MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΣΑΒΒΑΤΟ
06
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ

Άρι Φόλμαν: Φοβήθηκα μην παγιδευθώ στην επιτυχία του «Βαλς με τον Μπασίρ»

«Ερωτεύθηκα την ελευθερία που μου έδινε το animation» δήλωσε ο Άρι Φόλμαν, ο γνωστός σκηνοθέτης από το Ισραήλ, που έγινε παγκοσμίως γνωστός με το συγκλονιστικό αντιπολεμικό του έργο «Βαλς με τον Μπασίρ», το οποίο είναι γυρισμένο σε animation.

author-image Γιώργος Σμυρνής

Ο σκηνοθέτης είναι στην Αθήνα αυτήν την περίοδο, στο πλαίσιο του αφιερώματος προς τιμήν του από τις «Νύχτες Πρεμιέρας». Η νέα του ταινία “The Congress” που συνδυάζει την κανονική ταινία με το animation προβλήθηκε στο πλαίσιο αυτού του αφιερώματος. Στην συνέντευξη τύπου που έδωσε ο σκηνοθέτης, μίλησε τόσο για την νέα του ταινία, όσο και για τις προηγούμενες.

Ιδιαίτερα στάθηκε στην ταινία που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, το «Βαλς με τον Μπασίρ» και έφτασε μέχρι τα Όσκαρ. Σε αυτήν την ταινία ο ίδιος αφηγείται εμπειρίες δικές του, αλλά και άλλων στρατιωτών από την εισβολή του στρατού του Ισραήλ στο Λίβανο το 1982, χρησιμοποίησε το κινούμενο σχέδιο. Όπως δηλώνει, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο κινούμενο σχέδιο και στην προβολή ενός πραγματικού ηθοποιού στην μεγάλη οθόνη. «Για μένα είναι μόνο θέμα γούστου και τέχνης».

«Με το animation μπορείς να εκφράσεις κάθε φαντασίωση. Κάθε ιδέα». Άλλωστε, όπως δήλωσε, το Βαλς με τον Μπασίρ μιλούσε για τον πόλεμο. «Ο πόλεμος για μένα είναι το πιο σουρεαλιστικό πράγμα», όπως είπε χαρακτηριστικά. Επίσης, για το υποσυνείδητο, τον φόβο του θανάτου, την απώλεια μνήμης, τα όνειρα… Όλα αυτά αποδίδονται με πολύ αποτελεσματικό τρόπο με τα κινούμενα σχέδια.

«Με αιφνιδίασε η επιτυχία του Βαλς με τον Μπασίρ. Φοβήθηκα πιο πολύ να παγιδευθώ στην επιτυχία αυτής της ταινίας, παρά στο αν θα αποτύχω στην επόμενη ταινία μου» δήλωσε εξηγώντας την επιθυμία του να κινηθεί σε τελείως διαφορετικά πεδία με την ταινία The Congress.” μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Στάνισλαβ Λεμ “Συνέδριο για το Μέλλον”.

Το μυθιστόρημα αυτό του Λεμ, του συγγραφέα που έγραψε και το Solaris, το οποίο έκανε ταινία ο Ταρκόφσκι, το είχε διαβάσει στα 16 του. Τώρα, γυρίζοντας πίσω στον χρόνο, θεωρεί πως η ανάγνωση που είχε κάνει τότε ήταν ρηχή. Η χρήση του χασίς, όπως παραδέχθηκε και η όλη κουλτούρα των ναρκωτικών των εφήβων, τον έκανε να εστιάζει μόνο στα ψυχεδελικά κομμάτια του μυθιστορήματος, ενός συγγραφέα, τον οποίο θεωρεί σπουδαίο. «Η ουσία του έργου είναι στην αναζήτηση της ταυτότητας» δηλώνει πλέον ο καταξιωμένος σκηνοθέτης.

