MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΔΕΥΤΕΡΑ
09
ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΘΕΑΤΡΟ

Θέατρο Τέχνης: Γιορτάζει 80 χρόνια παρουσίας με ένα πλούσιο πρόγραμμα και στόχο το βιώσιμο θέατρο

«Μοναδική αμοιβή είναι το μέλλον»: Με σύνθημα τα λόγια του Ερρίκου Ίψεν, το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν ανακοινώνει το ρεπερτόριο του για τη σεζόν 2022-23, με στόχο να γίνει το θέατρο μία πιο “βιώσιμη διαδικασία”.

Τατιάνα Γεωργακοπούλου | 04.10.2022

Το 1942 ο Κάρολος Κουν επιλέγει την “Αγριόπαπια” του Ίψεν, ως την πρώτη παράσταση που θα ανέβαζε σε ένα νεοσύστατο θέατρο, που θα στέγαζε το όραμά του για τις τέχνες και τον πολιτισμό. «Μοναδική αμοιβή είναι το μέλλον» έγραφε ο Ίψεν στην “Αγριόπαπια” και αυτή ακριβώς είναι η φράση που εκφράζει το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν σήμερα, που γιορτάζει 80 χρόνια παρουσίας και καλλιτεχνικής δημιουγίας.

Το Θέατρο συνεχίζει να τιμά το ιστορικό παρελθόν του, έχοντας πάντα όμως το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Αυτό αποτυπώνεται και στο φετινό καλλιτεχνικό πρόγραμμα, που παρουσιάστηκε χθες στον αίθριο χώρο του θεάτρου από την καλλιτεχνική διευθύντρια, Μαριάννα Κάλμπαρη, παρουσία των συντελεστών των παραστάσεων που θα δούμε τη σεζόν 2022-2023.

Το Θέατρο Τέχνης γίνεται "πράσινο", επενδύοντας σε ψηφιακά μέσα

Το Θέατρο Τέχνης γίνεται “πράσινο”, επενδύοντας σε ψηφιακά μέσα

“Ήθελα η γιορτή αυτή να είναι μία ευκαιρία για να αναλογιστούμε πώς συνεχίζουμε σε μία κοινωνία που αλλάζει τόσο γρήγορα. Βλέπουμε κλιματική αλλαγή, γεωπολιτικές και οικονομικές κρίσεις, τα ήθη να εξελίσσονται, τα έμφυλα στερεότυπα να ανατρέπονται. Όλα αυτά είναι ζητήματα που δεν μας αφήνουν αδιάφορους στο θέατρο. Μας απασχολούν στον τρόπο που γράφουμε και αυτό είναι που θέλουμε να κάνουμε φέτος” είπε η Μαριάννα Κάλμπαρη, τονίζοντας ότι το θέατρο πρέπει να γίνει μία “βιώσιμη διαδικασία”.

Πώς θα γίνει αυτό; Από την μία με μία στροφή σε πιο “πράσινες” τακτικές. Το έντυπο υλικό θα καταργηθεί, με περισσότερο έμφαση να δίνεται στα ψηφιακά μέσα, ενώ ήδη αναζητούνται λύσεις για την ενεργειακή αναβάθμιση των σκηνών του θέατρου.

Από την άλλη, πρέπει να μιλάμε για ένα θέατρο που θα απαντά στις ανάγκες της εποχής. Το Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν δεν στοχεύει σε επαναλήψεις, αλλά στην “δημιουργική ανακύκλωση” -η οποία “δεν είναι παρά η βάση της ίδιας της θεατρικής τέχνης”. Ζητούμενο πλέον είναι το πώς θα μπορέσουμε να ξαναπούμε τις ίδιες ιστορίες μέσα από το πρίσμα της εποχής μας, αλλά και τι νέες ιστορίες γεννιούνται.

Η καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης, Μαριάννα Κάλμπαρη, με τον καλλιτεχνικό δ/ντη του Εθνικού, Γιάννη Μόσχο

Όσον αφορά στον προγραμματισμό, το Θέατρο Τέχνης επιχειρεί φέτος να αντισταθεί στην «υπερπαραγωγικότητα» επενδύοντας σε μεγάλες συμπράξεις (με το Εθνικό Θέατρο και το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης), σε νέες παραγωγές που θα παιχτούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ΄όσο συνήθως, σε επαναλήψεις επιτυχημένων παραστάσεων όπως το Μοτέλ, αλλά και στη δημιουργική ή αναβαθμιστική «ανακύκλωση» παραστάσεων που «ξαναδουλεύονται» από τους δημιουργούς τους όπως οι: Αντιγόνη, Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια, Το Γεφύρι της Άρτας και οι λυγερές του Κάτω Κόσμου, Artaud Trilogy. “Όταν μια ιστορία βλέπουμε ότι ανοίγει έναν δρόμο, θέλουμε να τον αφήσουμε ανοιχτό” ανέφερε η Μαριάννα Κάλμπαρη.

Στο ρεπερτόριο για τη σεζόν 2022-2023 κυριαρχούν μεγάλοι ξένοι (Σαίξπηρ, Ανούιγ, Καμύ, Φασμπίντερ) και Έλληνες συγγραφείς (Αριστοφάνης, Καμπανέλλης) αλλά και ενδιαφέροντα σύγχρονα (κυρίως) ελληνικά και ξένα έργα.

Οι δύο βασικοί θεματικοί άξονες του ρεπερτορίου είναι: γυναίκες που συγκρούονται με τα εμπόδια που τους θέτει η εποχή τους (Αντιγόνη, Στέλλα, Ελευθερία στη Βρέμη, Photograph 51, Γεφύρι της Άρτας ) αλλά και το αποτύπωμα της εποχής μας στα ήθη (Παρεξήγηση, Αναζητώντας τον πατέρα, Υπερβολές, Τι να κάνουμε), ενώ η εαρινή περίοδος χαρακτηρίζεται εν γένει από πειραματικό χαρακτήρα.

Πολύ σημαντικοί σκηνοθέτες-σκηνοθέτιδες (αλφαβητικά: Θοδωρής Αμπαζής, Ιόλη Ανδρεάδη, Γιάννης Καλαβριανός, Ακύλλας Καραζήσης, Νίκος Μαστοράκης, Βασίλης Μαυρογεωργίου, Έλλη Παπακωνσταντίνου, Γιάννος Περλέγκας, Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννης Χουβαρδάς, Τάκης Τζαμαργιάς) συνεργάζονται αλλά κυρίως ξανα-συνεργάζονται με το Θέατρο Τέχνης που ισχυροποιεί τους δεσμούς του με έναν όλο και πιο σταθερό πυρήνα συνεργατών. “Το θέατρο Τέχνης θέλει να έχει σταθερούς συνεργάτες που θα νιώθουν ότι το θέατρο είναι το σπίτι τους” ανέφερε η Μαριάννα Κάλμπαρη.

