ΤΕΤΑΡΤΗ
20
ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
Υπάρχει καλύτερο συναίσθημα από το να ξέρεις ότι έρχεται ένα καλό horror για το τέλος του καλοκαιριού; Βέβαια, στο συγκεκριμένο είδος, δεν μπορείς να είσαι πάντα σίγουρος αν αυτή η υπόσχεση θα τηρηθεί. Κρατάς μικρό καλάθι και πηγαίνεις στο σινεμά με όσο λιγότερες προσδοκίες. Στην περίπτωση του “Weapons”, τα πράγματα φαίνονται λίγο πιο ξεκάθαρα. Παραβλέποντας τους βαρύγδοπους τίτλους για «την καλύτερη horror ταινία της χρονιάς», μπορούμε να βασιστούμε (και) σε άλλα στοιχεία για να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι πρόκειται να δούμε μια εξαιρετική ταινία mystery horror.
Δεν μπορεί να μην έχει γεμίσει ήδη η αρχική σας στα social με διάφορα post και άρθρα για την εν λόγω ταινία. Προσπαθώ να ξεφύγω αριστοτεχνικά από τυχόν spoiler κάθε φορά που το σκρολάρισμα με φέρνει αντιμέτωπη με την ταινία και, ομολογώ πως απολαμβάνω που πράγματα, όπως μια σκηνή με hot dog ή μια σαφώς τρομακτική κυρία με καροτί μαλλιά, δεν βγάζουν ακόμη κάποιο νόημα. Μέχρι τις 21 Αυγούστου, δηλαδή, που η ταινία θα κυκλοφορήσει στις αίθουσες από την Tanweer.
Πριν μιλήσουμε (κι εμείς) για την ταινία για την οποία ήδη όλοι μιλούν, αξίζει να αναφέρω από την αρχή το σημαντικότερο. Το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει ο Zach Cregger, του οποίου το ντεμπούτο αποτέλεσε η ταινιάρα υπό τον τίτλο “Barbarian”, το 2022. Τώρα, αν δεν ξέρετε τι εστί Barbarian, δεν θα σας κρίνω (πολύ) αλλά σίγουρα θα σας προτρέψω να το αναζητήσετε και θα με θυμηθείτε. Αν πάλι, την έχετε δει, ανήκετε είτε στην κατηγορία που το λατρέψατε, είτε που το μισήσατε. Δεν ξέρω πώς μπορεί κανείς να τη μισήσει αλλά γούστα είναι αυτά. Πάντως, spoiler alert για την ανάλυση, κι όχι για την ταινία, ήδη λέγεται πως ο Cregger με το “Weapons” ξεπέρασε τον εαυτό του…
Η αφίσα του “Weapons”
Σύνοψη: Όταν όλα τα παιδιά μιας τάξης, εκτός από ένα, εξαφανίζονται μυστηριωδώς την ίδια νύχτα και την ίδια ακριβώς ώρα, μια κοινότητα αναρωτιέται ποιος ή τι κρύβεται πίσω από την εξαφάνισή τους.
Πρωταγωνιστούν: Josh Brolin, Julia Garner, Alden Ehrenreich, Austin Abrams, Cary Christopher, Benedict Wong και Amy Madigan.
Μπορεί να συναντήσατε κάποια post που αποκαλύπτουν ότι το αρχικό cast της ταινίας, ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που τελικά συμμετείχε. Πράγματι, στην ταινία επρόκειτο να παίξουν ο Pedro Pascal, η Renate Reinsve, ο Brian Tyree Henry, ο Austin Abrams, ο Tom Burke και η June Diane Raphael. Η ταινία καθυστερούσε αρκετά στο στάδιο της παραγωγής και με την απεργία στο Hollywood το 2023, σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν από την ταινία λόγω άλλων πρότζεκτ. Από τους προαναφερθέντες μόνο ο Austin Abrams παρέμεινε στο cast και όπως δήλωσε ο Cregger’ «Κρατήθηκε γερά πάνω μου. Αυτός είναι ο φίλος μου».
Επομένως, τον Pascal (ο οποίος συγκεκριμένα αποχώρησε για να γυρίσει το “The Fantastic Four: First Steps”) αντικατέστησε ο Josh Brolin, την Reinsve αντικατέστησε η Julia Garner, τον Burke ο Alden Ehrenreich και τον Henry ο Benedict Wong. Στη συνέχεια προστέθηκαν ο μικρός Cary Christopher και η Amy Madigan, για την οποία μάλιστα ο σκηνοθέτης έχει σχολιάσει πως «έσωσε» την ταινία ως η αινιγματική “Aunt Gladys” – η τρομακτική καροτομαλλούσα κυρία που σας έλεγα.
