Ένα ατύχημα γίνεται η αφορμή ώστε μια παρέα αγοριών να κατέβει από τις ταράτσες των σπιτιών της γειτονιάς τους, να διασχίσει τα ερείπια που άφησε πίσω η καταστροφή, και να καταλήξει στα πιο απόμακρα σημεία της Γης.
Αναζητώντας έναν σπόρο, ένας νεαρός βγαίνει από τα περιθωριακά στέκια όπου συχνάζει με τους φίλους τους και όλοι μαζί ξεκινούν για ένα μακρύ ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, στην καρδιά του παρηγορητικού σκότους.
«Σκαρφάλωσε, ας πηδήξουμε, τα λιβάδια είναι πράσινα και τα σπίτια γκρίζα. Είμαστε όλοι μικροσκοπικοί. Νιώθω λες και οι πόροι του δέρματός μου έχουν γιγαντωθεί…»
To No es (Δεν είναι) είναι ένα «συσσωρευτικό ποίημα» του Μαριάνο Μπλατ, ένα ποίημα του οποίου η διαδικασία συγγραφής διαρκεί ισοβίως. Το κείμενο του ποιήματος –στο οποίο προστίθενται στίχοι επί μέρες, μήνες, χρόνια– μπορεί να περιλαμβάνει σχεδόν οτιδήποτε «μοιάζει να είναι αλλά δεν είναι»: εικόνες, ανθρώπους, μνήμες, τοπία, φράσεις, ιδέες, κ.ο.κ.
Η ταινία εξετάζει την αλληλεξάρτηση του Ισραηλινού και του Παλαιστινιακού συστήματος υγείας και των ιατρικών τους υπηρεσιών. Καταγράφει τις ανταλλαγές ανάμεσα στις δύο πλευρές των συνόρων, κατά μήκος των επαρχιακών δρόμων, στις κλινικές και στα νοσοκομεία.
Ο άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε ως ο «Έλληνας Ντέιβιντ Κόπερφιλντ» μεγάλωσε σ’ ένα χωριό των Γρεβενών και από μικρός αποφάσισε ότι θα γίνει μάγος.
Ένας αποχαιρετισμός στην πατρική φιγούρα… Τρεις γενιές παλαίμαχων ποδοσφαιριστών από διάφορα μέρη της Ελλάδας και του κόσμου συγκεντρώθηκαν για δύο μέρες στο Ηράκλειο της Κρήτης για να αποτίσουν έναν ιδιότυπο φόρο τιμής στον Ευγένιο Γκέραρντ (που για τους περισσότερους από αυτούς ήταν κάτι παραπάνω από προπονητής) με αυτό που ξέρουν να κάνουv καλύτερα: παίζοντας ποδόσφαιρο.
Τα εξωδιαστημικά παιδιά εξερευνούν τούνελ και μετατρέπουν εγκαταλελειμμένα εργοστάσια σε υπαίθριες γκαλερί. Το καλλιτεχνικό τους έργο είναι άγνωστο και καλά κρυμμένο μέσα σε παλιές βιομηχανικές δομές ανά την Ελλάδα
Δεκαεννέα γυναίκες, διαφορετικής ηλικίας και χρώματος, βρίσκονται μπροστά από την κάμερα και απαντούν σε προσωπικές ερωτήσεις – χωρίς τη χρήση του λόγου.
Το ντοκιμαντέρ παρακολουθεί την πορεία του προγράμματος ΚΕΘΕΑ Mosaic, του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ), στα 15 χρόνια λειτουργίας του.
Ζουν ανάµεσά µας; Ή ζούµε εμείς ανάµεσά τους; Είναι οι κόσµοι µας τόσο µακρινοί; Σε αυτό το επεισόδιο του «Close Up», της εβδομαδιαίας σειράς δημιουργικών ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ, σκιαγραφείται το πορτρέτο των άστεγων συμπολιτών μας μέσα από το κοινωνικό έργο του περιοδικού δρόμου «Σχεδία».
Ο Σόλομον Τζάκσον-Σμιθ, ο πατέρας του οποίου ήταν αρχηγός κράτους στη Σιέρα Λεόνε, είναι υπάλληλος σε ένα μανάβικο στη Νέα Υόρκη και πολιτικός πρόσφυγας.
