Οι Τραχίνιες (457-430 π.Χ.) είναι ένα από τα πιο παραγνωρισμένα έργα του Σοφοκλή, που αφηγείται την επιστροφή του Ηρακλή στην πατρίδα του. Μαζί του φέρνει αιχμάλωτη τη νεαρή Ιόλη. Η Δηιάνειρα, προσπαθώντας να ξανακερδίσει το ενδιαφέρον του, του δωρίζει έναν χιτώνα ποτισμένο με το αίμα του Κενταύρου Νέσσου. Ωστόσο, το αίμα δε λειτουργεί ως ερωτικό φίλτρο, όπως πίστευε, αλλά ως δηλητήριο. Ο φριχτός θάνατος του Ηρακλή επιβεβαιώνει τους παλιούς χρησμούς, ενώ η Δηιάνειρα με τη σειρά της δίνει τέλος στη ζωή της.
Ο τραγικός αυτός μύθος αποτελεί τη βάση του έργου του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, Το σπίτι με τα φίδια, του πρώτου από τα τέσσερα νέα έργα σε παραγγελία του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου, που ανοίγει τον Κύκλο Contemporary Ancients στη Μικρή Επίδαυρο. Ο Χατζηγιαννίδης τοποθετεί τη δράση του έργου και πάλι στην Τραχίνα, που τώρα είναι μια μικρή επαρχιακή πόλη της Φθιώτιδας, στα τέλη της δεκαετίας του 1970. Σε αυτή την αναπάντεχη, εξαιρετικά σύγχρονη οπτική του μύθου, ο Ηρακλής, έχοντας επιβληθεί με το εργοστάσιό του στην πατρίδα της Ιόλης, την έχει στείλει να μείνει στο σπίτι του, με τον γιο του, Ύλλο, και τη σύζυγό του, Διάνα. Η υπηρέτρια Νάγια αποκαλύπτει στη Διάνα το σχέδιο του Ηρακλή να ζήσει μαζί με την Ιόλη σε μία φάρμα στην Εύβοια. Επί σκηνής σταθερά δύο Τραχίνιες, φαντάσματα που βλέπει μόνο η Διάνα.
Η Ελένη Σκότη αναλαμβάνει να ζωντανέψει το έργο επί σκηνής, με την ιδιαίτερα ρεαλιστική ματιά της, έχοντας μαζί της έναν εξαιρετικό θίασο. Η Αλεξία Καλτσίκη ερμηνεύει τη αιώνια ερωτευμένη με τον σύζυγό της Διάνα, ο Μιχάλης Ταμπακάκης τον αποστασιοποιημένο γιο Ύλλο, η Μάρω Παπαδοπούλου την οικονόμο του σπιτιού Νάγια που αποφεύγει να θίξει καταστάσεις και οι Ράνια Οικονομίδου και Αριέττα Μουτούση τις πανταχού παρούσες Τραχίνιες. Το μόνο πρόσωπο που επιχειρεί να πάει ενάντια στα φαντάσματα και τα φίδια του σπιτιού να δώσει μία λύση, είναι η ευθύς και ειλικρινής νεαρή Ιόλη, που ερμηνεύει η Ηρώ Πεκτέση.
Όπως λέει η Ελένη Σκότη: «Στο Σπίτι με τα φίδια γοητεύει η μαεστρία με την οποία ο συγγραφέας χειρίζεται το κωμικό στοιχείο, ως εργαλείο που φωτίζει και εντείνει το τραγικό. Μάλιστα, μας οδηγεί εκεί, στο τραγικό και επικό, μέσω μιας άμεσης και ρεαλιστικής βάσης διαλόγων και δράσης».
Με ελληνικούς και αγγλικούς υπέρτιτλους.
Το έργο κυκλοφορεί από τη νέα θεατρική σειρά του Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου σε συνεργασία με τις εκδόσεις Νεφέλη, στα βιβλιοπωλεία και τα πωλητήρια του Φεστιβάλ.
