Το Football (2017) μαζί με το Leopold (2017) και το HIV (2018) συγκροτούν μια άτυπη πολιτική τριλογία. Η βασική θέση αυτής της τριλογίας είναι πως οι παντοτινοί ένοχοι είμαστε οι θεατές – και πως ήρθε η ώρα να πληρώσουμε κάποιο τίμημα. Η ανάγκη του συγγραφέα να γράψει αυτά τα έργα , γεννήθηκε μετά από τα ταξίδια του στην Αφρική θέλοντας να μιλήσει για τα ταξίδια των «χορτάτων» στην «πεινασμένη» Αφρική.
Το Football είναι μια «σκληρή ματωμένη κωμωδία», ένας καυστικός μονόλογος με πολύ χιούμορ, που αναλύει την ιστορία της ανθρωπότητας μέσα από την ιστορία του ποδοσφαίρου, ξεκινώντας από το 1500 μ.Χ.
Βασικός άξονας του έργου είναι ότι ο τέταρτος τοίχος δεν υπάρχει και έτσι ο ηθοποιός επικοινωνεί ευθέως με τους θεατές. Πρόκειται για ένα έργο που ήρθε να μας αφυπνίσει , να μας «μετακινήσει» από την ασφάλεια της «καρέκλας»(ως κοινό) και να μας φέρει αντιμέτωπους με τις ευθύνες μας σε σχέση με την πορεία της ανθρωπότητας.
Παρακολουθούμε λοιπόν τον «Φ.» που υποδύεται ο Σήφης Πολυζωίδης , ένα σύγχρονο άνθρωπο-φίλαθλο-οπαδό , να παραθέτει ερωτήματα για το παρελθόν, το παρόν και κυρίως για το μέλλον αυτού του κόσμου , όπου το κοινό θα κληθεί να απαντήσει… Μας μιλάει για ένα αρχαίο ένστικτο του ανθρώπου να «κλωτσάει» και για μια άγρια ψυχή που βρίσκεται θαμμένη μέσα μας και αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Εξευγενισμένοι παίκτες και εξευγενισμένοι θεατές… Και κάπου στο βάθος της συνείδησης να φωλιάζουν τα κατάλοιπα της παλιάς ψυχής… Όταν κατά καιρούς εξωτερικεύονται, τότε μιλούμε για τον χουλιγκανισμό, για την άσκοπη κοινωνική βία των μητροπόλεων, για την τρομοκρατία των γηπέδων…»
