Φρέσκια, σύγχρονη, πειραματική: Η ελληνική jazz του σήμερα στο 24ο Athens Jazz

Διανύοντας την 24η χρονιά του, το μεγαλύτερο φεστιβάλ για την τζαζ στην Ελλάδα, το Athens Jazz, έχει καθιερωθεί ως ένα διεθνές ραντεβού για την παγκόσμια μουσική κοινότητα. Κι όμως, δεν ξεχνά ποτέ να δίνει χώρο στην εγχώρια σκηνή, έχοντας καθιερώσει πλέον το open call, από το οποίο προκύπτουν τα ελληνικά σχήματα που ξεχωρίζει κάθε χρόνο η καλλιτεχνική επιτροπή του φεστιβάλ. Έτσι και φέτος, στο 24ο Athens Jazz, η πρώτη ημέρα του φεστιβάλ, Δευτέρα 26 Μαΐου, είναι αφιερωμένη στην ελληνική σκηνή, με τρία σχήματα που αντιπροσωπεύουν τρεις εντελώς διαφορετικές εκδοχές του τι σημαίνει σήμερα “τζαζ” στην Ελλάδα.

Από τις ψυχεδελικές ηχητικές περιπλανήσεις των Valia Calda, μέχρι τον κινηματογραφικό πειραματισμό των Modified Dog και το πολυπολιτισμικό, ρυθμικό σύμπαν του Yiorgos Bereris Trio, η ελληνική σκηνή αποδεικνύει ότι δεν φοβάται να αυτοσχεδιάσει, να αμφισβητήσει και –τελικά– να ανανεωθεί.

Εμείς μιλήσαμε με τις τρεις μπάντες που σηκώνουν την αυλαία του φεστιβάλ και μας είπαν όσα πρέπει να ξέρουμε για τον ιδιαίτερο ήχο τους, αλλά και για την πολυαναμενόμενη έναρξη του 24ου Athens Jazz – του οποίου το πρόγραμμα μπορείτε να βρείτε εδώ.

Η επίσημη ελληνική συμμετοχή του φεστιβάλ δεν είναι άλλη από τους Valia Calda, με έδρα το Λονδίνο. Αντλώνας έμπνευση από τους ηπειρώτικους σκοπούς, την ελληνική παράδοση, αλλά και την κοινωνική αλληλεγγύη, το σχήμα δημιουργήθηκε το 2013 από τον κιθαρίστα Νίκο Ζιάρκα και τον κοντραμπασίστα Θοδωρή Ζιάρκα και από τότε έχει αφήσει το στίγμα του μέσα από δύο δίσκους, το ντεμπούτο τους “Methexis” και το πιο πρόσφατο (και επίκαιρο) “Homeland”.

“Μετά από 12 χρόνια, αυτή η στιγμή επιτέλους ήρθε. Η συμμετοχή μας προέκυψε μέσω του open call του φεστιβάλ, και είμαστε ενθουσιασμένοι που μας επέλεξε η επιτροπή, προσφέροντάς μας αυτή την ευκαιρία” λέει ο Νίκος για την πρώτη τους εμφάνιση στο Athens Jazz.