Η Amy Madigan στον ρόλο της αινιγματικής “Aunt Gladys” στην ταινία “Weapons” του Zach Cregger
Το πένθος, η συλλογική αλλά και ατομική απώλεια είναι σίγουρα βασικές θεματικές που εξερευνώνται στο “Weapons”. Η ιδέα της ταινίας προέκυψε στον σκηνοθέτη μια περίοδο που ο ίδιος βίωνε τον απρόσμενο θάνατο ενός πολύ καλού του φίλου και συνεργάτη, του Trevor Moore. Ήταν περισσότερο μια βαθιά του ανάγκη να γράψει κάτι, παρά να παράξει κάτι επιτυχημένο.
Ενώ η βασική πλοκή της ταινίας αφορά τη μυστηριώδη εξαφάνιση -σχεδόν- μιας ολόκληρης τάξης, η ταινία δεν αφορά μόνο αυτό. Σύμφωνα με συνέντευξη του Cregger στο Entertainment Weekly: «Η ταινία θα στρίψει και θα αλλάξει και θα ανακατασκευαστεί, πηγαίνοντας σε νέα μονοπάτια. Δεν εγκαταλείπει το ερώτημα, πιστέψτε με, αλλά η ταινία δεν έχει να κάνει με όλο αυτό. Από τα μέσα κι έπειτα, θα μπούμε σε πολύ πιο τρελά πράγματα απ’ αυτό». Και στο Empire δήλωσε πως «είναι fun ταινία. Είναι αστεία, τρομακτική και σε προσκαλεί. Δεν είναι μια δυσοίωνη, δύσθυμη διαδρομή. Αλλά και πάλι η ιστορία που αφηγείται είναι εντελώς μπερδεμένη».
Backstage από τα γυρίσματα του “Weapons” του Zach Cregger
Το να ακούς για ένα πολυαναμενόμενο horror ότι θα είναι… αστείο – και μάλιστα από τον ίδιο τον σκηνοθέτη – μπορεί να είναι τρομακτικό. Από την άλλη, ίσως σφραγίζει την υπόθεσή μας πως πρόκειται πράγματι για ένα δυνατό horror. Αδιαφορεί, δηλαδή, να βασιστεί μονάχα σε φτηνά τρικ που παράγουν τρόμο, αλλά επικεντρώνεται στο να δώσει στον θεατή ένα ολοκληρωμένο έργο. Αν, φυσικά, τα κωμικά στοιχεία ενταχθούν με επιτυχία…
Κρίνοντας, πάντως, από το “Barbarian”, αρέσουν στον Cregger καυστικές, κωμικές στιγμές. Βέβαια, είπαμε: το Weapons και το Barbarian δεν έχουν καμία σχέση. Η νέα του ταινία είναι πολύ πιο μεγάλη και φιλόδοξη από το Barbarian. Όχι μόνο ως προς το μπάτζετ και το cast που μεγάλωσε, αλλά και ως προς τη δημιουργική διαδικασία. Είναι πιο εσωτερική για τον ίδιο αλλά και συνολικά πιο παράξενη ιστορία από το Barbarian. «Σας το υπόσχομαι» μάς λέει ο σκηνοθέτης «όταν τη δείτε, θα συμφωνήσετε μαζί μου. Είναι!».
“Weapons” του Zach Cregger
Αφίσες και τρέιλερ δεν λείπουν από καμία καμπάνια αλλά τι θα λέγατε για δύο ώρες creepy υλικού από υποτιθέμενες κάμερες παρακολούθησης; Ένα τέτοιο βίντεο ανέβασε η Warner Bros στο YouTube χωρίς τίτλο και επεξηγήσεις. Στο βίντεο παρακολουθούμε τα εξαφανισμένα παιδιά να τρέχουν μέσα στη νύχτα με την κλασική στάση σώματος που βλέπουμε και στην αφίσα: τα χέρια τεντωμένα δεξιά κι αριστερά με αφύσικο τρόπο για κάποιον που τρέχει.
