Λίγες ημέρες πριν από την πρεμιέρα της «Μήδειας» στην Επίδαυρο από το Εθνικό Θέατρο, ο σκηνοθέτης Γιάννης Καλαβριανός και οι συντελεστές της παράστασης ανοίγουν την πρόβα και μιλούν για την αναγεννησιακή ευφυΐα του Μποστ.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την παράσταση «Αιολική γη» σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο.
Μια σύνοψη των θετικών και των αρνητικών σημείων για την παράσταση, «Προμηθέας» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου που ανεβαίνει στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Η ηθοποιός Γαλήνη Χατζηπασχάλη δεν είχε ποτέ κανένα καημό να παίξει μπροστά στις κάμερες, να φλερτάρει με φακούς και τέτοια. Γι’ αυτό και συνεχίζει με θέατρο.
Ο κύκλος του έρωτα του Άρθουρ Σνίτσλερ ξεκινά στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου.
Ένα ερωτικό παιχνίδι με δέκα δυνατούς «παίκτες» του ελληνικού θεάτρου
Δέκα ημέρες πριν την κάθοδο στην Επίδαυρο με το Εθνικό Θέατρο ο Σέρβος σκηνοθέτης Νικίτα Μιλιβόγεβιτς και οι πρωταγωνιστές του Βασίλης Χαραλαμπόπουλος και Γαλήνη Χατζηπασχάλη μιλούν για μια νέα, πολυπολιτισμική ματιά στον Αριστοφάνη. Φωτογραφίες: Πάτροκλος Σκαφιδάς
Παρακολουθώντας μία ακόμη παράσταση του έργου «Με δύναμη από την Κηφισιά», αυτή τη φορά σκηνοθετημένη από τον Δημήτρη Καραντζά, μία σκέψη ξεκαθάρισε: ναι, θα μπορούσε κάλλιστα να το έχουν γράψει ο Μιχάλης Ρέππας και ο Θανάσης Παπαθανασίου. Μπορεί από τους διαλόγους να απουσιάζουν οι βωμολοχίες, οι συγκρούσεις κι οι ανατροπές που συχνά συναντάμε στις κωμωδίες των δύο «εμπορικών» συγγραφέων, αλλά ως προς το ήθος τους οι τρεις γυναίκες θυμίζουν ηρωίδες τους.
Τρεις εβδομάδες πριν την πρεμιέρα της παράστασης στην Κεντρική Σκηνή του Νέου Κόσμου ο σκηνοθέτης της Δημήτρης Καραντζάς και οι πρωταγωνίστριες του Λυδία Φωτοπούλου, Εμιλυ Κολιανδρή, Γαλήνη Χατζηπασχάλη και Ευδοξία Ανδρουλιδάκη ανιχνεύουν τα όρια της αλμοδοβαρικής κωμωδίας. Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή
Ένα μήνα πριν αναρτήσαμε στο μπλογκ τα «ΓκουλτουροΧόρν» σαν κίνηση αντίδρασης σε αυτό που ακόμα πιστεύουμε πως είναι μια ατυχής αποφόρτιση/αραίωση της σημαντικότητας των βραβείων Χορν, τα οποία έχουν πάψει πια να ορίζονται ως βραβείων ΝΕΩΝ καλλιτεχνών.Πηγή: Gkoultoura.gr
* «Το προζύμι της παράστασης είναι η ανθρωπιά της».* «Η σκηνοθεσία δεν στέκεται σε χαρακτήρες αλλά σε στιγμές ζωής από το παρελθόν μας».* «Συμπαθείς συνήθως όποιον είναι ατελής».* «Οχι τσεχωφική πλήξη, το απαρηγόρητο του ανθρώπου μόνο».* «Είναι πανανθρώπινη η απώλεια, όλοι έχουμε χάσει από κάτι. Η απώλεια είναι εξορία».* «Τη ζωή πρέπει να της ζεις με μια ελαφράδα».* «Δεν έγινε διανομή ρόλων μα διανομή ψυχών».* «Ο Καραθάνος είναι συγγενής του Τσέχωφ».Καθεμιά από τις παραπάνω φράσεις ανήκουν σε έναν από τους ηθοποιούς του «Βυσσινόκηπου» όπως ανεβαίνει στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Καταγράφηκαν σε ένα σχολικό τετράδιο ως σημειώσεις, σκέψεις, εκτιμήσεις και γενναιόδωρα συναισθήματα ανθρώπων που παίζουν ένα ρόλο στο θέατρο. Αυτή ήταν και η αρχική πρόθεση: Οι πρωταγωνιστές της παράστασης να συστήσουν τους ήρωες τους, ζωντανεύοντας μια πινακοθήκη προσώπων• μιας, σπάνιας πυκνότητας, τοιχογραφία ψυχών που έχει, προ πολλού, καταχωρηθεί στα μνημεία της παγκόσμιας δραματουργίας. Τελικά, η ιδέα αναβαθμίστηκε σχεδόν αυτόματα.Από τη Στέλλα ΧαραμήΦωτογραφίες: Βασίλης Μακρής
Από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της γενιάς της, η χαρισματική Στεφανία Γουλιώτη έχει δείξει το ταλέντο της σε σημαντικές παραστάσεις του ελληνικού θεάτρου, με τελευταία την “Τρισεύγενη”, το μοναδικό θεατρικό έργo του ποιητή Κωστή Παλαμά, που ανεβαίνει στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία της Λυδίας Κονιόρδου.Συνέντευξη στον Γιώργο Σμυρνή
Η έμμετρη «ηρωική κωμωδία» του Εντμόν Ροστάν, ένα έργο για έναν άνθρωπο «διαφορετικό», εξεγερμένο απέναντι σε μία κοινωνία απαξιωτική, παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου, ο οποίος πρωταγωνιστεί στον ομώνυμο ρόλο.