Με έδρα το Λονδίνο, οι Valia Calda έχουν πάρει μια μεγάλη γεύση από τη διεθνή τζαζ σκηνή, ξέρουν τι σημαίνει εξωστρέφεια και θα ήθελαν πολύ να δοθεί η ευκαιρία σε ελληνικά σχήματα να κάνουν αυτό το άνοιγμα. “Το Athens Jazz είναι ένας πολύ σημαντικός θεσμός, για να φέρει το ελληνικό κοινο σε επαφή με το τι συμβαίνει στα αλλά τζαζ φεστιβάλ της Ευρώπης. Στην Ελλάδα όλο και πληθαίνουν οι συναυλίες με διαφορα σχήματα από όλο το φάσμα της τζαζ, αλλά σίγουρα ένα μεγαλύτερο και πολυήμερο φεστιβάλ βοηθάει πολύ σε αυτή η αλληλεπίδραση” λέει ο Θοδωρής, τονίζοντας ωστόσο, ότι θα έπρεπε να υπήρχε ουσιαστική βοήθεια για την εξωστρέφεια της ελληνικής σκηνής. “Η ελληνική τζαζ δεν μπορεί να χτίσει τις επαφές που αναζητά μια τοπική σκηνή μόνο μέσα από μια παρουσία σε ένα φεστιβάλ. Για να εδραιωθεί μια σκηνή πρέπει να υπάρχει ολιστική προσέγγιση και αυτό ξεκινάει από τους προϋπολογισμούς του κράτους για την τέχνη και τα διαφορετικά είδη τέχνης. Είναι ξεκάθαρο ότι αυτή είναι μια πραγματικότητα που φαντάζει μακρινή ακόμα δυστυχώς. Η κάθε μουσική κοινότητα χρειάζεται να αλληλεπιδρά και να παίρνει ερεθίσματα απο αλλες κοινότητες για να μπορέσει να εξελιχθεί. Αυτο παρατηρώ να το καταφέρνουν οι μουσικοί στην Ελλάδα, μέσα από προσωπικό αγώνα, συνεργασίες, ταξίδια και αδιάκοπο ενδιαφέρον. Όλο αυτο χτίζεται απο τους μουσικούς χωρίς καμία στήριξη και συχνά φτάνει μέχρι ένα σημείο” λέει ο Θοδωρής, καταλήγοντας πως “η εξωστρέφεια της τζαζ σκηνής θα επηρεαστεί απο το πώς βλέπει ολόκληρη η κοινωνία αυτο το είδος τέχνης, και τα πλάνα της πολιτείας σχετικά με τα καλλιτεχνικά της αγαθά”.

Η κάθε μουσική κοινότητα χρειάζεται να παίρνει ερεθίσματα απο αλλες για να μπορέσει να εξελιχθεί

Έχοντας ζήσει τόσα χρόνια στο Λονδίνο, μάλλον δεν θα γινόταν να μην επηρεάσει τον ήχο τους η σκηνή της πόλης. Ο Θοδωρής αφηγείται για το ξεκίνημα τους: “Το μεγαλύτερο κομμάτι της «ενηλικίωσης» μας στην τζαζ μάς βρήκε στο Λονδίνο. Όλες οι ιδέες και αργότερα ο ηχος της μπάντας επηρεάστηκαν απευθείας από το περιβάλλον που βρισκόμασταν εντός και εκτός πανεπιστημίου. Φτάνοντας στην Αγγλία, είχαμε πολύ λίγες αναφορές από άλλες τζαζ σκηνές. Αυτό το νέο για εμας μουσικό περιβάλλον, γέννησε το 2009-2013, πολλές μπάντες στο Λονδίνο που ασχολούνταν με την τζαζ με διαφορετικούς τρόπους, πέρα από τον «παραδοσιακό». Αυτό σίγουρα μας ενέπνευσε και θυμάμαι έντονα να νιώθω την ανάγκη να φανταστώ τον ήχο μου, και τι μουσική θα ήθελα να κανω. Φανταστείτε ότι η αγγλική τζαζ σκηνή έχει ήδη στα σκαριά της, πρωτοπόρες τζαζ μπάντες όπως τους Polar Bear, Nostalgia 77, Portico Quartet, GoGo Penguin κ.α. Ήταν ένα περιβάλλον που μας ώθησε να αναζητήσουμε με ποιον τρόπο θελουμε να κάνουμε μουσική”. Έτσι γεννήθηκε η ανάγκη να αναζητήσουν την έμπνευση στις ρίζες τους. “Αυτή η διαδικασία φαίνεται να ήταν κοινή για πολλές μπάντες της γενιάς μας στο Λονδίνο, που άρχισαν να μπλέκουν τις καταβολές τους απο την μουσική της καραϊβικής, το hip-hop, το reggae μέσα σε ένα σύγχρονο τζαζ περιβάλλον, που είχε πολύ άμεση επαφή με το κοινό. Αυτη η ποιότητα είναι ξεκάθαρα ενα «παιδί» του Λονδίνου, που δημιούργησε αυτήν την ανάγκη για προσωπικό ήχο” εξηγεί ο Θοδωρής.

