10ο Beyond Borders: Διεθνείς προσωπικότητες του κινηματογράφου στις κριτικές επιτροπές

Καταξιωμένοι επαγγελματίες και δημιουργοί από τον παγκόσμιο χώρο του κινηματογράφου θα βρεθούν τον Αύγουστο στο Καστελλόριζο για να προσφέρουν τη δική τους ματιά στις ταινίες που διαγωνίζονται στο 10ο Beyond Borders | Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου. Η συμμετοχή τους στις κριτικές επιτροπές αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για το φεστιβάλ που εμβαθύνει όλο και περισσότερο στο περιεχόμενο, την ποιότητα και την ανάπτυξή του, πάντα μέσα από τον πιο σπουδαίο παράγοντα: τον άνθρωπο.

Στρατηγικός Εταίρος του Beyond Borders είναι η ΔΕΗ, η κορυφαία εταιρεία ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη που στηρίζει ενεργά τις τέχνες και τον πολιτισμό. Ως αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού και οικονομικού ιστού της χώρας, η ΔΕΗ ενισχύει τον διάλογο με τον πολιτισμό και την τέχνη, υποστηρίζοντας όλους και όσα μας οδηγούν στο μέλλον, ένα μέλλον καλύτερο για όλους, όπου τον πρώτο λόγο έχει ο πολιτισμός.

Σπούδασε Φυσική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Σκηνοθεσία & Παραγωγή Κινηματογράφου και Τηλεόρασης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες (UCLA) με υποτροφία του Ιδρύματος Ωνάση. Εργάστηκε ακαδημαϊκά ως βοηθός καθηγητού στο ίδιο Πανεπιστήμιο και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάστηκε ως ελεύθερος σκηνοθέτης και παραγωγός σε τηλεοπτικές εκπομπές.

Είναι παραγωγός, σεναριογράφος και σκηνοθέτης της μεγάλου μήκους ταινίας «Βιοτεχνία Ονείρων», η οποία απέσπασε συνολικά 8 βραβεία στην Ελλάδα και το Χρυσό Βραβείο Ταινιών του Φανταστικού Κινηματογράφου στο Φεστιβάλ του Χιούστον. Από το 1988 σκηνοθετεί διαφημιστικές ταινίες για την Ελλάδα και το εξωτερικό. Η «Πολίτικη Κουζίνα», η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του, απέσπασε 8 κρατικά βραβεία και το βραβείου κοινού στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του 2003 και έκανε ρεκόρ εισιτηρίων ξεπερνώντας τα 1.600.000 εισιτήρια στην Ελλάδα, ενώ έχει προβληθεί σε 45 χώρες στο εξωτερικό.

Είναι επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Αντζελες, έχει δώσει σεμινάρια και masterclasses σε διάφορα πανεπιστήμια και έχει διδάξει μαθήματα εφαρμοσμένης σκηνοθεσίας σε ιδιωτικά κολλέγια στην Ελλάδα. Το 2010 εκλέχτηκε πρώτος πρόεδρος της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Ο “Νοτιάς”, η τρίτη του ταινία μεγάλου μήκους, είναι μια ταινία ενηλικίωσης την εποχή της μεταπολίτευσης, ενώ το “1968” είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ για τον μυθικό τελικό στο μπάσκετ που έγινε στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο στις 4 Απριλίου του ’68, με τη νίκη της προσφυγικής ΑΕΚ επί της μυθικής Σλάβια Πράγας. Από το 2020 διδάσκει στο New York College.

Έμπειρη commissioning editor στο ARTE G.E.I.E., όπου από το 2001 διαμορφώνει καθοριστικά τη φυσιογνωμία του ντοκιμαντέρ στο κανάλι. Από το 2013 είναι επικεφαλής του τμήματος THEMA και Γεωπολιτικής στα κεντρικά γραφεία του ARTE στο Στρασβούργο, όπου επιμελείται και επιβλέπει κορυφαίες παραγωγές που εστιάζουν στην τρέχουσα επικαιρότητα, την ερευνητική δημοσιογραφία και τις παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις. Παράλληλα με την εργασία της στο ARTE, είναι ενεργό μέλος του EBU Documentary Experts Group, συμβάλλοντας στρατηγικά στη διαμόρφωση της πολιτικής των δημόσιων ευρωπαϊκών τηλεοπτικών φορέων για το ντοκιμαντέρ. Επιπλέον, εδώ και αρκετά χρόνια είναι καθοδηγήτρια στο Documentary Campus Masterschool, υποστηρίζοντας νέους δημιουργούς στην ανάπτυξη και διεθνή τοποθέτηση των κινηματογραφικών τους πρότζεκτ.

