Oι παραστάσεις χορού του Φεστιβάλ Αθηνών 2012
Γνώριμοι του Φεστιβάλ Αθηνών σύγχρονοι χορογράφοι και ομάδες, αλλά και μετακλήσεις πρωτοεμφανιζόμενων στο ελληνικό κοινό καλλιτεχνών, περιλαμβάνονται στο φετινό πρόγραμμα όσον αφορά στο πεδίο του χορού. Σημαντικό μέρος του προγράμματος καταλαμβάνει και η ελληνική χορευτική παραγωγή, με το “μεγάλο όνομα” να μην είναι άλλο από αυτό του Δημήτρη Παπαϊωάννου.Photo: Alain Buffard – “Tout va bien”
Sasha Waltz – Continu
Η διάσημη Βερολινέζα χορογράφος μετά το Körper, από την τριλογία της για το σώμα, με το οποίο μας συστήθηκε για πρώτη φορά το 2006, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με μια χορογραφία τελετουργικού χαρακτήρα, που διαπραγματεύεται την αντίθεση ανάμεσα στην πρωτογενή ενστικτώδη συγκίνηση και την πνευματικότητα, συσχετίζοντας άτομο και ομάδα. Σημαντικό ρόλο διαδραματίζει η μουσική των Έντγκαρ Βαρέζε και Ιάννη Ξενάκη.
Alain Buffard – Tout va bien
Ο Αλαίν Μπυφάρ πέρασε από το Φεστιβάλ ως χορογράφος με το (Not) a Love Song το 2008, αλλά και ως περφόρμερ στην αναβίωση του Parades & Changes της Άννα Χάλπριν. Χωρίς παραχωρήσεις ως προς την κυρίαρχη αισθητική και τα χρηστά ήθη, υπονομεύει και πάλι τους κώδικες και καλεί σε ανυπακοή. Βασικό του μέλημα η χειραφέτηση και η αντίδραση σε ποικίλες μορφές καταστολής.
Ali Thabet, Hèdi Thabet – Rayahzone
Οι αδελφοί Ταμπέτ από την Τυνησία, καλλιτέχνες του χορού, του τσίρκου, του θεάτρου, συνυπογράφουν σύλληψη και χορογραφία σ’ ένα μοναδικό ταξίδι (Rayah σημαίνει ταξίδι)-κατάδυση στη μουσική σούφι, με πρωταγωνιστές τα σώματα, τη φωνή και το ρυθμό των κρουστών σε κινήσεις άλλοτε ρευστές και άλλοτε βίαιες.
Julie Nioche – Nos solitudes
Στο σταυροδρόμι διαφορετικών αναζητήσεων ως χορογράφος, η Ζιλί Νιός μας συστήνεται για πρώτη φορά με το έργο “Οι μοναξιές μας”, αιωρούμενη πάνω από τη σκηνή με τη βοήθεια ενός μηχανισμού. Τίποτε μαγικό ή θεαματικό δεν προδιαθέτει σε αυτό το ταξίδι, απουσία βαρύτητας: βλέπεις ένα σώμα σε αναζήτηση ισορροπίας, σαν ένα παιδί που μόλις μαθαίνει να περπατάει.
Μπαλέτα Θεάτρου Μαριίνσκυ – Δον Κιχώτης
Ο Δον Κιχώτης αποτελεί μαζί με τη Λίμνη των Kύκνων το δίδυμο των πιο δημοφιλών μπαλέτων στη ρωσική σκηνή. Βασισμένο στο ομώνυμο διάσημο μυθιστόρημα του Θερβάντες, γνώρισε το πρώτο του ανέβασμα το 1869 σε μουσική Λέον Μίνκους και χορογραφία Πετιπά. Μετά το 2009 τα Μπαλέτα του Θεάτρου Μαριίνσκυ επιστρέφουν στο Ηρώδειο.
Σύνθετα Θεάματα
Zimmermann & de Perrot – Hans was Heiri
Οι Zimmermann & de Perrot επιστρέφουν στο Φεστιβάλ με τη νέα τους δουλειά Hans was Heiri. Η ομάδα από την Ελβετία συνδυάζει χορό, ακροβατικά, πρωτότυπη μουσική σε ένα σκηνικό θέαμα που ανατρέπει τα δεδομένα: όλα φαίνονται να είναι στη θέση τους χωρίς πραγματικά να είναι. Μερικές ραπτομηχανές, ένα βιβλίο για τον Ζακ Τατί, ένας δίσκος του Μάικλ Τζάκσον και μια μακέτα της σκηνής από χαρτί στάθηκαν αφορμή για τη νέα τους δημιουργία. Ιστορίες μιας αλλόκοτης καθημερινότητας εκτυλίσσονται σ’ ένα διαρκώς περιστρεφόμενο σκηνικό όπου οι ερμηνευτές κινούνται σαν να μην υπάρχει βαρύτητα προκαλώντας γέλιο και συγκίνηση.
Χορός – Ελληνικές Ομάδες
Από το 2006 και μετά, το Φεστιβάλ Αθηνών έχει στεγάσει χορευτικά σχήματα που μέσα από την ποικιλία των κινητικών τους ιδιωμάτων αποτυπώνουν το πνεύμα εξερεύνησης που διαπερνά το σώμα του σύγχρονου χορού.
Ο Δημήτρης Παπαϊωάννου επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών, μετά την εμβληματική του Μήδεια(2) το 2008, με μια ολοκαίνουργια δημιουργία.
Νεότερες ομάδες της ελληνικής χορευτικής σκηνής πειραματίζονται με τις μικρές φόρμες, αποκαλύπτοντας την ιδιαιτερότητα της γραφής των επιμέρους δημιουργών.
Η Ίρις Καραγιάν και η ομάδα χορού ΖΗΤΑ παρουσιάζουν το ντουέτο Μητέρες. Πρόκειται για νέα παραγωγή της ομάδας, που θέτει ερωτήματα γύρω από την έννοια του ηρωισμού και την υπερβατική φύση του ανθρώπου.
[Ερμηνεύουν Χαρά Κότσαλη, Ιωάννα Παρασκευοπούλου]
Η Γεωργία Βαρδαρού (ζει και εργάζεται στο Βέλγιο) επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με το μικρό ερευνητικό σόλο Hardcore Research on Dance, έργο που παρουσίασε στο Φεστιβάλ MOVE ME του κέντρου τεχνών STUK/Leuven.
Η Μαρία Γοργία και η ομάδα χορού Αμάλγαμα παρουσιάζουν τη νέα τους δουλειά με τίτλο Κρυμμένη στους ελαιώνες, διερευνώντας τη σχέση της γυναικείας ταυτότητας με τη σύγχρονη ελληνική πολιτική ιστορία. [Ερμηνεύει η Ράνια Γλυμίτσα]
Η Μαριάννα Καβαλλιεράτου, περφόρμερ και στενή συνεργάτις του Μπoμπ Ουίλσον, δημιουργεί ένα κομμάτι για τέσσερις χορευτές, μια σπουδή πάνω στις ανθρώπινες αδυναμίες. Στο Auto Run συμμετέχουν οι Όλγα Σπυράκη, Τίμος Ζέχας, Γιώργος Τζαβάρας και η χορογράφος.