Ακούγοντας μοιρολόγια ή σκοπούς της Ηπείρου, ανακαλύψαμε την ίδια ποιότητα που έχει ο Coltrane στην μουσική του

Με μία πρώτη ματιά, η ηπειρώτικη μουσική παράδοση με την jazz μοιάζουν να είναι από εντελως διαφορετικούς κόσμους. Εύλογο, λοιπόν, είναι μάλλον το ερώτημα: Τι κοινά μπορεί να έχουν οι δύο αυτοί μουσικοί κόσμοι; Την απάντηση μάς δίνει ο Θοδωρής. “Βασικό κοινό συστατικό είναι σίγουρα η πεντατονία. Η πεντατονια είναι η βάση της blues μουσικής, που γέννησε την τζαζ, και συγχρόνως στην άλλη μερια του πλανήτη, η πεντατονια είναι η βάση στην Ήπειρο και στην Αλβανία. Πολλά κοινά χαρακτηριστικά βλέπουμε επίσης στον τρόπο που αναπτύσσεται μελωδικά και ρυθμικά ένας αυτοσχεδιασμός. Εμείς δεν είχαμε κάποιο όραμα να συνδέσουμε αυτές τις δύο παραδόσεις. Ακούγοντας τα μοιρολόγια ή τους οργανικούς σκοπούς της Ηπείρου, ανακαλύψαμε την ίδια ποιότητα που έχει ο Coltrane στην μουσική του. Σαν να κουβαλούσαν το ίδιο συστατικό για να φέρουν το κοινο στην ίδια εσωτερική κατάσταση. Αυτή η ποιοτητα είναι η έμπνευση για τις συνθέσεις μας και για τους αυτοσχεδιασμούς, μιας και αυτές οι επιρροές μπαίνουν και βγαίνουν μέσα στην μουσική μας”.

“Ο αυτοσχεδιασμός παίρνει διαφορετικές μορφές ανάλογα με τη σύνθεση. Υπάρχουν συνθέσεις μας όπου ο αυτοσχεδιασμός είναι το βασικό εργαλείο για την ανάπτυξή τους. Συχνά, στις συναυλίες μας, χανόμαστε σε αυτοσχεδιαστικά ηχοτοπία, όπου υπάρχει απόλυτη ελευθερία. Πολλές φορές, μάλιστα, συνθέσεις μας έχουν γεννηθεί μέσα από αυτοσχεδιασμούς στο στούντιο. Αυτό μπορεί να ξεκινήσει από ένα κιθαριστικό ριφ, από ένα beat του Γκάσπαρ στα ντραμς ή από μια μελωδία. Παίζουμε μαζί εδώ και 12 χρόνια, κι έτσι γνωρίζουμε πολύ καλά τι χρειάζεται ο ένας από τον άλλον — οι ηχητικοί ρόλοι έχουν πλέον κατανεμηθεί” λέει ο Νίκος για τη σημασία του αυτοσχεδιασμού στον ήχο τους.

Παρ’ όλο που ζουν και δραστηριοποιούνται στο Λονδίνο, ο Νίκος και ο Θοδωρής συνεχίζουν να ακούν ελληνική τζαζ και μοιράζονται τον ενθουσιασμό τους για την φάση, την οποία διανύει: “Υπάρχει μια αίσθηση ανανέωσης και φρεσκάδας. Η νέα γενιά φαίνεται να έχει πολλά να προσφέρει. Σίγουρα αποτελείται από εξαιρετικούς μουσικούς — αλλά πλέον διακρίνεται μια πιο ξεκάθαρη ανάγκη για έκφραση και υπέρβαση παλιών ορίων. Δεν αφορά μόνο τον ήχο, αλλά και την αισθητική, την κοινωνική στάση, τον τρόπο παρουσίας” λέει ο Νίκος.

