Η Άννα Βίσση μιλά στην κάμερα του Monopoli για τη νέα όπερα του Νίκου Καρβέλα

Μπορεί να είναι θέμα αυτοπεποίθησης ή μεγάλης εμπειρίας στις συνεντεύξεις, αλλά η Άννα Βίσση έχει έναν μοναδικό τρόπο να σε κάνει κάνει να αισθάνεσαι χαλαρά και άνετα και να μιλάει μαζί σου σαν να σε ξέρει από χρόνια. Η μη προσποιητή ευγένεια και το χαμόγελο είναι στοιχεία που εμένα τουλάχιστον με κερδίζουν και -οk το παραδέχομαι- η Άννα Βίσση με κέρδισε!

“Αυτή η παράσταση είναι μια μεγάλη στιγμή του Νίκου Καρβέλα. Είναι μια σημερινή όπερα που έχει γραφτεί με πολύ μαεστρία.

Η ιστορία του έργου είναι πολύ όμορφη γιατί έχει πολλές αλήθειες. Με κεντρική ηρωίδα μια γυναίκα με αβάσταχτη ζωή, έχει πολύ ενδιαφέρον να παρακολουθείς από ποια έγκατα από ποια κόλαση μπορεί να ξεκινήσει ένας άνθρωπός που μπορεί να φτάσει και πως καταλήγει.
Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω σε μια τέτοια παραγωγή. Είναι ένα φιλόδοξο σχέδιο μια μεγαλεπήβολη δουλειά όχι με την ματαιόδοξη έννοια αλλά από την ουσιαστική της πλευρά.

Νιώθω πιο πολύ ώριμη από ποτέ να ερμηνεύσω αυτό το ρόλο και μακάρι να τα καταφέρω.

Δεν με τρομάζει το ότι δοκιμάζομαι σε κάτι άλλο. Νιώθω ότι με τους «Δαίμονες» το 1990 πέρασα τις «εξετάσεις». Ομολογώ ότι τότε μου γράφανε κριτικές που δεν τις πίστευα. Προτιμώ να δυσκολεύομαι και να αναρωτιέμαι εάν είμαι καλή, παρά να επαναπαύομαι στις δάφνες μου.
Όλα αυτά τα βιώματα και τις ανάγκες που έχω ως τραγουδίστρια και τα στοιχήματα που βάζω με τον εαυτό μου θέλω να βρίσκω πάντα καινούργιους τρόπους να τα παρουσιάζω. Γιατί ναι μεν είμαι η πηγή, αλλά ο κόσμος που έρχεται να με δει έχει βάλει κάποια στάνταρντ για μένα και ενθουσιάζομαι πολύ όταν βλέπω ότι τον δικαιώνω.”