Ο σύγχρονος κόσμος κυριαρχείται από τη δύναμη της εικόνας και των μηνυμάτων που αυτή περνάει στο συνειδητό και το ασυνείδητο. Σ’ έναν κόσμο χωρίς όραση, χωρίς εικόνες, το μήνυμα της εικόνας εξασθενεί ή εξακολουθεί να είναι κυρίαρχο; Οδηγεί άραγε η τυφλότητα στην απόρριψη στερεοτυπικών κοινωνικών μοντέλων;
Η θεία Νέλλη. Η θάλασσα. Η αγάπη της για τα καράβια. Για το ταξίδι. «Μα ό,τι και αν σπούδαζα, πάλι κάτι θα ‘φτιαχνα με τα χέρια μου. Είναι στη φύση μου», λέει.
Η Γιούλα ζει μια απλή ζωή στον ελαιώνα της, στα ελληνικά παράλια. Όταν ένα θέρετρο γκoλφ για εύπορους ξένους απειλεί να αλλάξει όλο της τον κόσμο, εκείνη αντιστέκεται. Εν καιρώ οικονομικής κρίσης η πίεση για ανάπτυξη είναι υψηλή.
Με γραφή ντοκιμαντέρ και αναζήτηση βαθύτατα πολιτική, τα Ίχνη επαναφέρουν στο προσκήνιο τη βασανιστική ιστορία των αγνοουμένων της εισβολής στην Κύπρο.
Εάν αποδεχτούμε ότι Θεός σημαίνει πίστη και ότι επιστήμη σημαίνει γνώση, υπάρχει άραγε ένα σημείο όπου αυτά τα δύο συγκλίνουν; Πολλοί έχουν μιλήσει για έναν διάλογο ανάμεσα στην επιστήμη και την πίστη.
Μια μνημειώδης κινηματογραφική εμπειρία, η οποία παρουσιάζει μια μοναδική προσέγγιση στην αρχειακή έρευνα και τη λεγόμενη «οπτική» σκέψη, πειραματίζεται με τα όρια της αναλογίας και των συσχετισμών και εξερευνά την εξωτερική ομοιότητα των σωμάτων, των αντικειμένων, των κινήσεων και των αφηγήσεων στην ιστορία του πρώιμου κινηματογράφου
Ένα ντοκιμαντέρ για ένα μικρό νησί της Ελλάδας, τη Σέριφο. Η ιστορία των μεταλλείων του νησιού, ο τρόπος λειτουργίας τους καθώς και η αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων το 1916, που αποτελεί μία από τις πρώτες απεργίες στον ελλαδικό χώρο.
Μια άχρονη προσέγγιση της μεταφυσικής της γυναικείας ύπαρξης, αναδυόμενη μέσα από την ερημιά του άγριου τοπίου. Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει την καθημερινή ζωή των ηλικιωμένων γυναικών που ζουν στα απομακρυσμένα χωριά της Ηπείρου.
Η Ρίτα, μια παλιάς κοπής ιερόδουλη της Αθήνας, μιλάει για τα γεγονότα και τις πτυχές του χαρακτήρα της που καθόρισαν τη ζωή της. Με την απαλή χροιά της φωνής της συνοδεύει τις εικόνες που συνθέτουν την ταινία, αποκαλύπτοντάς μας τον τραχύ κόσμο των πορνείων της Αθήνας.
O Οβίλ και ο Ουσμάν είναι ένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων μουσουλμάνων που θέλουν απλά να ζήσουν μαζί. Ο μόνος τρόπος για να το πετύχουν είναι να εγκαταλείψουν την Ασία προς τον «Παράδεισο της Δύσης».
Δέκα site-specific παραστάσεις συζητούν την τραυματική εμπειρία του αναγκαστικού εκτοπισμού, της βίαιης απώλειας της «οικίας» και της αίσθησης του ανήκειν. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί τους δημιουργούς τους από το Σύνταγμα και την Ομόνοια μέχρι το λιμάνι του Πειραιά και τη Δραπετσώνα, όπου συνθέτουν νοητούς «κοινούς χώρους» στο μεταίχμιο φαντασίας και πραγματικότητας.
Ο Θοδωρής Τράμπας σκιαγραφεί τη διαδικασία της ένωσης μέσα από την καταστροφή, την ανάγκη για συμφιλίωση με την άλλη πλευρά, μέσα από μια performance μακράς διάρκειας.
