ΤΕΤΑΡΤΗ
04
ΙΟΥΝΙΟΥ
Η 31η Μαϊου για εμένα έκρυβε ένα δίλημμα που επεξεργαζόμουν πολύ καιρό: Νέγρος του Μοριά ή Arca; Ο ΝΤΜ φέτος κυκλοφόρησε έναν από τους αγαπημένους μου δίσκους της φετινής χρονιάς και ήξερα ότι η γιορτή για τη Μαύρη Ελλάδα δεν θα είχε προηγούμενο. Όμως, η Arca είναι η Arca. Όταν το Φεστιβάλ Αθηνών Επιδαύρου ανακοίνωσε το πρόγραμμά του για το φετινό καλοκαίρι και είδα το όνομά της, δεν μπορούσα να το πιστέψω. Η επιλογή ήταν δύσκολη, αλλά ήξερα ότι δεν θα το μετανιώσω.
Ίσως θα ήταν τίμιο να προλογίσω το κείμενο μου, λέγοντας ότι (μέχρι πρότινος) δεν ήμουν ακριβώς Arca superfan. Το set της στο Boiler Room δεν με είχε ξετρελάνει, από τα προσωπικά της τραγούδια άκουγα τα πολύ βασικά, ήξερα όμως ότι όταν βλέπω την υπογραφή της στην παραγωγή δεν περιμένω τίποτα λιγότερο από χρυσό. Μιλάμε για μία από τις πιο πρωτοπόρες και επιδραστικές παραγωγούς και καλλιτέχνιδες την τελευταία δεκαετία. Η Arca, να ξέρεις ότι έχει συνεργαστεί με τους αγαπημένους σου καλλιτέχνες, από την Lady Gaga και τον Kanye West (πριν το meltdown), μέχρι τη Rosalia και φυσικά τη Bjork – χάρη σε εκείνη γεννήθηκε ένας από τους καλύτερους τελευταίους δίσκους της, το “Utopia”, ενώ αυτή η συνεργασία είναι που ενέπνευσε και την Arca να χρησιμοποιεί περισσότερο τη φωνή της στις προσωπικές της παραγωγές.
Πιστεύω ότι αυτή η εισαγωγή είναι αρκετή, για να καταλάβεις γιατί δεν θα μπορούσα να χάσω την πρώτη εμφάνιση της Arca στην Ελλάδα. Ειδικά τη στιγμή, που στα ακουστικά μου παίζουν non stop τα πιο πρόσφατα singles της Puta/Sola (είτε νιώθεις cunty, είτε μοναξιά, η Arca είναι εδώ για εσένα).
Με αυτές τις σκέψεις, λοιπόν, βρέθηκα να ανηφορίζω τον λόφο του Λυκαβηττού. Φτάσαμε ακριβώς στις 20:00, πάνω στην ώρα για το set της Porsche Lane. Η Ελληνίδα DJ έκανε πραγματικά εξαιρετική δουλειά και φοβερές επιλογές – χαίρομαι πολύ που την ανακάλυψα και νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσουμε ότι ήταν το ιδανικό warm up. Σειρά είχε η Εβίτα Μάντζι, ένα από τα πολύ ενδιαφέροντα ονόματα της ελληνικής ηλεκτρονική σκηνής. Μπορώ να πω ότι το set της ήθελε λίγη δουλειά ακόμη για να “δέσει”, ωστόσο εκτίμησα την ευαλωτότητά της στη σκηνή και θα ήθελα να την ξαναδώ να παίζει, ίσως σε άλλο πλαίσιο.
Η Arca στη σκηνή του Δημοτικού Θέατρου Λυκαβηττού
Και φτάνουμε στη μεγάλη ώρα, εκείνη δηλαδή που η Arca ανεβαίνει στη σκηνή του Θεάτρου Λυκαβηττού – στην ώρα της – και όλοι ξεσπάμε σε φωνές. Η πλατεία ήταν ασφυκτικά γεμάτη – δικαίως, δεν ξέρω κατά πόσο μπορείς να ακούσεις Arca καθιστός – και από την αρχή έγινε ξεκάθαρο ότι αυτό το live θα έχει παλμό.