Ίσως αυτή να είναι η στιγμή που η σκηνή αρχίζει να αποδέχεται τον εαυτό της

“Γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει να είσαι μουσικός, μπάντα, καλλιτέχνης — γενικά, δημιουργός που προσπαθεί να ζήσει από την τέχνη του στην Ελλάδα. Τρέφουμε απεριόριστο σεβασμό για όσους το παλεύουν καθημερινά μέσα σε αυτό το πλαίσιο. Το πλαίσιο είναι σκληρό — από τις κοινωνικές προκαταλήψεις που συχνά καλείσαι να διαχειριστείς, μέχρι την ελάχιστη ή και ανύπαρκτη κρατική στήριξη. Υπάρχει μια τάση απελευθέρωσης από ενοχές και “πρέπει”, σαν να διαμορφώνεται μια ταυτότητα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Ίσως αυτή να είναι η στιγμή που η σκηνή αρχίζει να αποδέχεται τον εαυτό της. Ανυπομονούμε να ακούσουμε καινούργια πράγματα”.

Όσο για το τι θα ακούσουμε στο σετ τους, τη Δευτέρα 26 Μαΐου; Οι Valia Calda έρχονται στην Αθήνα με τον πιο πρόσφατο δίσκο τους, στις αποσκευές τους, το Homeland. “Σε κάθε μας ζωντανή εμφάνιση προσπαθούμε να κρατήσουμε μια ισορροπία ανάμεσα στο τι αποτυπώθηκε στο στούντιο και στην ελευθερία που θέλουμε να διατηρούμε επί σκηνής. Αυτός ο ανοιχτός χώρος μάς επιτρέπει να προσεγγίζουμε τις συνθέσεις διαφορετικά κάθε φορά, να πειραματιζόμαστε και να αφήνουμε χώρο για το απρόβλεπτο. Μέσα από τους αυτοσχεδιασμούς γεννιούνται συχνά νέα μουσικά τοπία — πράγματα που δεν υπήρχαν πριν τη στιγμή” λέει ο Νίκος και μας προετοιμάζει για το live τους με τον καλύτερο τρόπο.

Το Yiorgos Bereris Trio είναι η νέα μουσική πρόταση του Athens Jazz

Ακροβατώντας ανάμεσα στη Nordic Jazz, το Cuban Son και τα ταξίμια των βαλκανικών πνευστών, το τρίο του πιανίστα και συνθέτη Γιώργου Μπερερή δημιουργεί ένα μουσικό κράμα γεμάτο ζωντάνια, αυτοσχεδιασμό και εσωτερικότητα. Με έδρα το Ρότερνταμ, ο Γιώργος Μπερερής συμπράττει με τον Λάμπρο Παπανικολάου στο κοντραμπάσο και τον Έκτορα Ρέμσακ στα τύμπανα και έρχεται στο 24ο Athens Jazz για να μας δείξει πώς ακούγεται η τζαζ του σήμερα.

“Αυτή η πρωτόγνωρη ελευθερία κι η δημιουργία χωρίς όρια με συνεπήρε ανεπιστρεπτί κι έτσι ακόμα και σήμερα διέπει την καλλιτεχνική μου ζωή” αφηγείται ο Γιώργος Μπερέρης, για τη σημασία του αυτοσχεδιασμού στο σύμπαν του Yiorgos Bereris Trio. “Με τον Λάμπρο Παπανικολάου και τον Έκτορα Ρέσμακ παίζουμε μαζί για περισσότερο από μια δεκαετία κι έχουμε αναπτύξει ένα ισχυρό δέσιμο και μια τυφλή επικοινωνία που μας ελευθερώνει. Όταν βρισκόμαστε επί σκηνής, είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε την καινούργια ιδέα που προτείνει κάποιος ή ένα απρόσμενο λάθος που το μεταφράζουμε σε μια ευκαιρία για κάτι νέο”.

