MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΤΡΙΤΗ
19
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ:
ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ X
ΗΘΟΠΟΙΟ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΗΘΟΠΟΙΟ X
ΘΕΑΤΡΟ
ΕΠΙΛΕΞΤΕ ΘΕΑΤΡΟ X
ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Φεστιβάλ Αθηνών 2019: Θεατρικές παραστάσεις στην Πειραιώς 260

Οι θεατρικές παραστάσεις Ελλήνων και ξένων δημιουργών που θα παρουσιαστούν στην Πειραιώς 260 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών 2019

Susanne Kennedy: Αυτόχειρες παρθένοι
Susanne Kennedy: Αυτόχειρες παρθένοι
Monopoli Team

Η επέλαση των νέων και νεότερων σκηνοθετών χαρακτηρίζει το φετινό ρεπερτόριο της βιομηχανικής σκηνής του Φεστιβάλ Αθηνών. Συνεπικουρούμενη φυσικά από τις μετακλήσεις διεθνών καλλιτεχνών που βρίσκονται στο τέλος να κλέβουν την παράσταση.

Οι κορυφαίοι Ρομπέρ Λεπάζ (στο Μέγαρο Μουσικής) και Ρομέο Καστελούτσι (στην Πειραιώς 260) στέφονται αναμφίβολα επικεφαλής του θεατρικού προγραμματισμού συνομιλώντας με ανερχόμενους της διεθνούς σκηνής: Τομ Λουτς, Σούζαν Κένεντι, αλλά και η Ανζέλικα Λίντελ και οι Κολομβιανοί του Mapa Teatro που επιστρέφουν.

Την ελληνική πτέρυγα, πάλι, εκπροσωπούν καλλιτέχνες που συζητούνται τις τελευταίες σεζόν στις αθηναϊκές σκηνές: Θάνος Σαμαράς, Γιώργος Παπαγεωργίου, Μάνος Καρατζογιάννης, Χρήστος Θεοδωρίδης, Βάσω Καμαράτου – Κώστας Κουτσολέλος, Έλενα Καρακούλη αλλά και η κολλεκτίβα των C for Circus.

12 – 16 Ιουλίου – Μέγαρο Μουσικής

Θέατρο του Ήλιου – Robert Lepage: “Kanata – Επεισόδιο 1ο – Η διαμάχη”

Η παράσταση “Kanata – Επεισόδιο 1ο – Η διαμάχη” αποτελεί ένα μεταθεατρικό σχόλιο του Robert Lepage πάνω στη θέση και τον ρόλο του καλλιτέχνη στη σύγχρονη κοινωνία.

Ένα ζευγάρι Γάλλων μετακομίζει στο Βανκούβερ. Η γυναίκα είναι ζωγράφος και γίνεται φίλη με μια αυτόχθονα που ζει σε μια φτωχογειτονιά της πόλης, αλλά κατόπιν δολοφονείται από έναν κατά συρροήν δολοφόνο. Το περιστατικό αυτό κινητοποιεί τη ζωγράφο, η οποία και αποφασίζει να ζωγραφίσει και να εκθέσει πίνακες με πρόσωπα δολοφονημένων αυτόχθονων γυναικών προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την κοινή γνώμη. Για πρώτη φορά, στα 54 χρόνια ζωής του Θεάτρου του Ήλιου, η Αριάν Μνουσκίν παραδίδει τα ηνία του θρυλικού θιάσου σ’ έναν προσκεκλημένο σκηνοθέτη, τον Καναδό διεθνή μαέστρο της σκηνοθεσίας Ρομπέρ Λεπάζ (Robert Lepage), ο οποίος κατασκευάζει ένα ποιητικό, σκοτεινό και επικών διαστάσεων σύμπαν, ανατρέχοντας σε διακόσια χρόνια καναδικής ιστορίας, όπως φανερώνει άλλωστε και ο τίτλος της παράστασης: η λέξη «Kanata» σημαίνει χωριό στη γλώσσα των Ιροκουά και κατέληξε να γίνει η επίσημη ονομασία της χώρας. Η προγραμματισμένη για τον Ιούλιο του 2018 πρεμιέρα της παράστασης στο Παρίσι αναβλήθηκε, καθώς οι πρόβες διακόπηκαν βίαια εν μέσω αντιδράσεων από τους αυτόχθονες του Καναδά, που ισχυρίζονταν ότι ο σκηνοθέτης δεν συμβουλεύτηκε την κοινότητά τους. Η παράσταση με τον διεθνή θίασο του Θεάτρου του Ήλιου –ηθοποιούς από κάθε γωνιά της γης, που προσέγγισαν τα Πρώτα Έθνη αντλώντας από τις δικές τους εμπειρίες– έκανε τελικά πρεμιέρα τον Δεκέμβριο του 2018 στο Cartoucherie de Vincennes, έχοντας ενσωματώσει τη σχετική «διαμάχη» στον τίτλο της.