Ας δούμε λοιπόν αναλυτικά το ρεπερτόριο για τη σεζόν 2022-23.

Έναρξη της σεζόν

Η σεζόν θα ξεκινήσει με παραστάσεις που θα ανέβουν για μικρό χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα πρόκειται για παραστάσεις, που γνώρισαν επιτυχία την περασμένη περίοδο και θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε -έστω και για λίγο:

«Μικρό Αναρχικό Καλοκαίρι / Βαρκελώνη ’36» , Ομάδα ΜΑΤAROA

Σκηνοθεσία: Ακύλλας Καραζήσης
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου – από 8 έως 23 Οκτωβρίου και μόνο για 6 παραστάσεις
Παραστάσεις: Σάββατο 20:30 – 23:00 (short version)- Κυριακή 18:30 – 23:00 (long version)
Προπώληση 

Μετά από την επιτυχημένη πορεία της την περασμένη άνοιξη, η παράσταση των RMS MATAROA επιστρέφει στη σκηνή της Φρυνίχου για έξι μόνο παραστάσεις και παρουσιάζεται σε δύο εκδοχές, μια μικρής και μία μακράς διάρκειας, αποδεικνύοντας ότι τόσο ο δραματικός χρόνος όσο και τα όρια μεταξύ σκηνής και πλατείας αποτελούν ένα πεδίο που μας καλεί να το επαναπροσδιορίζουμε συνεχώς.

Η παράσταση καταπιάνεται με τα γεγονότα του Ισπανικού Εμφυλίου, τα τρία εκείνα χρόνια πριν την απόλυτη επικράτηση του Φράνκο, τότε που ένα μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης βασισμένο στον αναρχισμό μετέτρεψε για λίγο την Ουτοπία σε πραγματικότητα. Με καθαρή κριτική ματιά πάνω στην ιστορία και τις ιδεολογίες, δοκιμάζονται τα θεατρικά όρια, περνώντας από το θέατρο ντοκουμέντο στη θεατρική αφήγηση, και ακόμα σε πιο λυρικές μουσικές φόρμες. Το σινεμά, μια συμφωνική ορχήστρα, όπως κι ένα jam session, φτιαγμένο από ήχους μαζεμένους απ’ το δρόμο, είναι κάποια από τα υλικά της προσπάθειας της ομάδας να συνθέσει μια νέα αφήγηση της ιστορίας του ισπανικού εμφυλίου. Μιας ιστορίας που αποτελείται από πολλές θραυσματικές εικόνες.
Παίζουν οι ηθοποιοί της ομάδας (αλφαβητικά): Μάνος Βαβαδάκης, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Θεοδώρα Γεωργακοπούλου, Ακύλλας Καραζήσης, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος.

«Οι Παστρικές»

Κείμενο-σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου – από τις 13 έως 21 Οκτωβρίου για 4 μόνο παραστάσεις.
Παραστάσεις: Πέμπτη 13/10 & 20/10 στις 21.30 και Παρασκευή 14/10 & 21/10 στις 20.30
Προπώληση 

Μετά το ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΔΩΝΗΣ και το Θέατρο ΚΟΛΩΝΟΥ η παράσταση «Οι Παστρικές» που δημιουργήθηκε με αφορμή την επέτειο 100 χρόνων από τη Μικρασιατική Καταστροφή στο πλαίσιο της διοργάνωσης «ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ», έρχεται στην Φρυνίχου για 4 μόνο τελευταίες παραστάσεις.
H παράσταση με άξονα την ιστορία δύο γυναικών προσφύγων από την Μικρά Ασία, συνδυάζει πρωτότυπα κείμενα, μουσική, τραγούδια, με αποσπάσματα από τις «Ικέτιδες» του Αισχύλου καθώς και ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες, παραδοσιακά ακούσματα, προκειμένου να φωτίσει τo έπος της μετεγκατάστασης των νεαρών γυναικών που αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία του προσφυγικού ρεύματος του ‘22, αλλά και το ευρύτερο πλαίσιο της αιώνιας τραγωδίας της βίας, της ξενοφοβίας, της εκμετάλλευσης που υφίστανται οι -πάντα πιο ευάλωτες- γυναίκες πρόσφυγες: από τις ικέτιδες Δαναΐδες του αρχαίου μύθου μέχρι τις πρόσφυγες σε όλο τον κόσμο σήμερα.
Παίζουν (αλφαβητικά): Κατερίνα Λυπηρίδου, Μαριλένα Μόσχου, Κωνσταντίνα Τάκαλου. Συμμετέχουν: Αυγερινή Γάτση, Μαριάννα Κάλμπαρη. Μουσική παίζουν και τραγουδούν (αλφαβητικά) : Αυγερινή Γάτση, Αλεξάνδρα Παπαστεργιοπούλου, Τσέρνου Ρούλα

«Artaud Trilogy» Ιόλης Ανδρεάδη-Άρη Ασπρούλη

Σκηνοθεσία: Ιόλη Ανδρεάδη
Υπόγειο – 31 Οκτωβρίου έως 22 Νοεμβρίου για 8 μόνο παραστάσεις
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 19.00μμ Αρτω-Βαν Γκογκ, 20.00μμ Οικογένεια Τσέντσι 21.15μμ Κόκκαλο
Προπώληση

Οι συγγραφείς Ιόλη Ανδρεάδη και Άρης Ασπρούλης μετά τη μεγάλη επιτυχία και τις εξαιρετικές κριτικές που απέσπασε η παράσταση «Κόκκαλο» στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης την περασμένη άνοιξη, παρουσιάζουν στον ίδιο χώρο και σε ενιαία ροή και τα τρία θεατρικά έργα που έχουν γράψει με αφορμή τη ζωή και το έργο του σπουδαιότερου και επιδραστικότερου διανοητή και καλλιτέχνη του θεάτρου στον 20ο αιώνα Αντονέν Αρτώ, σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη. Η κάθε βραδιά ξεκινάει με το έργο «Αρτώ/Βαν Γκογκ», γραμμένο και ανεβασμένο για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2015, συνεχίζεται με την «Οικογένεια Τσέντσι», γραμμένη και ανεβασμένη για πρώτη φορά τον Οκτώβριο του 2015, και ολοκληρώνεται με το «Κόκκαλο». Ο θεατής μπορεί να παρακολουθήσει την κάθε παράσταση ξεχωριστά, είτε να βιώσει μια ενιαία δραματουργική εμπειρία θέασης παρακολουθώντας και τις τρεις παραστάσεις το ίδιο βράδυ.