Το τρίο του Γιώργου Μπερέρη έχει βάση στο Ρότερνταμ, ενώ στον ήχο του θα διακρίνει κανείς έμπνευση από διαφορετικές μουσικές κουλτούρες – από τη Σκανδιναβία και την Κούβα μέχρι τα Βαλκάνια. “Μέσα από τις σπουδές μου, τα ταξίδια και την περιέργεια μου να ακούω καινούργια πράγματα οι αναφορές μου είναι πολυποίκιλες” εξηγεί ο frontman του trio. “Είναι δύσκολο να ξεχωρίσεις από που προέρχεται η καθεμία. Δεν θέλω να βάζω ετικέτες και όρια όταν συνθέτω. Μου αρέσει να πειραματίζομαι με αντιδιαμετρικά στοιχεία. Για παράδειγμα, πώς θα ακουγόταν μια μελωδία που θυμίζει βαλκανικά πνευστά πάνω σε ένα ρυθμικό μοτίβο που είναι εμπνευσμένο από μουσικές της Καραϊβική;” αναρωτιέται.

Ο Γιώργος Μπερέρης ξεχωρίζει καλλιτέχνες και σχήματα όπως ο Κυριάκος Σφέτσας, οι Mode Plagal, ο Dine Doneff, o Χάρης Λαμπράκης κι ο Σωκράτης Σινόπουλος, μεταξύ άλλων – σχήματα, δηλαδή, που όπως λέει “έχουν μια προσέγγιση εμπνευσμένη από την παραδοσιακή και δημοτική μουσική του τόπου μας”.

“Τα τελευταία χρόνια υπάρχουν όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες που εμπνέονται από αντίστοιχες αναφορές και έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα πολύ δυνατό ρεύμα που έχει και μεγαλύτερη απήχηση στο εξωτερικό” αναφέρει χαρακτηριστικά, τονίζοντας ωστόσο ότι “η τάση μας να κοιτάμε πιο πολύ προς την δύση, αλλά και η έλλειψη υποστήριξης από τους θεσμούς, είναι δύο βασικές αιτίες για τις οποίες πολλά σχήματα αυτού του στυλ δεν αναδεικνύονται”.

Βλέπουμε όλο και περισσότερες προτάσεις με αυθεντικό χαρακτήρα που στέκονται διεθνώς

Ο Γιώργος Μπερέρης αφηγείται την πρόσφατη εμπειρία της μπάντας στην μίνι περιοδεία τους σε Θεσσαλία και Βόρεια Ελλάδα: “Η ανταπόκριση που λάβαμε από το κοινό ήταν τεράστια. Υπάρχει δίψα από το κοινό καθώς και μεγάλη προσφορά από τους μουσικούς”.

“Η ελληνική jazz σκηνή είναι γεμάτη από εξαιρετικούς καλλιτέχνες με άποψη και υψηλό επίπεδο εκτέλεσης. Έχοντας αρκετές γενιές επαγγελματιών μουσικών με ακαδημαϊκές σπουδές πάνω στο αντικείμενο, βλέπουμε όλο και περισσότερες προτάσεις με αυθεντικό χαρακτήρα που στέκονται διεθνώς”. Ίσως όμως αυτές οι δυνατότητες να μην αξιοποιούνται όπως θα έπρεπε. “Όπως είπα και πριν, θεωρώ ότι μια μεγαλύτερη σύμπνοια και προσπάθεια σε οργανωτικό επίπεδο (π.χ. διοργάνωση περισσότερων φεστιβάλ, ανταλλαγή σχημάτων με άλλες χώρες, δράσεις στην περιφέρεια, αποστολές στο εξωτερικό, τηλεοπτικά προγράμματα) θα μπορούσε να υποστηρίξει την ανάδειξη τέτοιων σχημάτων καθώς και να βοηθήσει να διευρυνθεί το κοινό που ακολουθεί την ελληνική jazz σκηνή” εξηγεί ο μουσικός.

