Για τον Περικλή Πετράκη το φετινό Layers of Street θα είναι το καλύτερο της τελευταίας πενταετίας

Ο Περικλής Πετράκης, ή αλλιώς Virtuozo, είναι μια προσωπικότητα – ή καλύτερα, μια φιγούρα – που σίγουρα έχεις συναντήσει. Σε κάποιο βιντεοκλίπ, σε μια σκηνή συναυλίας ή – για τους πιο “γνώστες”, λάτρεις των new styles, του contemporary ή του hip hop – σε μία αίθουσα χορού, σε ένα σεμινάριο ή απλώς στο Instagram. Ο καταξιωμένος χορευτής και – πλέον – δάσκαλος, με ένα βιογραφικό δύο σελίδων, μου λέει: «Δεν φανταζόμουν ποτέ τον εαυτό μου ως χορευτή ή δάσκαλο». Ο χορός δεν ήταν πάντα το όνειρό του. Όμως, όπως συχνά συμβαίνει με τα πράγματα που είναι “γραμμένα”, ήρθε στο δρόμο του και τον κέρδισε ολοκληρωτικά.

Η ζωή δεν είναι μόνο προπόνηση και μαθήματα· είναι η οικογένεια, οι φίλοι, οι στιγμές με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Αυτά μας κάνουν καλύτερους στη δουλειά μας.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Periklis Petrakis(Virtuozo) (@periklis__petrakis)

Ο χορός, ως μορφή τέχνης, δεν είναι ποτέ μια εύκολη υπόθεση. Όποιο κι αν είναι το είδος ή το ύφος που υπηρετεί κανείς, ο κόπος, οι δυσκολίες και ο αγώνας παραμένουν πάνω-κάτω οι ίδιοι. Ειδικά σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου – τουλάχιστον μέχρι πρότινος – ο πολιτισμός, και ειδικότερα τα new styles και ο μοντέρνος χορός, δεν είχαν τη θέση που τους άξιζε. Τα πράγματα, όμως, ευτυχώς αλλάζουν. Όσο για την επαγγελματική αποκατάσταση μέσα από τον χορό; «Οι ευκαιρίες έχουν αυξηθεί σημαντικά. Πλέον μπορείς να δεις street dancers σε θέατρα, τηλεοπτικά shows, video clips. Το τοπίο αλλάζει προς το καλύτερο.» Συζητάμε με τον Περικλή για το παρόν και το μέλλον της urban χορευτικής σκηνής στην Ελλάδα – μια σκηνή που, όπως λέει, έχει αναπτυχθεί ραγδαία. «Έχουν εμφανιστεί πολύ ταλαντούχοι χορευτές από τη νέα γενιά. Τους παρακολουθώ καιρό και είμαι σίγουρος ότι έχουν να προσφέρουν πολλά». Ακριβώς για αυτή τη νέα γενιά – αλλά και για την πιο έμπειρη, που βρίσκεται χρόνια στον χώρο – δημιουργήθηκαν τα AEF Urban Dance Contests, τα dance battles του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, τα οποία επιστρέφουν για 5η συνεχόμενη χρονιά, φέτος στον χώρο της  πλατείας της Πειραιώς 260.

Θα δούμε το καλύτερο Layers of Street της τελευταίας πενταετίας

«Είναι ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα. Είναι απίστευτη χαρά και τιμή να βλέπω την κουλτούρα μας να εντάσσεται σε έναν τόσο μεγάλο θεσμό», μου λέει γεμάτος χαρά και υπερηφάνεια για τη συνεργασία με το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, αλλά και συγκεκριμένα με την καλλιτεχνική διευθύντριά του, Κατερίνα Ευαγγελάτου, η οποία – όπως τονίζει – «αγκάλιασε το όραμά» του. Εξίσου σημαντικός για τον ίδιο είναι και ο συνεργάτης και μέντοράς του, Ηλίας Χατζηγεωργίου: «Δεν θα γινόταν χωρίς αυτόν», μου εκμυστηρεύεται. Οι δυο τους επιμελούνται το φετινό επετειακό πρόγραμμα των Urban Dance Contests, το οποίο συνδυάζει πρακτικά τα πάντα. Για δύο ημέρες, στις 28 και 29 Ιουνίου, η πλατεία της Πειραιώς 260 θα μετατραπεί σε σημείο συνάντησης του hip hop με τη street dance σκηνή, μέσα σε ένα ευρύ, ανοιχτό και συμπεριληπτικό πλαίσιο. «Η αλήθεια είναι ότι με τον Ηλία προσπαθούμε πάντα να βρίσκουμε χορευτές από όλα τα hip hop αλλά και street styles. Θέλουμε να δίνουμε ευκαιρίες στη νέα γενιά, κάτι που έγινε και φέτος», τονίζει. Όταν του ζητώ να ξεχωρίσει τι διαφέρει φέτος από τις προηγούμενες χρονιές, πέρα από την ποικιλία στα στυλ και το υψηλό επίπεδο, δεν παραλείπει να αναφερθεί στο υψηλό χρηματικό έπαθλο που απονέμεται τόσο για την πρώτη όσο και για τη δεύτερη θέση. «Το έπαθλο είναι σίγουρα ένα στοιχείο που ξεχωρίζει τη φετινή διοργάνωση. Επιπλέον, είναι καλεσμένοι μόνο οι καλύτεροι στο είδος τους – κάτι που ανεβάζει το επίπεδο των battles σε άλλο level.»