Μια αποκαλυπτική αλλά και ανατριχιαστική ματιά στις αποτρόπαιες συνθήκες που επικρατούν κατά τις εξαγωγές ζώντων ζώων από την Ευρώπη προς τον υπόλοιπο κόσμο. Παρά τους κανονισμούς που έχουν θεσπιστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλουν οι κανονισμοί αυτοί να εφαρμόζονται απαρέγκλιτα καθ’ όλη τη διάρκεια της μεταφοράς των ζώων, η πραγματικότητα […]
Ποιες παρενέργειες και ποιες σκέψεις μπορεί να πυροδοτήσει η απλή υπογραφή μιας αίτησης διαμαρτυρίας που καλεί σε πολιτιστικό μποϊκοτάζ του Ισραήλ; Το διάσημο συγκρότημα των Radiohead οφείλει να υποστηρίξει αυτό το μποϊκοτάζ ή να δώσει την προγραμματισμένη του συναυλία στο Τελ Αβίβ;
Τον Νοέμβριο του 2000, η ορμώμενη από ρατσιστικά κίνητρα δολοφονία του δεκάχρονου Ντεμιλόλα Τέιλορ θα αλλάξει για πάντα τη ζωή ενός συνομήλικου αγοριού στην ίδια γειτονιά. Φοβούμενη για την ασφάλειά του, η οικογένεια του Κορνέλιους Γουόκερ θα φύγει από το Λονδίνο, αλλά για κακή της τύχη θα βρεθεί σε ένα νέο περιβάλλον ακόμη πιο μισαλλόδοξο […]
To 2009, η κοινότητα της μικρής επαρχιακής πόλης Ρεντ Όουκ στο Τέξας συγκλονίζεται από μια υπόθεση πατροκτονίας. Ο τότε 15χρονος Όστιν Έβερσολ, που είχε υποστεί μακροχρόνια ψυχολογική και σεξουαλική κακοποίηση στα χέρια του πατέρα του, καταδικάζεται στην εξωφρενική ποινή κάθειρξης 40 ετών.
Ibrahim, Bathily, Martin … Δεν ζουν στο Παρίσι αλλά η Place de la République είναι το σημείο συνάντησής τους. Σε όλη την πόλη, παρακολουθώντας πάντα το smartphone τους, αυτά τα νέα είδη εργαζομένων ταξιδεύουν στο Παρίσι ακολουθώντας τις εντολές των αιτήσεων.
Η ιστορία μιας ομάδας ανδρών με κοινές σεξουαλικές επιθυμίες, τυχεροί που βρήκαν ο ένας τον άλλον ακόμη ατυχές να θεωρηθούν εγκληματίες για την έκφρασή τους.
H Γκλόρια Όρενσταϊν, και στόχο να το έβαζε, δεν θα κατόρθωνε να περάσει απαρατήρητη. Λαμπρή ακαδημαϊκός, πρωτοπόρος του κινήματος του οικοφεμινισμού, ειδήμων στην υπερρεαλιστική λογοτεχνία, με προτίμηση στις γυναίκες δημιουργούς, αποτελεί πηγή έμπνευσης και σημείο αναφοράς για αμέτρητους καλλιτέχνες και διανοούμενους σε ολόκληρο τον πλανήτη.
Το 2010, ο αγέραστος θρύλος του σινεμά που ακούει στο όνομα Ζαν-Λικ Γκοντάρ επιβιβαζόταν ινκόγκνιτο στο κρουαζιερόπλοιο Costa Concordia, με σκοπό να συνθέσει ένα ρέκβιεμ για τη θνήσκουσα Ευρώπη.
Η συγγραφέας και κινηματογραφίστρια Μαρσελίν Λοριντάν-Ίβενς έζησε μια ζωή σαν μυθιστόρημα. Έχοντας επιβιώσει από τη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης, ρίχτηκε με πάθος στην τέχνη, αναζητώντας την ελευθερία και τη χειραφέτηση.
Η ταινία παρακολουθεί την τριαντάχρονη μουσική πορεία του Κυριάκου Καλαϊτζίδη από το Σιάτλ μέχρι το Σίδνεϊ και από τη Σαγκάη μέχρι την Πόλη του Μεξικού, καταγράφοντας την έντονη παρουσία του στα μεγαλύτερα φεστιβάλ και τις κορυφαίες μουσικές σκηνές του κόσμου.
Κάτω από τη σκιά των βράχων δεσπόζει το φως, η αγάπη και η όρεξη για τέχνη και πολιτισμό. Το Θέατρο Βράχων στην περιοχή του Βύρωνα, στους πρόποδες του Υμηττού, τα προσφέρει απλόχερα…
