Η έκθεση με τίτλο «Σταύρος Ιωάννου. Δέκα Χρόνια Σιωπής…» εγκαινιάζεται την Πέμπτη 3 Οκτωβρίου στις 20:00 και θα διαρκέσει έως τις 2 Νοεμβρίου 2019.
Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευκαιρία της συμπλήρωσης δέκα χρόνων από τον θάνατο του καλλιτέχνη, σε συνεργασία με την σύζυγό του Σίσσυ Βαμβακά και τους γιους του Αναστάση και Λιάκο Ιωάννου και εστιάζει στα ζωγραφικά του τοπία, που κατέκτησαν τον θαυμασμό κοινού και κριτικών κατά την πολυετή του εικαστική διαδρομή.
Πρόκειται για λάδια, ακουαρέλες, σχέδια, τα οποία αποκαλύπτουν το πάθος και την ένταση του ζωγραφικού κόσμου του Σταύρου Ιωάννου και ταυτόχρονα χαρακτηρίζονται από βαθιά εσωτερικότητα, που διακρίνει το σύνολο της δουλειάς του.
Στα τοπία του Ιωάννου η κίνηση και το χρώμα βρίσκονται σε μια «αέναη κίνηση», ενώ τον παλμό δίνει ένας έντονος εσωτερικός ρυθμός, που διαμορφώνει φανταστικά τοπία, μέσα από διάφανες πινελιές και αντανακλάσεις. Μια ζωγραφική πράξη ανήσυχη, βαθιά συναισθηματική και συνάμα απελευθερωτική, σχεδόν λυτρωτική.
Ο Σταύρος Ιωάννου, όπως έλεγε η Ελένη Βακαλό «ποιεί» ζωγραφική βαθιά προσωπική, πλάθοντας εικόνες και μύθους στο ίδιο πλάνο. Ανασύρει στοιχεία από την ανάμνηση της ίδιας της εικόνας και τα ενσωματώνει στον καμβά με τρόπο αφαιρετικό αλλά έντονα προσωπικό, καλώντας το κοινό να μοιραστεί την ίδια συγκίνηση από την υπόμνηση της εικόνας, που τείνει να εξαϋλωθεί μέσα στο έργο του.
Ως κατάθεση ψυχής η ζωγραφική του Ιωάννου, είναι «καθαρή» και χωρίς περίτεχνους εντυπωσιασμούς. Το φως, η θάλασσα, το τοπίο της Αίγινας έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο βλέμμα του και έχουν ενσωματωθεί στη ζωγραφική του, με τρόπο τόσο φυσικό και αρμονικό, σε σημείο, που φαίνεται να πραγματώνει τον ίδιο του τον εαυτό μέσα από την αφαίρεση.
«… και όμως το ελληνικό τοπίο δεν είναι θέμα. Είναι χώμα, πέτρες, δέντρα, φως, ουρανός, σύννεφα, που όλα γίνονται αέρας… Μπαίνεις κι εσύ μέσα, ταξιδεύοντας μ΄αυτόν τον όμορφο πλανήτη, αποβάλλοντας το μικρό εγώ σου, καταργώντας τον θάνατο». Σταύρος Ιωάννου
Ο Καθηγητής του ΕΚΠΑ, Μάνος Στεφανίδης, προλογίζοντας τον κατάλογο της έκθεσης:
«…Από τις πρώτες του σπουδαστικές νεκρές φύσεις ως τα τελευταία του εκρηκτικά τοπία της Αίγινας, ο Ιωάννου παραμένει μοναδικός κολορίστας, όχι της επιδερμίδας αλλά του πυθμένα» και προσθέτει: «Ο Σταύρος Ιωάννου εξελίσσεται σταδιακά σε κορυφαίο εκπρόσωπο της εξπρεσιονιστικής αφαίρεσης στην Ελλάδα. Στη ζωγραφική του, η επιφάνεια γίνεται βάθος και η αντανάκλαση ή ο αντικατοπτρισμός, καταβύθιση. Οι εικόνες δεν είναι πια κάπου εκεί έξω, αλλά εδώ μέσα μας, βαθιά. Όπως και τα τοπία εξάλλου. Οι εικόνες δεν συγκροτούν πλέον μιαν αφήγηση απλώς, αλλά ένα παραλήρημα, μιαν ενέργεια, ένα βιο-ψυχογράφημα. Είναι μια διαδικασία κι όχι ένα αποτέλεσμα. Είναι το αόρατο που αγωνίζεται και αγωνιά να καταστεί ορατό, χωρίς όμως να απωλέσει το οντολογικό του μυστήριο. Όχι ένα συμβάν, αλλά ένα γίγνεσθαι. Ένα διαρκώς ανανεούμενο σημαίνον (και έχουν πολλά να μάς πουν τα σημαινόμενα)…».
Ο Σταύρος Ιωάννου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε ζωγραφική με τον Γιάννη Μόραλη στην Α.Σ.Κ.Τ. από την οποία και αποφοίτησε το 1976. Την πρώτη του ατομική έκθεση παρουσίασε στην Αθήνα την ίδια χρονιά. Του απονεμήθηκε το Α’ Βραβείο Ζωγραφικής της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών (1979) και διάκριση στην Πανβαλκανική ‘Εκθεση Πλαστικών Τεχνών στο Βουκουρέστι (1980). Ο Σταύρος Ιωάννου απεβίωσε στην Αθήνα το 2009. Είχε πραγματοποιήσει περισσότερες από 15 ατομικές εκθέσεις και είχε λάβει μέρος σε σειρά σημαντικών ομαδικών εκθέσεων στην Eλλάδα και το εξωτερικό. Έργα του βρίσκονται σήμερα σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.
