Οι δύο σύζυγοι, Ρίτσαρντ και Κορίν, έχουν εγκαταλείψει την πόλη και μένουν πλέον στην εξοχή, επιθυμώντας με αυτόν τον τρόπο, να βρουν την γαλήνη στην ομορφιά της φύσης. Ο Ρίτσαρντ αποζητά με αυτήν την απόδραση, να ξεφύγει και από έξεις του παρελθόντος.

Ένα βράδυ όμως, καθότι γιατρός στο επάγγελμα – φέρνει στο σπίτι τη Ρεβέκκα, μία νεαρή κοπέλα, που βρήκε λιπόθυμη στο πεζοδρόμιο. Η ατμόσφαιρα ηλεκτρίζεται. Η Κορίν υποψιάζεται. Αρχίζουν οι συζητήσεις τάχα μου αδιάφορες αλλά με ένταση, οι ερωτήσεις – έξυπνες και με ειρωνεία- ανά δύο, ανά τρεις. Όλα μέσα σε μία διεισδυτική προσπάθεια για την αλήθεια που κρύβεται πίσω από μία θρασύτατη ειλικρίνεια που ισοπεδώνει τα πάντα.

Οι σχέσεις τείνουν να πέσουν από τον γκρεμό. Οι ρόλοι ανατρέπονται. Γίνεται ένα ανυπόφορο παιχνίδι εξουσίας ανάμεσα σε τρεις ανθρώπους.

Ο Martin Crimp πλέκει με ακρίβεια χειρουργού αλλά και με μία απαραίτητη δόση χιούμορ, μια ιστορία που η αμφιβολία κυριαρχεί και ο φόβος καθηλώνει.

Πίσω από τις λέξεις, κρύβονται υπόγειες εντάσεις: η ασφάλεια της μεσοαστικής ευμάρειας που βρίσκεται σε κίνδυνο, η εικόνα που καταστρέφεται, η εξοχή που πρέπει να διατηρήσει το ωραίο κλίμα της.

Ώσπου – ευτυχώς – έρχεται η αποκατάσταση της τάξης. Με κάποιο τρόπο. Ακατανόητο.

Απρόσμενο. Ως φυσικό επακόλουθο. Ίσως και γιατί όχι;