MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
29
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Βιβλία στο… κομοδίνο: 5 ειδικοί αναγνώστες διαλέγουν τις καλύτερες εκδόσεις της χρονιάς

Πέντε ειδικοί, κριτικοί λογοτεχνίας και δημοσιογράφοι, προτείνουν τίτλους, αιτιολογούν τις προτάσεις τους και σας καλούν να επιλέξετε τα αναγνώσματά σας.Όλγα Σελλά

author-image Όλγα Σελλά

Οι δημοσιογράφοι Νίκος Βατόπουλος και Ρούλα Γεωργακοπούλου και οι κριτικοί λογοτεχνίας Κατερίνα Σχινά, Λίζυ Τσιριμώκου και Βαγγέλης Χατζηβασιλείου ανέτρεξαν στα διαβάσματά τους ή σε όσα θέλουν να διαβάσουν (στις αναγνωστικές προσμονές τους δηλαδή) και προτείνουν. Διαμορφώνοντας ένα πανόραμα των πρόσφατων εκδόσεων, από τις οποίες καλείστε να επιλέξετε ό,τι σας ταιριάζει. Καλές αναγνώσεις.

nikos batopoulos kefalakiΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ (δημοσιογράφος στο Πολιτιστικό Τμήμα της Εφημερίδας «Η Καθημερινή»)


Θάνος Βερέμης, «Σκέψεις για τον 21ο αιώνα», (εκδ. Καστανιώτης).skepseis gia ton 21o aiona thanos beremis biblio

Τα συγκεντρωμένα άρθρα του ιστορικού Θάνου Βερέμη στην «Καθημερινή», μια επιλογή από την αρθρογραφία των τελευταίων 15 ετών, λειτουργούν, σε αυτήν την έκδοση, όχι μόνο ως καλειδοσκόπιο πολιτικών εξελίξεων αλλά πρωτίστως ως μία σπονδυλωτή πορεία προς τη δημαγωγία και την επικράτηση ανορθολογικών ερμηνευτικών σχημάτων. Ο Θάνος Βερέμης επιτυγχάνει, εν τέλει, μια σύνθεση η οποία σταδιακά εξακτινώνεται για να περιλάβει αναφορές για την πολιτική και την τέχνη, την κοινωνία και τη δημιουργία. Αν και συχνά, οι διαπιστώσεις είναι πικρές ή σκοτεινές, ο Θάνος Βερέμης διακατέχεται από φιλελεύθερο, θετικό πνεύμα και πίστη στο αύριο.


o asumbibastos giannis mazis biblio

Γιάννης Α. Μάζης, «Ιων Δραγούμης, ο ασυμβίβαστος», (εκδ. Μεταίχμιο).

Ο ιστορικός Γιάννης Α. Μάζης διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Ηamline της Μινεσότα από το 2000 και έγραψε αυτή τη μελέτη για τον Ιωνα Δραγούμη στα αγγλικά με την πεποίθηση ότι ενισχύει τη διεθνή βιβλιογραφία με ελληνικά θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος. Εξαιρετικά ακριβής η αποτίμηση της προσωπικότητας του Δραγούμη από την ερευνητική γραφίδα του Γιάννη Α. Μάζη. Με διεισδυτικό τρόπο αναλύονται οι απόψεις του Δραγούμη κατά του εκδυτικισμένου εθνικού κράτους και του ιδεολογήματος των αλύτρωτων Ελλήνων και υπέρ μιας συνομοσπονδίας Ελλήνων και Τούρκων σε μία εξελιγμένη εκδοχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπου οι «πολιτισμικά ανώτεροι» Ελληνες θα κυριαρχούσαν στην «καθ΄ημάς Ανατολή».

athina kakouri ta duo bita biblio

Αθηνά Κακούρη, «Τα δύο βήτα», (εκδ. Καπόν).

