Πολύ κακό για το τίποτα: Το National Theatre Live στο Μέγαρο με μια απολαυστική αναβίωση της σαιξπηρικής κωμωδίας
Οι δορυφορικές μεταδόσεις του Εθνικού Θεάτρου της Βρετανίας, στο Μέγαρο Μουσικής, συνεχίζονται με την παράσταση «Πολύ κακό για το τίποτα», τη διαχρονική κωμωδία κωμωδία του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ σε μια απολαυστική αναβίωση από τον σκηνοθέτη Simon Godwin.
Μετά τις βραβευμένες μεταδόσεις από το National Theatre Live των σαιξπηρικών αριστουργημάτων «Ρωμαίος και Ιουλιέττα», «Δωδέκατη νύχτα» και «Αντώνιος και Κλεοπάτρα», ο σκηνοθέτης Simon Godwin επιστρέφει στη σκηνή του Εθνικού Θεάτρου της Βρετανίας, αλλά και στη μεγάλη οθόνη του Μεγάρου, με την ακαταμάχητη κωμωδία «Πολύ κακό για το τίποτα» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, η οποία προβάλλεται την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου στις 22:00 το βράδυ στην Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη.
*Με ελληνικούς υπότιτλους βασισμένους στη μετάφραση του Ερρίκου Μπελιέ.
Μια παραγωγή γεμάτη μεσογειακό φως και λάμψη πολλών αστέρων, με επικεφαλής του καστ τους απολαυστικούς Katherine Parkinson (The IT Crowd) και John Heffernan (Dracula). Ζωντανή μουσική και χορός επί σκηνής, αστραφτερά κοστούμια και ένα σκηνικό που θυμίζει χολιγουντιανό μιούζικαλ. Ερωτευμένα ζευγάρια, φανατικοί εργένηδες, παρεξηγήσεις, σκάνδαλα, κρυφές και φανερές ταυτότητες, με φόντο το θρυλικό οικογενειακό ξενοδοχείο «Μεσσήνη» στην Ιταλική Ριβιέρα, που φιλοξενεί καλλιτέχνες, διασημότητες και αριστοκράτες.
«Πολύ κακό για το τίποτα»Τοποθετημένη χρονικά στο μέσο περίπου της σαιξπηρικής εργογραφίας, η κωμωδία Πολύ κακό για το τίποτα μοιάζει στη δομή με τις πρώιμες κωμωδίες του άγγλου δημιουργού, αλλά το ύφος και η πλοκή της είναι πιο εκλεπτυσμένα, ενώ συμβαίνουν ανατροπές σαν αυτές που απαντούν σε μεταγενέστερα έργα του. Αφορά κυρίως τις συγκρούσεις: των κοινωνικών τάξεων, των φύλων, των γενεών, ακόμη και του πολιτισμικού περιβάλλοντος. Μιλάει για εξηγήσεις και παραπλανήσεις, ακούσματα και παρακούσματα, ερωτοτροπίες και πικρίες, για το φλερτ στην τέχνη και τις σχέσεις στην αληθινή ζωή –κι όλα, δεμένα με την κόλλα της κωμωδίας…
O πόλεμος έχει τελειώσει. Ο πρίγκιπας Δον Πέτρος με τους συμπολεμιστές του, Βενέδικτο και Κλαύδιο, επισκέπτονται τον Λεονάτο, ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου «Μεσσήνη», πατέρα της Ηρώς και θείο της Βεατρίκης. Ο Κλαύδιος ερωτεύεται την Ηρώ. Αρχίζουν οι προετοιμασίες του γάμου τους. Η Βεατρίκη και ο Βενέδικτος, από την άλλη, σχολιάζουν απαξιωτικά τον έρωτα και ορκίζονται να παραμείνουν ανύπαντροι. Στο κοντινό τους περιβάλλον, όμως, κάποια πρόσωπα συνωμοτούν για να τους κάνουν να ερωτευτούν μεταξύ τους: Όταν σιγουρευτούν ότι ο Βενέδικτος τους κρυφακούει, αναφέρουν τον ανέκφραστο –υποτίθεται– έρωτα της Βεατρίκης γι’ αυτόν. Το ίδιο ακριβώς παιχνίδι παίζουν και με την Βεατρίκη. Στο μεταξύ, ο Δον Ιωάννης, νόθος αδελφός του πρίγκιπα Δον Πέτρου, συνωμοτεί κατά του αδελφού του, με τη βοήθεια του Μπεκράκιου, πορτριέρη του ξενοδοχείου. Εξαπατούν τον Κλαύδιο και τον κάνουν να πιστέψει ότι τη νύχτα πριν από το γάμο τους η Ηρώ συνάντησε έναν άλλον άνδρα –στην πραγματικότητα η υπηρέτρια Μαργαρίτα προσποιούμενη την Ηρώ είχε συναντηθεί με τον Μπεκράκιο.
[relart 1]
Στη γαμήλια τελετή, ο Κλαύδιος αμφισβητεί την αθωότητα της Ηρώς κι εκείνη λιποθυμά. Με τη συμβουλή του ιερέα Φράνσις, που πιστεύει στην αθωότητά της, ο Λεονάτο ανακοινώνει ότι η κόρη του είναι νεκρή. Η Βεατρίκη απαιτεί από τον Βενέδικτο να σκοτώσει τον Κλαύδιο. Όμως, σύντομα ένας ανεκδιήγητος αστυνομικός, ο Σκυλόμουρος, και οι δικοί του ακούνε τον Μπεκράκιο να καυχιέται για το κατόρθωμά του, και η συνωμοσία ξεσκεπάζεται. Ο Κλαύδιος υπόσχεται στον Λεονάτο ότι θα επανορθώσει κι ότι θα παντρευτεί μια ξαδέλφη της Ηρώς, έστω κι αν δεν θέλει. Αποκαλύπτεται ότι η συγγενής αυτή είναι η Ηρώ αυτοπροσώπως! Οι δυο ερωτευμένοι εκφράζουν την ευτυχία τους, κι από κοντά η Βεατρίκη δέχεται εντέλει να παντρευτεί τον Βενέδικτο.