Αυτή η στάση σώματος παραπέμπει, σύμφωνα με τον σκηνοθέτη, στην βραβευμένη με Πούλιτζερ φωτογραφία πολέμου “The Terror of War” ή αλλιώς “Napalm Girl” από τον Nick Ut, η οποία τραβήχτηκε το 1972 στο Βιετνάμ και απεικονίζει ένα 9χρονο κοριτσάκι, την Phan Thi Kim Phuc, να τρέχει γυμνή κλαίγοντας με τα χέρια τεταμένα, μετά την επίθεση με ναπάλμ που δέχτηκε το χωριό της κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ. Η φωτογραφία έγινε σύμβολο για την αγριότητα του συγκεκριμένου πολέμου και του αντίκτυπου που είχε ο πόλεμος στους απλούς πολίτες.
Ένα ακόμη βίντεο έκανε την εμφάνισή του στο κανάλι της Warner Bros, αυτή τη φορά διάρκειας 20 λεπτών με εξίσου ανατριχιαστικά πλάνα από βιντεοκάμερα. Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί! Έφτιαξαν και μια υποτιθέμενη ιστοσελίδα με ειδήσεις της πόλης, με κεντρικό θέμα την εξαφάνιση των παιδιών, ενώ, κάπου, ξεπροβάλλει και μια είδηση για όσα συνέβησαν στο Barbarian.
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ έχω κιόλας ψηθεί για το πόσο καλή θα είναι αυτή η ταινία – το «κράτα και μικρό καλάθι» που ανέφερα στην αρχή, πρώτη δεν το τηρώ. Αλλά ακόμη κι αν δεν σας φτάνουν όσες spoiler free πληροφορίες σας έδωσα, αρκεί να τσεκάρουμε και κάποιες κριτικές που έχουν ήδη κυκλοφορήσει.
Ο John Nugent του Empire έδωσε στην ταινία 5/5 αστέρια γράφοντας: «Όλη η ταινία είναι ουσιαστικά κάτι που δεν θα έπρεπε να δουλεύει αλλά το καταφέρνει. Μπορεί μια ταινία για εξαφανισμένα παιδιά και το πένθος να αποκαλείται crowd-pleaser; Στα χέρια του Zach Cregger μοιάζει σχεδόν ανεπιτήδευτο».
“Weapons” του Zach Cregger
Ο Brian Tallerico για την ιστοσελίδα του RogerEbert χάρισε 3,5/4 αστέρια κι έγραψε ότι «ένα από τα δυνατότερα σημεία του φιλόδοξου σεναρίου του Cregger είναι η αποτρόπαιη άρνηση να συνδέσει κάθε κουκίδα με τον τρόπο που τόσο πολύ το ‘elevated horror’ το έχει κάνει τα τελευταία χρόνια» ενώ, την χαρακτήρισε ανώτερη επόμενη δουλειά από το Barbarian.
Ο Peter Debruge του Variety έγραψε μεταξύ άλλων για το Weapons: «[…] ο Cregger πετυχαίνει κάτι αξιοσημείωτο εδώ, καθώς επινοεί ένα βάναυσο και διεστραμμένο bedtime story του είδους που θα έπλαθαν οι αδερφοί Grimm – όχι η kid-friendly εκδοχή της Disney, προσέξτε, αλλά του είδους όπου οι χαρακτήρες σκοτώνουν κατόπιν εντολής και οι θεατές προσπαθούν με δυσκολία να κοιμηθούν μετά».
“Weapons” του Zach Cregger
Τέλος, κρατάω και την κριτική του Tim Grierson στο Screen Daily όπου σημείωσε ότι «ο Cregger κάνει εξαιρετική δουλειά στο να απαντάει στους γρίφους που έθεσε σε όλη τη διάρκεια. Το Weapons ισορροπεί με χάρη τις διαφορετικές εντάσεις, όλες οι οποίες αφέθηκαν με καθαρτικό τρόπο κατά τη διάρκεια των έξοχων, συντονισμένων, γλαφυρά βίαιων τελευταίων 20 λεπτών».
Μπορεί να είναι κι ιδέα μου αλλά μοιάζει λες και πλέον οι απαιτήσεις μας για τις horror ταινίες έχουν ανέβει και δεν ζητάμε πια σαν θεατές μόνο να καταφέρνουν να μας τρομάξουν – το elevated horror που προαναφέρθηκε. Από την άλλη, αν δεν καταφέρνει και να σε τρομάξει καθόλου, γιατί εξαρχής να το πεις “horror”; Όπως και να ‘χει, το Weapons δεν είναι κάποιο b-movie κι άρα αμέσως-αμέσως οι απαιτήσεις εκτοξεύονται. Μόνο ένας τρόπος μένει για να το μάθουμε – και ευτυχώς δεν αργει. Την Πέμπτη 21 Αυγούστου, η ταινία κάνει πρεμιέρα στους κινηματογράφους.