Πρόγραμμα θεατρικών παραστάσεων στην Πειραιώς 260

30 – 31 Μαΐου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Angélica Liddell: Γένεσις 6, 6-7 (Genesis 6, 6-7)

Η (Angélica Liddell), τρομερό παιδί της ισπανικής σκηνής, επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών πέντε χρόνια μετά την παράσταση “Όλος ο ουρανός πάνω στη γη” (Το σύνδρομο της Γουέντυ).

Στο έργο της Ανχέλικα Λίντελ (Angélica Liddell) Γένεσις 6, 6-7, τελευταίο μέρος της Τριλογίας του απείρου, συναντιούνται η ποίηση με το θέατρο και ο μύθος της Μήδειας με την Παλαιά Διαθήκη. Ο τίτλος αναφέρεται στο πρώτο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, και συγκεκριμένα στη στιγμή που ο Θεός μετανιώνει που δημιούργησε τον άνθρωπο και αποφασίζει να καταστρέψει τη ζωή στον πλανήτη. Η επώδυνη σύνδεση μεταξύ σκηνικής αναπαράστασης και προσωπικών εμπειριών, που χαρακτηρίζει τη Λίντελ ως δημιουργό, αποτυπώνει εδώ έναν εξουθενωμένο κόσμο που αδυνατεί πλέον να κάνει υπομονή και επιθυμεί να εξαφανιστεί. Έναν κόσμο που αναζητά την (αυτο)καταστροφή προκειμένου να αγγίξει το ιερό. Έναν κόσμο που κηρύσσει πόλεμο στον εαυτό του με όπλα το ωραίο, το γκροτέσκο και το δαιμονικό. Έναν κόσμο που θα μας αφήσει άφωνους.

30 – 31 Μαΐου & 1 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 A)

nora chipaumire: #PUNK

Στο #PUNK, πρώτο μέρος μια μουσικής τριλογίας, η χορογράφος Νόρα Τσιπομίρ (nora chipaumire), διεθνώς αναγνωρισμένη για το εικονοκλαστικό στυλ της, με τρία βραβεία Bessie και μια υποτροφία Guggenheim στο ενεργητικό της, αντλεί έμπνευση από τα παιδικά και νεανικά της χρόνια στη Ζιμπάμπουε τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Η λέξη «πανκ» αναφέρεται στο μουσικό ρεύμα της περιόδου εκείνης αλλά και σε έναν ασυμβίβαστο, αντικαταναλωτικό τρόπο ζωής, με εργαλεία την αυτάρκεια του «φτιάξ’ το μόνος σου». Η τσιπομίρ εμπνέεται από το προβοκατόρικο τραγούδι της Πάττι Σμιθ «Rock ‘n’ roll nigger» και μέσα από ξεχωριστά οπτικά και ηχητικά τοπία εστιάζει σε έννοιες όπως η αυτοαπεικόνιση, η βιογραφία, η απελευθέρωση, η ανεξαρτησία, υιοθετώντας μια χαρακτηριστικά πανκ ματιά πάνω στην έννοια «μέλλον»: δεν υπάρχει μέλλον, το μέλλον ενυπάρχει στο παρόν.

11 – 12 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Mapa Teatro: “Οι αγνοούμενοι (Los Incontados)” – Τρίπτυχο

Μετά τον “Αποχαιρετισμό”, που παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών, ο κολομβιανός θίασος Mapa Teatro, επιστρεφει στην Αθήνα.

