MENU
Κερδίστε Προσκλήσεις
ΤΡΙΤΗ
19
ΜΑΡΤΙΟΥ
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΙ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Ο σκηνοθέτης Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης μάς μιλά για το έργο «Ρόζμαρι»

Με αφορμή το ανέβασμα της παράστασης «Ρόζμαρι» σε online streaming, ένα έργο βασισμένο στην κλασική αριστουργηματική ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι, «Tο Μωρό της Ρόζμαρι», συνομιλήσαμε με τον σκηνοθέτη Μάρκο Παπαδοκωνσταντάκη.

Ευδοκία Βαζούκη | 03.03.2021

«Το μωρό της Ρόζμαρι» η ταινία-ορόσημο του σινεμά τρόμου, που γυρίστηκε το 1968, φαντάζει μέχρι και σήμερα το ίδιο στοιχειωμένη και σατανική. Ορμώμενος από την ταινία αυτή και επιχειρώντας να δημιουργήσει ένα νέο αφήγημα, ο σκηνοθέτης Μάρκος Παπαδοκωνσταντάκης εξηγεί την επιθυμία του, μέσα από την παράσταση, να προκαλέσει στους θεατές την ανάγκη για μια ενδοσκόπηση.

Το «Ρόζμαρι», μια παράσταση «θέατρο σε μονό πλάνο», αποπειράται να ενώσει επί σκηνής τέσσερις αφηγηματικές γλώσσες: τη θεατρική, την κινηματογραφική, τη λογοτεχνική και τη μουσική, προσφέροντας στον θεατή μία διαφορετική εμπειρία θέασης, ανταποκρινόμενη στις νέες συνθήκες της εποχής του online streaming.

Ταυτοχρόνως, στον απόηχο των σαρωτικών εξελίξεων στον χώρο του θεάτρου ο σκηνοθέτης και ηθοποιός ελπίζει σε ένα αισιόδοξο «αύριο» για το ίδιο το θέατρο και με πιο πλούσιο σε ιδέες, διάλογο.

Ανεβάζετε online την παράσταση «Ρόζμαρι», ένα έργο βασισμένο στην ταινία «Tο Μωρό της Ρόζμαρι». Τι ήταν αυτό που σας κέντρισε το ενδιαφέρον στο ψυχολογικό θρίλερ του Ρόμαν Πολάνσκι;

Δεν μπορώ να πω πως ήταν ένα το θέμα που μου κέντρισε το ενδιαφέρον. Υπάρχει μία λίστα θεμάτων που τρέχει κάτω από την ιστορία της Ρόζμαρι. Πυρήνας του ενδιαφέροντός μου είναι ότι το έργο αυτό δεν επιδιώκει να απαντήσει σε ερωτήματα αλλά επιδιώκει, κυρίως, να προκαλέσει στους θεατές την κρίσιμη ανάγκη για ενδοσκόπηση. Εξάλλου τα μεγάλα έργα επιδιώκουν να αφήνουν ως απόηχο μεγάλα ερωτήματα, για να ξυπνούν στον θεατή αμφιβολίες και να γίνονται αφορμή μέσα από τον διάλογο, να κυκλοφορούν γόνιμες ιδέες για το μέλλον της ανθρωπότητας. Με μία πρώτη ματιά το έργο με οδήγησε στο να ταυτοποιήσω συμπεριφορές παρόμοιες με την εποχή που ζω και να αναγνωρίσω τις συνθήκες κοινωνικές, πολιτικές, ορατές ή αόρατες πάνω στις οποίες οικοδομείται η ζωή γύρω μου.

Ορμώμενος από μία ταινία, που θεωρείται κλασική, δημιουργείτε ένα νέο αφήγημα. Ποια θα είναι η δική σας προσέγγιση στο έργο;

Η δική μου προσέγγιση πάνω στο έργο αυτό είναι η ανάγκη μου να χρησιμοποιήσω την ιστορία του Ίρα Λέβιν μόνο σαν ερέθισμα για να ξεκινήσει ένα ταξίδι με πυρήνα του το εξής απλό ερώτημα: “πώς συμβιώνουν οι άνθρωποι”; Αυτό το ερώτημα, μοιραία, μας οδηγεί να ερευνήσουμε με πάθος τις υπαρξιακές αναζητήσεις του ατόμου και πώς αυτές θα εκπέμψουν στους επόμενους αιώνες και θα αποτελέσουν το ιστορικό πλαίσιο της δικής μας εποχής. Η γυναίκα στο έργο, η Ρόζμαρι, εγκυμονεί έναν σπόρο όπως και το ίδιο το έργο εγκυμονεί πολλαπλές αναζητήσεις. Ο σπόρος αυτός θα γεννήσει έναν νέο Θεό; Μία νέα ιδεολογία; Ένα καινούριο μοντέλο συνύπαρξης μεταξύ των ανθρώπων; Ή μία βιβλική καταστροφή;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΡόζμαρι, σε σκηνοθεσία Μάρκου Παπαδοκωνσταντάκη σε online streaming προβολές12.09.2018