Στο «Κόκκαλο» επί σκηνής θα δούμε τον σπουδαίο ηθοποιό Γεράσιμο Γεννατά και τον ιδιοφυή μουσικό περφόρμερ Γιώργο Παλαμιώτη να ξανασυναντιούνται σε έναν βαθιά ανθρώπινο, αισθαντικό και τελετουργικό διάλογο που κέρδισε κοινό και κριτικούς. Στην «Οικογένεια Τσέντσι» ο Μιλτιάδης Φιορέντζης ως Κόμης Τσέντσι και η Ελεάνα Καυκαλά ως Μπαλαντέρ επιστρέφουν μετά από 7 χρόνια στις πολυσυζητημένες ερμηνείες τους μέσα στο σκοτεινό κόσμο της Ρώμης του 1599, ενώ νέα εμφάνιση ως η μυθική ηρωίδα Βεατρίκη Τσέντσι κάνει η Ιφιγένεια Καραμήτρου. Τέλος, αποκλειστικά για να ερμηνεύσει τον μονόλογο «Αρτώ/Βαν Γκόγκ» έρχεται στην Αθήνα από την Νέα Υόρκη ο εξαιρετικός ηθοποιός του Μπρόντγουεϊ Gene Gillette, γνωστός από τη συμμετοχή του στην παράσταση του Aaron Sorkin «To Kill A Mockingbird» που ανέβηκε μεταξύ άλλων και στο Madison Square Garden και θεωρείται «το πιο επιτυχημένο αμερικανικό έργο στην ιστορία του Μπρόντγουεϊ» σύμφωνα με το «60 Minutes», τις παγκοσμίως γνωστές παραστάσεις The Curious Incident of the Dog in the Night-Time (Broadway, National Theatre) και War Horse (Broadway), αλλά και από τις εμφανίσεις του στις δημοφιλείς σειρές Law & Order, The Blacklist, Punisher, Madam Secretary, Instinct κ.ά.
Παίζουν: «Αρτώ/Βαν Γκογκ»: Gene Gillette, «Οικογένεια Τσέντσι»: Ελεάνα Καυκαλά, Ιφιγένεια Καραμήτρου, Μίλτος Φιορέντζης, «Κόκκαλο»: Γεράσιμος Γεννατάς, Μουσικός επί σκηνής: Γιώργος Παλαμιώτης

Πρώτη Περίοδος (Οκτώβριος – Ιανουάριος)

«Αντιγόνη», Ζαν Ανούιγ

Σκηνοθεσία: Μαρία Πρωτόπαππα
Υπόγειο, 15 Οκτωβρίου – 27 Νοεμβρίου
Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20.30, Κυριακή 19.00
Προπώληση

Μετά το πρώτο ανέβασμα στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης που αγαπήθηκε από κοινό και κριτική, η Μαρία Πρωτόπαππα προχωρά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική πρόκληση, προσεγγίζοντας σκηνοθετικά και ερμηνευτικά εκ νέου την «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, με στόχο να εξελίξει ακόμα περισσότερο την αρχική ματιά της. Αναλαμβάνοντας αυτή τη φορά να αρθρώσει η ίδια το μεγαλύτερο μέρος των λόγων της Αντιγόνης, η σκηνοθέτις επιχειρεί ένα σχόλιο ανάμεσα στο σημαίνον και το σημαινόμενο της ύπαρξης της ηρωίδας. Υπάρχει η Αντιγόνη και κατά πόσο είναι αληθινή η επιθυμία-ανάγκη που τη γεννά;

Ερμηνεύουν ο Χρήστος Στέργιογλου, ο Γιάννης Τσορτέκης, ο Δημήτρης Μαμιός, ο Δημήτρης Μαργαρίτης, η Μαρία Πρωτόπαππα, στο πρόσωπο της οποίας ταυτίζεται ο ρόλος της σκηνοθέτιδας με το ρόλο της Αντιγόνης, τον οποίο μοιράζεται επί σκηνής με την πρωτοεμφανιζόμενη Ηλέκτρα Μπαρούτα.

«Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» , Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας
θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, 29 Οκτωβρίου – 22 Ιανουαρίου
Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή 19.00, Πέμπτη 21.00, Παρασκευή και Σάββατο 20.30
Προπώληση
Ειδική προσφορά μέχρι τις 28 Οκτωβρίου: εισιτήρια στη μειωμένη τιμή που αντιστοιχεί σε κάθε ημέρα παράστασης

Στο πλαίσιο του έτους Καμπανέλλη, το Θέατρο Τέχνης, που υπήρξε η πρώτη «στέγη» του μεγάλου θεατρικού συγγραφέα, συμπράττει με το Εθνικό Θέατρο προκειμένου να τιμήσουν από κοινού τη μνήμη του, με ένα εκ νέου ανέβασμα της Στέλλας με τα κόκκινα γάντια, σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα.

Η πρώτη εκδοχή της παράστασης, λόγω πανδημίας δεν συνάντησε ποτέ ζωντανά το κοινό. Παρουσιάστηκε το 2020 από το Εθνικό Θέατρο διαδικτυακά και για μια μόνο φορά. Φέτος, ο σκηνοθέτης επιχειρεί με μικρή αλλαγή στη διανομή, μια νέα προσέγγιση της παράστασης ειδικά για τη σκηνή της Φρυνίχου.

Το έργο, γραμμένο το 1954, είναι κυρίως γνωστό από την κινηματογραφική του εκδοχή, που σημείωσε τεράστια επιτυχία μέσα από την ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη. Στην παράσταση, η τραγική ερωτική ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε έναν κόσμο που με τα ρεμπέτικα τραγούδια και το γλέντι προσπαθεί να αποδράσει από την καταπιεστική καθημερινότητα, τα έμφυλα στερεότυπα και την βαθιά οικονομική κρίση μιας κοινωνίας που αναζητά την ταυτότητά της ενώ παλεύει να ανακάμψει από τα ερείπια του Εμφυλίου.
Παίζουν (αλφαβητικά): Ανθή Ευστρατιάδου, Σοφία Κόκκαλη, Κατερίνα Λυπηρίδου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Γιάννος Περλέγκας, Εύη Σαουλίδου, Θοδωρής Σκυφτούλης, Μιχάλης Τιτόπουλος. Μουσικός επί σκηνής: Στράτος Γκρίντζαλης

Η παράσταση είναι συμπαραγωγή του Θεάτρου Τέχνης με το Εθνικό Θέατρο

Μοτέλ

Κείμενο-σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, 1 Νοεμβρίου έως 28 Φεβρουαρίου
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 21.00
Προπώληση
Ειδική προσφορά μέχρι τις 31 Οκτωβρίου: εισιτήρια στη μειωμένη τιμή εισόδου

Το εξαιρετικό θρίλερ που έγραψε και σκηνοθέτησε για το Θέατρο Τέχνης ο Βασίλης Μαυρογεωργίου, έρχεται με ανανεωμένη διανομή για δεύτερο χρόνο στη σκηνή της Φρυνίχου, μετά την πολύ επιτυχημένη πρώτη παρουσίαση του την άνοιξη της περσινής σεζόν.