Ο κολομβιανός θίασος Mapa Teatro, που διακρίνεται για τη χρήση πολλών διαφορετικών μέσων και αναφορών (θέατρο, βίντεο, εικαστικά, ιστορία, μύθος κλπ.), επανέρχεται με ένα τρίπτυχο που σκιαγραφεί τη ζωή στη σύγχρονη Κολομβία. Τρεις μικρόκοσμοι μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας. Τρία σκηνικά, το ένα εγκιβωτισμένο στο άλλο. Τρεις διακριτοί χώροι που συνθέτουν μια ανατριχιαστική αλληγορία για τη βία στην Κολομβία στο β΄ μισό του 20ού αιώνα. Στον καθένα από τους χώρους ξεδιπλώνεται μια παράξενη φιέστα που αποκαλύπτει την εύθραυστη ισορροπία μεταξύ γιορτής και βίας, η οποία χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κολομβιανή ιστορία. Στο πρώτο μέρος, «Οι άγιοι αθώοι», ένα παλιό αφρικανοκολομβιανό τελετουργικό μετατρέπεται σε φρενιτιώδη περφόρμανς, με μασκοφόρους άντρες ντυμένους γυναίκες να παρελαύνουν στους δρόμους και να μαστιγώνουν όσους άντρες δεν φορούν γυναικεία ρούχα και μάσκα. Στο δεύτερο μέρος, «Ομιλία ενός αξιοπρεπούς άντρα», το φάντασμα ενός δολοφονημένου νονού της μαφίας των ναρκωτικών έρχεται αντιμέτωπο με το παρελθόν του μέσα στην κολομβιανή ζούγκλα. Στο τρίτο μέρος, «Οι αγνοούμενοι», μια παρέα παιδιών μαζεύεται γύρω από το ραδιόφωνο, περιμένοντας την αναγγελία μιας επανάστασης που ποτέ δεν έρχεται. Ένα σουρεαλιστικό, μαγικό όραμα της μεταπολεμικής λατινοαμερικανικής ιστορίας.

30 Μαΐου – 2 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

C. for Circus: Μεταμορφώσεις του Οβίδιου
Ο Οβίδιος, στις Μεταμορφώσεις, περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου από τις απαρχές του: τη φύση, το αναπόδραστο της ερωτικής έλξης, τον πόθο και τον πόνο, τον δόλο έως και τη στιγμή της αποκτήνωσης. Το κοινό σε όλα αυτά είναι η λύση που δίνει ο ίδιος ο ποιητής για να διατηρηθεί η ισορροπία: η μεταμόρφωση. Γεγονός αναπάντεχο, θαυμαστό, που συμβαίνει στο πιο κρίσιμο σημείο, τη στιγμή, δηλαδή, που τα πράγματα έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω. Όταν τίποτα απολύτως δεν μπορεί πια να συνεχίσει όπως πριν. Τη στιγμή ακριβώς που η βαθύτερη, ακατανίκητη ανάγκη για συνέχεια επιβάλλει μια ψυχική αλλαγή.
Η ομάδα C. for Circus, έπειτα από δέκα χρόνια κοινής πορείας, έχει διαμορφώσει τη δική της σκηνική ταυτότητα με κύριο στοιχείο τη διαρκή παρουσία επί σκηνής όλων των ηθοποιών, οι οποίοι παίζουν ζωντανά μουσική που συνθέτουν οι ίδιοι. Στόχος της παραμένει η από κοινού διαμόρφωση του σκηνικού αποτελέσματος, με τη σύνθεση του προσωπικού υλικού που καταθέτει ο κάθε ερμηνευτής. Στο παρόν εγχείρημα αποπειράται να εξελίξει τον τρόπο δουλειάς της στην κίνηση και να προσεγγίσει τον ποιητικό λόγο του Οβίδιου μέσα από τη χορικότητα
Σκηνοθεσία Ειρήνη Μακρή – Παύλος Παυλίδης • Δραματουργική επεξεργασία Ελίνα Μαντίδη • Μουσική C. for Circus • Παίζουν (με αλφαβητική σειρά) Παναγιώτης Γαβρέλας, Βαλέρια Δημητριάδου, Δημήτρης Κίτσος, Μαρία-Ελισάβετ Κοτίνη, Χρύσα Κοτταράκου, Ειρήνη Μακρή, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Παύλος Παυλίδης, Νατάσα Ρουστάνη, Αθηνά Σακαλή, Σπύρος Χατζηαγγελάκης.

31 Μαΐου – 4 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Θάνος Σαμαράς – “Χρύσιππος” του Δημήτρη Δημητριάδη

Μετά από τον “Ευαγγελισμό της Κασσάνδρας”, ο Θάνος Σαμαράς αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία και τη συνολική σκηνική προσέγγιση ενός ακόμα αιρετικού έργου του Δημήτρη Δημητριάδη.

