Ένα κάποιο κενό, της Βαλέριας Δημητριάδου στο Θέατρο Εμπορικόν

Το Θέατρο Εμπορικόν παρουσιάζει από τις 20 Οκτωβρίου το νέο θεατρικό έργο της Βαλέριας Δημητριάδου με τίτλο «Ένα κάποιο κενό».

Μετά τη μεγάλη επιτυχία του πολυβραβευμένου έργου «Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον», που παρουσιάστηκε για τρεις συνεχόμενες χρονιές, καθώς και του έργου «Ενενήντα», το οποίο εντάχθηκε στο πρόγραμμα του Φεστιβάλ Αθηνών, η Βαλέρια Δημητριάδου επιστρέφει με το τρίτο της θεατρικό έργο.

Επτά ιστορίες. Επτά διαφορετικοί άνθρωποι. Μία γυναίκα που μόλις γέννησε και προσπαθεί να διαχειριστεί τη νέα της πραγματικότητα.    Ένα ζευγάρι μεσηλίκων που μένει για πρώτη φορά μόνο του – καθώς τα παιδιά τους έχουν φύγει για σπουδές. Ένας εργένης ταξιτζής που επιζητά τη μοναχικότητα και την ελευθερία. Ένας τελειόφοιτος Νομικής που αποφασίζει να αποκαλύψει τη σεξουαλική του ταυτότητα. Ένας νεαρός ανάπηρος μουσικός που αναζητά τη δημιουργία και την έμπνευση. Μια νεαρή γυναίκα που παλεύει με την φθορά του χρόνου.

Καθένας τους βυθισμένος στη δική του πραγματικότητα, με τα δικά του ερωτήματα, φόβους και επιθυμίες.

Επτά ιστορίες που εκτυλίσσονται παράλληλα – σαν εσωτερικά μονόπρακτα που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους – αποκαλύπτοντας πως πίσω από την επιφάνεια της “κανονικότητας” υπάρχει κάτι εύθραυστο: ένα κενό που όλοι γνωρίζουμε, μα δύσκολα παραδεχόμαστε. Το κενό της μη σύνδεσης. Με τον εαυτό μας πρωτίστως – και κατ’ επέκταση- με τους άλλους.

Με λιτότητα, χιούμορ και συγκίνηση, οι σκηνές του έργου ισορροπούν ανάμεσα στην καθημερινότητα και την υπαρξιακή αναζήτηση, εστιάζοντας στον σύγχρονο άνθρωπο που πασχίζει να βρει φωνή και νόημα.

Πόσο εύκολα παραδινόμαστε στον αυτοματισμό της ρουτίνας, αφήνοντας τη ζωή να περνά με εμάς απόντες; Και όταν τελικά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη μοναξιά μας, βρίσκουμε το θάρρος να την αντικρίσουμε — ή καταφεύγουμε στην ασφάλεια της απραξίας; Κι αν ο κόσμος άλλαζε; Αν έπαυε να είναι όπως τον ξέρουμε και οι μέρες μας λιγόστευαν; Θα μέναμε ίδιοι; Θα παραμέναμε αμετακίνητοι, αμέτοχοι, φοβούμενοι την αλλαγή – ή θα επαναστατούσαμε;