Κάπου μακριά, στη μαύρη ερημιά υπάρχει ένα φτηνό μοτέλ. Κάποιοι άνθρωποι ζουν σ’ αυτό, κάποιοι πεθαίνουν, και κάποιοι είναι απλώς περαστικοί. Γύρω του ένα πυκνό δάσος, μια σκοτεινή λίμνη και μια μικρή πόλη, γεμάτη μυστικά. Οι κάτοικοι ζουν μια απλή ζωή, κι έχουν μεταξύ τους μια άρρητη συμφωνία: κανείς δεν μιλάει γι’ αυτά που όλοι ξέρουν. Όμως χρειάζεται μόνο ένα μικρό σπρώξιμο για να διαλυθεί μια ολόκληρη κοινωνία. Μια νέα γυναίκα δολοφονείται στο δωμάτιο νούμερο πέντε και γίνεται η πέτρα που ταράζει τα νερά της λίμνης και φέρνει στην επιφάνεια αλήθειες θαμμένες πολύ βαθιά. Από αυτές που κρύβουμε κι από τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Παίζουν(αλφαβητικά): Κλέλια Ανδριολάτου, Ευγενία Αποστόλου, Ιωάννα Μαυρέα, Άγγελος Μπούρας, Ελευθερία Παγκάλου, Χρήστος Σαπουντζής

Η παράσταση εντάσσεται στο πρόγραμμα του Θεάτρου Τέχνης «Βία παντού» που επιχορηγήθηκε από το ΥΠΠΟΑ.

«Photograph 51», Άννα Ζίγκλερ

Σκηνοθεσία: Τάκης Τζαμαργιάς
Υπόγειο, 28 Νοεμβρίου-11 Απριλίου
Παραστάσεις: Δευτέρα-Τρίτη 21.00

Το πολυβραβευμένο έργο της Anna Ziegler, μετά τη θριαμβευτική του πορεία στο West End του Λονδίνου (βραβείο πρώτου γυναικείου ρόλου για την Νικόλ Κίντμαν) έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα να μας αφηγηθεί την αληθινή ιστορία της Ρόζαλιντ Φράνκλιν, της ερευνήτριας που τον Μάιο του 1952 κατάφερε πρώτη να αποτυπώσει σε μία φωτογραφία το ανθρώπινο DNA, ανοίγοντας το δρόμο στις εντυπωσιακές ιατρικές ανακαλύψεις, φάρμακα, θεραπείες και εμβόλια που έχουν γίνει σήμερα κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Όλοι οι συνεργάτες της Ρόζαλιντ έγιναν διάσημοι, πήραν Νόμπελ, αποτελούν σήμερα σημεία αναφοράς στην επιστημονική έρευνα. Η Ρόζαλιντ όμως όχι. Ίσως γιατί δεν πρόλαβε. Ίσως επειδή ήταν γυναίκα.

Ένα έντονα πολιτικό μα και ταυτόχρονα ιδιαίτερα ευαίσθητο έργο γύρω από την κοινωνική ευθύνη της σύγχρονης επιστήμης, γύρω από τον αγώνα μιας γυναίκας να βρει ισότιμη θέση σε μια ανδροκρατούμενη κοινότητα, γύρω από την αφοσίωση του επιστήμονα σε ένα ευρύτερο όραμα που μπορεί να δικαιολογήσει ακόμα και την αυτοθυσία του προς χάριν της κοινής προόδου, και εν τέλει γύρω από την αυθεντικότητα του χαρακτήρα και την αναζήτηση του νοήματος στη δημιουργία και στην προσφορά. Ένα ιστορικό πρόσωπο και μια αληθινή ιστορία προς σκέψη, ανάλυση και περαιτέρω συζήτηση.
Παίζουν (αλφαβητικά): Λένα Δροσάκη, Δημήτρης Μαγγίνας, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Δημήτρης Πασσάς, Δημήτρης Φουρλής

Η παράσταση επιχορηγείται από το ΥΠΠΟΑ

Δεύτερη περίοδος (Ιανουάριος-Απρίλιος)

«Ελευθερία στη Βρέμη», Ρ.Β. Φασμπίντερ

Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Υπόγειο, 25 Ιανουαρίου έως 9 Απριλίου
Παραστάσεις: Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο 20.30, Τετάρτη και Κυριακή 19.00

Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν συμπράττει για πρώτη φορά με το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης με αφορμή την παραγωγή του «Ελευθερία στη Βρέμη» του Ράινερ Βέρνερ Φάσμπιντερ που προτού ανέβει στο Υπόγειο, κάνει πρεμιέρα στις 30 Νοεμβρίου στα Χανιά.

Πρόκειται για το δέκατο έκτο θεατρικό έργο του συγγραφέα, ηθοποιού, κινηματογραφικού και θεατρικού σκηνοθέτη, Ράινερ Βέρνερ Φάσμπιντερ.

Η ηρωΐδα του έργου, Γκεέσε Γκότφριντ, είναι μια γυναίκα που ζει εξαρτημένη από τον πατέρα, τον σύζυγο, τον αδελφό και όποιον άλλο άντρα υπάρχει στη ζωή της. Στην προσπάθειά της να κερδίσει την ελευθερία της έρχεται σε σύγκρουση με όλο της το περιβάλλον, άντρες και γυναίκες και όταν συναντά εμπόδια και αισθάνεται ότι απειλείται, αμύνεται καταφεύγοντας σε ακραίες λύσεις, πέρα και έξω από κάθε λογική.

Ο Φάσμπιντερ άντλησε έμπνευση από την πραγματική ιστορία της Γκεέσε Γκότφριντ, μιας κατά γενική ομολογία θεοσεβούς και έντιμης αστής της Βρέμης, που σκότωσε δεκαπέντε ανθρώπους. Τα εγκλήματά της Γκότφριντ αποκαλύφθηκαν το 1831. Κατόπιν αποκεφαλίστηκε στην τελευταία δημόσια εκτέλεση στη Βρέμη.
Από το υλικό της αληθινής αυτής ιστορίας, ο Φάσμπιντερ πλάθει μια αλληγορία για το ρόλο της εξουσίας στις διαπροσωπικές σχέσεις υμνώντας παράλληλα την ελευθερία που κατακτάται με κάθε τίμημα.
Παίζουν (αλφαβητικά): Μαριάννα Δημητρίου, Άγης Εμμανουήλ, Διαμαντής Καραναστάσης, Μαρία Κεχαγιόγλου, Καίτη Μανωλιδάκη, Γιωργής Τσαμπουράκης, Χάρης Τσιτσάκης.