Σπούδασε Γαλλική Γλώσσα και Φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και Κινηματογράφο & Τηλεόραση στη Σχολή Λυκούργου Σταυράκου. Απέκτησε δεύτερο πτυχίο στην Ιστορία της Τέχνης και μεταπτυχιακό δίπλωμα στο Ντοκιμαντέρ και την Οπτική Ανθρωπολογία από το Πανεπιστήμιο Paris Nanterre της Γαλλίας και διδακτορικό τίτλο σπουδών στη Θεωρία και Αισθητική του Κινηματογράφου από το Πανεπιστήμιο Sorbonne Nouvelle. Το 2016 εξελέγη Αναπληρώτρια Καθηγήτρια στο Τμήμα Κινηματογράφου και Οπτικοακουστικών Σπουδών του Sorbonne Nouvelle.

Η πρόσφατη έρευνά της επικεντρώνεται στη φιγούρα του «σπιτιού» στη μυθοπλασία του κινηματογράφου, το ντοκιμαντέρ και την οπτικοακουστική τέχνη. Τα κείμενά της εξετάζουν τον ρόλο του «οίκου» στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά, την αισθητική της βραδύτητας στο παγκόσμιο σινεμά ως μορφή αντίστασης, καθώς και τις διευρυμένες πρακτικές του ντοκιμαντέρ, συγκεκριμένα τη «στροφή προς το ντοκιμαντέρ» στις σύγχρονες εικαστικές τέχνες.

Βραβευμένος σκηνοθέτης και σεναριογράφος με έδρα το Βερολίνο, γνωστός για τα κοινωνικά ευαίσθητα, ιστορικά και βαθιά στοχαστικά ντοκιμαντέρ του. Το έργο του –συχνά σε συμπαραγωγή με το ARTE– τον έχει ταξιδέψει σε ολόκληρο τον κόσμο, όπου έχει πραγματοποιήσει εις βάθος συνεντεύξεις και έχει αφηγηθεί ιστορίες με παγκόσμια απήχηση και αντίκτυπο. Ανάμεσα στις πιο γνωστές του δημιουργίες περιλαμβάνονται τα: «The AIDS War–Ο Πόλεμος του AIDS», «3 Lives–Axel Springer», «A World Apart» και η σειρά ντοκιμαντέρ «NAKED». Για τη συμβολή του στον χώρο του δημιουργικού ντοκιμαντέρ έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία, όπως το Βαυαρικό Βραβείο Τηλεόρασης (2013 και 2021) και το GRAND Award στα New York Festivals το 2022. Ανάμεσα στα παλαιότερα έργα του συγκαταλέγονται τα: Too Young To Die – Karen Carpenter (2018, ARTE/ZDF), Mata Hari (2017, ARTE/ZDF), Germany’s First Ladies (2016, ARD/ WDR), Stalin’s Daughter (2015, ARTE/ZDF) και Too Young To Die – Falco: Dying to Live (2015, ARTE/ZDF).

Η Μαρία Λούκα γεννήθηκε το 1984 και σπούδασε Ψυχολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Έκτοτε εργάζεται ως δημιουργός ντοκιμαντέρ, σεναριογράφος και δημοσιογράφος και στο παρόν είναι Πρόεδρος του WIFT GR (Women in Film & Television Greece). Στο έργο της περιλαμβάνονται ρόλοι σεναριογράφου και αρχισυντάκτριας σε μέσα διάδοσης, όπως τα Cosmote History, ΕΡΤ, Vice και Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, ενώ έχει επίσης συνεργαστεί με ανεξάρτητα ντοκιμαντέρ. Το 2023 ολοκλήρωσε το ντοκιμαντέρ Πένθος για αυτούς που μένουν πίσω, το οποίο απέσπασε το βραβείο καλύτερου ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου Βερολίνου. Αυτήν την περίοδο συν-σκηνοθετεί το Survivors, ένα ντοκιμαντέρ για την έμφυλη βία, το οποίο τιμήθηκε με το Βραβείο ΕΡΤ στο Thessaloniki Pitching Forum. Παράλληλα, είναι Συντονίστρια Έργου στο Ινστιτούτο Έτερον.

