ιστορικά και φανταστικά.
Έχει γράψει περισσότερα από 40 θεατρικά έργα, πολλά από τα οποία έχουν βραβευτεί και μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και είναι ένας από τους γνωστότερους και πιο επιτυχημένους τηλεοπτικούς σεναριογράφους της Ισπανίας.
Το έργο
Η φαινομενικά τυχαία συνάντηση δύο ανδρών είναι η αφορμή για μια ασυνήθιστη αναμέτρηση μεταξύ τους. Ο αρχικά πολιτισμένος αλλά και λίγο παράδοξος διάλογος, γρήγορα παίρνει απρόσμενες διαστάσεις και σιγά σιγά αποκαλύπτουν ο ένας στον άλλο τα βαθύτερα ένστικτά τους. Οι ρόλοι θύτη και θύματος, εναλλάσονται εν αγνοία τους. Όλα συμβαίνουν, φαινομενικά, σε ένα τυπικό διόροφο κτίριο με υπόγειο, όπου επίσης, η “παρουσία” μιας εξαφανισμένης γυναίκας παίζει το δικό της, καταλυτικό ρόλο στη ζωή των δύο ανδρών.
Το “Υπόγειο” είναι η εσωτερική αναμέτρηση του ήρωα με τον ίδιο του τον εαυτό -με αφορμή μια απώλεια- μέσα σε έναν απόκοσμο σκηνικό χώρο, με το διάλογο να περνάει από τα δύσβατα στάδια της αυτογνωσίας έως την τελική αποδοχή. Σε αυτή την πορεία οι σχέσεις έχουν τον πρώτο ρόλο. Σχέσεις γονεϊκές, σχέσεις εξουσίας, σχέσεις μεταξύ αγνώστων, φίλων, εραστών, αλλά κυρίως η σχέση με τον εαυτό μας.
Το “Υπόγειο” είναι το μέρος που κρύβουμε συνειδητά ή ασυνείδητα αυτά που δεν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε. Η “κατάβαση” σε αυτό μπορεί να είναι λύτρωση, κάθαρση, εξιλέωση ή ακόμη και τιμωρία.