Τα battles είναι μία μορφή τέχνης αλλά και ταυτόχρονα αντίστασης

Αλλά γιατί hip hop; Η ερώτηση ίσως ακούγεται απλοϊκή – και στον ίδιο και σε μένα – όμως στον χορό καμία απάντηση δεν είναι ποτέ αδιάφορη. Όταν τον ρωτώ τι τον τράβηξε συγκεκριμένα σε αυτό το στυλ, απαντάει σχεδόν αφοπλιστικά: «Η φιλοσοφία του. Peace, love, unity and have fun. Δεν χρειάζεται να σου πω κάτι άλλο, νομίζω». Και πράγματι, δεν χρειαζόταν. Η ελευθερία που αποπνέει η street dance κουλτούρα είναι από μόνη της μαγνητική. «Είναι μία μορφή τέχνης αλλά και ταυτόχρονα αντίστασης», λέει με πάθος. Συχνά, όταν συναντώ ανθρώπους με τόση εμπειρία και αγάπη για την τέχνη, μου αρέσει να τους ρωτώ ακόμα και για τα πιο βασικά – για να δω τη δική τους, πιο βαθιά εκδοχή. Έτσι έγινε και με τα battles. Του ζήτησα να μου εξηγήσει αν είναι απλώς μία αναμέτρηση ταλέντου και δουλειάς. «Είναι ανταλλαγή – ένα exchange μεταξύ δύο (ή και περισσότερων) χορευτών», απαντά. Και πράγματι, στις 28 & 29 Ιουνίου στην Πειραιώς 260, θα δούμε ακριβώς αυτό: Το κλασικό 1vs1 Hip Hop Battle, αλλά και το εκρηκτικό 2vs2 All Styles Battle, που φέρνει σε επαφή διαφορετικές τεχνικές και ενέργειες, δημιουργώντας κάτι απρόβλεπτο αλλά ουσιαστικό. Όσο «επιθετικός» κι αν ακούγεται ο όρος battle, στην πραγματικότητα κρύβει μέσα του την έννοια της συνύπαρξης. Και αυτή ακριβώς τη συνθήκη, του “μαζί”, είναι που ο Περικλής εύχεται να κυριαρχήσει στο μέλλον της σκηνής: «Ονειρεύομαι περισσότερη στήριξη μεταξύ μας. Τίποτε άλλο».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Athens Epidaurus Festival (@athensepidaurusfestival)

Λίγο πριν τον αποχαιρετήσω, τον ρωτάω τι θα έλεγε σε ένα παιδί που τώρα ξεκινάει το χορό και το αφορά επαγγελματικά η street dance σκηνή – ή η όποια σκηνή. Γιατί όσο κι αν τα πράγματα έχουν καλυτερεύσει, όπως μου είπε και ο ίδιος, και υπάρχουν περισσότερες δουλειές, δεν παύει να είναι ένας δύσκολος χώρος, ένας tricky χώρος. «Να έχει θράσος! Αυτό θα του έλεγα. Και να μην επηρεάζεται από τη γνώμη του κόσμου, γιατί δυστυχώς στη δουλειά μας κρινόμαστε συνέχεια.» Είναι όμως και ζήτημα ισορροπίας, όπως μου λέει – χρειάζεται και μία ταπεινότητα κατά την άποψή του. «Να μην ξεχνάει τον λόγο που το κάνει και από πού ξεκίνησε. Επίσης, όσο ψηλά και να φτάσει και όσα και να πετύχει, την περσόνα που κουβαλάει πάνω στη σκηνή να την αφήνει εκεί, και όταν κατεβαίνει να είναι πάλι ο εαυτός του.» Μου λέει χαρακτηριστικά πως πιστεύει ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος: «Αρκεί να έχεις προσωπικότητα.» Βέβαια είναι πολύ εύκολο η δουλειά, η προπόνηση, η απόρριψη ή οι πρόβες να γίνουν όλη σου η ζωή, και μου τονίζει πως αυτό είναι κάτι που δεν πρέπει να ισχύει: «Η ζωή δεν είναι μόνο προπόνηση και μαθήματα· είναι η οικογένεια, οι φίλοι, οι στιγμές με τους αγαπημένους μας ανθρώπους. Αυτά μας κάνουν καλύτερους στη δουλειά μας.» Και ο Περικλής Πετράκης είναι πολύ καλός στη δουλειά του, γιατί την αγαπάει και την “φροντίζει”. Και για αυτό βγαίνουν project όπως το Hip Hop Battle & All Style, το οποίο πριν τελειώσουμε, επιμένει: «Θα δούμε το καλύτερο Layers of Street της τελευταίας πενταετίας.» Οπότε μην το χάσετε!