Έχει συγγράψει κείμενα για αρκετά βιβλία και συλλογικούς τόμους, μεταξύ των οποίων τα Queer (εκδόσεις Ψηφίδες), Zack/Zackie Oh! (εκδόσεις Ροδάκιο και Στέγη Ιδρύματος Ωνάση), Λεξικό Λογοκρισίας στην Ελλάδα (εκδόσεις Καστανιώτη), καθώς και το μυθιστόρημά της Μια γυναίκα ζητά συγγνώμη (εκδόσεις Τόπος). Ως δημοσιογράφος, εξειδικεύεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, τη βία της άκρας δεξιάς, τον κρατικό αυταρχισμό, το προσφυγικό και την έμφυλη βία. Έχει τιμηθεί με το Βραβείο Δημοσιογραφίας «Ελένη Βλάχου» (2013) και το Migration Media Award (2018), ενώ έχει υπάρξει τέσσερις φορές υποψήφια για το European Press Prize.

Ο πρώτος της θεατρικός μονόλογος με τίτλο 18/9 παρουσιάστηκε το 2024 στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ενώ κείμενά της για τις περιθωριοποιημένες γυναίκες και την προσφυγική κρίση έχουν παρουσιαστεί σε παραστάσεις όπως Γυναίκες της Γης και Σώματα. Έργα της έχουν παρουσιαστεί επίσης σε ομαδικές εκθέσεις στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης, το Μουσείο Μπενάκη, το Bozar στις Βρυξέλλες και την Τεχνόπολη.

Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της FIPRESCI, η οποία θα εκπροσωπηθεί με τρία μέλη της από Ελλάδα και εξωτερικό, σημειώνει, μεταξύ άλλων: «Σε μια εποχή όπου υψώνονται τείχη, ο κινηματογράφος μπορεί να βοηθήσει στην υπέρβαση των φραγμών μεταξύ χωρών και ανθρώπων: αυτό είναι το νόημα του Διεθνούς Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Beyond Borders στο Καστελλόριζο και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η FIPRESCI, η Διεθνής Ομοσπονδία Κριτικών Κινηματογράφου, είναι χαρούμενη που συμμετέχει ενεργά στον διάλογο, τόσο μέσω της ετήσιας Κριτικής της Επιτροπής όσο και μέσω του Πάνελ Κριτικής, μιας καθιερωμένης πλέον παράδοσης στο Καστελλόριζο, που προάγει και ανοίγει στο κοινό έναν ζωντανό διάλογο για την κατάσταση του σύγχρονου κινηματογράφου. Το Beyond Borders δεν παρουσιάζει μόνο ντοκιμαντέρ που εστιάζουν στην ιστορία και τις σχέσεις μεταξύ κρατών, αλλά προάγει και την ανταλλαγή ανάμεσα στους συμμετέχοντες του Φεστιβάλ, ενθαρρύνοντας την ανθρώπινη επαφή και την ανταλλαγή εμπειριών. Αυτό ακριβώς είναι και το πνεύμα της FIPRESCI, η οποία ενώνει συναδέλφους από περισσότερες από 80 χώρες σε όλο τον κόσμο, διαφυλάσσοντας την ελευθερία και την ηθική της κινηματογραφικής κριτικής και ενθαρρύνοντας την ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών, δημιουργώντας έτσι – πέρα από κάθε ιδεολογική και πολιτική διάκριση – ένα νέο θεμέλιο για έναν διαρκή διάλογο».

Γεννήθηκε το 1954 στο Όσλο της Νορβηγίας. Είναι ανεξάρτητος κριτικός κινηματογράφου για την εφημερίδα Khrono (khrono.no), μια καθημερινή έκδοση του εθνικού δικτύου που ανήκει σε δέκα πανεπιστήμια της Νορβηγίας και καλύπτει την ακαδημαϊκή εκπαίδευση και την έρευνα σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Επιπλέον, αρθρογραφεί για τα περιοδικά κινηματογράφου Cinema (cine.no) και Z (znett.no). Έχει συμμετάσχει σε κριτικές επιτροπές διεθνών και εθνικών φεστιβάλ κινηματογράφου. Από το 2023 είναι μέλος της κριτικής επιτροπής στις Χρυσές Σφαίρες με δικαίωμα ψήφου. Επιπλέον, είναι ομότιμος καθηγητής κοινωνικής παιδαγωγικής στη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών του Μητροπολιτικού Πανεπιστημίου του Όσλο (Oslo Metropolitan University). Στο παρελθόν εργάστηκε επί 30 χρόνια σε δομές φιλοξενίας παιδιών και νέων, κυρίως ως υπεύθυνος των δομών αυτών.

