Το ποτάμι που ήθελε να γυρίσει πίσω: Ένα μουσικό παραμύθι στο Open Plan του Φεστιβάλ Αθηνών

Μια φορά κι ένα καιρό, τρία μωρά ποτάμια ξεκίνησαν ψηλά από τα βουνά, για το ταξίδι τους στον κόσμο. Το πρώτο, ήταν όμορφο πολύ και δυνατό… Το δεύτερο ποτάμι ήταν άτυχο…Το τρίτο ποτάμι, ήταν ευγενικό κι ευαίσθητο. Ένα ποτάμι αλλιώτικο από τα άλλα, ένα ποτάμι βαθιά λυπημένο, γιατί ήταν το ποτάμι που ήθελε να γυρίσει πίσω.

Αφήγηση: Ηρώ Μπέζου
Μουσική Σύνθεση και Ερμηνεία: Αναστάσιος Μισυρλής, Φώτης Σιώτας

Πριν από λίγες ημέρες, το Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου παρουσίασε το Open Plan, μία σειρά πρωτότυπων ερευνητικών δράσεων μέσα στη χειμερινή σεζόν. Εκτός από τα workshops που έχουν ήδη προγραμματιστεί για επαγγελματίες και κοινό, δεν θα μπορούσε να μην περιλαμβάνει και δράσεις για τους μικρούς λάτρεις του θεάτρου. Το Open Plan εξαπλώνεται σε διαφορετικές γειτονιές της Αθήνας και προσκαλεί την επόμενη γενιά θεατών να απολαύσει ένα ξεχωριστό μουσικό παραμύθι, με δωρεάν είσοδο για όλους. Απρόσμενοι, μη θεατρικοί χώροι της Αθήνας ανοίγουν αυτό το φθινόπωρο τις πόρτες τους σε όλη την οικογένεια, με μία παράσταση για παιδιά ηλικίας 5 – 9 ετών.

«Το ποτάμι που ήθελε να γυρίσει πίσω» είναι ένα μουσικό παραμύθι της γνωστής στιχουργού Ελένης Φωτάκη, που εμπνεύστηκαν, ντύνουν μουσικά και ερμηνεύουν ζωντανά οι Φώτης Σιώτας και Αναστάσιος Μισυρλής και αφηγείται η ηθοποιός Ηρώ Μπέζου. Στην παράσταση, οι πρωτότυπες συνθέσεις μπλέκονται με γνωστά θέματα της κλασικής μουσικής και μουσικές του κόσμου. Το παραμύθι είναι εμπνευσμένο από το γαλλικό προκλασικό τραγούδι «Tourdion» (1530) του Pierre Attaingnant. Στα ελληνικά αποδόθηκε από τον Στάθη Χατζηιωαννίδη ως «Το ποτάμι». Άλλοτε με μουσική κι άλλοτε με τραγούδι, οι μικροί και οι μεγάλοι θεατές θα παρακολουθήσουν την ιστορία του μικρού ποταμιού. Το ποτάμι ξεκινά ένα ταξίδι αναζήτησης, χωρίς να ξέρει πώς να είναι χαρούμενο. Στο δρόμο του ανακαλύπτει τη σοφία της ροής προς τα μπρος, της αέναης κίνησης και της συνέχειας.

Σε συνδιοργάνωση με χώρους Πολιτισμού και άλλους φορείς, το Φεστιβάλ Αθηνών ακολουθεί όλα τα ισχύοντα μέτρα για την αντιμετώπιση του COVID-19. Σε κάθε παράσταση υπάρχει μικρός αριθμός θεατών που έχει υπολογιστεί κατά περίπτωση, ανάλογα με την έκταση κάθε χώρου. Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική από μικρούς και μεγάλους. Το Ποτάμι που ήθελε να γυρίσει πίσω ξεκινά τις παραστάσεις του από το όμορφο αίθριο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης (31/10), το Αρχοντικό των Μπενιζέλων (1/11) και τη Δημοτική αγορά Κυψέλης (7/11).

• Σημειώνεται ότι, ακολουθώντας τα μέτρα για την αντιμετώπιση του COVID-19, ο αριθμός των θεατών διαμορφώνεται διαφορετικά σε κάθε παράσταση, ανάλογα με την έκταση κάθε χώρου.
• Παρακαλείται κάθε μικρός θεατής να συνοδεύεται από έναν μόνο ενήλικα. Ένας ενήλικας μπορεί να συνοδεύει περισσότερα από ένα παιδιά.
• Η είσοδος είναι δωρεάν, με απαραίτητη την κράτηση εισιτηρίων. Επικοινωνία για τα εισιτήρια αποκλειστικά στο [email protected] Θα πρέπει να αναφέρεται το ονοματεπώνυμο του ενήλικα, τηλέφωνο επικοινωνίας και η παράσταση (χώρος, ημερομηνία) για την οποία ενδιαφέρεται, καθώς και το ονοματεπώνυμο και η ηλικία του παιδιού ή των παιδιών που θα συνοδεύει.
• Η χρήση μάσκας είναι απαραίτητη πριν και κατά τη διάρκεια της παράστασης και μέχρι την αποχώρηση από το χώρο της παράστασης.

