Η ζωή σε ένα οικόπεδο των Πετραλώνων σε τρεις εποχές του χρόνου. Σε μια αλάνα το φθινόπωρο στήνεται ένα Λούνα Παρκ, το χειμώνα το οικόπεδο ερημώνεται και την άνοιξη χρησιμεύει σαν στάδιο όπου γίνονται οι γυμναστικές επιδείξεις του σχολείου, οι οποίες κατά τη διάρκεια της Χούντας γίνονται ένα ακόμα εργαλείο αποπροσανατολισμού από το καθεστώς.
Μορφωτικό ντοκιμαντέρ των Ροβήρου Μανθούλη, Φώτη Μεσθεναίου και Ηρακλή Παπαδάκη, γυρισμένο υπό την αρχαιολογική καθοδήγηση του Γιάννη Μηλιάδη, Διευθυντή του Μουσείου της Ακροπόλεως, ο οποίος είναι και αφηγητής.
Η εκλεκτική συγγένεια ανάμεσα στον Σταύρο Τορνέ και στον Κώστα Σφήκα θα οδηγήσει σε μια απόφαση πιο ριζοσπαστική απ’ όσο μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα: να συν-δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ για τη Σαντορίνη που, για πρώτη φορά, θα ξεφεύγει από το νησιώτικο φολκλόρ και την τουριστική φωτογένεια των ωραίων ηλιοβασιλεμάτων.
Το φύλο, η σεξουαλικότητα, η φυλή, η τάξη, η εθνικότητα, η θρησκεία, η αρτιμέλεια – είναι παράγοντες που μπορούν να καθορίσουν το παρόν και το μέλλον, τα εμπόδια και τις προοπτικές μας. Το PDSFF22 εστιάζει στα σημεία τομής τους ακολουθώντας ιστορίες χαρακτήρων, ατόμων και κοινοτήτων που βιώνουν καταπίεση λόγω ταυτοτήτων που φέρουν. Λεπτομέρειες Φεστιβάλ
Στην ταινία παρουσιάζονται τα γεγονότα της δολοφονίας του ανεξάρτητου βουλευτή της Αριστεράς, Γρηγόρη Λαμπράκη, αλλά κυρίως, μέσω αυτών, αποκαλύπτεται όλη η λειτουργία του παρακράτους και οι δεσμοί του με το επίσημο κράτος που οδήγησαν σε αυτή τη δολοφονία.
Ζωντανά πλάνα από στρατόπεδα συγκέντρωσης μετά την απελευθέρωση, και την περίπλοκη μεταφορά και στέγαση μαζών αιχμαλώτων πολέμου και άλλων απελαθέντων πίσω στις πατρίδες τους, στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το "The Runner" ακολουθεί μια περίεργη γυναίκα καθώς ταξιδεύει σε μια απομονωμένη, αγροτική κωμόπολη, όπου οι βίαιες παρορμήσεις της σταδιακά αποκαλύπτονται.
Το 12ο Διαβαλκανικό Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Ταινιών Balkans Beyond Borders έρχεται στην Αθήνα για την Αθηναϊκή του έκδοση λαμβάνοντας χώρα μεταξύ 10 και 12 Δεκεμβρίου στο Τριανόν.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Ψηφιακού Κινηματογράφου Αθήνας AIDFF θα ανοίξει τις πύλες του για 10η συνεχόμενη χρονιά ανανεώνοντας έτσι το ραντεβού του με το κοινό και τους δημιουργούς μέσα από καθημερινές προβολές, ειδικά αφιερώματα και πληθώρα παράλληλων εκδηλώσεων.
Αφιέρωμα στις μικρού μήκους ταινίες που βασίζονται σε διηγήματα του Αντώνη Σαμαράκη στους κινηματογράφους ΑΣΤΟΡ και ΑΝΔΟΡΑ.
