Αφιέρωμα στον Ferruccio Busoni από τη Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών στο Μέγαρο

Με αφορμή τη συμπλήρωση εκατό χρόνων από τον θάνατο του Ferruccio Busoni [Φερρούτσο Μπουζόνι] (1866-1924), η Φιλαρμόνια Ορχήστρα Αθηνών, υπό τον διακεκριμένο αρχιμουσικό Βύρωνα Φιδετζή, τιμά τον σπουδαίο συνθέτη, πιανίστα και διανοούμενο με μια επετειακή συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, την Πέμπτη 30 Μαΐου στις 8:30 το βράδυ, παρουσιάζοντας ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά έργα του κορυφαίου ιταλού μουσουργού: το κολοσσιαίων διαστάσεων Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα σε ντο μείζονα για μεγάλη συμφωνική ορχήστρα και ανδρική χορωδία.

Θεωρείται ένα από τα δυσκολότερα έργα του πιανιστικού ρεπερτορίου, και μόνο ελάχιστοι βιρτουόζοι τολμούν να το αντιμετωπίσουν. Ανάμεσά τους, και ο δεινός δεξιοτέχνης Παναγιώτης Τροχόπουλος, ο οποίος θα αναμετρηθεί με την υψηλότατων απαιτήσεων σύνθεση του Busoni, σε μια συναυλία ιστορικής σημασίας που οι λάτρεις του πιάνου δεν πρέπει να χάσουν. Η απόφαση της Φιλαρμόνιας Ορχήστρας Αθηνών να ερμηνεύσει το συγκεκριμένο έργο στη συναυλία της στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, σε συμπαραγωγή με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, εντάσσεται στην πολιτική της Ορχήστρας να προσεγγίζει έργα που δεν προσφέρονται συχνά στο ελληνικό κοινό. Στη συναυλία συμμετέχει επίσης  το ανδρικό τμήμα της Ακαδημαϊκής Χορωδίας Νέων Αθηνών (ΑΧΝΑ) σε μουσική διδασκαλία Νίκου Μαλιάρα.

Το πρόγραμμα της βραδιάς περιλαμβάνει ακόμη το σύντομο συμφωνικό έργο «Από το λίκνο στον τάφο», το τελευταίο χρονολογικά συμφωνικό ποίημα του Franz Liszt [Φραντς Λιστ].

Ο Φερρούτσο Μπουζόνι υπήρξε ένας πολύ σημαντικός ιταλός συνθέτης της καμπής του 19ου προς τον 20ό αιώνα. Ήταν ταυτόχρονα διάσημος πιανίστας και μαέστρος και άσκησε τεράστια επιρροή στους συνθέτες της εποχής του. Εκτός από τα μεγάλα του πρωτότυπα έργα, είναι γνωστός και για τις μεταγραφές για πιάνο περίφημων έργων για εκκλησιαστικό όργανο του μπαρόκ ή κλασικού ρεπερτορίου (κυρίως έργα του Γ. Σ. Μπαχ). Στις μεταγραφές αυτές ανέβασε τις δεξιοτεχνικές απαιτήσεις για τον πιανίστα σε πολύ υψηλά επίπεδα. Είναι αξιοσημείωτο, δε, ότι ο Μπουζόνι επηρέασε σημαντικά κυρίως τον γερμανόφωνο μουσικό κόσμο, καθώς επέλεξε να περάσει στο Βερολίνο το μεγαλύτερο μέρος της δημιουργικής του σταδιοδρομίας.

Γενικά, όλα του τα έργα, κυρίως τα πιανιστικά, έθεταν υψηλότατες δεξιοτεχνικές απαιτήσεις στους καλλιτέχνες, και γι’ αυτό, ακόμη και σήμερα, είναι δυσπρόσιτα και δεν παίζονται πολύ συχνά. Επίσης, η αισθητική της εποχής του Φερρούτσο Μπουζόνι αρεσκόταν σε έργα για μεγάλες ορχήστρες ακολουθώντας την ευρύτερη τάση του ύστερου ρομαντισμού προς τον επιβλητικό ηχητικό όγκο. Ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του Μπουζόνι, που ακολουθεί κατ’ εξοχήν αυτή την αισθητική τάση, είναι το Κοντσέρτο του για πιάνο και ορχήστρα. Γράφτηκε κατά την περίοδο 1901-1904, για συμφωνική ορχήστρα 75 μουσικών και ανδρική χορωδία τουλάχιστον 40 μελών, ενώ η διάρκειά του υπερβαίνει τα 70 λεπτά.