Ένας γάτος, από «καλή οικογένεια», αλλά αγνώστου πατρός, γεννιέται σε μια πόλη με τις καλύτερες ευχές όλων. Μεγαλώνοντας όμως, ξεφεύγει από το πρότυπο «της καλής κοινωνίας» με τις αταξίες του και, μεγαλώνοντας, φτάνει να κατηγορείται και τιμωρείται από το κοινωνικό σύνολο για εγκληματικές πράξεις, τις οποίες θα ήταν παράλογο να έχει διαπράξει.
Πρόκειται για μια ιδιαίτερη προσέγγιση του κοινωνικού παραλόγου, που ψάχνει να βρει έναν «αποδιοπομπαίο τράγο» να κατηγορήσει για όλα τα δεινά που περιβάλλουν το κοινωνικό γίγνεσθαι, και που, πολλές φορές, αυτά τα δεινά προκαλούνται από εμάς τους ίδιους.
Το έργο βασίζεται θεματικά αλλά και, εν μέρη, λεκτικά στο κείμενο του Μπάμπη Άννινου. Ο λόγος του κειμένου (καθαρεύουσα) και ο σύγχρονος λόγος, που παρήχθη μέσω αυτοσχεδιασμών,συγκρούονται υποκαλύπτοντας την λογική του δυισμού που επικρατεί στη δυτική σκέψη.
Κατήγορος και Κατηγορούμενος, Θύτης και Θύμα , Κακό και Καλό , Μαύρο και Άσπρο, Κωμωδία και Τραγικό. Στοιχεία που εναλλάσσονται στην Ιστορία αλλά και στην καθημερινότητά μας. Την ίδια στιγμή που είμαστε κατηγορούμενοι, μπορούμε να κατηγορήσουμε, το θύμα δεν υπάρχει χωρίς το θύτη και το αντίστροφο, κακό δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς ένα ψίγμα καλού, μέσα στην τραγικότητα ξεδιπλώνονται και κωμικές καταστάσεις.
Αντιφατικά στοιχεία, τα οποία ενυπάρχουν στην ανθρώπινη φύση και αρνούμαστε να τα αποδεχτούμε, σκοντάφτοντας συνεχώς στη συνεχή αυτοπαγίδευση.
«Η φιλοσοφία ενός γάτου», βασισμένο σε κείμενο του Μπάμπη Άννινου