Η Αθηνά Κακούρη με το εναργές ενδιαφέρον της για την ιστορία, καταπιάνεται με τον εθνικό διχασμό της δεκαετίας του 1910 και κυκλώνει ένα σύνθετο, αντιφατικό, πολύσημο και ανοικτό ζήτημα με ένα τρόπο νηφάλιο και στέρεο ώστε να δώσει στον αναγνώστη τροφή για κριτική σκέψη. Τα «δύο βήτα», ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος, και η διαφορετική πολιτική τους για τη στάση της Ελλάδας στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο δίχασαν τους Ελληνες με τρόπο που οδήγησε σε ακρότητες και κοινωνικές και πολιτικές αναταράξεις. Το πρόσφατα αναζωπυρωμένο ενδιαφέρον για την ιστορία του 20ού αιώνα υποδέχεται το βιβλίο της Αθηνάς Κακούρη ως μία σημαντική συμβολή στον δημόσιο διάλογο.

thomas sitaras ta analekta tis palias athinas biblio

Θωμάς Σιταράς, «Τα ανάλεκτα της παλιάς Αθήνας», (εκδ. Ωκεανίδα).

«Λαιμάργως και απνευστί» διαβάζεται, όπως διαφημίζεται αυτοσαρκαζόμενον, το νέο βιβλίο του αθηναιοδίφη Θωμά Σιταρά, γεμάτο από ανεκδοτολογικά στιγμιότυπα, αφηγήσεις, ευτράπελα και ιστορίες από την Αθήνα των αρχών του 20ού αιώνα. Η καθημερινότητα της παλιάς Αθήνας, μέσα από τους ανθρώπους της και την κοινωνική ζωή, αναπαρίσταται με το γνώριμο, γλαφυρό και σπινθηροβόλο ύφος του Θωμά Σιταρά που έχει ταλέντο να αναδεικνύει τη μικροϊστορία σε κάμερα ακτινογραφίας μιας εποχής που η απόσταση του χρόνου είτε εξωραΐζει είτε αποσιωπά.

 

ΡΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ (δημοσιογράφος)roula georgakopoulou kefalaki

Συνήθως αφήνω λίγο καιρό από την έκδοση ενός βιβλίου, ώστε να καταλαγιάσουν οι αρχικές εντυπώσεις και να προσανατολιστώ καλύτερα σ’ αυτό που πραγματικά επιθυμώ να διαβάσω.
Με το νέο έτος, έχω σκοπό να αρπαχτώ πρώτα από τον «Θάνατο του μισθοφόρου» του Αντώνη Νικολή (εκδ. Ροδακιό) γιατί μ’ αρέσει ο ξεχωριστός τρόπος με τον οποίον ο συγγραφέας του παρίσταται στην ελληνική πεζογραφία και γιατί η θητεία του στη δραματουργία με σιγουρεύει πως ό,τι είναι γραμμένο, έπρεπε οπωσδήποτε να γραφτεί. Θα συνεχίσω με το νέο βιβλίο του Κώστα Ακρίβου «Τελευταία νέα από την Ιθάκη» (εκδ.Μεταίχμιο) γιατί μου το έχουν συστήσει ένθερμα άνθρωποι που εκτιμώ και παρακολουθώ τη γνώμη τους για την λογοτεχνία και κατόπιν θα κάνω ένα μεγάλο στάσιμο στην «Ημέρα Ανεξαρτησίας» (εκδ. Πατάκη, μετάφραση Θωμάς Σκάσσης) και στον μεγαλύτερο, κατά τη γνώμη μου, εν ζωή συγγραφέα, τον Ρίτσαρντ Φορντ κι ας μην εκδίδονται τα έργα του στην Ελλάδα με την σειρά που έχουν γραφτεί. Από την εκδοτική έκρηξη του ιστορικού – ερευνητικού βιβλίου, που πολύ με χαροποιεί, έχω βάλει από τώρα στα υπόψιν το «Επτά πόλεμοι, τέσσερις Εμφύλιοι, Επτά πτωχεύσεις» του Γ.Β. Δερτιλή και τον «Χαρίλαο Τρικούπη» της Λύντιας Τρίχα, και τα δυο από τις εκδόσεις «Πόλις». Για τις δύσκολες στιγμές, φυλάω στο ντουλαπάκι μου με τα γλυκά την επανέκδοση του μυθιστορήματος του Αλέξη Πανσέληνου «Βραδιές μπαλέτου» (Μεταίχμιο). Γιατί ορισμένα βιβλία μας ακολουθούν σε όλη μας τη ζωή.