Έχει συγγράψει βιβλία και επιστημονικά άρθρα που αφορούν θεματικές ,όπως η κοινωνική παιδαγωγική, η εργασία σε δομές φιλοξενίας, η ηθική, οι υπηρεσίες υποστήριξης κατά την αποχώρηση από την παιδική προστασία και η γραφή. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του, Overganger (Μεταβάσεις) κυκλοφόρησε από τις Νορβηγικές Πανεπιστημιακές Εκδόσεις το 2024 και διερευνά τις μεταβάσεις στη ζωή μας και τη διαχείρισή τους. Αυτήν την περίοδο συγγράφει τη βιογραφία του Νορβηγού σκηνοθέτη Άρνλιoτ Μπέργκ (Arnljot Berg, 1931–1983).

Ως κριτικός κινηματογράφου, εστιάζει κυρίως στον ανεξάρτητο κινηματογράφο (arthouse) και σε ταινίες από περιοχές πέρα από το κυρίαρχο ρεύμα των ΗΠΑ και της Ευρώπης (χώρες του Παγκόσμιου Νότου), καθώς και στα ντοκιμαντέρ. Από το 2024, ο Jan Storø ασχολείται και με τη δημιουργία ταινιών και σήμερα εργάζεται στο δεύτερο μικρού μήκους ντοκιμαντέρ του.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στις Βρυξέλλες. Είναι παθιασμένη με τον κινηματογράφο, το γράψιμο, τις γλώσσες και τα ταξίδια από τότε που θυμάται τον εαυτό της. Σπούδασε Ιστορία της Τέχνης και Θεωρία Κινηματογράφου στις Βρυξέλλες (ULB-ELICIT) και το Παρίσι (Nanterre). Από το 2012 εργάζεται ως ανεξάρτητη κριτικός κινηματογράφου για διάφορα έντυπα, διαδικτυακά και ραδιοφωνικά μέσα στο γαλλόφωνο Βέλγιο (L’ Avenir, RTBF, Marie-Claire, Surimpressions), ενώ καλύπτει και συνεργάζεται με διάφορα εθνικά και διεθνή φεστιβάλ. Από το 2021 είναι Πρόεδρος της Ένωσης Βέλγων Κριτικών Κινηματογράφου (UPCB-UBFP). Ζει και εργάζεται μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας.

Διδάκτορας Κινηματογράφου του Τμήματος Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα να επικεντρώνονται στην παραγωγή οπτικοακουστικού υλικού συνεχούς ροής (streaming) και στην ψηφιακή διανομή, στην ανάλυση του νοτιοκορεάτικου κινηματογράφου ως full service cinema, καθώς και στο είδος των School Movies (η μεταδιδακτορική του έρευνα αφορά την παραγωγή ενός 3D Animation School Movie). Είναι Μέλος Ειδικού Εκπαιδευτικού Προσωπικού (ΕΕΠ) στο Τμήμα Κινηματογράφου του ΑΠΘ, όπου διδάσκει μαθήματα του πεδίου της Κινηματογραφικής Παραγωγής, ενώ παράλληλα είναι εκπαιδευτής της Autodesk στο πρόγραμμα παραγωγής 3D Animation, Maya.

Είναι δημοσιογράφος/κριτικός κινηματογράφου και έχει αρθρογραφήσει σε διάφορες εφημερίδες και διαδικτυακά μέσα ως διαπιστευμένος απεσταλμένος σε διάφορα διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ (Κάννες, Κωνσταντινούπολη, Μπουσάν, κ.ά.). Διετέλεσε Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λάρισας (2009-2017). Είναι επίσης διευθυντής της κινηματογραφικής ιστοσελίδας icineman.com καθώς και μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικής Ταινιών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Άρθρα και κριτικές του έχουν εκδοθεί σε συλλογικές εκδόσεις της ΠΕΚΚ, διετέλεσε μέλος της Ομάδας Εργασίας Οπτικοακουστικού Εγγραμματισμού της Επιτροπής Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία (Νοέμβριος 2015-Ιούνιος 2016), ενώ από τον Μάρτιο του 2022 είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Καλλιτεχνικής Παιδείας του Υπουργείου Παιδείας. Είναι ο συγγραφέας των βιβλίων School Movies, Η παγκόσμια φύση ενός κινηματογραφικού είδους (Αιγόκερως, 2020), Streaming και Ψηφιακή Διανομή (Αιγόκερως, 2020), Θεμελιώδεις Αρχές Παραγωγής 3D Animation (Αιγόκερως, 2023), Ανάγνωση και Αξιολόγηση Κινηματογραφικών Σεναρίων (Αιγόκερως, 2024). Αποτέλεσμα της μεταδιδακτορικής του έρευνας είναι η συγγραφή του σεναρίου Καλαμώνας, το οποίο κινηματογραφείται από τον ίδιο, ως ταινία 3D animation μεγάλου μήκους με τη χρήση εργαλείων software, όπως το Autodesk Maya.