Το Φεστιβάλ Εθνογραφικού Κινηματογράφου της Αθήνας, που διοργανώνεται κάθε Νοέμβριο, προβάλλει τις καλύτερες εθνογραφικές ταινίες της παγκόσμιας παραγωγής, δηλαδή μικρού, μεσαίου και μεγάλου μήκους ντοκιμαντέρ ανθρωπολογικού ενδιαφέροντος, τα οποία προκύπτουν από την έρευνα επιστημόνων της οπτικής ανθρωπολογίας ή συγγενών κλάδων. Λεπτομέριες Φεστιβάλ
Μια επινοημένη αφήγηση για την πρώτη ταινία stop-motion στην ιστορία του κινηματογράφου: Το υλικό που χρονολογείται το 1901 και ξεθάβεται το 2021, όταν η Χιλή αναθεωρεί το Σύνταγμα της, καταγράφει μια τελετουργία που επιτελεί ένα κορίτσι το οποίο φαίνεται να χρησιμοποιεί ανθρώπινα πτώματα.
Μετείκασμα: η εικόνα που παραμένει ως αίσθηση μετά το εξωτερικό ερέθισμα. Η ταινία είναι μια περιήγηση σε έναν κόσμο-μετείκασμα της συλλογής του Τελλόγλειου Ιδρύματος Τεχνών.
Υπάρχουν κανόνες στη ζούγκλα του ψηφιακού κόσμου; Μια σειρά από ταινίες μικρού μήκους εξερευνούν τις προκλήσεις των online εξομολογήσεων, της συνύπαρξης με την τεχνολογία και της πραγματικής ισχύος του ψηφιακού μας αποτυπώματος.
Μια σύνθεση από ανδρικά και γυναικεία χέρια του σινεμά, τα οποία δεν αγγίζονται ποτέ. Εικόνες «σκηνών» και σκηνικών αντικειμένων γίνονται φόντο για χέρια που αναπαριστούν το σπάσιμο των δεσμών του γάμου, τη βία ή τις δήθεν προσπάθειές τους να ενωθούν.
Η στερεοσκοπική ταινία τύπου κολάζ αποτελείται από πλάνα μιας κυρίας σε πράσινη οθόνη γυρισμένα από την ίδια τη δημιουργό και «ντεκουπέ» εσωτερικούς χώρους βικτοριανών οικιών από πλάνα αρχείου.
Μια επανα-κινούμενη εικόνα από θραύσματα επιδραστικών, ιστορικών κινουμένων σχεδίων της Disney –γνωστών για την ελαφρότητα τους–, αποκτούν έναν διαφορετικό, πιο σκοτεινό τόνο
Έχοντας ως αφετηρία ένα από τα πιο ισχυρά σύμβολα του νέου ελληνικού κράτους, η ταινία εξετάζει την απόσταση ανάμεσα στην έκσταση και στην πτώση.
«Ανατολικά» και «δυτικά» στοιχεία είναι ανάγλυφα σε μια αρχειακή φωτογραφία γάμου ενός μουσουλμανικού ζευγαριού στο Λονδίνο –στην οποία βασίζεται το βίντεο–, σχηματίζoντας μια χορογραφία κυνηγιού που αμφισβητεί τη στερεοτυπική φαντασίωση του γάμου ως «ιδανικής ένωσης».
Μια ταινία για τη Βουλγάρα σκηνοθέτιδα Μπίνκα Ζελιάsκοβα (1923-2011), η οποία δεν πτοήθηκε ποτέ από τις επικρίσεις που δέχτηκε για το έργο της. Πρωτοπόρος του κινηματογράφου, πρωτοστάτησε στο πολιτικό σινεμά κατά τη διάρκεια της κομμουνιστικής δικτατορίας στη Βουλγαρία. Τα αλληγορικά και αστικά δράματά της διερεύνησαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την καλλιτεχνική ελευθερία και τη νομιμότητα του […]
Η ταινία της Αλαβάνου περιλαμβάνει πλάνα που γυρίστηκαν στο μικρό αγροτικό χωριό Los Ángeles στο Νότιο Εκουαδόρ, εικόνες από τα ιστορικά προπαγανδιστικά διοραματα στο μουσείο του Γκουαγιακίλ και ένα μείγμα κειμένου και ήχων από αμερικανικά ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές παιδιών Αμερικανών, όπως το Ταξίδι στη Μπανάνλαντ .