Η παράσταση «θέατρο σε μονό πλάνο» ενώνει επί σκηνής τέσσερις ξεχωριστές αφηγηματικές γλώσσες. Εσείς τι προσδοκάτε να πετύχει η επιλογή της λήψης σε μόνο πλάνο σε μια θεατρική παράσταση;

Το θέατρο ως τέχνη συμπεριλαμβάνει την ένωση τριών αφηγηματικών γλωσσών. Το λόγο, το σώμα και τη μουσική. Σε αυτήν την παράσταση εισβάλει ”βίαια” λόγω των δεδομένων συνθηκών στο παρόν που ζούμε, ο κινηματογράφος. Η εισβολή αυτή, μάς επιτρέπει να διαχειριστούμε την κάμερα σαν ένα βλέμμα το οποίο κινείται μέσα στα γεγονότα. Ανάμεσα και πολύ κοντά στα δρώμενα και αφηγείται εξίσου την ιστορία της Ρόζμαρι. Καθώς, δούλευα ως σκηνοθέτης την παράσταση παρατήρησα την ανάγκη μου να κινηθώ πολύ κοντά και άλλοτε πολύ μακριά από τους ηθοποιούς. Ορισμένες φορές σε σημεία που να μην τους βλέπω παρά μόνο να τους ακούω. Αυτό το ταξίδι μου μέσα στη διαδικασία των προβών, με οδήγησε να προτείνω σε έναν κινηματογραφιστή, τον Γιώργο Αθανασίου, να δουλέψει μαζί μου και να διαγράψει μια παρόμοια πορεία, με αυτήν που διέγραφαν τα μάτια μου και συνεπώς και τα δικά του, μέσα στο διαμέρισμα. Αυτή την εμπειρία θέασης θέλω να μοιραστώ με το κοινό της παράστασης.

Σκηνή από την παράσταση «Ρόζμαρι».

Πώς είναι να προετοιμάζεστε για παράσταση σύμφωνα με τα νέα υγειονομικά πρωτόκολλα και τη νέα εποχή του online streaming; Σας έχει λείψει η αλληλεπίδραση με τον κόσμο;

Οι συνθήκες στις οποίες ζούμε είναι πρωτόγνωρες για εμένα και τους συναδέλφους μου, παρόλα αυτά η ροπή μας να αφηγηθούμε αυτό που θέλουμε είναι μεγαλύτερη. Δυσκολευτήκαμε αρκετά σε σχέση με τις πρόβες αλλά θεωρώ πως τα εμπόδια που συναντήσαμε δε μας αναχαίτισαν, αντιθέτως μας έδωσαν μεγαλύτερη ορμή. Σίγουρα, μας λείπει η αλληλεπίδραση με τον κόσμο, όχι μόνο στο θέατρο, αλλά και στη ζωή. Παρόλα αυτά αισιοδοξούμε πως μελλοντικά θα ξαναβρεθούμε ως καλλιτέχνες πάνω σε μια σκηνή, θα συνδιαλαγούμε και πάλι με τον κόσμο και ίσως η κατάσταση που ζούμε τώρα πυροδοτήσει έναν πιο πλούσιο σε ιδέες, διάλογο. Η απόσταση, άλλωστε, φέρνει την επαφή.

Υπήρξε κάτι που ανακαλύψατε σε σχέση με το έργο ή με τον εαυτό σας, κατά τη διάρκεια προετοιμασίας του;

Ανακάλυψα πολλά. Το σημαντικότερο όμως που με δίδαξε η προετοιμασία του έργου αυτού ήταν η διαχείριση τόσο του έμψυχου όσο και του άψυχου υλικού γύρω μου σε σχέση με τη διαχείριση του ίδιου μου του εαυτού. Άλλωστε και η πρωταγωνίστρια του έργου, η Ρόζμαρι, παλεύει και υπομένει να διαχειριστεί τους ανθρώπους γύρω της αλλά και να κατανοήσει τις συμπεριφορές τους, οι οποίες είναι απόρροια και του δικού της  εσωτερικού της τοπίου.

Έχετε κάποιο αγαπημένο απόσπασμα από το έργο, που θα θέλατε να το μοιραστείτε μαζί μας;

Δεν θα έλεγα ότι έχω αγαπημένο απόσπασμα, αλλά μια στιγμή που με συγκινεί βαθιά, είναι η στιγμή του τέλους που η Ρόζμαρι κοιτάει την κούνια του μωρού και ακούγεται ο 135ος ψαλμός του Δαυίδ. Είναι μια στιγμή που γεννήθηκε μέσα από μια προσωπική μου μνήμη και εκτελέστηκε με μεγάλη αγάπη από τους συναδέλφους μου.