Εμπνευσμένος από τον μύθο του καθηλωτικά όμορφου νέου, γιου του Πέλοπα και της νύμφης Αξιόπης, που ερωτεύτηκε παράφορα και απήγαγε ο δάσκαλός του, Λάιος, ο “Χρύσιππος” του Δημητριάδη συμπυκνώνει ως φιγούρα τον έρωτα στην απόλυτη, πέρα από κάθε εξιδανίκευση, μορφή του. «Ο Χρύσιππος, όπως λέει ο συγγραφέας, είναι η σκηνική εγκατάσταση μιας μοιραίας συνάντησης για την ανθρώπινη συνθήκη: η συνάντηση με το απόλυτο κάλλος». Τοποθετημένος από τον συγγραφέα σ’ ένα αστικό σαλόνι, ο μύθος, στη σύγχρονη αυτή μεταγραφή ρίχνει ένα σκληρό φως στις πιο μύχιες πτυχές των οικογενειακών δεσμών, ιδιαίτερα στη σχέση μάνας – γιου, των πιο ιδιωτικών ανθρώπινων σχέσεων, απογυμνώνοντας κάθε στερεότυπο και κοινωνική σύμβαση από το περιεχόμενό του. Πέρα, όμως, από την κοινωνικά ανατρεπτική του διάσταση και τις σαφείς ψυχαναλυτικές του προεκτάσεις, το έργο δίνει αφορμές φιλοσοφικού στοχασμού για την ίδια τη φύση του έρωτα ανεξαρτήτως φύλων και ρόλων. Αυτή η διάσταση ενδιαφέρει κυρίως τον Θάνο Σαμαρά. «Δεν ερωτευόμαστε τους άλλους. Αλλά αυτό, σε αυτούς, που μας λείπει. Αντικείμενο του έρωτα είναι η αθανασία μέσω του έρωτα», σημειώνει.
Σκηνοθεσία – Κίνηση – Σκηνικά – Κοστούμια – Φωτισμοί – Ηχητικός σχεδιασμός Θάνος Σαμαράς • Παίζουν Ράνια Οικονομίδου, Νικόλας Μίχας, Μιχαήλ Ταμπακάκης, Σοφία Κόκκαλη, Θανάσης Δόβρης, Γιάννης Σιαμσιάρης, Αγγελική Στελλάτου, Γιώργος Μπινιάρης

7 – 10 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Έλενα Καρακούλη: “Himmelweg” του Χουάν Μαγιόργκα

Έχοντας εργαστεί ως δραματολόγος στο Εθνικό Θέατρο (2008-2013), με δύο σκηνοθεσίες που ξεχώρισε η κριτική στο ενεργητικό της (H γυναίκα από τα παλιά του Ρόλαντ Σίμελπφενιχ το 2015, και Φοβάσαι; του Άνταμ Σέιντελ το 2016), η Έλενα Καρακούλη σκηνοθετεί για το Φεστιβάλ Αθηνών το έργο Χίμμελβεγκ (Ο δρόμος για τον ουρανό) του πολυβραβευμένου σύγχρονου ισπανού δραματουργού Χουάν Μαγιόργκα. Το έργο αυτό, ιδιαίτερα επίκαιρο σήμερα, χρησιμοποιεί ως πρώτη ύλη ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.
Μετάφραση Μαρία Χατζηεμμανουήλ • Σκηνοθεσία Έλενα Καρακούλη • Παίζουν Νίκος Ψαρράς, Δημήτρης Παπανικολάου, Θανάσης Δήμου, Ηλίας Ανδρέου, Έλλη Παπανικολάου.

18 – 21 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Γιώργος Παπαγεωργίου: “Γιαννούλα η κουλουρού”

Η πραγματική ιστορία της Γιαννούλας της κουλουρούς, που γεννήθηκε το 1868 στην Άνω Πόλη της Πάτρας, γίνεται παράσταση σε σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαγεωργίου.

Η πραγματική ιστορία της Γιαννούλας της κουλουρούς, που γεννήθηκε το 1868 στην Άνω Πόλη της Πάτρας, γίνεται παράσταση σε σκηνοθεσία του ευρηματικού σκηνοθέτη και ηθοποιού Γιώργου Παπαγεωργίου, που ανέθεσε τη συγγραφή ενός πρωτότυπου θεατρικού έργου μ’ αυτό το θέμα στη Θεοδώρα Καπράλου. Η Γιαννούλα, ένα κορίτσι που πουλούσε κουλούρια στους δρόμους της Πάτρας, ζούσε με τον καημό να παντρευτεί. Η ελαφριά νοητική της υστέρηση την έκανε, όμως, περίγελο στην τοπική κοινωνία. Καθώς όλο και περισσότεροι συμμετείχαν στα «δρώμενα» που στήνονταν για τους εικονικούς γάμους της με διάφορους υποψήφιους «γαμπρούς», οι φάρσες σε βάρος της απέκτησαν διαστάσεις μαζικής διαπόμπευσης. Δέκα χιλιάδες άτομα υπολογίστηκε ότι βρίσκονταν στην οδό Αγίου Νικολάου και την παραλία συνοδεύοντας τη Γιαννούλα στην τελευταία τέτοια φάρσα που στήθηκε σε βάρος της. Μετά από αυτήν, η Γιαννούλα κατέρρευσε. Πέθανε φτωχή και μόνη στην Κατοχή. Ωστόσο, η θλιβερή ιστορία της έγινε αστικός μύθος. Η παράσταση θα επιχειρήσει να ζωντανέψει αυτόν τον μύθο με όχημα την αφήγηση, μέσω των ηθοποιών, με ζωντανή μουσική επί σκηνής, σε πρωτότυπη σύνθεση Ματούλας Ζαμάνη, και ακολουθώντας τους «δρόμους» του πατρινού καρναβαλιού, καθώς η «Γιαννούλα η κουλουρού» αποτελεί μέχρι και σήμερα τη βάση ενός παραδοσιακού δρώμενου της πατρινής Αποκριάς.
Σκηνοθεσία Γιώργος Παπαγεωργίου • Κείμενο Θεοδώρα Καπράλου • Μουσική Ματούλα Ζαμάνη • Παίζουν Έλενα Τοπαλίδου, Μιχάλης Συριόπουλος, Κίμωνας Κουρής, Αθανασία Κουρκάκη.

