Το Θέατρο της Ημέρας συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Εθνική παλιγγενεσία παρουσιάζει για πρώτη φορά σε θεατρική μορφή τον «Διάλογο» του Διονυσίου Σολωμού σε δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία Μαρίας Φραγκή από την Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021 και κάθε Κυριακή στις 6 μμ.
Μια πρωτότυπη θεατρική πρόταση
Γραμμένος από τον σημαντικότερο Έλληνα ποιητή, τον Εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό (1824), ο «Διάλογος» είναι ένα σπουδαίο έργο του πεζού λογού, που αναδεικνύει θεματικά και φιλοσοφικά το υψηλό επίπεδο της σκέψης του σε ένα μαχητικό, υποδειγματικό κείμενο για την ελεύθερη «Ελλάδα» όπως την ονειρεύτηκε και την παρουσίασε με κάθε αφορμή.
Τονίζοντας το ενδιαφέρον μιας σύγχρονης ανάγνωσης αυτών των αριστουργημάτων, που πηγάζει από τη διαχρονικότητα και τη θεμελιακή αξία τους για τον νεοελληνικό κόσμο, προβάλλεται μια εποχή ιδιαίτερα σημαντική για πολλούς λόγους: οικονομική και πολιτισμική επανεξέταση, πνεύμα ελευθερίας και εθνικής συνείδησης.
Η παιδεία και η μόρφωση που έλαβε στην Ευρώπη ο Διονύσιος Σολωμός, δεν μείωσε διόλου την εθνική διάσταση της τέχνης του και τη σημασία της για την ελληνική γλώσσα. Ειδικά στην προσέγγιση του “Διαλόγου” του, φαίνεται καθαρά η οικουμενική διάσταση και οι αξίες της ελληνικότητας και της ελευθερίας χωρίς προκαταλήψεις. Η παράσταση πλαισιώνεται από παράλληλη εκδήλωση – συζήτηση και ανταλλαγή απόψεων με τους θεατές.
Με τον «ΔΙΑΛΟΓΟ», ο Διονύσιος Σολωμός πλησιάζει τα δυο μεγάλα θέματά του: την ελευθερία και τη γλώσσα. Ο ποιητής ανέπτυξε μια σχέση με την τεχνική της διαλογικής φόρμας από την ευρωπαϊκή μόρφωσή του ενώ βίωσε και το λαϊκό δρώμενο του νησιού, τις «ομιλίες» απ’ όπου άντλησε και το στοιχείο της εύφορης ανατρεπτικότητας και του καυστικού σχολίου. Μέσα από το ρόλο του «Ποιητή», παίζοντας μισοκρυμμένος και μισοαποκαλυπτικός, ο ποιητής μάς καταθέτει όλη του την κοσμοθεωρία. Δημιουργεί τον «ΔΙΑΛΟΓΟ», γιατί γνωρίζει ότι τα επιχειρήματα είναι προτιμότερο να υποστηρίζονται από μια ζωντανή, πάλλουσα και ίσως πάσχουσα ανθρώπινη ύπαρξη. Το θεατρικό του ύφος υπογραμμίζεται και με σκηνικές υποδείξεις (κλάμα, γέλιο κ.ά) στο κείμενο. Όλα τα παραπάνω συστατικά μάς οδηγούν σε μια σύγχρονη σκηνική ανάγνωση, που επιδιώκει την ανάδειξη της ποιητικής αγωνίας του επαναστατημένου ανθρώπου και της παρουσίας των σκοταδιστών. Αυτοί οι «σοφοί» έχουν πάντοτε ένα σημαντικό ρόλο στις ακραίες ανατροπές της ιστορίας και συμβάλλουν στην καθυπόταξη του ελληνικού λαού σε συντηρητικές και αναχρονιστικές αντιλήψεις, ειδικά στον τομέα της έκφρασης και της διεκδίκησης του λόγου: «…Ελευθερία και γλώσσα». – Μαρία Φραγκή
Είναι δύο φλόγες, διδάσκαλε, μία στο νου, άλλη στην καρδιά, αναμμένες από τη φύση εις κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι εις διάφορες εποχές διαφορετικά μέσα μεταχειρίζονται για ν’ απολαύσουν τα ίδια αποτελέσματα·… – Δ.Σολωμός