«Η Παρεξήγηση» , Αλμπέρ Καμύ

Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, 3 Φεβρουαρίου – 9 Απριλίου
Παραστάσεις: Τετάρτη και Κυριακή 19.00, Πέμπτη 21.00, Παρασκευή και Σάββατο 20.30

Ο Γιάννης Χουβαρδάς, επιστρέφει στο Θέατρο Τέχνης με ένα έργο-μελέτη πάνω στη σύγκρουση του ανθρώπου με το μοιραίο και τις τραγικές συνέπειες ενός αθώου λάθους στην επικοινωνία: την εμβληματική και ελάχιστα παιγμένη στην Ελλάδα «Παρεξήγηση» του νομπελίστα Αλμπέρ Καμύ.

Ένας γιος επιστρέφει μετά από 20 χρόνια οικειοθελούς εξορίας στην Αφρική στην πατρίδα του, κάπου στην κεντρική Ευρώπη, για να βρει ξανά τη μητέρα και την αδερφή του. Συνοδεύεται από την νεαρή γυναίκα του, αλλά επιμένει να εμφανιστεί μόνος του και να μην ανακοινώσει εξαρχής την πραγματική του ταυτότητα. Απόφαση μοιραία, γιατί οι δύο γυναίκες, που διατηρούν ένα μοναχικό πανδοχείο, δολοφονούν και ληστεύουν τους πελάτες τους προσπαθώντας να επιβιώσουν και θρέφοντας την ελπίδα να φύγουν μια μέρα σε έναν μακρινό τόπο με “ήλιο και θάλασσα”.

Το θέματα που αναδεικνύει το έργο είναι τόσο επίκαιρα σήμερα όσο ποτέ: τα συναισθήματα του εγκλωβισμού και της απομόνωσης, ο πόθος για μια αληθινή ζωή που βρίσκεται πάντα κάπου αλλού, η αποξένωση από τον ίδιο μας τον εαυτό, το παράλογο της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα σ’ ένα αδιάφορο σύμπαν, η αδυναμία επικοινωνίας ανάμεσα στους πιο κοντινούς μεταξύ τους ανθρώπους -τα μέλη μιας οικογένειας- που φτάνει εδώ στην απόλυτα τραγική της συνέπεια, τον θάνατο.
Παίζουν(αλφαβητικά): Μαριάννα Κάλμπαρη, Φλομαρία Παπαδάκη, Πηνελόπη Τσιλίκα, Αναστάσης Ροϊλός, Blaine L. Reininger

Εαρινή περίοδος (Απρίλιος-Μάιος)

«Aναζητώντας τον πατέρα», Έλσας Ανδριανού

Σκηνοθεσία : Θοδωρής Αμπαζής
Υπόγειο, Πρεμιέρα 19 Απριλίου

Ο Θοδωρής Αμπαζής και η Ομάδα «ΟΠΕRΑ» επανέρχονται στο Θέατρο Τέχνης με ένα έργο της Έλσας Ανδριανού. Το κείμενο παίζει με τις μακρινές αναμνήσεις της δραματουργικής παράδοσης που εκκινώντας από την Ορέστεια, περνά από τον στριντμπεργκικό Πατέρα και περιλαμβάνει μια πληθώρα θεατρικών μεταγραφών.

Στην παράσταση, η πολυσημία της σκηνικής αφήγησης διαρθρώνεται από την οργανική συνομιλία της κυρίαρχης μουσικής με το λόγο και την κίνηση -οικείο πεδίο της έρευνας του Θοδωρή Αμπαζή και της ομάδας.

Ένας άντρας, η γυναίκα του, η αδελφή της, ό,τι υπήρξαν άλλοτε καθένας και μαζί, η αναγκαστική συνύπαρξη, το τραυματικό παρελθόν, η ματαίωση, η συντηρητικοποίηση, ο ολοκληρωτικός πόλεμος, όλα εκβάλλουν στην ερημία της νεώτερης γενιάς που καλείται να διαχειριστεί μιαν άχαρη κληρονομιά· ένα νέο κορίτσι παγερά αδιάφορο για τον πόθο της ζωής που πάσχει από έλλειψη θράσους, ένα νέο αγόρι που εισχωρώντας σ’ αυτόν κόσμο διαθέτει θράσος περισσό, ενώ μιλά παράξενα, σχεδόν “σοφός” ερήμην. Μια κωμικοτραγική ιστορία που εκτυλίσσεται εντός της “οικογενειακής εστίας” -κάποτε πεδίον δόξης λαμπρόν προσωπικών, έμφυλων, γενεακών και πάντοτε πολιτικών συγκρούσεων, άδειο κέλυφος τώρα, όπου αντηχούν άσφαιρα πυρά σε μια φρενήρη αποδόμηση παλαιών στερεοτύπων που αντισταθμίζεται αμήχανα από την πρόχειρη εγκαθίδρυση νέων.
Παίζουν (αλφαβητικά) : Γιώργος Ζυγούρης, Νέστωρ Κοψιδάς, Δανάη Σαριδάκη, κ. ά.

«Υπερβολές»

Κείμενα-σκηνοθεσία: Γιάννης Καλαβριανός, Μαριάννα Κάλμπαρη, Βασίλης Μαυρογεωργίου
θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, Πρεμιέρα 19 Απριλίου

Υπό τη θεματική «Βία παντού», συγγραφείς που έχουν επίσης την ιδιότητα του/της σκηνοθέτη/τιδας αλλά και του/της ηθοποιού εργάζονται και συν-εργάζονται την περίοδο 2021-23 πάνω στην συγγραφή́ και την παρουσίαση νεοελληνικών κειμένων που μιλούν για τη φανερή και κρυμμένη βία που υπάρχει παντού γύρω μας. Η αρχή έγινε με το “Cry” της Λένας Κιτσοπούλου (πρώτη παρουσίαση Ιανουάριος 2022) και το “Motel” του Βασίλη Μαυρογεωργίου (πρεμιέρα 1η Απριλίου 2022). Το έργο «Υπερβολές» (προσωρινός τίτλος) επιθυμεί να οδηγήσει αυτό το μοντέλο συνεργασίας και δημιουργίας ένα βήμα παραπέρα, συνενώνοντας τρεις συγγραφείς-σκηνοθέτες που συμμετέχουν επιπλέον στο πρόγραμμα «Δραματουργία τώρα» και καλούνται τώρα να συνεργαστούν γράφοντας και να σκηνοθετώντας τρία μονόπρακτα πάνω στη θεματική της βίας που θα παρουσιαστούν σε ενιαία παράσταση. Στόχος είναι να γεννηθούν κείμενα που αντανακλούν τους σύγχρονους προβληματισμούς της ελληνικής αλλά και της παγκόσμιας κοινωνίας μέσα από μια διαφορετική “συν-εργατική”προσέγγιση και διαδικασία που συσπειρώνει μια ομάδα καλλιτεχνών στο Θέατρο Τέχνης.