Γεννημένη το 1964 στο Verden/Aller της Γερμανίας, η Michaela Kolster ξεκίνησε το ακαδημαϊκό της ταξίδι αποκτώντας πτυχίο Master of Arts στις Πολιτικές Επιστήμες, τις Ιαπωνικές Σπουδές και τη Σύγχρονη Ιστορία από το Πανεπιστήμιο Rheinische Friedrich-Wilhelms-Universität στη Βόννη. Κατόπιν, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Waseda στο Τόκιο της Ιαπωνίας με υποτροφία του Ιαπωνικού Υπουργείου Παιδείας.

Εργάστηκε ως ελεύθερη επαγγελματίας στο στούντιο του ZDF στο Τόκιο, από τον Φεβρουάριο έως τον Δεκέμβριο του 1989, ενώ αργότερα υπηρέτησε ως Προϊσταμένη του Γραφείου Διεύθυνσης στο Κεντρικό Στούντιο του ZDF στη Βόννη, από τον Μάιο του 1992 έως το 1996. Από τον Μάρτιο του 1996 έως τον Δεκέμβριο του 2009 εργάστηκε ως πολιτική ανταποκρίτρια στο Κεντρικό Στούντιο του ZDF στη Βόννη και στο Βερολίνο. Στη συνέχεια διετέλεσε Επικεφαλής του Στούντιο του ZDF στο North Rhine-Westphalia του Ντίσελντορφ, από τον Ιανουάριο του 2010 έως τον Οκτώβριο του 2012. Από τον Νοέμβριο του 2012, υπηρετεί ως Διευθύντρια Προγράμματος του ZDF για το κανάλι εκδηλώσεων και ντοκιμαντέρ PHOENIX στη Βόννη.

Έμπειρος συγγραφέας, δημοσιογράφος, ραδιοτηλεοπτικός παραγωγός και ομιλητής, διεθνώς αναγνωρισμένος για την ειδίκευσή του στη θρησκεία, τη γεωπολιτική, την ιστορία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και την τέχνη της υφαντουργίας. Ως υπεύθυνος για το ψηφιακό περιεχόμενο της ενότητας θρησκείας στο περιοδικό The Economist, έχει συμβάλει σημαντικά σε διεθνή έντυπα, ενώ συμμετέχει ενεργά σε παγκόσμιους διαλόγους γύρω από την πίστη και το περιβάλλον.
Διατηρεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την τοπική ιστορία της Βόρειας Ιρλανδίας και την πολιτισμική της κληρονομιά στο λινό ύφασμα, κι έχει συγγράψει διακεκριμένα έργα όπως το Twice A Stranger: How Forced Migration Forged Modern Greece and Turkey και το Athens: City of Wisdom.

Απόφοιτος του St John’s College του Πανεπιστημίου του Cambridge, έχει σπουδάσει Φιλοσοφία και Κοινωνικές και Πολιτικές Επιστήμες. Η δημοσιογραφική του πορεία, που εκτείνεται σε περισσότερες από τρεις δεκαετίες, περιλαμβάνει εξέχουσες θέσεις στις εφημερίδες The Economist και Financial Times, με ρεπορτάζ που καλύπτουν ποικιλία θεμάτων από τις συγκρούσεις στα Βαλκάνια έως τις διατλαντικές σχέσεις. Ξεκίνησε την καριέρα του στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters, αναπτύσσοντας παράλληλα γλωσσικές δεξιότητες στα γαλλικά, τα νέα ελληνικά και τα ρωσικά.

