Με το 31ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας Νύχτες Πρεμιέρας να παίρνει μπρος με φόρα (παρά τις δυσκολίες που πέρασε) όλα τα μάτια στρέφονται στην μεγάλη είδηση: η ταινία, Ανεμώνη, έρχεται στις Νύχτες Πρεμιέρας και μάλιστα με την παρουσία του ίδιου του Ντάνιελ Ντέι Λούις και του σκηνοθέτη – που δεν είναι άλλος από τον γιο του, Ρόναν Ντέι Λούις. Οκτώ χρόνια μετά την τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση, στην Αόρατη Κλωστή του Πολ Τόμας Άντερσον, την ταινία-φαινόμενο που του χάρισε την έκτη οσκαρική υποψηφιότητα, ο ηθοποιός επιστρέφει με νέο κεφάλαιο που έχει κάνει το κοινό να μετράει μέρες.
Η Ανεμώνη είναι ένα ανεξάρτητο δράμα που μας βάζει κατευθείαν στη ζωή δύο αποξενωμένων αδερφών, οι οποίοι έρχονται αντιμέτωποι με μια τεταμένη επανένωση μέσα σε ένα απομονωμένο δάσος – εκεί όπου ζει ο χαρακτήρας του Ντάνιελ Ντέι Λούις. Η ταινία σηματοδοτεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ρόναν Ντέι Λούις, με πατέρα και γιο να υπογράφουν από κοινού το σενάριο.
Ντάνιελ Ντέι Λούις και Σον Μπιν στην “Ανεμώνη”.
Οι διανομείς τη χαρακτηρίζουν ως μια ταινία που «εξερευνά τους πολύπλοκους και βαθύς δεσμούς ανάμεσα σε αδέρφια, πατέρες και γιους», μια υπόσχεση για σινεφίλ συγκίνηση και αργόσυρτες συζητήσεις σε ένα μπαρ, μετά την ταινία. Μαζί με τον Ντέι-Λούις, εμφανίζεται και ο Σον Μπιν, που αφήνει πίσω τη ζωή στην πόλη για να βρει τον αδερφό του. Η παραγωγή ανήκει στην Plan B του Μπραντ Πιτ, ενώ η παγκόσμια πρεμιέρα έγινε μόλις πριν μερικές μέρες στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης.
Ας μην ξεχνάμε: ο ηθοποιός μετράει ήδη τρία Όσκαρ στην καριέρα του και ανήκει σε μια μικρή, εκλεκτή «ελίτ» ηθοποιών που έχουν καταφέρει να αγγίξουν αυτό το σπάνιο κατόρθωμα. Επίσης, είναι μόλις ένας από τους τρείς ηθοποιούς που έχουν κερδίσει τρεις φορές το βραβείο Όσκαρ Α΄ ρόλου (Το Αριστερό μου Πόδι, Λίνκολν και Θα Χυθεί Αίμα). Στην τριάδα έρχεται να τον ισοφαρίσει η Φράνσις ΜακΝτόρμαντ με τις δικές της νίκες (Fargo, Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι και Η Χώρα των Νομάδων).
Φράνσις ΜακΝτόρμαντ στην ταινία “Η Χώρα των Νομάδων”.
Το «ιδρυτικό μέλος» αυτής της ιδιαίτερης λέσχης είναι η Κάθριν Χέπμπορν η οποία κρατάει το ρεκόρ με τέσσερα βραβεία Όσκαρ Α’ Γυναικείου ρόλου, ένα ρεκόρ που ισχύει από το 1981 και δεν έχει καταρριφθεί μέχρι σήμερα. Παρόλο που μεγάλα ονόματα του χώρου, όπως η Μέριλ Στριπ, η Τζόντι Φόστερ ή ο Τζακ Νίκολσον, έχουν όλοι στην τσέπη τους τουλάχιστον δύο Όσκαρ Α’ ρόλου και ένα για Β’ ρόλο, δεν κατάφεραν (ή δεν στάθηκαν τυχεροί) να μπουν σε αυτή την μικρή λέσχη. Και ενώ όλοι νόμιζαν ότι το ρεκόρ της Χέπμπορν θα έμενε ανέγγιχτο για πάντα, ο Ντάνιελ Ντέι Λούις ξαναμπαίνει δυναμικά στο παιχνίδι.