“Καμπάνες τα μεσάνυχτα. Κάποιες κυρίες διασκεδάζουν”

Με κείμενα του Σαίξπηρ
Δραματουργία – Σκηνοθεσία: RMS MATAROA – Ακύλλας Καραζήσης
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, Πρεμιέρα 4 Μαίου
Συμπίλημα των σαιξπηρικών έργων, Οι Εύθυμες Κυράδες του Ουίνδσορ, Ερρίκος ΙV, πρώτο και δεύτερο μέρος, και Ερρίκος V

Η ομάδα RMS MATAROA επιστρέφει την άνοιξη στο Θέατρο Τέχνης για την πρώτη της αναμέτρηση με τον ποιητικό λόγο του Σαίξπηρ, επιχειρώντας να ανακαλύψει έναν νέο λειτουργικό τρόπο σκηνικής προσέγγισης του σαιξπηρικού κόσμου και των παραδοξοτήτων του. Ακολουθώντας την πορεία των εμφανίσεων του Φάλσταφ, ενός από τους πιο αγαπημένους θεατρικούς χαρακτήρες των σαιξπηρικών έργων, αναζητάμε να κατανοήσουμε την πορεία ενός ανθρώπου μέσα από τα ψυχικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές, που τον κάνουν ταυτόχρονα ευχάριστο και απεχθή, ρήτορα και φαφλατά, κακότροπο και ευσυγκίνητο. Σαν ένας μίτος που διαπερνά αυτά τα τέσσερα θεατρικά έργα, ο Φάλσταφ μας οδηγεί στον λαβύρινθο της αγγλικής ιστορίας, αναδεικνύοντας ζητήματα όπως, ο ζόφος της Ιστορίας, η πάλη για Εξουσία, η προδοσία, η εκδίκηση κι η γυναικεία χειραφέτηση. Μέσα από τον παιγνιώδη χαρακτήρα της Φάρσας, θα επιχειρήσουμε να συνθέσουμε ένα σύγχρονο σκηνικό συμβάν, απαλλαγμένο από φοβίες και δογματισμούς

Την ομάδα RMS MATAROA αποτελούν οι: Μάνος Βαβαδάκης, Στέλλα Βογιατζάκη, Χαρά – Μάτα Γιαννάτου, Κατερίνα Ζησούδη, Κατερίνα Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Πλεμμένος

«Τι να κάνουμε», Νικολάι Τσερνισέφσκι

Θεατρική μεταφορά των Έλλη Παπακωνσταντίνου/Δήμητρα Κονδυλάκη
Σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου
Υπόγειο, Πρεμιέρα 10 Μαίου

Πόσο ελεύθεροι και ελεύθερες είμαστε να ορίζουμε τη μοίρα και την ταυτότητά μας; Τι μπορούμε να αντιτάξουμε ως βίωμα και ως τρόπο ζωής στη σημερινή αναδίπλωση των αξιών, στην όλο και μεγαλύτερη συντηρητικοποίηση της δυτικής κοινωνίας;

Με τέτοια ερωτήματα προσεγγίζεται το εμβληματικό Τι να κάνουμε; (1863) του Ρώσου φιλοσόφου Νικολάι Τσερνισέφκσι που εξερευνά τη διλημματική φύση του έρωτα συνδέοντάς την με την ευρύτερη ηθική στάση του καθενός και τις επιλογές του στο κοινωνικό πεδίο και στην οικογένεια. Η παράσταση αντλεί έμπνευση και υλικό από το μυθιστόρημα του Τσερνισέφσκι για να συνομιλήσει με τον σημερινό θεατή και να αμφισβητήσει τα σημερινά κοινωνικά «αδιέξοδα», που εξακολουθούν να βασίζονται σε διαχρονικά, πατριαρχικά στερεότυπα. Με έμφαση στη χρήση real time video που αποτελεί και το κύριο μέσο αφήγησης, χρησιμοποιείται πότε θεατρική γλώσσα και πότε κινηματογραφική: οι τέσσερις ηθοποιοί «γυρίζουν» επιλεγμένες σκηνές με την τελική εικόνα να συνθέτει κινηματογραφικά στιγμιότυπα «εποχής» με ζωντανό λόγο. Επιχειρώντας να αιχμαλωτίσει την ερωτική, υπαρξιακή και πολιτική διάσταση που διασταυρώνονται σε μια δύσκολη πορεία γυναικείας χειραφέτησης, το σκηνικό έργο διατυπώνει ένα σημερινό «τι να κάνουμε;», ποιοι και ποιες είμαστε, ποιοι και ποιες θέλουμε να είμαστε, μέσα από μια προσωπική και βιωματική οπτική.
Παίζουν(αλφαβητικά) : Κατερίνα Μαούτσου, Κώστας Νικούλι, Γιώργος Νούσης, Σοφία Πριόβολου

Μουσική Σκηνή

«Μουσική Άνοιξη στην οδό Φρυνίχου»

Με τον Θοδωρή Βουτσικάκη
Καλλιτεχνική επιμέλεια: Λίνα Νικολακοπούλου
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, Μάρτιος-Απρίλιος

Μετά την επιτυχημένη συνεργασία της περσινής χρονιάς, ο Θοδωρής Βουτσικάκης και η Λίνα Νικολακοπούλου επιστρέφουν με μια νέα μουσική παράσταση που μας μεταφέρει στην ατμόσφαιρα των παλιών μπουάτ με τραγούδια που μαγεύουν και συγκινούν.

Παιδική σκηνή

«Ειρήνη» Αριστοφάνη, (από 5 ετών)

Απόδοση-διασκευή-σκηνοθεσία: Βασίλης Μαυρογεωργίου
Θέατρο Τέχνης Φρυνίχου, από 23 Οκτωβρίου έως 9 Απριλίου
Παραστάσεις: κάθε Κυριακή στις 11.00 και 15.00
Προπώληση
Ειδική προσφορά μέχρι την Κυριακή 23 Οκτωβρίου: γενική είσοδος 10 ευρώ

Ο Βασίλης Μαυρογεωργίου διασκευάζει και σκηνοθετεί με ιδιαίτερο χιούμορ ειδικά για μικρότερες ηλικίες την «Ειρήνη» του Αριστοφάνη, στήνοντας μια ευφάνταστη παράσταση-παιχνίδι που δίνει έμφαση στους υψηλής τεχνικής, θεατρικούς μηχανισμούς του Αριστοφάνη, με σκοπό να αναδυθεί το θέατρο στην πιο αγνή του μορφή. Η ομορφιά της ελευθερίας, η δύναμη της ομαδικότητας, της ομόνοιας, της αλληλεγγύης, του σεβασμού απέναντι στο συνάνθρωπο και τη φύση, αναδεικνύονται με γέλιο, κέφι, φαντασία, χορό και τραγούδια, σε ζωντανή μουσική του Νίκου Κυπουργού και στίχους Βασίλη Μαυρογεωργίου.

