Η (Rouτίν)^A αποτελεί μια καθημερινή ιεροτελεστία. Δύο ήρωες – ένα ζευγάρι – οργανώνουν το δικό τους τελετουργικό, δημιουργώντας την προσωπική τους γλώσσα. Με όχημα τη λούπα των καθημερινών υποχρεώσεων δομείται ένα πλαίσιο που λειτουργεί σαν καταφύγιο για αυτούς και τους επιτρέπει να καλλιεργήσουν μια σχέση μοναδική και ιδιαίτερη, που υπακούει σε «ειδικούς» κανόνες και «μιλάει» τον αυστηρά δικό τους σωματικό κώδικα.
Η (Rouτίν)^Α γι’ αυτούς λειτουργεί σαν ένας καμβάς που τους προσφέρεται απλόχερα, για να αναπτύξουν την φαντασία τους και τη δημιουργικότητά τους , πυροδοτώντας την έμπνευση και ανατροφοδοτώντας τις επιθυμίες τους.
Μια performance σωματικού θεάτρου που προτείνει, μία εναλλακτική θεώρηση της έννοιας “ρουτίνα”, η οποία -a priori- ηχεί και φορτίζεται αρνητικά.
