MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
29
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΦΕΣΤΙΒΑΛ

63ο ΦΚΘ: Spotlight σε 4 ταινίες που ξεχωρίζουμε από το πρόγραμμα

Τι θα δούμε φέτος στο 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης: 4 ταινίες που μας θυμίζουν πως η ζωή είναι ένα ταξίδι ανακάλυψης του εαυτού.

KEIMENO: Μαριαλενα Μάλλιου | 24.10.2022

Το 63ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης  ξεκινά στις 3 Νοεμβρίου και όλοι οι σινεφίλ μετράμε αντίστροφα για το ραντεβού μας στις αίθουσες. Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία “σκανάρουμε” κάποιες από τις φετινές ταινίες της διοργάνωσης.

Το ταξίδι προς τη διαμόρφωση του εαυτού

Από το πλούσιο πρόγραμμα του φεστιβάλ ξεχωρίζουμε τεσσερις ταινίες βγαλμένες από τη ζωή, με κυριολεκτικό ή πιο αλληγορικό τρόπο. Ταινίες οι οποίες μας θυμίζουν πως δεν πρέπει να χάνουμε από τα μάτια μας τα όνειρα και τα πιστεύω μας. Ο δρόμος μπορεί να είναι -και θα είναι- δύσκολος, όπως όλα τα πράγματα για τα οποία αξίζει να παλεύουμε. Απέναντί σε μία καθεστηκυία τάξη πραγμάτων, σε άλλους ανθρώπους, σε ορισμένες περιπτώσεις, απέναντι, ακόμα και στον ίδιο μας τον εαυτό. Πάντα, όμως, αξίζει να στεκόμαστε περήφανα, κοιτώντας εκεί που θέλουμε να πάμε, ακόμα κι αν ο δρόμος, τελικά, μας οδηγεί σε άλλον προορισμό.

Από την πορεία του “Μικρού Αδερφού” προς την ενηλικίωση, στους αγώνες -εντός και εκτός ρινγκ- της Κέικο, στο διαλογιστικό ταξίδι της Μαρίας Μαγδαληνής και τα παραστρατήματα του νεαρού Καμίλ, κατά την προσπάθειά του να ασχοληθεί με τη ραπ σκηνη -4 ταινίες, που η κάθε μία περιγράφει ένα ξεχωριστό ταξίδι, τόσο σωματικό, όσο και πνευματικό, προς την διαμόρφωση του εαυτού.

Ο Μικρός Αδερφός (Un Petit Frère – Mother and Son) της Léonor Serraille
Ο Μικρός Αδερφός της Léonor Serraille

Ο Μικρός Αδερφός της Léonor Serraille

Μετά το ντεμπούτο της Μια Νέα Γυναίκα με το οποίο κέρδισε τη Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ Καννών, η Λεονόρ Σεράιγ (Léonor Serraille) επιβεβαιώνει ότι αποτελεί μία από τις πιο ξεχωριστές νέες φωνές του γαλλικού σινεμά. Η ταινία Ο Μικρός Αδερφός που έχει ήδη ταξιδέψει σε αρκετά κινηματογραφικά Φεστιβάλ -ξεκινώντας από το Φεστιβάλ των Καννών και συνεχίζοντας σε αυτά της Σεβίλλης, της Γάνδης,  του Ρίο και της Βιέννης- έρχεται τον Νοέμβριο στη Θεσσαλονίκη.

Υπόθεση: Όταν η Ρόουζ φθάνει στη Γαλλία, εγκαθίσταται στο διαμέρισμα φίλων στα προάστια του Παρισιού, μαζί με τους δύο γιους της, Ζαν και Ερνέστ. Η δημιουργία και η διάλυση μιας οικογένειας από το τέλος της δεκαετίας του ’80 μέχρι τις μέρες μας.

Η ίδια η σκηνοθέτις κάνει λόγο, αναφορικά για την ιδέα της ταινίας: “Γιατί να μην δούμε αυτή την ιστορία να μεταφέρεται στον κινηματογράφο, όταν ήταν τόσο πολύ μέρος της χώρας μου, της ζωής μου; Αυτό το έργο του οικογενειακό μυθιστόρημα συνδέεται επίσης με μια ανάγκη που είχα να πω μέρος της ιστορίας τους στα παιδιά μου, ή τουλάχιστον μια ερμηνεία αυτής της ιστορίας.

Ο Μικρός Αδερφός της Léonor Serraille

Ο Μικρός Αδερφός της Léonor Serraille

Ο Peter Bradshaw, δίνοντας 4/5 αστέρια στην ταινία, γράφει στην Guardian: “Ένα συγκινητικό δράμα, με την υπέροχη ερμηνεία της Αναμπέλ Λενγκρόν. Μια μελέτη της ενηλικίωσης που ποτέ δεν συμβαίνει πραγματικά. Ταυτόχρονα, διερευνά την απατηλή γραμμή που χωρίζει την παιδική από την ενήλικη ζωή, την αθωότητα και την εμπειρία, το παρόν και το παρελθόν.

Η ταινία θα προβληθεί την Άνοιξη του 2023 στις κινηματογραφικές αίθουσες από την One From the Heart.