“Η συμμετοχή μας στο Athens Jazz 2025 προέκυψε μέσω του open call που έκανε το φεστιβάλ και είχαμε την χαρά να μας επιλέξουν στην κατηγορία upcoming artists” απαντούν και μάς δίνουν μία μικρή γεύση από τα όσα θα ακούσουμε: “Στο σετ μας θα παρουσιάσουμε συνθέσεις από τους δύο πρώτους μου δίσκους “Laros” και “Sigá y Silente” καθώς και καινούργιο υλικό από τον δίσκο που θα ηχογραφήσουμε μέσα στο 2025“.

Για εκείνους, ο θεσμός του Athens Jazz είναι πολύ σημαντικός για την ελληνική σκηνή – και όχι μόνο. “Πέρα από την φιλοξενία ντόπιων σχημάτων, προτείνει και πλήθος -νέων για την ελληνική σκηνή- σχημάτων που δεν έχουμε εύκολα την δυνατότητα να ακούσουμε εδώ” εξηγούν για τη σημασία του φεστιβάλ για τους απανταχού μουσικόφιλους.

Οι Modified Dog έρχονται στο 24ο Athens Jazz στην κατηγορία jazz+

Οι Modified Dog είναι η πλέον κατάλληλη μπάντα για την κατηγορία Jazz+. Από το 2014, το οπτικοακουστικό συγκρότημα/κολεκτίβα, που εδρεύει και δημιουργεί μεταξύ Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Ελσίνκι και μετασχηματίζεται, αλλάζει μέλη και διαφοροποιείται μουσικά, συνδυάζει στοιχεία από την τζαζ, την ηλεκτρονική μουσική και το post-rock, πάντα με πειραματική διάθεση, όπως μπορεί πολύ εύκολα να καταλάβει κανείς μέσα από τον πιο πρόσφατο δίσκο τους “once you are in, you are never out”. Στο Athens Jazz, οι Χρύσανθος Χριστοδούλου (electronics, σαξόφωνο, κιθάρα), Ιάκωβος Παυλόπουλος (τύμπανα, κρουστά) και Θάνος Πολυμενέας-Λιοντήρης (κοντραμπάσο, electronics) θα παρουσιάσουν, ως τρίο, μια γεύση από τον πειραματικό τους ήχο.

Η μπάντα μάς μιλά για το πώς ξεκίνησε το ταξίδι τους στο 24ο Athens Jazz. “Κάναμε για πρώτη φορά αίτηση για συμμετοχή στο Athens Jazz και ήταν για εμας τιμή και αναπάντεχα ευχάριστο, το γεγονός, οτι επιλεχθήκαμε ώς το jazz+ σχήμα. Στο σετ μας θα παίξουμε και θα αυτοσχεδιάσουμε πάνω σε κομμάτια από τον τελευταίο μας δίσκο “once you are in, you are never out” που κυκλοφόρησε πριν 3 χρόνια”. Οι εμφανίσεις τους είναι αυτό που λέμε ‘κινηματογραφικές’ – εν μέρει λόγω της προσπάθειάς τους να παίζουν ζωντανά με την ταυτόχρονη χρήση βιντεο προβολών πάνω σε διαφορετικές επιφάνειες (video mapping) που στήνονται σκηνοθετικά εντός και εκτός σκηνής. “Το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού υπάρχει τόσο στην μουσική όσο και στις βίντεο προβολές, οπότε εικόνα και ήχος συντελούν σε μια παράσταση – βίωμα με “κινηματογραφικό” χαρακτήρα” μάς εξηγούν. Στο πλαίσιο ενός φεστιβάλ, με τόσες εναλλαγές σχημάτων, είναι φυσικά αδύνατον να στηθεί κάτι τέτοιο, ωστόσο μάς διαβεβαιώνουν ότι η εμπειρία θα παραμείνει κινηματογραφική. Εξάλλου, η μουσική τους είναι άκρως cinematic.