20 – 23 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Βάσω Καμαράτου – Κώστας Κουτσολέλος: “Καλοκαιρινά μπάνια”

Καλοκαίρι. Κάνει φοβερή ζέστη. Έχουν φύγει όλοι και έχουν κλείσει τα περισσότερα μαγαζιά. Ούτε τσιγάρα δεν μπορεί να βρει κανείς. Δυο άνθρωποι έχουν ξεμείνει σ’ ένα μικρό διαμέρισμα στην Αθήνα. Κατάμονοι και ιδρωμένοι. Καπνίζουν και μιλάνε, μιλάνε, μιλάνε συνέχεια, για να μην τρελαθούν, για να περάσει κουτσά στραβά κι αυτή η μέρα, κι αυτό το καλοκαίρι. Μένουν εδώ αντίθετα στο ρεύμα, δεν πάνε σε νησί. Το νησί τους είναι αυτή η πόλη, αυτό το διαμέρισμα, αυτές οι κουβέντες που λέει ο ένας στον άλλον κάθε μέρα. Δυο άνθρωποι συζητούν επί σκηνής, τίποτε άλλο. Η Βάσω Καμαράτου και ο Κώστας Κουτσολέλος, δυο ηθοποιοί – δραματουργοί που έχουν ξεχωρίσει τα τελευταία χρόνια στην αθηναϊκή σκηνή για την ευρηματικότητα και την αυθεντικότητά τους, δεν διαλέγουν ένα σπουδαίο θεατρικό κείμενο, αλλά αυτές τις απλές, ανόητες κουβέντες που κάνουμε εμείς οι άνθρωποι για να περνάει η ώρα.
Σκηνοθεσία – Κείμενο – Ερμηνεία Βάσω Καμαράτου – Κώστας Κουτσολέλος.

23 & 24 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Thom Luz: Το κορίτσι από το εργοστάσιο της ομίχλης (Girl From the Fog Machine Factory)

Ένα σύγχρονο παραμύθι με μαγικό φινάλε, που συμπεριλήφθηκε από το φετινό Theatertreffen – Berliner Festspiele στον κατάλογο των 10 καλύτερων παραστάσεων της χρονιάς. Η νέα δημιουργία του ελβετού Τομ Λουτς (Thom Luz), που φημίζεται για τις γεμάτες μουσική και εντυπωσιακές εικόνες ατμοσφαιρικές παραστάσεις του, αγγίζει τις πλέον φευγαλέες κι εφήμερες πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας. Πώς μπορεί να κρατηθεί κανείς από κάτι που είναι διαρκώς ρευστό; Έχει θέση η ποίηση σ’ έναν κόσμο που κυριαρχείται ολοένα και περισσότερο από τους νόμους της αγοράς;
Σκηνοθεσία – Σκηνικά Thom Luz • Μουσική διεύθυνση Mathias Weibel

28 – 29 Ιουνίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Caroline Guiela Nguyen: “Σαϊγκόν”

Ένα εστιατόριο παγωμένο σ’ έναν μεταιχμιακό χωροχρόνο, κάπου ανάμεσα στη Σαϊγκόν της δεκαετίας του ’50 και το Παρίσι της δεκαετίας του ’90, με μουσική υπόκρουση βιετναμέζικη ποπ και γαλλικά chansons. Τα μονοπάτια έντεκα χαρακτήρων, γαλλικής, βιετναμέζικης ή γαλλοβιετναμέζικης καταγωγής, όπως ακριβώς και οι ηθοποιοί που τους υποδύονται, διασταυρώνονται επί σκηνής και μοιράζονται τοπία, πρόσωπα, τραγούδια και μια γλώσσα που, για ορισμένους από αυτούς, επιβιώνει μόνο στις αναμνήσεις τους.
Κείμενο Caroline Guiela Nguyen με τη συμμετοχή ολόκληρου του θιάσου • Σκηνοθεσία Caroline Guiela Nguyen.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΗρώδειο: Πρόγραμμα παραστάσεων – Καλοκαίρι 201912.09.2018