Η στιχουργός Ελένη Φωτάκη ξεκίνησε το 2006 με τα τραγούδια «Χειμωνανθός» και «Μέλισσες» (Γιώργος Καζαντζής – Γιάννης Χαρούλης, Φωτεινή Βελεσιώτου). Έχει, μεταξύ άλλων, υπογράψει στιχουργικά τους δίσκους: «Είδα του τρελού τα κλάματα» (Μίνως Μάτσας – Φωτεινή Βελεσιώτου), «Μ’ αγαπούσες κι άνθιζε» (Μίνως Μάτσας – Ελεωνόρα Ζουγανέλη), «Το άσπρο μαμά νοσταλγώ» (Άγγελος Τριανταφύλλου – Χριστίνα Μαξούρη), «Πέρασ’ από δω η Ελένη;» (Τάκης Σούκας – Ελένη Βιτάλη). Το 2013 κυκλοφόρησε η ποιητική της συλλογή Αλλά κανείς δεν κοιτά τους κήπους (Μετρονόμος). Το Ποτάμι που ήθελε να γυρίσει πίσω είναι το πρώτο της παραμύθι.

Ο Φώτης Σιώτας είναι ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός για τη συνεργασία του με τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, που παραμένει σταθερή από το 1993 ως σήμερα. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο βιολί και το τραγούδι σε ηλικία 9 ετών, στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης. Υπήρξε μέλος πολλών συγκροτημάτων της πόλης, όπως: Ποδηλάτες, Boomstate, Επισκέπτες και Ευοί Ευάν. Είναι ιδρυτικό μέλος του ντουέτου Sancho 003 και του γκρουπ Σωτήρες. Στο θέατρο έχει συνεργαστεί με τον σκηνοθέτη Άρη Μπινιάρη (Ξύπνα Βασίλη, Ο χορός της φωτιάς). ‘Εχει γράψει μουσική για τη χορευτική ομάδα sinequanon, για το Φεστιβάλ Αθηνών, για το Εθνικό θέατρο, το ΚΘΒΕ και για δεκάδες άλλες παραγωγές.

Ο Αναστάσιος Μισυρλής γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και από την ηλικία των 5 ετών άρχισε να συμμετέχει σε χορωδίες. Πήρε δίπλωμα βιολοντσέλου από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκη. Ως βιολοντσελίστας έχει συνεργαστεί με ορχήστρες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με σύνολα τζαζ μουσικής και μεγάλους θεατρικούς και μουσικούς οργανισμούς (ΕΡΤ, ΕΛΣ, Εθνικό Θέατρο, ΚΘΒΕ, Μέγαρο Μουσικής, Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Μουσείο Γουλανδρή, Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος), καθώς θιάσους και θεατρικές ομάδες.

Η Ηρώ Ελένη Μπέζου αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού θεάτρου το 2009 και από τότε έχει συνεργαστεί ως ηθοποιός στο θέατρο με σημαντικούς σκηνοθέτες (Στ. Φασουλής, Γ. Χουβαρδάς, Θ. Μοσχόπουλος, Α. Καραζήσης, Τ. Τζαμαριάς, Γ. Μπέζος, Κ. Ευαγγελάτου, Χ. Φραγκούλης, Α. Μπινιάρης, Μ. Πανουριά, Π. Δεντάκης, Β. Κουκαλάνι, Λ. Μελεμέ, Α. Αζάς, Ε. Λυγίζος, Πρ. Αλειφερόπουλος κ.α.), σε παραγωγές στο Εθνικό Θέατρο, το Φεστιβάλ Αθηνών, τη Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, το Θέατρο Πορεία, του Δημοτικό Θέατρου Πειραιά κ.α. Στον κινηματογράφο έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες (των Νίκου Περράκη, Γιάννη Κορρέ, Λευτέρη Γιαννακουδάκη, Ελένης Μητροπούλου, Ιωάννας Κρυωνά, Marianno Pensotti, The Boy κ.α.). Το 2019 τιμήθηκε με το θεατρικό βραβείο Μελίνα Μερκούρη.