@tatianageorg no bc why was Arca so good, δεν μπορώ να το ξεπεράσω😭 #fyp #mpesfypgamw #athens #arca
Η αλήθεια είναι ότι περίμενα αυτό το live να βγει sold out (κρίνοντας αποκλειστικά και μόνο από το μέγεθος της καλλιτέχνιδας και το πρωτοφανώς οικονομικό εισιτήριο), ωστόσο όσοι ήμασταν εκεί μπορούμε με περηφάνια να πούμε ότι με την ενέργειά μας αναπληρώσαμε κατά πολύ τις κάποιες κενές θέσεις (στις κερκίδες, γιατί όπως είπα στην πλατεία, δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα). Ακόμα και όταν έκανε παύσεις για να πάρει ανάσα – ή να φτιάξει το outfit της για να μπορέσει να ανέβει στην χαρακτηριστική κούνια της – το κοινό δεν επέτρεπε ούτε στιγμή σιωπής. Αν δεν ζητωκραυγάζαμε, τότε θα φωνάζαμε το όνομά της – το οποίο fyi το λάτρευε.
Αυτή την ενέργεια φάνηκε να την εκτιμά και η ίδια η Arca, που είχε άψογη επικοινωνία με το κοινό – ακόμα κι όταν μάς απευθυνόταν στα ισπανικά και αναρωτιόμασταν “μα τι λέει;” – και ίσως γι’ αυτό έδωσε κι εκείνη τον καλύτερο της εαυτό. Παρέδωσε ένα best of set, που κράτησε λίγο παραπάνω από μία ώρα, αφού και η ίδια πρόσθετε συνεχώς tracks στο setlist για να κρατήσει παραπάνω το live.
Η Arca βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2025
Με 8 δίσκους, 5 mixtape, 4 EPs και άλλα τόσα singles και remix, φυσικά δεν ήταν δύσκολο να γεμίσει τον χρόνο. Κι όμως, έκανε πολύ καλές επιλογές σε ένα set, γεμάτο fan favorites, κάνοντας φοβερά δυναμική αρχή με το Rakata και το ολοκαίνουριο Puta, που μας ξεσήκωσαν αμέσως, όπως και τα Tiro, Al Alma Que Te Trajo, Prada, Riquiqui – γενικά δεν μας λυπήθηκε, είπε όλες τις μεγάλες επιτυχίες της και εμείς δεν σταματήσαμε να χορεύουμε.
Βέβαια, δεν έλειψαν και πιο συναισθηματικές στιγμές, με πιο συναισθηματικά κομμάτια της, όπως είναι το Time και το Sola, τα οποία απολαύσαμε με την ίδια ευγνωμοσύνη.
@tatianageorg ARCA ATHENS FINALE W/ INCENDIO
Τελικά, το φινάλε άξιζε δικαιωματικά στο Incendio, μία από τις πρώτες μεγάλες επιτυχίες του Kick II, το οποίο μας παρέσυρε όλους – όλο το θέατρο φώναζε με μία φωνή το ρεφρέν του κομματιού με το πάθος που δείχνει κάποιος που ξέρει ότι δεν θα έχει σύντομα ξανά την ευκαιρία να ακούσει ξανά live ένα από τα αγαπημένα του κομμάτια – ενώ η Arca έδινε τον καλύτερο της εαυτό σε μία πολύ απαιτητική ερμηνεία.
Νομίζω ότι αυτή η βραδιά ήταν η απόδειξη ότι εκείνες τις σπάνιες στιγμές που ο καλλιτέχνης πραγματικά συνδέεται με το κοινό του, ξεφεύγεις από τα όρια του live και δεν μπορείς παρά να μιλάς για εμπειρία. Για αυτή την εμπειρία, είμαστε πραγματικά ευγνώμονες και νομίζω ότι αυτή τη βραδιά θα τη θυμάμαι για πολύ καιρό ακόμα.
