Από το School’s out μέχρι το Poison: 10 ύμνοι του Alice Cooper που θα ακούσουμε στο Rockwave

Στα 75 του, ο ζωντανός θρύλος της ροκ Alice Cooper παραμένει ένας από τους πιο παθιασμένους rock stars εκεί έξω – και ένας από τους πιο συναρπαστικούς περφόρμερ. Διανύοντας την έκτη δεκαετία καριέρας, δεν έχει χάσει τη διάθεσή του να σοκάρει – το αντίθετο μάλλον – συνεχίζει να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, να ανεβαίνει στη σκηνή και να τα δίνει όλα.

Εξάλλου, αν είναι γνωστός για κάτι – πέρα από τις τεράστιες επιτυχίες του – αυτό είναι τα shows του. Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 όταν ακόμα το όνομά του άνηκε στην μπάντα του, ο Cooper είχε χτίσει έναν ολόκληρο μύθο γύρω από τις live εμφανίσεις του, κάνοντας κάθε performance του και πιο σοκαριστική, βάζοντας στη σκηνή ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί από ψευτικο αίμα μέχρι γκιλοτίνες και ηλεκτρικές καρέκλες. Ακόμα και σήμερα, παρόλο που ο Cooper παραδέχεται πως η σημερινή γενιά είναι λίγο πιο «ανθεκτική στο σοκ», η παρουσία του στη σκηνή παραμένει εκρηκτική και ο ίδιος σοκάρει το κοινό του με κάθε τρόπο.

Σήμερα, έχοντας μόλις συμπληρώσει 75 χρόνια ζωής, ο Cooper διανύει μια άκρως δημιουργική περίοδο, ενώ σκοπεύει να επανενώσει και την ορίτζιναλ μπάντα του, με τους Michael Bruce, Dennis Dunaway και Neal Smith – σε λίγες εβδομάδες θα κυκλοφορήσει και το νέο τους άλμπουμ “The Revenge of Alice Cooper”, το πρώτο τους από το 1973.

Ο Κούπερ, όχι μόνο δεν επαναπαύεται αλλά ανεβάζει τις ταχύτητες – και δεν περιμέναμε τίποτα λιγότερο από εκείνον. Το ελληνικό κοινό θα τον πετύχει σε μία κομβική στιγμή της καριέρας του, στο φετινό, επετειακό Rockwave, την Παρασκευή 11 Ιουλίου, στο Terra Vibe φυσικά.

Εμείς ανυπομονούμε να απολαύσουμε ζωντανά έναν ζωντανό θρύλο που όχι απλώς εξακολουθεί να ροκάρει, αλλά τα δίνει όλα, με φόντο μερικές από τις μεγαλύτερς επιτυχίες του. Όλα δείχνουν ότι μας περιμένει ένα best of show κι εμείς δεν έχουμε τίποτα άλλο να κάνουμε από το να μετράμε αντίστροφα, ακούγοντας στο repeat τις επιτυχίες αυτές. Join us.

Το “Poison” είναι ένα από τα πιο εμβληματικά τραγούδια του Alice Cooper, και σίγουρα το μεγαλύτερο του χιτ από τη δεκαετία του ’80. Κυκλοφόρησε το 1989 ως το βασικό single του άλμπουμ Trash, και έμελλε να σηματοδοτήσει μια μεγάλη εμπορική επιστροφή για τον Cooper, ο οποίος μόλις είχε ξεπεράσει μια δύσκολη μάχη με τον εθισμό. Το “Poison” κατάφερε να επαναφέρει τον Alice Cooper στο προσκήνιο, συστήνοντάς τον σε μια νεότερη γενιά ακροατών τη στιγμή που το glam/hair metal μεσουρανούσε. Στις ζωντανές εμφανίσεις του παραμένει πάντα highlight, με το κοινό να τραγουδά κάθε στίχο. Ανυπομονούμε να το ζήσουμε.

Όποιος ισχυρίζεται ότι δεν το έχει τραγουδήσει στα μαθητικά του χρόνια, λυπάμαι, αλλά ψεύδεται. Είναι ο απόλυτος ύμνος των μαθητικών χρόνων των τελευταίων γενεών. Κυκλοφόρησε το 1972 και έγινε αμέσως επιτυχία, φτάνοντας στην κορυφή των τσαρτς του Ηνωμένου Βασιλείου, φιγουράροντας ανάμεσα στα πιο ευπώλητα σινγκλς σε όλο τον κόσμο. Μπορεί να έχουμε μεγαλώσει και τα μαθητικά χρόνια να είναι – πολύ – μακριά, αλλά αυτό το τραγούδι μάς κάνει να νιώθουμε και πάλι 15. Θα το τραγουδήσουμε χωρίς ανάσα, εννοείται.

