Όταν το Σώμα Αφηγείται: Το Bodyterranean 2.0 στο Ωδείο Αθηνών

O Simone Mongelli και η πρωτοποριακή ομάδα του Bodyterranean παρουσιάζουν στις 7 και 8 Δεκεμβρίου μια μουσικοκινητική δράση που φέρνει και πάλι στο επίκεντρο το πιο αρχέγονο μουσικό όργανο: το ίδιο το ανθρώπινο σώμα.

Η παράσταση θολώνει τα όρια μεταξύ μουσικής, τραγουδιού, χορού και θεάτρου. Η μουσική παράδοση συναντά το σήμερα και μια ποιητική αφηγηματικότητα γεννιέται μέσα από την πολυρυθμία, τη μελωδία, την πολυφωνία, τη κίνηση και τις καθηλωτικές ατμόσφαιρες.

Η σύμπραξη με κάποιες από τις πιο εκφραστικές φωνές της ελληνικής σκηνής, τη Δήμητρα Γαλάνη, τη Μαρία Παπαγεωργίου και τον Γιάννη Χαρούλη, ανοίγει τις διαστάσεις της παράστασης και προσθέτει στο ηχόχρωμά της ερμηνεία, συγκίνηση και βάθος. Σώματα και φωνές μιλούν τη γλώσσα των λαών της Μεσογείου και αφηγούνται ιστορίες για τον έρωτα, την ξενιτιά, τη μητρότητα, τη διαφορετικότητα, τις χαρές και τις λύπες.

Τα τραγούδια της παράστασης, σαν θραύσματα μνήμης του οικουμενικού ψηφιδωτού της ανθρώπινης ιστορίας, μαρτυρούν ιστορίες προσφυγιάς και ακούσιας μετακίνησης. Ο σύγχρονος καλλιτέχνης εκφράζεται με τα λόγια του ξενιτεμένου λαϊκού ποιητή των ελληνόφωνων χωριών της Νοτίου Ιταλίας ή της Κρήτης, τα ρεμπέτικα τραγούδια των Μικρασιατών συνθετών γίνονται δράση και κίνηση.

Η παράδοση δίνει το έναυσμα για να ξεδιπλωθούν μυστικά συναισθημάτα και αποτελεί αφετηρία για τη συλλογική επιβεβαίωση ή την προσωπική αμφισβήτηση κοινωνικών αξιών. Μακεδονίτικοι σκοποί, που μοιάζουν να προέρχονται απευθείας από την αρχαιότητα, μπερδεύονται με χορούς της Αφρικής και ξορκίζουν τους αρχέγονους φόβους. Ένα Θρακιώτικο τραγούδι δίνει δύναμη στην γυναίκα να διεκδικήσει το διαχρονικό δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και ο καημός του ανεκπλήρωτου έρωτα ή του θανάτου γίνεται χορός και σκηνική μυσταγωγία. Όλα μαζί, στήνουν ένα τελετουργικό σκηνικό και εκφράζονται στο τώρα, με τον πιο αρχαίο και ταυτόχρονα τον πιο σύγχρονο τρόπο: μόνο με το σώμα!