MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΤΡΙΤΗ
16
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Το σύνθημα είναι “Χάσαμε τη μπάλα”

Τρεις αναπάντητες κλήσεις και δύο μηνύματα. Φέρνουν την είδηση της πρώτης ακύρωσης ελληνικής παραγωγής για το καλοκαίρι. Έχουν περάσει δύο ώρες εκδηλώσεων “οπαδικής” λατρείας, στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης – άλλοι το λένε και συνέντευξη Τύπου – και το ελληνικό θέατρο εκπέμπει κιόλας το πρώτο σήμα. Σήμα κινδύνου.

author-image Στέλλα Χαραμή

Ήταν πράγματι μια «σημαντική μέρα» όπως ανήγγειλε νωρίτερα ο υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς.

Γιατί στην πολιτική αγωνία για εντυπωσιασμούς και προσκυνήματα σε αυθεντίες θυσιαζόταν το απολύτως αυτονόητο: Οι θέσεις εργασίας. Από σήμερα οι εργαζόμενοι της ελληνικής σκηνής περνούν, με θεσμικές τιμές, στον «πάγκο» αφού το αρμόδιο υπουργείο «παραχωρεί» το Ελληνικό Φεστιβάλ στη διαχείριση του Γιαν Φαμπρ. Τι ειρωνεία. Ακόμα και η «φανέλα» του «ελληνικού» απεμπολείται από τον τίτλο του προς χάριν της διεθνοποίησης.

Από σήμερα οι εργαζόμενοι της ελληνικής σκηνής περνούν, με θεσμικές τιμές, στον «πάγκο» αφού το αρμόδιο υπουργείο «παραχωρεί» το Ελληνικό Φεστιβάλ στη διαχείριση του Γιαν Φαμπρ.

Φυσικά και δεν αποτιμάται η ελληνική καταγωγή του Φεστιβάλ εδώ, ούτε ο εθνικός του χαρακτήρας• αποτιμάται όμως η ελληνική παραγωγή.

Τα καλλιτεχνικά χέρια που κατά εκατοντάδες μένουν χωρίς δουλειά αφού, για πολλούς, το Ελληνικό Φεστιβάλ ήταν το τελευταίο σημείο σταθερότητας στον αγώνα επιβίωσης τους.

Περί σύμπραξης, διαλόγου και πολυπολιτισμικότητας που διαλαλεί ο Γιαν Φαμπρ ακούγονται προσχηματικά, θεωρητικά, κενά νοήματος. Και το επιχείρημα «δεν πρόλαβα, δεν ξέρω» μάλλον εφηβικό.

Η βεβαιότητα έρχεται από αλλού. Αυτό το καλοκαίρι, οι Ελληνες των παραστατικών τεχνών θα περιοριστούν, άνεργοι γαρ, στο πρωτάθλημα του Euro – κι ίσως έτσι να βρουν ένα σημείο επαφής με τον Φαμπρ και τους «Κόκκινους διαβόλους» (την Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου του Βελγίου) από τους οποίους εμπνέεται.

Ο Βέλγος πολυ-καλλιτέχνης, όπως ανακοίνωνε νωρίτερα, προτίθεται να περάσει τη μπάλα στην ελληνική περιοχή από το καλοκαίρι του 2017 και την ευκαιρία για ρεβάνς – για να συνεχίσουμε να μιλάμε με οικείους ποδοσφαιρικούς όρους – το 2019. Μέχρι τότε, παιχνίδι θα κάνει ο ίδιος, οι φίλοι του και οι νέοι καλλιτέχνες του Βελγίου. Μέχρι τότε, τα δύο εκατομμύρια ευρώ που διατίθεντο ετησίως για το φεστιβάλ θα τροφοδοτούν την δική του «ομάδα».

Όμως, η τέχνη – όπως και το ποδόσφαιρο – είναι ομαδικό παιχνίδι. Ως γνήσιος οπαδός ο Γιαν Φαμπρ όφειλε να το γνωρίζει. Κι αν ακόμα είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει το δικό του σύστημα – στην τέχνη, στο ποδόσφαιρο ή και στα δύο – το υπουργείο Πολιτισμού που τον καλεί να παίξει στην ελληνική έδρα όφειλε να του υπενθυμίσει τους κανόνες. Το παιχνίδι δεν προσαρμόζεται στα μέτρα του προπονητή. Και πολύ περισσότερο το παιχνίδι δεν είναι ο προπονητής. Κι αυτό που σήμερα το υπουργείο Πολιτισμού αξιολογούσε ως νίκη, ήταν καθαρή ήττα.

Περισσότερα από Art & Culture
Σχετικά Θέματα
Art & Culture
15 χρόνια Στέγη, 50 χρόνια Ίδρυμα Ωνάση: Τι φέρνει ο δημιουργικός τους χειμώνας
Art & Culture
Σταθμός: Ο χειμερινός προγραμματισμός 2025-2026 για το θέατρο του Μεταξουργείου
Art & Culture
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά: Γιορτάζει πανηγυρικά τα 130 του χρόνια και τη σεζόν 2025-2026
Αφιέρωμα
Plissken 2025: 8 acts που ανυπομονούμε να δούμε στο πιο εκρηκτικό διήμερο
Art & Culture
Juergen Teller: Ποιος είναι ο avant garde φωτογράφος που εγκαινιάζει το Onassis Ready
Art & Culture
Ταξίδι στις αναμνήσεις των υφάντρων Σύρου με το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης
Art & Culture
Όταν το παρελθόν συνάντησε το μέλλον της μουσικής στην Καλαμάτα
Art & Culture
Η ομορφιά της Μεσογείου και τα άγνωστα μπλε: Μια έκθεση στην Ύδρα που δεν πρέπει να χάσεις
Art & Culture
Το αντίδοτο στα “September Blues”
Art & Culture
Ο Φώτης Σιώτας “ενορχηστρώνει” το δράμα της Ηλέκτρας
Art & Culture
Οι παραστάσεις αρχαίου δράματος που περιμένουμε στην Αθήνα
Art & Culture
Μητέρα Αράχνη: Όταν η σύγχρονη υφαντική τέχνη συνομιλεί με τον λόγο και τη μουσική