epiloges biblion roula georgakopoulou

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΧΙΝΑ (κριτικός λογοτεχνίας, μεταφράστρια) katerina sxina kefalaki 2

 

i melagxolia tis antistasis ioanna abramidou bilioLaszlo Krasznahorkai: H μελαγχολία της αντίστασης (μετ. Ιωάννα Αβραμίδου, εκδ. Πόλις)

Αλληγορία για τις βυθισμένες στο χάος σύγχρονες κοινωνίες που αναζητώντας διέξοδο και θεραπεία από τα δεινά τους, παρασύρονται από τον εκδικητικό μηδενισμό κάποιου δημαγωγού και βρίσκονται παγιδευμένες σε καινούργια, αλγεινά δεσμά. Μια ποιητική δυστοπία, υπνωτιστικά συναρπαστική.

 

puxida sofia dionusopoulou biblioMatthias Enard: Πυξίδα (μετ. Σοφία Διονυσοπούλου, εκδ. Στερέωμα)

Ο εσωτερικός μονόλογος ενός μουσικολόγου που αναπολεί ένα παρελθόν περιπλάνησης στην Ανατολή και στον έρωτα για μια γυναίκα που δεν μπορεί να κερδίσει. Ανατολή και Δύση «είναι πάντοτε παρούσες η μία μέσα στην άλλην», η καταβύθιση στον εαυτό σημαίνει προσπάθεια κατανόησης της ετερότητας. Έξοχο, μαυλιστικό αντι-οριενταλιστικό μυθιστόρημα.

den ginontai auta edo sinkler liouis biblio

Σίνκλερ Λιούις: Δεν γίνονται αυτά εδώ (μετ. Νίκος Α. Μάντης, εκδ. Καστανιώτη)

Σε μια ταραγμένη εποχή, το εκλογικό σώμα, ανάστατο και φοβισμένο, επιθυμώντας ασφάλεια, δίνει την ψήφο του σε έναν λαϊκιστή δημαγωγό, που εγκαθιδρύει στην Αμερική ένα φασιστικό καθεστώς βασισμένο στη βία και την τρομοκρατία. Κοινωνικά οξυδερκές σχόλιο για την εύκολη ολίσθηση στον αυταρχισμό, ανατριχιαστικά επίκαιρο σήμερα.

imera aneksartisias ritsarnt fornt biblioΡίτσαρντ Φόρντ: Ημέρα ανεξαρτησίας (μετ. Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Πατάκη)

Δεύτερο μέρος της τριλογίας που ξεκινάει με τον «Αθλητικογράφο» και τελειώνει με το «Η χώρα όπως είναι» το βιβλίο καταγράφει τις εξιλαστήριες πλευρές μιας Αμερικής μπουκωμένης από τον καταναλωτισμό, όπου η αλλοτρίωση φωτίζεται συχνά από αιφνίδιες ακτίνες γνήσιου αισθήματος και η συμβατικότητα επικυρώνεται ως αποτέλεσμα κατεδαφιστικής ειλικρίνειας και αυτογνωσίας.

 

nasos bagenas panoraia biblio2Νάσος Βαγενάς: Πανωραία (εκδ. Κέδρος)

Η ζωή μιας πόλης, της Δράμας, μπλεγμένη με τη ζωή μιας γυναίκας, ιδωμένες με τα μάτια του ενήλικου, καλλιεργημένου αφηγητή. Συγκλονιστική κατάδυση στον ψυχισμό μιας απλής γυναίκας που βιώνει τα προσωπικά της δράματα με ποιητική στωικότητα και συνάμα μια μετά λόγου γνώσεως αποτύπωση του ελληνικού, επαρχιακού ήθους της δεκαετίας του ‘50.

