Δωρεάν προβολή της ταινίας «Πολίτης Κέιν» στο Χυτήριο

Το «μεγαλείο» της ταινίας άρχισαν να συνειδητοποιούν οι Ευρωπαίοι κριτικοί στα μέσα της δεκαετίας του ’50, ιδιαίτερα όταν ο θεωρητικός του κινηματογράφου Αντρέ Μπαζέν ανακάλυψε σ’ αυτήν το μοντέλο μιας καινούργιας κινηματογραφικής αισθητικής βασισμένης όχι στο μοντάζ, αλλά στη «μακρά» λήψη, άλλως, στη λήψη σεκάνς. Η κύρια μέριμνα στην αισθητική του «Πολίτης Κέιν» δε συνίσταται στη μετατροπή των εικόνων σε ενότητες μέσω του μοντάζ, αλλά στην εντός κάδρου σκηνοθεσία (mise en scene). Ο Γουέλς θεωρείται ιδρυτής και μετρ της αισθητικής αυτής, όπως ο Αϊζενστάιν θεωρείται ιδρυτής και μετρ του μοντάζ. Η οργάνωση της μορφής της ταινίας – για πρώτη φορά ο κινηματογράφος γίνεται γραφή – οπτικά συνιστά επανάσταση.

Η ταινία δομείται από σειρά συνεντεύξεων, καταθέσεων και αποκαλύψεων, σε πέντε αφηγηματικές διαδικασίες, με φλας μπακ από την οπτική των συνομιλητών του δημοσιογράφου και κλείνει με έναν ισορροπημένο επίλογο. Συνεργάτης του Γουέλς ο οπερατέρ Γκρεγκ Τόλαντ, συνεργάτης πολλών Γερμανών εξπρεσιονιστών, με πατέντα του το βάθος πεδίου.

Ο «Πολίτης Κέιν» του Όρσον Ουέλς ανακηρύχτηκε η καλύτερη αμερικανική ταινία σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης που διεξήγαγε το BBC και στην οποία συμμετείχαν κριτικοί κινηματογράφου από όλο τον κόσμο.