2 – 5 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Βασίλης Μαυρογεωργίου “Κόντρα στην ελευθερία” του Εστέβα Σολέρ

Το Κόντρα στην ελευθερία είναι το πρώτο έργο της νέας τριλογίας του καταλανού Εστέβα Σολέρ με τίτλο Τριλογία της επανάστασης, που περιλαμβάνει επίσης τα έργα Κόντρα στην ισότητα και Κόντρα στην αδελφοσύνη (τις τρεις αρχές της Γαλλικής Επανάστασης του 1789). Στο Κόντρα στην ελευθερία, επτά μονόπρακτα καταπιάνονται με θέματα όπως η προσφυγική κρίση, η κρίση στον γάμο, η «διαστροφή» της ανάγνωσης βιβλίων, η παιδοφιλία, η κοινωνική κρίση την οποία προκάλεσε η αντίστοιχη οικονομική των τελευταίων χρόνων, η «ζωή» στο Φέισμπουκ και η γνωστή −γυναικεία κυρίως− ατάκα «δεν έχω τίποτα να φορέσω».
Κείμενο Εστέβα Σολέρ • Μετάφραση Μαρία Χατζηεμμανουήλ • Σκηνοθεσία Βασίλης Μαυρογεωργίου  • Παίζουν Κάτια Γέρου, Γιώργος Παπανδρέου, Νίκος Νίκας, Σεραφείμ Ράδης, κ.ά.

4 – 5 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Susanne Kennedy: Αυτόχειρες παρθένοι (The Virgin Suicides). Βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τζέφρυ Ευγενίδη

Μια συντηρητική, θρησκευόμενη οικογένεια στη Βόρεια Αμερική. Πέντε αδελφές και οι καταπιεστικοί γονείς τους. Το σπίτι είναι ένας κλειστός κόσμος, χωρίς διαφυγή. Κάθε εφηβικό σκίρτημα, κάθε χειρονομία απόδρασης συνθλίβεται υπό το άγρυπνο βλέμμα των πουριτανών γονέων. Η ασφυξία που βιώνουν οι αδελφές Λίσμπον θα έχει τραγική κατάληξη. Από το απέναντι σπίτι, μια παρέα αγοριών κατασκοπεύει τα όσα διαδραματίζονται. Το υπνωτισμένο αντρικό βλέμμα μεταμορφώνει το δράμα των έγκλειστων αδελφών σε θέαμα προς κατανάλωση. Η Σουζάννε Κέννεντυ (Susanne Kennedy), από τις σημαντικότερες ανερχόμενες παρουσίες του γερμανικού θεάτρου, διασκευάζει για τη σκηνή το αγαπημένο μυθιστόρημα του Τζέφρυ Ευγενίδη, που μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τη Σοφία Κόππολα. Χρησιμοποιώντας την τεχνική της ασύγχρονης αφήγησης (voice over), η σκηνοθέτρια αναπαριστά την ιστορία των πέντε αδελφών Λίσμπον μέσα από τις αφηγήσεις των ενηλίκων πλέον αντρών, οι οποίοι πασχίζουν να ανασυνθέσουν τις λεπτομέρειες που οδήγησαν στον θάνατό τους. Το κοινό μοιράζεται το ηδονοβλεπτικό βλέμμα των αγοριών/αντρών και συμμετέχει στο νοερό τους ταξίδι.
Σκηνοθεσία Susanne Kennedy • Αφήγηση Çiğdem Teke • Ερμηνεύουν Hassan Akkouch, Walter Hess, Christian Löber, Damian Rebgetz, Ingmar Thilo/Kristin Elsen

6 – 9 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Α)

Romeo Castellucci: Η νέα ζωή (La vita nuova)

