MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΕΜΠΤΗ
28
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΝΕΑ

The New Yorker: Το πρώτο του μουσικό διαδραστικό εξώφυλλο είναι μια «ωδή» στη συλλογική προσπάθεια

Οι αναγνώστες έχουν τη δυνατότητα κάνοντας κλικ πάνω στα διάφορα σχήματα του εξωφύλλου να «παίξουν» το δημιουργημένο από το προσωπικό του εμβληματικού περιοδικού μουσικό θέμα, ρίχνοντας, ταυτόχρονα, μια ματιά στα παρασκήνια της δημιουργίας του.

The New Yorker: Το πρώτο του διαδραστικό εξώφυλλο είναι μια «ωδή» στη μουσική και τη συλλογική προσπάθεια
Monopoli Team

Το πρώτο του συναισθητικό, συνεργατικό και διαδραστικό εξώφυλλο δημοσίευσε το The New Yorker για το νέο εβδομαδιαίο του τεύχος, «The Music of Art», που είναι αφιερωμένο στη μουσική.

Πως «λειτουργεί», λοιπόν, το πρωτότυπο αυτό εξώφυλλο; Πατώντας κανείς πάνω στα μαύρα και χάλκινα σχήματα του εξωφύλλου θα μπορεί να «παίξει» το μουσικό θέμα που δημιούργησαν συντάκτες του περιοδικού με ταλέντο στη μουσική. Την εικονογράφηση ανέλαβε η Ρωσίδα καλλιτέχνιδα Masha Titova, η οποία ένα χρόνο πριν εγκαταστάθηκε στο Μοντενέγκρο εξαιτίας της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Η ιστορία πίσω από το εξώφυλλο επικεντρώνεται, φυσικά, στο πως στήθηκε όλο αυτό, αποτελώντας μια σπάνια περίσταση στα χρονικά του περιοδικού κατά την οποία οι αναγνώστες μπορούν να  ρίξουν μια «ματιά» στα παρασκήνια.

Ως πρώτο βήμα, ζητήθηκε από τη Masha Titova να χρησιμοποιήσει την αίσθηση και την ικανότητα της στο σχέδιο ώστε να σκιαγραφήσει μια ποικιλία ήχων. Η ίδια σχολιάζει: «Αν και δεν παίζω κάποιο μουσικό όργανο, ωστόσο αγαπάω τη μουσική, ιδιαίτερα τους ρυθμούς της, που τόσο συχνά με εμπνέουν. Ενώ, όταν σχεδιάζω προσπαθώ να εναρμονίσω τα διάφορα οπτικά σχήματα σαν να ήταν μια μουσική σύνθεση». 

Αφότου, λοιπόν, το οπτικό κομμάτι του εξωφύλλου καθορίστηκε, σειρά είχε η ηχογράφηση των ακουστικών στοιχείων με τη συνδρομή μέρους του προσωπικού του The New Yorker, οι οποίοι κλήθηκαν να επιλέξουν τα σχήματα της Titova που επιθυμούν να «ερμηνεύσουν». Όπως οι συντάκτες Nick Trautwein και David Remnick, στο σαξόφωνο και την κιθάρα αντίστοιχα, ή η  αρχισυντάκτρια Julia Rothchild, στο πιάνο, τη βιόλα και τα φωνητικά. Μάλιστα η τελευταία περιέγραψε τη διαδικασία ως «μια άσκηση στη συναισθησία. Τι ήχο μπορεί να παράγει ένα τετράγωνο ή τρίγωνο; Έναν γδούπο ή ένα φτερούγισμα»; 

Κάπως έτσι δημιουργήθηκαν αυτοσχέδια σχήματα μουσικής δωματίου, με τη μουσική να μετατρέπεται για το προσωπικό στην απαραίτητη «ανάπαυλα» ώστε να εστιάσει την προσοχή του σε κάτι διαφορετικό από τις αγγαρείες της ημέρας. Η αναπληρώτρια διευθύντρια έρευνας Hélène Werner δήλωσε: «Η μουσική υπήρξε η οργανωτική αρχή της παιδικής μου ηλικίας. Εκείνοι που την παίζουν ή την ακούν οφείλουν να δεσμευτούν διανοητικά και συναισθανθούν με ειλικρίνεια. Και σε επιβραβεύει γενναιόδωρα σε αντάλλαγμα. Δεν υπάρχει καλύτερος δάσκαλος». Η καλλιτεχνική διευθύντρια Rina Kushnir, με τη σειρά της, επίσης εκτιμά την ικανότητα της μουσικής να προκαλεί συναισθήματα, να επικοινωνεί αυτό που «είναι αδύνατο να εκφραστεί με άλλον τρόπο». 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑPoor Things: Αποκαλύφθηκε η επίσημη αφίσα της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου12.09.2018

Ενοποιητικός παράγοντας του τελικού αποτελέσματος υπήρξε το γεγονός πως ο καθένας από τους συμμετέχοντες βλέπει τη μουσική του σοβαρά και αφοσιώνεται με προσήλωση σε αυτό που πρέπει να κάνει. Αυτό ακριβώς σημαίνει, έτσι και αλλιώς, η έκδοση ενός εβδομαδιαίου περιοδικού. Αυτό έχουμε την ευκαιρία να δούμε οι αναγνώστες μέσα από το νέο διαδραστικό και συναισθητικό εξώφυλλο του The New Yorker: Τη συλλογική προσπάθεια, τον συνδυασμό πολλών και διαφορετικών ταλέντων και ικανοτήτων που συμβαίνει στα παρασκήνια ενός περιοδικού.

*Μπορείτε να δείτε το διαδραστικό εξώφυλλο εδώ

Πηγή: The New Yorker

Περισσότερα από Επίκαιρα
VIMA_WEB3b