ΛΙΖΥ ΤΣΙΡΙΜΩΚΟΥ (Ομότιμη καθηγήτρια Συγκριτικής Γραμματολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ) lizu tsirimokou kefalaki

xenia kounalaki stis tainies klaio stis pio asxetes skines biblioΞένια Κουναλάκη, Στις ταινίες κλαίω στις πιο άσχετες σκηνές, (εκδ. Πόλις)

Οι ιστορίες θα μας σώσουν, υποστήριζε δυο χρόνια πριν (2014) μέσω του ίδιου εκδότη ένας άλλος δημοσιογράφος, ο Μιχάλης Μητσός. Η αρθρογράφος στην εφημερίδα Καθημερινή ακολουθεί εδώ, με τον δικό της τρόπο, το παραπάνω αξίωμα. Τα κείμενα του βιβλίου της, άλλα αναρτημένα στο διαδίκτυο και άλλα αδημοσίευτα, έχουν έναν έκδηλο χρονογραφικό παλμό: η επικαιρότητα τρέχει ξέφρενα πλάι μας και απαιτεί την αποτύπωσή της, τον σχολιασμό της, αλλά από επιλεγμένες οπτικές γωνίες, με ιδιαίτερα φίλτρα. Απομονώνονται λοιπόν ιστορίες μικρές, προσωπικές, σχεδόν αυστηρά ιδιωτικές, καθημερινές και εφήμερες που ενίοτε σκοντάφτουν στη μεγάλη Ιστορία, την ανελέητη και επιδραστική για όλους μας. Κείμενα σπιντάτα, αυτοσαρκαστικά, αριστερής ευαισθησίας και κοσμοπολίτικης συνείδησης, εσωστρεφή και συνάμα εξωστρεφή, ενδυόμενα τον εξομολογητικό τόνο για να κοινοποιήσουν διαθέσεις της στιγμής ή ισόβιες βεβαιότητες που υπερβαίνουν ωστόσο το ατομικό σύμπαν και γίνονται ηχείο μιας γενικότερης ανησυχίας. Με την περιέργεια του επαγγελματία, την ειλικρίνεια της χειραφέτησης και την αμεσότητα του «ανταποκριτή» σε μια δύσκολη χώρα.

dimitris kalokuris parasagges b biblioΔημήτρης Καλοκύρης, Παρασάγγες Β΄, (εκδ. Άγρα)

Ο υπότιτλος του βιβλίου είναι εύγλωττος για τον αυτοβιογραφικό ελιγμό που επιχειρεί: Ευρετήριο προσωπικών χρόνων• η επισήμανση ότι πρόκειται για ένα δεύτερο τόμο μας υπενθυμίζει διακριτικά τον πρώτο, του οποίου αποτελεί συμπλήρωμα (Παρασάγγες Α΄, Ονομαστικόν, Άγρα, 2014). Μια λεξικογραφική κιβωτός που κρύβει στα αμπάρια της, λημματογραφημένη εντέχνως τη ζωή του Καλοκύρη, αλλά και τις ζωές των άλλων, όσοι συναπαντήθηκαν μαζί του εν φαντασία και λόγω: έργα και ημέρες επιφανών και αφανών εργατών της ποίησης και της πρόζας, της φωτογραφίας και των συνεικόνων (collages), της καταλογογράφησης και της φιλολογίας έτσι όπως τα καλειδοσκοπεί το σκωπτικό, υπερρεαλιστικής κοπής και μπορχεσιανής λογικής δαιμόνιο του συγγραφέα. Χιούμορ, παρωδία, παιγνιώδης διάθεση, έκκεντρη, κουριόζα ματιά σε έγκυρες πηγές, χαρτογραφήσεις επινοημένων περιοχών, πειθαρχημένη περιπλάνηση σε κόσμους υπαρκτούς και φανταστικούς – η ευρυμάθεια ανατοκίζει την έμπνευση. Η ευρετηριακή δομή του βιβλίου έχει το πλεονέκτημα ότι ο αναγνώστης μπορεί να περιδιαβάσει κατά βούληση σε αυτό το εγκυκλοπαιδικό χάος επιλέγοντας οποιοδήποτε λήμμα.

kostas brettakos askiseis periergeias biblioΚώστας (Ντάντης) Βρεττάκος, Ασκήσεις περιέργειας, (εκδ. Ποταμός)