Η Κάθριν Χέπμπορν στην ταινία “Στη χρυσή λίμνη” που της χάρισε το τέταρτο αγαλματίδιο.
Δεν είναι λίγοι οι ηθοποιοί που έχουν συγκεντρώσει περισσότερες υποψηφιότητες από τον Ντέι Λούις, όμως κανείς, πέρα από την Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, δεν έχει καταφέρει να φτάσει τα τρία βραβεία σε Α’ ρόλο. Με καριέρα που απλώνεται τέσσερις δεκαετίες, ο ηθοποιός φημίζεται για την ιδιαίτερη επιλεκτικότητα του: έχει εμφανιστεί μόλις σε είκοσι ταινίες, αποσπώντας έξι υποψηφιότητες Όσκαρ και κατακτώντας τρείς. Στατιστικά που εντυπωσιάζουν και κάνουν πολλούς να πιστεύουν πως αν υπάρχει κάποιος ικανός να πλησιάσει το ρεκόρ της Χέπμπορν, αυτός είναι ο Ντέι Λούις.
Κι αν η Ανεμώνη αποτελεί σκηνοθετικό ντεμπούτο, η ιστορία του κινηματογράφου μας έχει δείξει πως δεν είναι λίγες οι φορές που νέοι σκηνοθέτες οδήγησαν ηθοποιούς στο μονοπάτι των χρυσών αγαλματιδίων. Ο Ντάμιεν Σαζέλ, για παράδειγμα, κατάφερε με το “Χωρίς Μέτρο” να μας κάνει να τρομάξουμε με τον Τζ.Κ. Σίμονς και στο τέλος να τον οδηγήσει στο δικό του Όσκαρ. Όχι κι άσχημα για μια ταινία που σε έκανε να ιδρώνεις απλά βλέποντας κάποιον να παίζει ντραμς…
Ο Τζ.Κ. Σίμονς στον ρόλο του τρομακτικού καθηγητή μουσικής.
Ο Ντέι Λούις, γνωστός για τον έντονα μεθοδικό τρόπο δουλειάς του, έχει αποσυρθεί από την ηθοποιία δύο φορές. Η πρώτη φορά κράτησε μόλις λίγα χρόνια, ενώ η δεύτερη σχεδόν μια δεκαετία. Με αυτή την ταινία φαίνεται έτοιμος να δείξει ξανά πως το ταλέντο του δεν γνωρίζει όρια σε είδος ή μεθόδους. Και ποιος ξέρει; Ίσως ανοίξει ένα νέο, συναρπαστικό κεφάλαιο στη ζωή του ή, γιατί όχι, να χαρίσει το ιδανικό, τρίτο φινάλε σε μια θρυλική καριέρα.
Όμως, η μεγάλη οθόνη είναι αυτή που δίνει πάντα την τελική απάντηση. Με τις πρώτες κριτικές να έχουν ήδη κυκλοφορήσει, οι απόψεις διίστανται. Αρκετοί όμως μιλούν για ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο που, αν και δεν φέρνει κάτι ριζοσπαστικό, καταφέρνει να σταθεί στα πόδια του με αξιοπρέπεια. Αν σε κάτι δεν υπάρχει καμία διαφωνία, είναι στην δυναμική ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι Λούις, με μια παρουσία που μονοπωλεί το ενδιαφέρον, σαν να μην έλειψε ποτέ από τη μεγάλη οθόνη.
Με τις πρώτες εντυπώσεις να τον βάζουν απευθείας στο παιχνίδι των Όσκαρ, εμείς ήδη παίρνουμε θέσεις για την front row. Μα το δικό μας ραντεβού μας ανανεώνεται στις Νύχτες Πρεμιέρας, με ακόμη περισσότερη περιέργεια για το πώς θα σταθεί μπροστά στο ελληνικό κοινό.