Παρά τις δύσκολες συνθήκες, η ελληνική σκηνή παρουσιάζει απίστευτη άνθηση

“Είναι θέμα επαγγελματισμού. Φεστιβάλ, όπως το Athens jazz, δίνουν την δυνατότητα στα σχήματα να παίξουν σε άριστες συνθήκες: μεγάλη σκηνή, σωστός ήχος, επαγγελματική κάλυψη, μεγάλη προσέλευση κοινού κτλ. Δεν είναι εύκολο να βρεθούν αυτές οι συνθήκες σε κάποιο χώρο, με λίγες μόνο εξαιρέσεις, βεβαια. Το αποτέλεσμα είναι ο κόσμος να το απολαμβάνει περισσότερο και τα σχήματα να ευχαριστιούνται τα παιξίματα. Δεν είναι λίγο!” μάς λένε και εύχονται να υπήρχαν περισσότερα τέτοια φεστιβάλ, “καθως η ελληνική σκηνή τα τελευταία χρόνια, παρα τις πολύ δύσκολες συνθήκες, παρουσιάζει μια απίστευτη άνθηση”.

Οι Modified Dog σίγουρα δεν είναι μια jazz μπάντα – το δηλώνουν και οι ίδιοι, εξάλλου, γι’αυτό βρίσκονται και στην Jazz+ κατηγορία. Ωστόσο εμπνέονται από αυτή, όπως και από την post-rock, την ηλεκτρονική μουσική. “Το κάθε μέλος του σχήματος κουβαλάει την δική του αντίληψη, τα δικά του “θέλω” πανω στον ήχο και την σύνθεση, έχει το δικό του μουσικό background. Υπάρχει όμως ένας κοινός αισθητικός κώδικας που μοιραζόμαστε, και αυτός μας οδηγεί στο επόμενο βήμα. Οι αναφορές μας γίνονται ιδιαίτερα εμφανείς στα λάιβ” αναφέρουν.

Ο πειραματισμός είναι μονόδρομος

“Η δύναμη του αυτοσχεδιασμού είναι ένα στοιχείο τοσο μεγάλης ελευθερίας, που η μουσική αυτή είναι πρακτικά ένα τεράστιο, ατελείωτο, συνεχές πεδίο πειραματισμού” αναφέρουν για την τζαζ. Όσο για τον πειραματισμό; Για εκείνους είναι μονόδρομος. “Για να εξελιχθεί κάτι πρέπει να κινείται. Και να κινείται σε μονοπάτια που δεν έχει δοκιμάσει ξανά” λένε χαρακτηριστικά.

Αν τους ρωτήσεις για την κατάσταση της ελληνικής τζαζ σκηνής σήμερα, θα τονίσουν ξανά και ξανά ότι παρά τα εμπόδια, υπάρχει μια τρομερή άνθηση – και χαίρονται ιδιαίτερα γι’ αυτό. Στα μάτια τους, βέβαια, δεν μπορούμε να μιλάμε για μια ενιαία σκηνή. “Υπάρχουν πολλά σχήματα που χρησιμοποιούν την jazz σαν ένα όχημα για να παίξουν την δική τους μουσική. Ταυτόχρονα υπάρχουν σχήματα που “χρησιμοποιούν” την jazz αισθητική σαν ένα ακόμη κομμάτι στο μεγάλο υπαρξιακό παζλ της μουσικής…” καταλήγουν – και ένα είναι σίγουρο: ότι η μουσική δεν χωρά σε κουτάκια, όρια και κατηγορίες.

Αυτό, εξάλλου, αποδεικνύουν και οι ελληνικές μπάντες που θα γνωρίσουμε την πρώτη ημέρα του Athens Jazz. Μπάντες που αυτοσχεδιάζουν, συνθέτουν, πειραματίζονται και τελικά φτιάχνουν τη δική τους πατρίδα – πάνω στη σκηνή. Έστω για μια νύχτα, η σκηνή της Τεχνόπολης θα γίνει το σημείο μηδέν όπου όλα αυτά συναντιούνται. Κι εμείς θα είμαστε εκεί, για να το ζήσουμε.