Η επιθυμία, πάντως, του Φόλμαν να κινηθεί σε τελείως διαφορετικά μονοπάτια από αυτά του «Βαλς με τον Μπασίρ», είχε αντιδράσεις.
«Πολλοί άνθρωποι στην Ευρώπη δεν θέλουν να βγαίνεις έξω από το γκέτο σου. Αν είσαι Ισραηλινός θέλουν να κάνεις ταινίες για την κατοχή ή για το Ολοκαύτωμα. Αν είσαι Παλαιστίνιος πάλι θέλουν να κάνεις ταινίες για την κατοχή. Αν είσαι από την Χιλή, θέλουν να κάνεις ταινίες για την πείνα ή για τον Πινοσέτ.»

Στο The Congress ο Άρι Φόλμαν έχει αρκετές αιχμές για τον κόσμο των παραγωγών του Hollywood. Σε αυτό φαίνεται ότι εμπνεύσθηκε κι από μια σύντομη συνάντηση που είχε με τον Harvey Whinestein, σπουδαίο παραγωγό στην Αμερική και συνιδρυτή της Miramax, την περίοδο που ο Φόλμαν ήταν ακόμα στις Κάννες για το Βαλς με τον Μπασίρ. Η συνάντηση δεν πήγε πολύ καλά και ο Whinestein, ο οποίος δεν ενδιαφέρθηκε για το πλάνο του Φόλμαν, κάπως άκομψα τερμάτισε απότομα την συζήτηση. Τον συμβούλευσε ακόμα να σκηνοθετήσει τη νέα ταινία Μπορν.

Για το μέλλον, ο Φόλμαν παραδέχθηκε πως αν ξανακάνει ταινία animation, αυτή θα είναι για παιδιά. Για ενήλικους θα επιστρέψει σε ταινία με κανονικούς ηθοποιούς. Όσο για τις επιρροές που έχει ως σκηνοθέτης, στάθηκε σε ένα όνομα. Αυτό του Αντρέι Ταρκόφσκι. Ειδικά νέος είχε δει τρεις ταινίες σερί, τον Αντρέι Ρουμπλιόφ, το Solaris και το Στάλκερ (που είναι η αγαπημένη του ταινία.)

Ταινίες του Άρι Φόλμαν που συνεχίζονται για τις Νύχτες Πρεμιέρας:

25/9 19:30 Saint Clara/Αγία Κλάρα Ταινιοθήκη της Ελλάδας
27/9 20:15 Βαλς με τον Μπασίρ Odeon Opera 2

Γιώργος Σμυρνής

Περισσότερα από Πρόσωπα
Σχετικά Θέματα
Πρόσωπα
Η Χριστίνα Κυριαζίδη μάς καλεί σε ένα πολυαισθητηριακό ταξίδι στη θηλυκότητα
Πρόσωπα
Δάφνις Κόκκινος: Ό,τι επέλεγα στη ζωή μου, το έκανα εν αγνοία κινδύνου
Πρόσωπα
Francesca Minutoli: Η αποδοχή της μοναδικότητας σου είναι πολιτική πράξη
Πρόσωπα
Μαίρη Μηνά: Δίνω μια συνεχή πάλη να είμαι βουτηγμένη σε ελεύθερα νερά
Πρόσωπα
Μάρθα Φριντζήλα: Δεν υπάρχει περίπτωση να μην υπερασπιστώ τον αδικημένο
Πρόσωπα
Μπορεί “ένα άγαλμα που το ‘σκασε” να κάνει τα παιδιά να αγαπήσουν το θέατρο;
Πρόσωπα
Ντένης Μακρής: Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε το τέρας που κουβαλάμε μέσα μας
Art & Culture
Φένια Αποστόλου & Μαρία Χατζηαθανασιάδου: Φωτίζουν το "Αποτύπωμα" της γυναικείας ταυτότητας
Πρόσωπα
Από την “Arcadia” στη “Bugonia”- Η Γιώτα Σκουβαρά βρίσκει “στέγη” στα όνειρα των δημιουργών
Θεατρικά Νέα
Βάσια Αργέντη: Το «Κρυφτό» είναι μια παράσταση για τα κρυμμένα κομμάτια της ψυχής μας
Πρόσωπα
Γιάννης Οικονομίδης: Δεν φοράω το φωτοστέφανο του σκηνοθέτη
Art & Culture
Ο Βασίλης Βηλαράς γράφει για την τηλεόραση των ’90s και τα τραύματα που κληρονομήσαμε