Η αποχή μου από το θέατρο δυναμώνει τον ενθουσιασμό μου γι’ αυτό.

Με ποιον τρόπο σας έχει επηρεάσει εσάς προσωπικά η περίοδος του αναγκαστικού εγκλεισμού και η αποχή από το φυσικό περιβάλλον ενός θεάτρου για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα;

Προσωπικά με βοήθησε να ανακτήσω την όρεξη μου για το θέατρο, να δουλέψω με τα εργαλεία μου και να τα αναβαθμίσω. Μου δόθηκε η ευκαιρία να καλλιεργήσω το πνεύμα μου και να αφαιρέσω από το σώμα μου την όποια ένταση μου προκαλούσε η μανία και το άγχος της δουλειάς. Κατάλαβα, αυτό το διάστημα, πόσο σημαντική είναι η σιωπή και η ενδοσκόπηση. Ξεθολώνει την κρίση. Η αποχή μου από το θέατρο δυναμώνει τον ενθουσιασμό μου γι’ αυτό.

Τι εύχεστε να συμβεί την επόμενη θεατρική σεζόν; Έχετε κάποια σχέδια;

Την επόμενη θεατρική σεζόν εύχομαι όλη αυτή η κατάσταση που ζούμε με τους ανθρώπους του θεάτρου να μετουσιωθεί σ έναν υγιή διάλογο με τους θεατές. Να δοθεί μεγαλύτερο βήμα έκφρασης σε νέους καλλιτέχνες γιατί πιστεύω πως αυτοί θα διαμορφώσουν το πολιτιστικό τοπίο του τόπου μας. Έχω την ανάγκη να τους ακούσω. Είμαι ήδη σε πρόβες με έναν εξαιρετικό θίασο για την επόμενη σεζόν στο Θέατρο Καρέζη. Δουλεύουμε πάνω στο έργο του Μπερναρντ Μαρί Κολτεζ, «Αγώνας νέγρου και σκύλων», με σκηνοθέτη τον Αλέξανδρο Σωτηρίου. Το έργο αυτό είναι ένα αριστούργημα της σύγχρονης θεατρικής γραφής. Ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα της μεγάλου μήκους ταινίας του Δημήτρη Αθανίτη «Μήδεια» στην οποία συμμετέχω στον ρόλο του Ιάσονα και την αναμένουμε στις κινηματογραφικές αίθουσες. Έχω μεγάλη χαρά και τιμή που είμαι μέρος αυτών των έργων. Σχεδιάζω με την ομάδα μου και σε δική μου σκηνοθεσία τον «Γλάρο» του Αντόν Τσέχωφ.

Σκηνή από την παράσταση «Ρόζμαρι».

Το τελευταίο διάστημα οι εξελίξεις είναι σαρωτικές για τον χώρο της Τέχνης. Εσείς πώς παρακολουθείτε όλες αυτές τις αποκαλύψεις για φαινόμενα λεκτικής βίας, σωματικής κακοποίησης και σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο του θεάτρου;

Παρακολουθώ με πολλή θλίψη, όπως και όλοι μας, αυτά τα γεγονότα. Από την άλλη, όμως, είμαι χαρούμενος που τα θύματα όρθωσαν ανάστημα και φωνή, απέναντι σε ανθρώπους οι οποίοι χρόνια διαχειρίστηκαν την εξουσία τους με τον πιο βάναυσο τρόπο. Όλοι οι συνάδελφοι  μου όπως και το σωματείο ηθοποιών βρισκόμαστε στο πλευρό των θυμάτων.

Στη διάρκεια της δικής σας πορείας στον χώρο έχετε βιώσει πιο «δύσκολες» συνεργασίες;

Έχω βιώσει και όλοι βιώνουμε, δύσκολες συνεργασίες. Θα ήταν ψέμα αν έλεγα πως οι επαγγελματικές συνθήκες του χώρου μου είναι καλές. Η κατάσταση που βιώνουμε σήμερα έρχεται ως αποτέλεσμα για να σφραγίσει αυτές τις συνθήκες.

Πώς ελπίζετε να βρει τον χώρο του θεάτρου η επόμενη μέρα;

Ελπίζω, ο αγώνας όλων μας να δημιουργήσει αξιοπρεπείς συνθήκες, όχι μόνο σε επίπεδο συναδέλφων, σκηνοθετών αλλά και παραγωγών για να μπορέσει ο χώρος μας να παράξει πολιτισμό.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Η παράσταση «Ρόζμαρι», σε σκηνοθεσία του Μάρκου Παπαδοκωνσταντάκη, παρουσιάζεται σε online streaming, από την Παρασκευή 5 έως την Κυριακή 7 Μαρτίου στις 20:00. Τιμή εισιτηρίου: 8€

Προπώληση: https://www.viva.gr/tickets/theater/streaming/rozmari/

Περισσότερα από Πρόσωπα
VIMA_WEB3b