Άλλος ένας νεανικός ύμνος, που τραγουδάμε με την καρδιά μας μέχρι σήμερα. Αυτό το τραγούδι ήταν η πρώτη εμπορική επιτυχία της μπάντας του Κούπερ, η οποία έπεισε και την δισκογραφική τους να τους αφήσει να κυκλοφορήσουν δίσκο. Πρόκειται για ένα τραγούδι μέρος της ιστορίας, αφού άφησε σημαντική κληρονομιά στο hard rock, το punk και την heavy metal. Ο Joey Ramone έγραψε το πρώτο του τραγούδι για τους Ramones βασισμένος στις συγχορδίες του “I’m Eighteen”, ενώ ο John Lydon έκανε ακρόαση για τους Sex Pistols με αυτό το κομμάτι.

Άλλο ένα από τα πιο διάσημα κομμάτια της μπάντας, που περιλαμβάνεται στον έτσι κι αλλιώς εμβληματικό δίσκο τους Billion Dollar Babies (1973). Λένε ότι ο Κούπερ έγραψε το κομμάτι αυτό ως απάντηση στις αντιδράσεις της εκκλησίας, στην οποία ήταν θαμώνας η μητέρα του, η οποία προφανώς δεν είχε αντιδράσει τόσο καλά στις μακάβριες εμφανίσεις του. Ο Κούπερ πολύ απλά απάντησε ότι υπάρχουν πολύ χειρότερα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει. Ίσως ακούγεται σαν απειλή, γιατι αυτό ήταν.

Το “Feed My Frankenstein” είναι ένα τραγούδι που γράφτηκε και κυκλοφόρησε αρχικά από το βρετανικό hard rock συγκρότημα Zodiac Mindwarp and the Love Reaction για το άλμπουμ τους Hoodlum Thunder το 1991. Ο Alice Cooper το διασκεύασε την ίδια χρονιά για το 19ο σόλο άλμπουμ του Hey Stoopid, και το κυκλοφόρησε ως single τον Μάιο του 1992. Ο Cooper άλλαξε σε κάποια σημεία τους στίχους, ενώ το τραγούδι ακούστηκε και στην ταινία Wayne’s World του 1992, αφήνοντας εποχή.

Στον ίδιο δίσκο του 1991 ήταν και το ομώνυμο κομμάτι που άφησε την δική του ιστορία, ως απάντηση στο “Trash” / “Poison” με πιο βαριά παραγωγή. Αναδεικνύει τη στροφή του Cooper σε πιο επιθετικό χαρντ rock ύφος.

Από το Killer (1971), αυτό είναι το πρώτο single του δίσκου, με hard/blues rock επιρροές. Μέχρι σήμερα, ο Κούπερ λατρεύει να το παίζει – παραμένει τρίτο πιο συχνά παιγμένο κομμάτι στα live του, μαζί με τα “School’s Out” και “Billion Dollar Babies”.

Από τον ομώνυμο δίσκο του 1973, αυτό το εθιστικό κομμάτι αποτελεί ντουέτο με τον Καναδό τραγουδιστή Donovan. Το αγαπάμε γιατί σατιρίζει τέλεια τη μανία γύρω από το χρήμα και τη διασημότητα – με αυτοσαρκαστική διάθεση. Για τον δίσκο ο Κουπερ έχει πει ότι «η ιδέα πίσω από το Billion Dollar Babies ήταν απλώς να κοροϊδέψουμε τους εαυτούς μας. Ήμασταν μια μπάντα που πριν τρία χρόνια δεν ήθελε να την αγγίξει κανείς, και τώρα ήμασταν το μεγαλύτερο συγκρότημα στον κόσμο. Κοιταζόμασταν μεταξύ μας και λέγαμε: “Είμαστε σαν Million Dollar Babies!”».

Από το άλμπουμ Trash (1989). Πυκνό glam metal τραγούδι με δυνατές κιθάρες και στίχους γεμάτους μεταφορές που θέτουν τον έρωτα σαν επώδυνη απόλαυση – ακριβώς σαν ένα «κρεβάτι με καρφιά».