Ένα βιβλίο-ψυχούδι: είδος νέκυιας, μνημόσυνου πεφιλημένων νεκρών. Έθιμο αρχαίο, φερμένο από την ορεινή Γορτυνία που τηρούσε μέχρι πρό τινος η πατριά των Βρεττάκων στον γενέθλιο τόπο, την Πλούμιτσα. Κείμενο που αναθυμάται τρυφερά τη μητέρα, την Πιπίτσα, το «Πιπιτσόνι», φόρος τιμής στη μνήμη της, αλλά συμπλέκει και τα δικά του πεπραγμένα καθώς και της ευρύτερης οικογένειας, καθώς εφάπτονται συνειρμικά οι αφηγήσεις και οι ιστορίες και μας οδηγούν από διάφορους δρόμους στις λεωφόρους της Ιστορίας. «Πειραγμένο» ημερολόγιο; χρονικό; (αυτο)βιογράφημα; Ασκήσεις, όντως, τα επεισόδια ανακυκλώνονται, επανέρχονται κάθε φορά από άλλη σκοπιά, οι εκδοχές συμφύρονται αλλάζοντας συνεχώς επίπεδα (πίστες) στο παιχνίδι της αφήγησης, διαβρώνοντας εμμονικά τη θύμηση. Εικόνες από τον Πειραιά, την Αθήνα, την πελοποννησιακή ύπαιθρο επιτυπώνονται η μια στην άλλη με κινηματογραφική μαεστρία. Υποβλητική η επωδός στο τελευταίο ψυχούδι που καταγράφει η μνήμη, στοιχειώνει αυτή την αυτογνωστική δοκιμή: Είμαστε, δεν είμαστε, ξέρουμε, δεν ξέρουμε, τους πέρσινους, τους φέτινους, τους αλησμονημένους. Θεός σχωρέσ’ τους.

ostiko kuma nikos diabbetas biblioΝίκος Δαββέτας, Ωστικό κύμα, (εκδ. Πατάκης)

Η σκληρή πρώτη εικόνα είναι καθηλωτική στη γυμνότητά της: τοπίο απόλυτης καταστροφής στο μετρό του Λονδίνου μετά από βομβιστική επίθεση φανατικών ισλαμιστών• παντού ερείπια, καπνός, στάχτη, βουή – το μόνο που ακούγεται είναι το ανέμελο κουδούνισμα κάποιων κινητών, όσα άντεξαν στο ωστικό κύμα των δύο απανωτών εκρήξεων. Περίεργο βιβλίο που εσωτερικεύει την καταιγιστική υπερπληροφόρηση περί τρομοκρατίας και την εστιάζει στον ωρολογιακό μηχανισμό που φέρνει αντιμέτωπη μια μάνα (ενός από τα θύματα) με τις ενοχές, τις τύψεις και τις παραλείψεις της: ένα άλλο ωστικό κύμα που τη στέλνει απότομα σε αλλεπάλληλες αναδρομές του βίου τους και εμποδίζει την ομαλή διεργασία ενός αδιανόητου πένθους. Αφήγηση αρητόρευτη και αποφορτισμένη, δίχως ιδεολογικά κλισέ και περιγραφικές ευκολίες, μεταδίδει τη φρίκη που ανά πάσα στιγμή μπορεί να γίνει δική μας.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΟΥ (κριτικός λογοτεχνίας) baggelis xatzibasileiou kefalaki 2

bradies mpaletou aleksis panselinos biblioΑλέξης Πανσέληνος, «Βραδιές μπαλέτου», (εκδ. Μεταίχμιο)

Ενα μυθιστόρημα που δημοσιεύτηκε το 1991 και κυκλοφορώντας ξανά φέτος διεκδικεί και πάλι τα πρωτεία. Ενδεχομένως γιατί αποτελεί ανατομία του σύγχρονου ελληνικού ατομικισμού, που θα γεννηθεί σε ένα περιβάλλον απορφανισμένο πολιτικά και ιδεολογικά, σε μια κοινωνία-προάγγελο των σημερινών παθών μας: κοινωνία την οποία η λογοτεχνία θα προλάβει να αποδώσει έκτυπα στον καιρό της. Κι αυτό ενάντια στους ισχυρισμούς αρκετών σήμερα ότι κανένας ποτέ δεν κατάλαβε κατά τη διάρκεια της μεταπολίτευσης τους κινδύνους που είχαν διαγραφεί ήδη από τις πρώτες δεκαετίες της.

