Με τη Σουίτα του Αγ. Παύλου ανακαλύπτουμε μια άλλη όψη του Άγγλου συνθέτη Γκούσταβ Χολστ (1874-1934) από αυτήν που του έχουν προσδώσει οι πολυπαιγμένοι του Πλανήτες. Η σουίτα είναι αφιερωμένη στην ορχήστρα εγχόρδων του σχολείου θηλέων Άγιος Παύλος όπου δίδασκε ο Χολστ. Τα τέσσερα μέρη του έργου, πίσω από το ζωηρό, ανάλαφρο χαρακτήρα τους και τα έντονα ρυθμικά τους στοιχεία, δείχνουν την αγάπη του συνθέτη για την εκφραστική απλότητα της παραδοσιακής αγγλικής μουσικής, το κοινωνικό του ιδεώδες για μια τέχνη που να απευθύνεται σε όλους και την ελπίδα του για την απάλειψη της πολιτικής έντασης ανάμεσα στην Αγγλία και την Ιρλανδία· στο φινάλε εμφανίζονται ταυτόχρονα και αριστοτεχνικά η ιρλανδική παραδοσιακή μελωδία The Dargason μαζί με την αγγλική Greensleeves.
Η Χορευτική σουίτα του Μπέλα Μπάρτοκ (1881-1945) γράφτηκε κατόπιν παραγγελίας, με την ευκαιρία των εορτασμών για τα 50 χρόνια από τη συνένωση της Βούδας, της Πέστης και της Ομπούντα, και πρωτοπαίχτηκε στις 23 Νοεμβρίου 1923. Πρόκειται για ένα τυπικά μπαρτοκικό έργο, καθώς η έμπνευσή του προέρχεται από μια ιδεατή παραδοσιακή μουσική. Ο συνθέτης παραδέχθηκε την επιρροή του από ουγγρικές, ρουμανικές και αραβικές μελωδίες, δεν χρησιμοποίησε όμως κανένα αυτούσιο παραδοσιακό μοτίβο.
Η Σουίτα για ορχήστρα βαριετέ του Σοστακόβιτς (1906-1975) είναι ένα έργο-έκπληξη από τον μεγάλο συμφωνιστή του 20ού αιώνα. Μέχρι πρόσφατα συγχεόταν με τη Σουίτα Τζαζ αρ. 2, μέχρι που αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για δύο διαφορετικά έργα. Το εμβατήριο, τα τρία βαλς και οι δύο χοροί που την αποτελούν θυμίζουν άλλοτε οπερέττα κι άλλοτε υπαίθρια γιορτή με σαξόφωνο, ακορντεόν και ευφάνταστα κρουστά. Πρόκειται για συλλογή κομματιών κινηματογραφικής μουσικής που συνεχίζει να χρησιμοποιείται για τον ίδιο σκοπό· ένα από τα βαλς έγινε υπόκρουση στην ταινία του Στάνλεϋ Κιούμπρικ Μάτια ερμητικά κλειστά.
Διεύθυνση ορχήστρας: Μίλτος Λογιάδης
