Η Elisabeth Leonskaja ερμηνεύει σονάτες του Σούμπερτ στο Μέγαρο Μουσικής

Η κορυφαία πιανίστρια, Elisabeth Leonskaja, στην πρώτη εμφάνισή της κατά την τρέχουσα περίοδο, το Σάββατο 14 Δεκεμβρίου (20:30), στην Αίθουσα Δημήτρης Μητρόπουλος του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, ερμηνεύει σονάτες του Φραντς Σούμπερτ, στο πλαίσιο της σειράς «Οι Σονάτες του Σούμπερτ με την E. Leonskaja», του κύκλου «Μεγάλοι Ερμηνευτές».

Το πρώτο ρεσιτάλ με σονάτες του Σούμπερτ

Η «μεγάλη κυρία του πιάνου» σε αυτό το ρεσιτάλ θα παρουσιάσει την «Πρώιμη σονάτα σε λα ύφεση μείζονα» του Σούμπερτ, θα συνεχίσει με την ημιτελή «σε ντο μείζονα» του Απριλίου του 1825 και για τον επίλογο της βραδιάς θα κρατήσει την αριστουργηματική «Σονάτα σε ντο ελάσσονα», έργο των τελευταίων μηνών της ζωής του Φραντς Σούμπερτ.

Elisabeth Leonskaja | Photo: Akriviadis.gr

«Οι Σονάτες του Σούμπερτ με την Elisabeth Leonskaja»

Η σειρά «Οι Σονάτες του Σούμπερτ με την E. Leonskaja» που ξεκίνησε πέρυσι, στο πλαίσιο του κύκλου «Μεγάλοι Ερμηνευτές», θα ολοκληρωθεί, αυτή τη σεζόν, με δύο ακόμη ρεσιτάλ από την Elisabeth Leonskaja με διαφορετικό πρόγραμμα 17.2.2020 και 11.3.2020.

Στο δεύτερο ρεσιτάλ (17.2.2020) θα ακουστούν οι Σονάτες για πιάνο σε μι μείζονα, σε λα ελάσσονα και σε λα μείζονα, ενώ στο τρίτο (11.3.2020) οι Σονάτες σε ντο μείζονα, σε φα ελάσσονα και σε σι ύφεση μείζονα. 

Το πρόγραμμα

«Σονάτα σε λα ύφεση μείζονα, D.557»

Allegro moderato
Andante
Allegro

«Σονάτα σε ντο μείζονα, D.840 (Reliquie)»

Moderato
Andante

«Σονάτα σε ντο ελάσσονα, D.958»

Allegro
Adagio
Menuetto (Allegro) – Trio
Allegro

Δυο λόγια για τα έργα της βραδιάς

Οι Σονάτες για πιάνο του Σούμπερτ, ο οποίος συνέβαλε σημαντικά στην εξέλιξη της συγκεκριμένης μουσικής φόρμας, είχαν παραμείνει για καιρό στην αφάνεια και έγιναν δημοφιλείς χάρη στις επίμονες προσπάθειες λαμπρών βιρτουόζων του 20ού αιώνα που τα προσέθεσαν στο ρεπερτόριό τους και τα συμπεριέλαβαν στη δισκογραφία τους (Μπρέντελ, Σνάμπελ, Ρίχτερ κ.ά.).

Η ανάλαφρη «Σονάτα σε λα ύφεση μείζονα, D.557» γράφτηκε στα 1817, είναι μία από τις νεανικές παρτιτούρες του αυστριακού μουσουργού και ακολουθεί, ως προς το ύφος της, τα πρότυπα του βιεννέζικου κλασικισμού. Η κατά 8 χρόνια μεταγενέστερη «Reliquie» (Σονάτα σε ντο μείζονα, D.840) είναι μια αβίαστη ημιτελής σύνθεση που αντικατοπτρίζει μουσικά τις συναισθηματικές μεταπτώσεις του δημιουργού της, ενώ η «Σονάτα σε ντο ελάσσονα, D.958», ένα από τα μεγαλειώδη έργα της ωριμότητας του Σούμπερτ, συγκαταλέγεται στις τρεις τελευταίες σονάτες του και ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του 1828, μόλις λίγες εβδομάδες πριν τον πρόωρο θάνατό του.