arguris xionis exon soas tas frenas biblioΑργύρης Χιόνης, «Έχων σώας τας φρένας και άλλες τρελές ιστορίες», (εκδ. Κίχλη)

Τα διηγήματα του Αργύρη Χιόνη, δημοσιευμένα μεταθανατίως, αλλά αρκούντως ισχυρά και έξω από τον χρόνο της γραφής τους, είναι γεμάτα σπάνιες αρετές: γεωμετρική λιτότητα, διακριτική αφαίρεση, καθώς και ένα στοιχείο σασπένς και ίντριγκας, που σηματοδοτεί το τυχαίο και το αναπάντεχο της καθημερινότητας όχι για να υποδείξει μιαν αδιόρατα λοξή πλευρά της, αλλά για να αποκαλύψει υποβλητικά τα απλήρωτα πάθη της.

 


upourgos nuxtas giorgos skampardonis biblio
Γιώργος Σκαμπραδώνης, «Υπουργός νύχτας» (εκδ. Πατάκης)

Η μεγάλη επιτυχία του Γιώργου Σκαμπαρδώνη στο αναμφιβόλως καλύτερο μυθιστόρημά του είναι πως αναθέτοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν παντελώς μοναχικό και ξεκομμένο από το περιβάλλον του ήρωα, κατορθώνει να ξεδιπλώσει μέσα από τον παράλογο, γκροτέσκο κοινωνικό του παραδαρμό μιαν άλλη παράνοια: την παράνοια της Ελλάδας κατά τη διάρκεια των τελευταίων σαράντα ετών.

 

grafikos xaraktiras nikos panagiotopoulos bilioΝίκος Παναγιωτόπουλος, «Γραφικός χαρακτήρας», (εκδ. Μεταίχμιο)

Διαβάζω εδώ και δεκαετίες μυθιστορήματα και διηγήματα, που ανεξαρτήτως του κατά πόσο δηλώνουν την αυτοβιογραφική τους καταγωγή δεν καταφέρνουν να ξεφύγουν από τα στενά ιδιωτικά τους όρια. Το διηγήματα, αντιθέτως, του Νίκου Παναγιωτόπουλου διαθέτουν ευθύς εξαρχής μιαν ευεργετική εξωστρέφεια. Οι ήρωες μπορεί να βγαίνουν από τον ιδιωτικό κόσμο του αφηγητή-συγγραφέα, αλλά επανεγγράφονται με τη μνημονική τους ανάκληση στην ενήλικη πορεία του, καταφέρνοντας να ανασυστήσουν με μεγάλη ζωντάνια το κοινωνικό κλίμα της δεκαετίας του 1960.

baggelis siafakas me mia xiliara kabasaki biblio

Βαγγέλης Σιαφάκας, «Με μια χιλιάρα Καβασάκι», (εκδ. Πόλις)

Εκείνο το οποίο φέρνει στην επιφάνεια των διηγημάτων του ο Βαγγέλης Σιαφάκας (πρώτη εμφάνιση) είναι η καθημερινότητα και ο ατομικός κόσμος των ηρώων του: ξεκινώντας από την παιδική και την εφηβική τους ηλικία, περνώντας ξυστά από τον καιρό της ένταξής τους στην πολιτική οργάνωση του Ρήγα Φεραίου και φτάνοντας μέχρι την ωριμότητά τους. Οι συλλογικοί όγκοι παραμένουν σε αυτή τη γραμμή ένα αχνό άκουσμα ή ένας σταθερά εξωτερικός φλοιός. Μια μήτρα από την οποία θα ξεπηδήσει όχι ο αχός της Ιστορίας, αλλά η μικροσκοπική κλίμακα του εγώ: μια κλίμακα, ωστόσο, που θα μετατραπεί βαθμιαία σε μακροσκοπική εικόνα μιας ολόκληρης εποχής.

 
 
 

Περισσότερα από Βιβλία
VIMA_WEB3b