Η νέα δημιουργία του κορυφαίου ιταλού δημιουργού και αγαπημένου του Φεστιβάλ Αθηνών Ρομέο Καστελλούτσι (Romeo Castellucci) πρωτοπαρουσιάστηκε στον παλιό εκθεσιακό χώρο αυτοκινήτων της Σιτροέν στις Βρυξέλλες και αντλεί έμπνευση από τη φιλοσοφική πραγματεία του Ερνστ Μπλοχ Το πνεύμα της ουτοπίας. Πέντε άντρες (τους ερμηνεύουν ερασιτέχνες ηθοποιοί αφρικανικής καταγωγής) συναντιούνται σ’ ένα μεγάλο, σκονισμένο πάρκινγκ. Είναι αδέλφια. Σκοπεύουν να ξεκινήσουν μαζί ένα ταξίδι προς μια καλύτερη ζωή. Νιώθουν αποκομμένοι από τον κόσμο, τις δουλειές τους, την πολιτική και την τέχνη. Δεν πιστεύουν πλέον στον σύγχρονο τρόπο ζωής. Η πραγματικότητα φαντάζει φτωχή και αδιάφορη. Δεν υπάρχει περιθώριο να ανακαλυφθεί εκ νέου μια Εδέμ. Eξεγείρονται απέναντι στη δικτατορία των συνηθειών, τον κορεσμό των εμπειριών, την ασφυξία και την απώλεια των αισθήσεων. Δεν κυνηγούν ούτε το κενό ούτε την πληρότητα. Αντιπαθούν τους καλλιτέχνες, γιατί μιλούν ακατάπαυστα αντί να πράττουν. Τι πρέπει να γίνει; Τα αδέλφια προτείνουν την «τέχνη του ζην» στη θέση του «ζην με τέχνη». Μια αίσθηση ότι κάτι φρέσκο γεννιέται πλανάται στον αέρα. Στέκονται ακίνητοι και αφουγκράζονται τη βιολογική πορεία των πραγμάτων αντί να στέκονται σε ουρές για να δουν εκθέσεις τέχνης. Και καταφεύγουν σε ό,τι υλικό έχουν εύκαιρο: στο εδώ και τώρα, στο πάρκινγκ με τα αμάξια και τη σκόνη. Τα σιωπηλά, ακίνητα αυτοκίνητα είναι ο σπόρος της υπόσχεσης για το μέλλον που τα αδέλφια, ως προφήτες μια νέας ζωής, καλούνται να φυτέψουν.

Σύλληψη – Σκηνοθεσία Romeo Castellucci • Κείμενο Claudia Castellucci

11 – 15 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Ε)

Μάνος Καρατζογιάννης : “Ξένες πόρτες” του Μάνου Ελευθερίου

Μάνος Καρατζογιάννης

Οι Ξένες πόρτες είναι ένα αδημοσίευτο κείμενο που ηχογράφησε και απομαγνητοφώνησε ο Μάνος Ελευθερίου και, πέντε χρόνια πριν φύγει από τη ζωή, το εμπιστεύτηκε στη Νένα Μεντή. Πρόκειται για ένα οδοιπορικό στη Σύρο από τις αρχές του 20ού αιώνα κι έπειτα, μέσα από τη διήγηση της γιαγιάς του Ευαγγελίας Διγενή. Στη σπαρακτική αυτή διήγηση ζωντανεύουν τα βασικά μοτίβα του έργου του μεγάλου ποιητή και στιχουργού, όπως η σκληρότητα της επαρχίας, η κοινωνική αδικία, η μελαγχολία και ο φόβος του θανάτου. Γι’ αυτό και την παράσταση διατρέχουν χαρακτηριστικές μελωδίες και ποιήματα που έχουν συνδεθεί με τον Μάνο Ελευθερίου και την ιδιαίτερη πατρίδα του. Οι Ξένες πόρτες, ένα κείμενο βαθιά προσωπικό για τον μεγάλο δημιουργό, εκφράζουν ίσως εντέλει το συλλογικό ασυνείδητο ενός ολόκληρου λαού.
Τη σκηνοθεσία, τη δραματουργική επεξεργασία και την πρωτότυπη μουσική της παράστασης υπογράφουν αντίστοιχα ο Μάνος Καρατζογιάννης, ο Θανάσης Νιάρχος και ο Γιώργος Ανδρέου, στενοί συνεργάτες του Μάνου Ελευθερίου. Ερμηνεύει η Νένα Μεντή.

14 – 17 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Δ)

Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων – Χρήστος Θεοδωρίδης: “Η τραγωδία του βασιλιά Ριχάρδου Γ΄” του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ

