Μια μοναχική ξεναγός με έντονο οικογενειακό παρελθόν αποφασίζει να ανάψει τα φώτα του σπιτιού της απέναντι από το καινούργιο μουσείο της Ακρόπολης και να φυλάξει σκοπιά μέχρι να υποδεχθεί την έκτη Καρυάτιδα που βρίσκεται «αιχμάλωτη» στο Βρετανικό Μουσείο. Αυτή η ιδιόρρυθμη αποστολή της στα όρια του εθνικοπατριωτισμού, συνδέεται με τη ζωή που έζησε και τους αρχαιολογικούς χώρους που γύρισε, ξεναγώντας τουρίστες από όλο τον πλανήτη. Η πίστη της ωστόσο στο παρελθόν και τις ρίζες θα τη φέρει αντιμέτωπη μ’ ένα δυσοίωνο παρόν και μέλλον, αλλά και με την συλλογική μνήμη και ευθύνη, όπως αυτές αντικατοπτρίζονται στο αττικό φεγγάρι και τις ξεχωριστές φόρμες των Καρυάτιδων.
Σημείωμα σκηνοθέτη
“Το να δημιουργείς και να οργανώνεις έναν κόσμο που δεν υπήρχε και να τον βάζεις να εκφράζεται και να κινείται, όπως εσύ νομίζεις ότι έτσι καθίσταται αποτελεσματικός, είναι δουλειά του Θεού. Και μέσα στο μέτρο που (καθώς λένε) ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο κατ’ εικόνα και ομοίωσή Του, δουλειά του Ανθρώπου. Ένας σκηνοθέτης αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη όταν του την εμπιστεύονται και αυτή η εμπιστοσύνη είναι ήδη μια πρώτη επιτυχία. Το μέγεθος του έργου, ούτε αυξάνει ούτε μειώνει την ευθύνη. Υπάρχουν ανούσιες υπερπαραγωγές και υπάρχουν αριστουργηματικά μονόπρακτα, όπως και το αντίθετο. Υπήρχε ο παντοκράτωρ Δίας και υπήρχαν οι Λάρητες. Ένας τέτοιος νομίζω είναι ο σκηνοθέτης. Κάποιος δηλαδή που φροντίζει για την ευτυχία μιας Εστίας -και το θέατρο είναι μια Εστία- και για την ευδαιμονία των άλλων. Όχι τη δική του.
Εγώ είμαι ζωγράφος και ζωγραφίζοντας δεν έχεις να κάνεις με έμψυχο υλικό, άρα μπορείς να το μεταχειρίζεσαι όπως θες. Αποτυγχάνοντας δεν βλάπτεις κανέναν. Αν αντίθετα, κάποτε, από την πολλή τριβή ή από σύμπτωση μια σπίθα ζωής πεταχτεί, το έργο γεννήθηκε.
Στο Θέατρο όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Εδώ έχεις να κάνεις με ζωντανούς ανθρώπους, με ένα κείμενο που έχει ήδη ζωή. Και αυτό είναι συχνά περιοριστικό. Γι’αυτό φοβάμαι!
Αυτή είναι η δεύτερη φορά που ταυτίζομαι με το έργο των Κωνσταντίνου και Αντώνη Κούφαλη και δεύτερη φορά που τολμώ να διδάξω επαγγελματία ηθοποιό. Μια πρώτη αποτυχημένη προσπάθεια με τη Μελίνα για τη Μήδεια, το 1990 (βίντεο-ζωγραφική εγκατάσταση) και τώρα με τη Σοφία.
Το έργο των φίλων συγγραφέων με ερεθίζει γιατί άπτεται πολλών προβλημάτων που αφορούν τον τόπο από ιστορικής και ηθικής αλλά και αισθητικής απόψεως, που πάνω από όλα με ενδιαφέρει. Τους ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν.
Και ευχαριστώ τη Σοφία που βάζει στα άπειρα χέρια μου το ταλέντο της. Ελπίζω να μην τους προδώσω”.
Θέατρο «Αθήναιον», Κεντρική Σκηνή: Βασ. Όλγας 35, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310832060
Παραστάσεις: Τετάρτη ως Κυριακή στις 9 μμ
Ώρα έναρξης: 9 μ.μ.
Διάρκεια παράστασης: 75 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 16 €, φοιτητικό 12 €