Στην ταραγμένη και αβέβαιη εποχή μας, η παράσταση αυτή επιθυμεί να μάθει στους μικρότερους και να θυμίσει στους μεγαλύτερους πόσο πολύτιμη η ειρήνη και πόσο σημαντικό είναι να τη διεκδικούμε, να την κατακτάμε και να την προστατεύουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η «Ειρήνη» του Αριστοφάνη πρωτοπαρουσιάστηκε από το Θέατρο Τέχνης στην ιστορική παράσταση του 1977 σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, που με αφορμή τα 80χρονα γενέθλια του οργανισμού, θα θυμηθούμε μέσα από ένα τιμητικό μίνι αφιέρωμα-έκθεση στο φουαγιέ του θεάτρου.
Παίζουν και τραγουδούν οι ηθοποιοί (αλφαβητικά): Νίκος Μαρνάς , Μαριλένα Μόσχου, Ελευθερία Παγκάλου, Δήμητρα Σταύρου, Νίκος Στεργιώτης. Μουσικός επί σκηνής: Γιώργος Φουντούκος

«Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα» (2ος χρόνος/ από 3 ετών)

Μετάφραση- Ελεύθερη θεατρική διασκευή: Εύα Στυλάντερ
Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ευστρατίου

Το μιούζικαλ τσέπης σε νέα θεατρική διασκευή του γνωστού παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για παιδιά από 3 ετών που σχεδιάστηκε για να παίζεται σε σχολεία αλλά και σε κάθε είδους χώρους εκδηλώσεων, συνεχίζεται μετά τη μεγάλη επιτυχία που παρουσίασε, φέτος μόνο για οργανωμένες παραστάσεις.

Το έργο μιλά για τη ματαιότητα της αυταρέσκειας και της υπερβολικής ενασχόλησης με την εξωτερική μας εμφάνιση, για την κολακεία και το ψέμμα, για την εξουσία.

Πόσο δύσκολο είναι να πούμε την αλήθεια όταν το ψέμα «φαινομενικά» αναδεικνύει την εξυπνάδα μας στους άλλους; Πότε τελικά είναι καλό για μας και τους άλλους να λέμε – ή να μην λέμε – την αλήθεια;
Παίζουν: Κωνσταντίνος Ευστρατίου, Ιωάννα Μπιτούνη, Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος

Εφηβική Σκηνή

«ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΑΡΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΥΓΕΡΕΣ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΚΟΣΜΟΥ» (από 11 ετών)

Υπόγειο, από 29 Οκτωβρίου έως 17 Δεκεμβρίου
Παραστάσεις: κάθε Σάββατο 17.00
Προπώληση
Ειδική προσφορά μέχρι το Σάββατο 29 Οκτωβρίου: γενική είσοδος 10 ευρώ

Μια πρωτότυπη παράσταση με δημοτική ποίηση, αφήγηση, ζωντανή μουσική και τραγούδια που έχει στόχο να μυήσει μικρότερους και μεγαλύτερους θεατές στην απαράμιλλη ομορφιά της δημοτικής ποίησης πυροδοτώντας παράλληλα τον σύγχρονο προβληματισμό γύρω από τις ρίζες των στερεότυπων των φύλων, των διακρίσεων, της έμφυλης βίας στη λαϊκή μας παράδοση. Η πρώτη εκδοχή της παράστασης πρωτοπαρουσιάστηκε με επιτυχία στο πλαίσιο της διοργάνωσης του Υπουργείου Πολιτισμού «ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» σε δραματουργία-σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη και πρωτότυπη μουσική που συνδυάζει παραδοσιακούς ήχους με σύγχρονα ακούσματα του Θοδωρή Αμπαζή.

Η συγκλονιστική ιστορία της γυναίκας του Πρωτομάστορα που θυσιάζεται από τον άντρα της προκειμένου να στεριώσει επιτέλους το γεφύρι της Άρτας «που ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ γκρεμιζόταν», γίνεται οδηγός για ένα ταξίδι με πρωταγωνίστριες τις «Λυγερές του Κάτω Κόσμου» , τις νεαρές γυναίκες που για αιώνες θυσιάζονταν για χάρη της οικογένειας και της κοινωνίας είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά όπως η «Λυγερή» του Γεφυριού της Άρτας.

Η παράσταση είναι ειδικά σχεδιασμένη για να μεταφέρεται και να παρουσιάζεται εύκολα σε χώρους σχολείων.

Προγράμματα – Δράσεις

Παράλληλα, το θέατρο Τέχνης επιδιώκει μια ουσιαστική επικοινωνία με τους φίλους του Θεάτρου, καθιστώντας το θέατρο χώρο όπου το κοινό μπορεί να έχει μια πιο «βιωματική» θεατρική εμπειρία μέσα από συμμετοχή σε ανοιχτές πρόβες, εργαστήρια, συναντήσεις, συζητήσεις με τους δημιουργούς κτλ. Μάλιστα σε αυτό το πλαίσιο ανακοίνωσαν ότι θα προχωρήσουν στην (επαν)ίδρυση του «Σωματείου Φίλων Θεάτρου Τέχνης».

Αναλυτικά θα ξεκινήσουν οι δράσεις:

«Ψηφιακό ρεπερτόριο»

Το «ψηφιακό ρεπερτόριο» του Θεάτρου Τέχνης που θεσπίστηκε με αφορμή την πανδημία και παρουσίασε τα τελευταία δύο χρόνια μια σειρά από web και audio παραγωγές που δημιουργήθηκαν ειδικά για το διαδίκτυο, συνεχίζεται και φέτος με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ. Πιο συγκεκριμένα, ψηφιακή πρεμιέρα θα κάνουν το web και το audio έργο που ξεχώρισαν στον διαγωνισμό ψηφιακών έργων που προκήρυξε το 2021 το Θέατρο Τέχνης με θέμα: «Και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η καρδιά».

Ο “Φρέντυ” του Έντι Διαμαντόπουλου είναι το web έργο που ξεχώρισε και θα κάνει ψηφιακή πρεμιέρα στις 30 Οκτωβρίου. Το έργο κινηματογραφήθηκε στη σκηνή της Φρυνίχου με ταυτόχρονη λήψη από δέκα κάμερες σε σκηνοθεσία-κινηματογράφηση Διαμαντή Καραναστάση. Παίζουν οι: Γιάννης Λασπιάς, Έφη Λιάλιου, Φωτεινή Μπαξεβάνη, Νίκη Σερέτη, Δημήτρης Σιγανός.

Στο διαγωνισμό διακρίθηκε και το audio έργο «Κρουαζιέρα» της Χριστίνας Χριστοφή που θα κάνει πρεμιέρα ως podcast στις 15 Νοεμβρίου σε μια παράσταση σχεδιασμένη ως ηχητική εμπειρία. Την επεξεργασία φωνών, ήχων και μελωδιών έχει αναλάβει το Studio DACOS.