Μετά τον Άμλετ του Γουίλλιαμ Σαίξπηρ, το 2014-15, και τη Σφαγή των Παρισίων του Κρίστοφερ Μάρλοου που κέρδισε το κοινό του Φεστιβάλ το 2016 και επαναλήφθηκε το 2017, η Ορχήστρα των Μικρών Πραγμάτων, από τις πιο αξιόλογες ομάδες της ελληνικής σκηνής, επιχειρεί να συμπληρώσει αυτήν την ελισαβετιανή τριλογία με όχημα τη νέα ελληνική μετάφραση του Ριχάρδου Γ΄ από την Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου. Η κυρίως έρευνα της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων επικεντρώνεται στη συνομιλία λόγου, κίνησης και μουσικής. Η σκηνοθεσία αναζητά την ποίηση του Σαίξπηρ σε διάλογο με το ωμό συμβάν, την ανεπάρκεια της γλώσσας σε αντίθεση με το αναπόδραστο της πράξης.
Μετάφραση – Δραματουργία Ιζαμπέλα Κωνσταντινίδου • Σκηνοθεσία – Δραματουργία Χρήστος Θεοδωρίδης • Παίζουν Τζωρτζίνα Δαλιάνη, Ξένια Θεμελή, Γιώργος Κισσανδράκης, Νίκος Λεκάκης, Άλκης Μπακογιάννης, Κατερίνα Πατσιάνη, Τατιάνα-Άννα Πίττα, Βασίλης Σαφός, Γιώργος Χριστοδούλου.

16 – 17 Ιουλίου (ΠΕΙΡΑΙΩΣ 260 Η)

Εν δυνάμει – Ελένη Ευθυμίου: “Ερωτευμένα άλογα”

Τι είναι ο έρωτας; Πώς τον βιώνουμε; Έχουμε όλοι δικαίωμα σ’ αυτόν; Τελευταίο μέρος της τριλογίας “Το Άλλο το Κανονικό”, η οποία προέκυψε από την ανάγκη των νέων καλλιτεχνών, με και χωρίς αναπηρία, της κολεκτίβας Εν δυνάμει να μοιραστούν ανοιχτά προσωπικές ιστορίες και να ερευνήσουν οικουμενικές πτυχές της ανθρώπινης ιδιαιτερότητας, τα Ερωτευμένα άλογα, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, είναι μια παράσταση για τον έρωτα, αυτή την «αναπηρία» που εξουσιάζει, τορπιλίζει, δυναμιτίζει, τρελαίνει, φλέγει. Μια παράσταση-ύμνος στην πηγαία ζωτικότητα, στη γενετήσια ορμή, σε όλες τις αισθήσεις που έχουν περιχαρακωθεί από μια αυστηρά ορθολογιστική αντίληψη της ζωής. Μια παράσταση που ξεπερνά τους κοινωνικούς φραγμούς και παραμερίζει εμπόδια για να μιλήσει για το ά-λογο, το ένστικτο, το απαγορευμένο, τη φαντασία, την ψυχή που τελικά επιμένει στην αναζήτηση του ολοκληρωτικού και αμφίδρομου έρωτα.
Σύλληψη – Καλλιτεχνική διεύθυνση Ελένη Δημοπούλου • Σκηνοθεσία Ελένη Ευθυμίου. Επιθυμητή η γονική συναίνεση για άτομα κάτω των 14 ετών.

Ho Tzu Nyen
Ο μυστηριώδης Λάι Τεκ (The Mysterious Lai Teck)

Αρχηγός του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μαλαισίας (1939-1947) και τριπλός πράκτορας των γαλλικών, βρετανικών και ιαπωνικών μυστικών υπηρεσιών, ο Λάι Τεκ, ο άνθρωπος με τα 50 ψευδώνυμα, υπήρξε μια αινιγματική μορφή της ιστορίας. Θραυσματικές και ανακριβείς, οι μαρτυρίες άλλων κατασκόπων, μυστικών πρακτόρων, προδοτών και βιογράφων για το άτομό του συνθέτουν μια στοιχειωμένη αφήγηση, γεμάτη κενά και αντιφάσεις, για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που ελάχιστα διακρίνεται κάτω από τα πέπλα του μύθου.
Συνδυάζοντας τα ιστορικά γεγονότα με τη μυθοπλαστική επινόηση, ο διακεκριμένος εικαστικός Χο Τζου Νύεν από τη Σιγκαπούρη μας ταξιδεύει στον λαβυρινθώδη κοσμο των κατασκόπων της Νοτιοανατολικής Ασίας, σκιαγραφώντας μια χαρακτηριστική μορφή του. Μέσα σε ένα ευρηματικό σκηνικό, μια αινιγματική φιγούρα μάς αποκαλύπτει έναν άνθρωπο στο έλεος των μηχανισμών της ιστορίας. Η παράσταση ξεκινά ως αυτοβιογραφία του Λάι Τεκ και εξελίσσεται σε μια πολυφωνική αφήγηση για το άχθος της ύπαρξης, τον λάθος χρόνο των πραγμάτων και την προδοσία.
Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Κείμενο – Μοντάζ Ho Tzu Nyen

Περισσότερα από Art & Culture
VIMA_WEB3b