Συγγραφέας και δημοσιογράφος με έδρα την Μπολόνια της Ιταλίας. Από το 2013 έως το 2018 διετέλεσε Αναπληρωτής Συντάκτης (Associate Editor) στην πλατφόρμα openDemocracy, επικεφαλής Συντάκτης του ευρωπαϊκού τομέα και εκπαιδευτής νέων δημοσιογράφων στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο. Ως ανεξάρτητος δημοσιογράφος, έχει συνεργαστεί με διεθνή μέσα όπως το BBC και τις εφημερίδες Guardian και The New York Times, με ειδίκευση σε θέματα διατήρησης της αρχιτεκτονικής και περιβαλλοντική κληρονομιάς στην Ιταλία και την Ελλάδα.

Είναι κάτοχος τίτλου σπουδών Diplôme d’Études Approfondies στον κινηματογράφο και πτυχίου σεναρίου από τη σχολή ENS Louis Lumière. Ζει στο Παρίσι, όπου διδάσκει λογοτεχνία και κινηματογράφο για περισσότερα από 25 χρόνια στο École Alsacienne.

Τα μαθήματά του στον κινηματογράφο συνδυάζουν θεωρητική και πρακτική προσέγγιση. Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στη διαμόρφωση μιας σφαιρικής κινηματογραφικής παιδείας, από τις απαρχές του κινηματογράφου μέχρι το παρόν, με έργα από κάθε γωνιά του κόσμου. Κάθε χρόνο διοργανώνει μια «κινηματογραφική εβδομάδα», κατά την οποία προβάλλει ταινίες και φιλοξενεί επαγγελματίες του κινηματογραφικού χώρου. Από το 2024, σε συνεργασία με την Écrans du Monde, διοργανώνει το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Destins d’ailleurs, το οποίο αποσκοπεί στο να δώσει τη δυνατότητα σε μαθητές λυκείου να διερευνήσουν μια εναλλακτική, στοχαστική και ανθρωποκεντρική προσέγγιση στον κινηματογράφο.

Είναι σκηνοθέτης ταινιών ντοκιμαντέρ και μυθοπλασίας. Συνεργάστηκε με την ΕΡΤ και με το Κινηματογραφικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών στην ταξινόμηση παλαιών κινηματογραφικών επικαίρων.

Οι ταινίες του τιμήθηκαν με βραβεία, προβλήθηκαν από ξένες και ελληνικές τηλεοράσεις (ΕΡΤ, ΒΟΥΛΗ-ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ, ARTE, κ.ά.), συμπεριλήφθηκαν σε διεθνή αφιερώματα, έλαβαν τιμητικές κριτικές και χρησιμοποιούνται ως εκπαιδευτικό υλικό σε Πανεπιστήμια. Ασχολούνται κυρίως με θέματα Ιστορίας, Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Εθνογραφίας και Βιομηχανικής Αρχαιολογίας, μέσα από τις προσωπικές ιστορίες καθημερινών ανθρώπων. Κάποιες από τις ταινίες του είναι: Μια μεγάλη οικογένεια (2023), Αδελφές ψυχές (2019), On.Off. (2015), Θηλειά (2014), Πέρασα κι εγώ από κει κι είχα παπούτσια από χαρτί (2014), Φιλιά εις τα παιδιά (2012), Συναντήσεις με τη μητέρα μου Λέλα Καραγιάννη (2005), Ένας λαμπερός ήλιος (2000), Απών (1990).

Κάνει συχνά περιοδείες προσκεκλημένος από Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και του Καναδά, όπως τα Harvard, Columbia, Yale, Stanford, Princeton, Mc Gill, University of Michigan, U-Penn, Duke, Dartmouth College, UCLA, προβάλλοντας ταινίες του. Πραγματοποιεί εργαστήρια κινηματογράφου με θέματα όπως “Μαρτυρία και προφορική αφήγηση”, “Από την προσωπική ιστορία στη μεγάλη Ιστορία”, κ.ά.

Διοργάνωση: Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών (ΙΔΙΣΜΕ) σε συνεργασία με την γαλλική Ecrans des Mondes.

Το Φεστιβάλ τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας.

Συν-διοργάνωση: Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και με την υποστήριξη της Βουλής των Ελλήνων, του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών, της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής, του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, Οπτικοακουστικών Μέσων και Δημιουργίας (ΕΚΚΟΜΕΔ), της Ελληνικής Ραδιοφωνίας Τηλεόρασης, του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού, της Πρεσβείας της Αυστραλίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Γερμανίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Ισπανίας στην Αθήνα, της Πρεσβείας της Ελβετίας στην Αθήνα και της Πρεσβείας της Ιταλίας στην Αθήνα.