“Μικρά, αργά και σταθερά” (Keiko, me wo sumasete – Small, Slow but Steady) του Shô Miyake
Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Μία ταινία για τα όνειρα και τις επιλογές που κάνουμε στην πορεία για να τα κατακτήσουμε. Η ιστορία ακολουθεί την Κέικο, μία γυναίκα η οποία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι στη ζωή της. Γιατί συνεχίζει να επιστρέφει στο ρινγκ της πυγμαχίας παρά τον κίνδυνο; Πώς εκμεταλλευόμαστε τη μοναδική μας ευκαιρία στη ζωή και την αγάπη και την εκπληρώνουμε;

Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Για την ταινία του Shô Miyake οι New York Times έγραψαν: “μικροσκοπικό με κάθε τρόπο εκτός από συναισθηματικό αντίκτυπο“, ενώ η Screen Daily το παρομοίασε “σαν ο Ozu να είχε κάνει το Million Dollar Baby, αντί για τον Clint Eastwood“.

Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Μικρά, αργά και σταθερά του Shô Miyake

Υπόθεση: Παρά το πρόβλημα ακοής με το οποίο γεννήθηκε και το οποίο την απέρριψε από πολλούς αθλητικούς συλλόγους, η Kέικο (29) αποφασίζει να γίνει επαγγελματίας πυγμάχος. Αν και η πυγμαχία είναι μια πραγματική πρόκληση, ο σύλλογος της είναι σαν οικογένειά της. Αφού κέρδισε δύο αγώνες, ένας υποσυνείδητος φόβος αρχίζει να μεγαλώνει μέσα της. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου επαγγελματικού της αγώνα, η Κέικο χάνει τον έλεγχο και παλεύει μανιωδώς, κερδίζοντας τον αγώνα, αλλά νιώθοντας θυμό με τον εαυτό της. Μπερδεμένη, συνεχίζει στον τρίτο της αγώνα. Εν τω μεταξύ, το γυμναστήριο κοντεύει να κλείσει οριστικά.

“Μάγδαλα”  (Magdala) του Damien Manivel
Μάγδαλα του Damien Manivel 

Μάγδαλα του Damien Manivel

Μία ταινία με πανέμορφα φυσικά τοπία -δημιουργώντας την ανάλογη ατμόσφαιρα μέσω φωτισμών: ανατολής, φεγγαρόφωτου, φωτός μέσα από την ομίχλη, υποβάλλοντας στον θεατή το μεγαλείο της φύσης- και έντονη την παρουσία του φανταστικού στοιχείου, δοσμένο με απλότητα.

Όπως διηγείται ο σκηνοθέτης, η έμπνευση της ταινίας του ήρθε καθώς έκανε το edit της προηγούμενης ταινίας του, Les Enfants d’Isadora. “…όταν η Elsa Wolliaston σήκωνε τα μάτια της στον ουρανό, βρήκα μια μυστικιστική προφορά σε αυτό. Είπα στον εαυτό μου που ότι έπρεπε να κάνω μια ταινία μαζί της για το ιερό.

Όταν, μάλιστα, ρωτήθηκε, για ποιόν λόγο επέλεγε τη φιγούρα της Μαρίας Μαγδαληνής για να στηρίξει το έργο του, ο Manivel απάντησε: “Η Μαρία η Μαγδαληνή λέει «όχι» στον κόσμο, επιλέγει να τελειώσει τις μέρες της, μόνη, στη φύση. Ο ριζοσπαστισμός της είναι διαχρονικός, θα μπορούσε να είναι η απάντηση στον παρόντα χρόνο. Με γοητεύει και με εμπνέει στην άσκηση της τέχνης μου.

Μάγδαλα του Damien Manivel 

Μάγδαλα του Damien Manivel

Υπόθεση: Παίρνοντας ξεκάθαρη στάση κατά της χριστιανικής εικονογραφικής παράδοσης του «Λευκού Μεσσία», ένας ριζοσπάστης εικονοκλάστης παραθέτει μία μυστικιστική και αισθητήρια κινηματογραφική εμπειρία, η οποία ακολουθεί μία μαύρη Μαρία Μαγδαληνή στο διαλογιστικό της ταξίδι, μετά τον θάνατο του Ιησού. Αποτραβηγμένη από τον κόσμο, μία καταβεβλημένη φιγούρα με λευκά μαλλιά ξεκινά μία ενδοσκόπηση κι έπειτα στρέφεται με εξωστρέφεια προς τα βάθη του δάσους, τρώγοντας μούρα, πίνοντας το νερό της βροχής και πλαγιάζοντας ανάμεσα στα δέντρα. Με βάση την παράδοση (και ευαισθησία) του αργού κινηματογράφου, αυτός ο ημι-μεταφυσικός διαλογισμός αποδίδει τις τελευταίες επώδυνες μέρες της Μαρίας πάνω στη γη, με ανατριχιαστική φυσικότητα και ζοφερό ερωτισμό.

“Άλλοι άνθρωποι” (Other People) της Aleksandra Terpinska
© Madants & Warner Bros. Entertainment Inc. All Rights Reserved. Photograph: Anna Włoch

© Madants & Warner Bros. Entertainment Inc. All Rights Reserved. Photograph: Anna Włoch

Υπόθεση: Ένα αστικό δράμα με πρωταγωνιστή τον Καμίλ, έναν επίδοξο ράπερ ο οποίος αντί να εξελίσσει τη ζωή και την καριέρα του, κάνει καταχρήσεις, περιπλανιέται στην πόλη και συνάπτει ερωτικό δεσμό με μια βαριεστημένη πλούσια νοικοκυρά, την Ιβόνα. Μία πολυφωνική ιστορία μοναχικών ανθρώπων οι οποίοι ονειρεύονται την αγάπη στη μεγαλούπολη.

© Madants & Warner Bros. Entertainment Inc. All Rights Reserved. Photograph: Anna Włoch

© Madants & Warner Bros. Entertainment Inc. All Rights Reserved. Photograph: Anna Włoch

Σκηνοθεσία: Aleksandra Terpinska

Περισσότερα από Cine News
VIMA_WEB3b