«Δραματουργία Τώρα»

Εργαστήρια συγγραφής θεατρικών κειμένων σε ένα πρόγραμμα που εγκαινιάζεται με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Στόχος του προγράμματος είναι αφενός να προσεγγίσουμε όλα τα σημαντικά σύγχρονα ζητήματα που απασχολούν και αλλάζουν τον κόσμο μας όπως: η κλιματική αλλαγή, η βία σε όλες τις μορφές της, η μετανάστευση, η παγκοσμιοποίηση, η διαφορετικότητα, η ταυτότητα φύλου, η συμπερίληψη, ορατότητα κτλ. και αφετέρου να δουλέψουμε πάνω στο θεατρικό είδος που μοιάζει να πάσχει διεθνώς: την κωμωδία.

Πέρα από τη συνεργασία μεταξύ δόκιμων καλλιτεχνών-συνεργατών ( peers) του Θεάτρου Τέχνης μέσω του προαναφερθέντος προγράμματος «Βία παντού» (στο πλαίσιο του οποίου εντάσσεται η παράσταση «Υπερβολές»), προχωράμε και στη συνεργασία και την ανταλλαγή γνώσης, εμπειρίας και ιδεών μεταξύ δόκιμων και νέων ή πρωτοεμφανιζόμενων δημιουργών (mentoring), αλλά και το διάλογο μεταξύ καλλιτεχνών και κοινού. Το πρόγραμμα θα πραγματοποιηθεί εντός 2023.

Ένα πρώτο πεδίο «δοκιμής» για μικρές φόρμες θεατρικών κειμένων που θα γεννηθούν από αυτή τη διαδικασία θα είναι το «Δεύτερο κουδούνι».

«Δεύτερο Κουδούνι»

Μια νέα, πρωτότυπη δράση του Θεάτρου Τέχνης για την ενίσχυση της δραματουργίας «μικρής φόρμας». Λίγο πριν ή αμέσως μετά το δεύτερο κουδούνι, στο φουαγιέ του θεάτρου ή πάνω στη σκηνή, θα παρουσιάζεται από ηθοποιούς ή σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης, ένα μικρής διάρκειας (έως 8 λεπτά) θεατρικό κείμενο σε μορφή αναλογίου ή performance.

Η δράση θα ξεκινήσει τον Νοέμβριο και στις δύο σκηνές του Θεάτρου Τέχνης με αποσπάσματα από ελληνικά κυρίως θεατρικά κείμενα που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία 80 χρόνια στο Θέατρο Τέχνης.

Από τον Ιανουάριο του ’23 θα παρουσιάζονται τα νέα κείμενα που θα έχουν γραφτεί στο πλαίσιο του προγράμματος «Δραματουργία τώρα» για αυτόν ακριβώς το σκοπό.

«Διέξοδος στην Τέχνη» (εργαστήριο για εφήβους)

Βιωματικό εργαστήριο για εφήβους που θέλουν να έρθουν σε επαφή με το θέατρο, να ανακαλύψουν την αξία της τέχνης και της σημασίας της στη ζωή, να αναπτύξουν νέους τρόπους επικοινωνίας, να ανοίξουν δρόμους στη φαντασία και στην εκφραστικότητά τους. Το θέατρο είναι πολυσυλλεκτικό, με χώρο και για κριτική σκέψη και για δημιουργία, και για αμφισβήτηση και για πειραματισμό. Μέσα από την επαφή τους – θεωρητική και πρακτική – με σημαντικά έργα από το παγκόσμιο δραματολόγιο οι έφηβοι θα έρθουν αντιμέτωποι με θέματα που ανήκουν στη σφαίρα του διηνεκούς.

Στο ταξίδι αυτό θα είναι μαζί τους άνθρωποι του θεάτρου διαφορετικών ειδικοτήτων: Ιόλη Ανδρεάδη, Ελένη Γκασούκα, Ελένη Γκίνη, Κώστας Δελακούρας, Μαριάννα Κάλμπαρη, Νικαίτη Κοντούρη, Αντώνης Κούφαλης, Γιάννης Μαργαρίτης, Ειρήνη Μουντράκη, Τάσος Πυργιέρης, Τάκης Τζαμαργιάς. Υπεύθυνος προγράμματος: Τάσος Πυργιέρης

“THE BIRDS” (εφαρμογή)

Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν μπαίνει στον ψηφιακό κόσμο των applications (ψηφιακών εφαρμογών) για φορητές συσκευές, κινητά τηλέφωνα και tablets και σε συνεργασία με την νεοσύστατη start-up birigogo.gr συμμετέχει και υποστηρίζει τη δημιουργία διαδραστικών εκπαιδευτικών εφαρμογών για παιδιά και νέους κάθε ηλικίας, με θέμα τα αρχαία ελληνικά δράματα (κωμωδίες και τραγωδίες) των μεγάλων δραματικών ποιητών.

Η πρώτη εφαρμογή της σειράς που δημιουργήθηκε με την υποστήριξη του ΥΠΠΟΑ, είναι οι ‘Ορνιθες’, το αριστούργημα του Αριστοφάνη. Η εφαρμογή είναι ήδη διαθέσιμη με τίτλο The Birds, μέσα από τα αντίστοιχα stores της Google και της Apple αλλά και από το site της birigogo.gr.

Το Θέατρο Τέχνης θα διαθέσει σε 200 μικρούς θεατές της παράστασης της Παιδικής Σκηνής «Ειρήνη», ένα μοναδικό ψηφιακό κωδικό μαζί με το εισιτήριό τους, που θα τους επιτρέψει να κατεβάσουν δωρεάν την εφαρμογή από τα stores στις ψηφιακές τους συσκευές.

Σεμινάρια – Εργαστήρια – Συναντήσεις – Προβολές

Κατά τη διάρκεια του έτους θα πραγματοποιούνται σεμινάρια και εργαστήρια για επαγγελματίες και μη, από τους καλλιτέχνες που συνεργάζονται με το Θέατρο Τέχνης. Επίσης θα γίνονται ανοιχτές συναντήσεις- συζητήσεις με το κοινό με αφορμή τις παραστάσεις και τις θεματικές τους.

Η αρχή θα γίνει με την «Αντιγόνη». Τον Νοέμβριο, με αφορμή την παράσταση, θα προβληθεί η ταινία «Αντιγόνη του Σοφοκλή στο Σχολείο Φυλακών Αυλώνα» που προέκυψε από τη μαθητεία φυλακισμένων αγοριών 18-21 ετών στο εργαστήριο Εικαστικά-Θέατρο που δημιούργησε η Εύα Νάθενα, σκηνογράφος στην «Αντιγόνη». Στο εργαστήριο τα παιδιά διδάχτηκαν το θεατρικό λόγο κάνοντάς τον εικαστική πράξη, κεντώντας τα ίδια τα κοστούμια τους που στη συνέχεια φόρεσαν για να υποδυθούν τους ρόλους της τραγωδίας. Μετά την προβολή της ταινίας θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Περισσότερα από Θεατρικά Νέα