Netflix: 10 σειρές και ταινίες που λάτρεψε το κοινό, αλλά απογοήτευσαν τους κριτικούς

Το Netflix είναι ίσως η πιο γνωστή πλατφόρμα για ταινίες και σειρές, έχοντας και μια πληθώρα δικών της παραγωγών. Έχουν υπάρξει κατά καιρούς πολλές επιτυχημένες σειρές και ταινίες, ωστόσο δεν φημίζονται πάντα για την καλύτερη ποιότητα! Ας δούμε μερικές από αυτές.

Δεν έχουν γραφτεί λίγα για αυτήν την σειρά από την ημέρα της κυκλοφορίας της. Με πρωταγωνίστρια την Λίλυ Κόλινς και φόντο το Παρίσι, η σειρά αποτελεί κατεξοχήν παράδειγμα guilty pleasure σειράς που απλώς σε κάνει να κολλάς. Τα κλισέ είναι πολλά και η σνομπ εικόνα των Γάλλων που παρουσιάζει εξόργισε – κυρίως – τους Γάλλους κριτικούς. Αυτό δεν έχει πτοήσει βέβαια την επιτυχία της και μεγάλες είναι οι πιθανότητες και για επόμενη σεζόν.

Emily in Paris

Η σειρά με πρωταγωνιστή τον Στιβ Καρέλ είχε τις προδιαγραφές για μια αξιοπρεπή σατυρική – κωμική σειρά. Το πείραμα δεν πέτυχε με όχι και τόσο ισχυρό το στοιχείο της κωμωδίας μέσα στα επεισόδια. Ο κριτικός της Independent, Εντ Κάμινγκ έγραψε χαρακτηριστικά ότι η σειρά “παλεύει να ξεφύγει από το καλύτερο αστείο όλων, το οποίο είναι ότι βασίζεται σε ένα πραγματικό τμήμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Έχει υλικό για σκετς παρά για μια ολόκληρη σειρά και θα ήταν πιο αστείο αν δεν ήταν αλήθεια”.

Space Forse

Σειρά μιας σεζόν διότι προφανώς τόσο άντεξε έχοντας κατηγορηθεί για fat-shaming πριν καν ξεκινήσει. Υπέγραψαν αναφορά για να ακυρωθεί πάνω από 100.000 άτομα και οι κριτικοί είπαν τα χειρότερα. Στην Independent γράφτηκε ότι “το Insatiable παραείναι χαρούμενο για να του βάλουμε την ταμπέλα της ‘σάτιρας’ με ελάχιστη έως καμία κατανόηση πάνω στο τι εμπεριέχει”.

Insatiable

Η Ναόμι Γουότς ενσάρκωσε μια χειριστική ψυχολόγο σε σκηνοθεσία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον και επρόκειτο να είναι μια μεγάλη επιτυχία αλλά τελικά…απέτυχε. Οι κριτικές το «έριξαν» κατακόρυφα, όπως αυτή του Μπεν Τράβερς για το IndieWire. “Προοριζόταν για την εξερεύνηση των καταπιεσμένων επιθυμιών μιας μεσήλικης γυναίκας, [το Gypsy] δεν κορυφώνει ποτέ το δράμα του σε τίποτα θεματικά προκλητικό ή αφηγηματικά ερεθιστικό” είχε γράψει ο ίδιος.

Gypsy

Δραματική σειρά για τον Μάρκο Πόλο η οποία δεν άντεξε και πολλά μετά την κριτική της Λενίκα Κρουζ του Atlantic. Η ίδια έγραψε “Μεγάλος προϋπολογισμός, υψηλές προσδοκίες και καλές προθέσεις φαίνεται ότι δεν ήταν αρκετές για να κρατήσουν στην επιφάνεια έναν βαρετό πρωταγωνιστή και μια υποτονική ιστορία”. Σκόραρε ένα 66% δυσαρέσκειας σε κριτικές στο Rotten Tomatoes, ενώ το ποσοστό του κοινού άγγιξε το 94%, καθιστώντας την, την πιο κακή σειρά για να δει κανείς!

Marco Polo

Η αυθεντική ταινία ανήκει στον Άλφρεντ Χίτσκοκ επιβεβαιώνοντας τον άρχοντα του τρόμου για την ατμόσφαιρα που δημιουργούσε σε κάθε του ταινία. Δεν ισχύει βέβαια το ίδιο για αυτό το remake που όλοι περίμεναν με ανυπομονησία. Με πρωταγωνιστές τον Άρμι Χάμερ και την Λίλι Τζέιμς θα μπορούσε να πάει αρκετά καλά, αλλά η Κλαρίς Λόρεϊ του Independent με βαθμολογία δύο αστεριών έχει άλλη άποψη. Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Δάφνης Ντι Μωριέ, το οποίο η Λόρεϊ χαρακτήρισε ως “ονειρικό και φανταχτερό” αντιπαρέβαλε τους δύο πρωταγωνιστές λέγοντας πως ήταν “δύο σανίδες από ξύλο”.

Rebecca

Όχι η πρώτη προσπάθεια του Netflix για ρομαντική κομεντί εφηβική ταινία, αλλά σίγουρα μια από τις αποτυχημένες του. Το “To All the Boys I’ve Loved Before” και το “Always Be My Maybe” είχαν πάει πολύ καλά με μια αξιοπρεπή επιτυχία. Το “The Kissing Booth” όμως χαρακτηρίστηκε εξαιρετικά κλισέ και μισογυνιστικό ενώ για το δεύτερο sequel που κυκλοφόρησε, η Κλαρίς Λόρεϊ έγραψε πως “τουλάχιστον δεν ήταν τόσο προβληματικό όσο το πρώτο”.

The Kissing Booth

Μιλάμε για την τρίτη ταινία στο Cloverfield franchise με παραγωγό τον Τζέι Τζέι Έιμπραμς (της τελευταίας τριλογίας του Star Wars). Δεν άρεσε στους κριτικούς χαρακτηρίζοντάς την την πιο αδύναμη από την τριλογία και με δυσκολία σύνδεσης με τις προηγούμενες δύο ταινίες.

The Cloverfield Paradox

Η πρωταρχική ιστορία προέρχεται από ιαπωνικό μάνγκα και οι θαυμαστές της, περίμεναν την ταινία με μεγάλη ανυπομονησία για να καταλήξει σε μια μεγάλη αποτυχία. Η Megan Farokhmanesh του The Verge την περιέγραψε ως “ελαφριά και αχρείαστα αιματηρή” συνεχίζοντας “Η ταινία επικεντρώνεται περισσότερο στα cyberpunk οπτικά εφέ και τις crunchy συνθέσεις παρά σε οποιαδήποτε ουσία”.

Death Note

Πρόκειται για την μεγάλη προσπάθεια του Netflix να δημιουργήσει κάτι αντίστοιχο με το “A Quiet Place” ή να ξαναφτιάξει μια αντίστοιχη – από τις λίγες – επιτυχία σαν αυτή του “Birdbox”. Τα αποτελέσματα ήταν απογοητευτικά με βασικές “κατηγορίες” εναντίον της το φτωχό σενάριο και την αργή εξέλιξη.

The Silence

Πηγή: Independent