Bella Ciao#38: Μπαμπά κοίτα… κοίτα μπαμπά
To Bella Ciao είδε για 2η φορά το έργο «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» του Εντουάρ Λουί που παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία του Χρήστου Θεοδωρίδη στο ΠΛΥΦΑ.
Το έργο Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου του Εντουάρ Λουί εξερευνά τη σχέση πατέρα-γιου, την κοινωνική τάξη, τη βία, τη σεξουαλικότητα και την απουσία του πατέρα. Αυτή η εξερεύνηση δε γίνεται και δεν αντιμετωπίζεται μόνο ως ένα συγκεκριμένο πρόσωπο, αλλά ως μια κοινωνική «δολοφονία». Μια δολοφονία που προκύπτει από την απόρριψη που δέχεται το άτομο, μέσα από τη φτώχεια, που το ωθεί στη βία και τον αλκοολισμό. Το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο έζησε, οι συνθήκες, είναι αυτές που σκότωσαν τον πατέρα.
Ο Λουί ανασυνθέτει την ιστορία του πατέρα του για να βρει τη δική του ταυτότητα, να θυμηθεί, να πενθήσει την απουσία του. Καθαρά αυτοβιογραφικό. Κατανοώντας τον πατέρα, κατανοεί σε βάθος τον εαυτό του, αλλά και την ίδια την απουσία.
Ορχήστρα των Μικρών (Μεγάλων) ΠραγμάτωνΜε φόντο τη Γαλλία των ’90s και την αλλαγή του αιώνα, αυτή η συγγραφική διαδρομή φέρνει στο προσκήνιο τις βαθύτατες κοινωνικές ανισότητες, την ανεργία και τη φτωχοποίηση που προκάλεσαν αντιλαϊκές πολιτικές. Αυτή η ολοκληρωμένη δραματουργία είναι αποκάλυψη. Κάθε λέξη έχει λόγο ύπαρξης. Η δομή υπηρετεί απόλυτα το περιεχόμενο του κειμένου. Δεν υπάρχουν τεχνάσματα.
Το κείμενο αποκαλύπτει, δεν εξηγεί. Τα λόγια είναι εξίσου σημαντικά με τις σιωπές. Η συγκίνηση προκύπτει όχι επειδή «πρέπει», αλλά γιατί το κείμενο έχει εμπιστευτεί τον ηθοποιό και ο ηθοποιός το κείμενο.
Με αυτή την εξαιρετική σκηνοθεσία, δεν καθοδηγείται τίποτα προς την υπερβολή. Οι πολιτικές δηλώσεις υπάρχουν μέσα στην αφήγηση, φυσικά, όχι ως δήλωση πρόθεσης. Και κάπως έτσι το κείμενο συνεχίζει να δουλεύει μέσα σου, χωρίς να ζητά επιβεβαίωση.

Ντένης Μακρής, Γιώργος Κισσανδράκης @Anastasia Giannaki
Μέσα από αυτό το σκηνοθετικά άψογο άνοιγμα, οι δύο ηθοποιοί, κάτω από εξαιρετική διδασκαλία και με καθαρή καλλιτεχνική πρόθεση, παραδίδουν καθηλωτικές, απογυμνωμένες από κάθε επιτήδευση ερμηνείες. Βαθιά ειλικρινείς, αφοπλιστικά φυσικές, συγκινητικές χωρίς μελοδραματισμούς, απόλυτα συντονισμένες και χορογραφημένες, οργανικά δεμένες, με μια σπάνια χημεία.
Αυτή η παράσταση είναι μια εμπειρία που αξίζει να βιώσετε.