Στη Θεσσαλονίκη, μια πόλη ιδιαίτερα επιβαρυμένη από την οικονομική κρίση, περισσότεροι από 420 πολίτες ένωσαν τις δυνάμεις τους και με σύνθημα «Παίρνουμε την τροφή μας στα χέρια μας» δημιούργησαν τον μη κερδοσκοπικό Κοινωνικό Καταναλωτικό Συνεταιρισμό Βίος Coop, ο οποίος προσφέρει από το 2013 τοπικά προϊόντα χωρίς μεσάζοντες.
Οι άνθρωποι, ποιοι είναι οι άνθρωποι, τι είναι οι άνθρωποι, τι σημαίνει άνθρωπος. Κάποιες εικόνες που δείχνουν κάποιους ανθρώπους, πώς ζούνε, πώς κινούνται, πώς είναι μεταξύ τους. Ίσως να μην είναι οι άνθρωποι που συνήθως γνωρίζουμε, ίσως πάλι και να είναι.
Μια εθελοντική ομάδα που λέγεται St.A.Co (Street Art Conservators) έχει αναλάβει από το 2012 την προστασία των έργων τέχνης του δρόμου που συναντάμε στην Αθήνα.
Ο Σολωμός εργαζόταν παλιά ως πλανόδιος λαχειοπώλης. Μοιάζει αλλιώτικος, αόρατος. Αν κάτσεις δίπλα του, θα ρωτήσει αν είσαι καλά, αν θες τσιγάρο.
Ο Μιχάλης Καλιοντζίδης, κορυφαίος δεξιοτέχνης της ποντιακής λύρας, έχει αφιερώσει τη ζωή του στον «κεμεντζέ», όπως αποκαλείται στα ποντιακά η λύρα με το τόσο χαρακτηριστικό ηχόχρωμα!
Η ΕΡΤ επανέρχεται στην ελληνική μυθοπλασία με μια μεγαλόπνοη παραγωγή, την οποία γράφει και σκηνοθετεί ο Τάσος Ψαρράς. Η τηλεοπτική μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του Στράτη Μυριβήλη είναι μια μεγάλη κινηματογραφική περιπέτεια που εκτυλίσσεται μπροστά και πίσω από τις κάμερες.
Τα αγόρια που φοιτούν στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής ξεδιπλώνουν τα όνειρά τους, τις δυσκολίες που συνάντησαν για να φτάσουν ως εκεί, τα πρώτα τους πλιέ και ρελεβέ, τη σχέση τους με τον εαυτό τους και τους άλλους, ενώ οι συμφοιτήτριές τους αναλογίζονται τη ζωή στα στούντιο χορού χωρίς αγόρια
Ένα πορτρέτο του Μάθιου Ζόρπας, αφοσιωμένου fashion influencer και ενός από τους πιο μοντέρνους κυρίους της μόδας παγκοσμίως. Αποκαλύπτοντας τον άνθρωπο πίσω από το Instagram feed, η ταινία αμφισβητεί την πραγματικότητα της αναλήθειας των social media και των πρεσβευτών της.
Ο σπουδαίος συγγραφέας Φίλιπ Ροθ άνοιξε την ψυχή του στον Θανάση Λάλα και μίλησε με ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό για τα παιδικά του χρόνια, τη συγγραφή, τη φιλία, τον έρωτα και τον θάνατο.
Έλληνες μετανάστες, πρωτοπόροι της έβδομης τέχνης στην Αμερική (ηθοποιοί και παραγωγοί), την εποχή του βωβού κινηματογράφου.
Μια ιστορία για ένα κορίτσι που επέζησε από την απόπειρα δολοφονίας από τον πατέρα της, αγωνίζεται καθημερινά να αντέξει την 99% αναπηρία της, αναζητώντας την ελευθερία της.
Δύο νεαρές λεσβίες από την Συρία αφήνουν πίσω τους οικογένεια, σπίτι και πόλεμο. Φτάνουν στην Ελλάδα όπου ξεκινούν μια νέα ζωή. Απλά θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, σε αρμονία τόσο με τον εξωτερικό κόσμο όσο και με την εσωτερική τους φύση.
Κάθε χρόνο, η Κρήτη κατατάσσεται ως ένα από τα καλύτερα μέρη στον κόσμο για καλοκαιρινές διακοπές. Ανησυχώντας για το γεγονός ότι η μεγαλοβιομηχανία του τουρισμού αλλάζει τον κρητικό πολιτισμό, μια ομάδα ορειβατών ξεκινάει να διοργανώσει τον πρώτο αγώνα ορειβατικού σκι στο νησί.
Μέρες κρίσης, μέρες ανίχνευσης οραμάτων, και μια ομάδα ανθρώπων αποφασίζει να γράψει μια ξεχωριστή ιστορία για μια τοπική κοινωνία. Πρόκειται για την εθελοντική οργάνωση ΓΑΙΑ στον Άγιο Νικόλαο της Δυτικής Μάνης, η οποία οργανώθηκε χωρίς οικονομική στήριξη από το κράτος ή την ΕΕ.
Η ταινία παρουσιάζει την πορεία του πρώτου εθελοντικού δημοτικού ραδιοφώνου στην Ευρώπη, του «Ραδιοφώνου των Εθελοντών» του FM 100,6. Μέσα από συνεντεύξεις, σχόλια και εκπομπές, αναδεικνύει το γεγονός ότι, αν και ξεκίνησε μέσα στην κρίση, εντούτοις κατάφερε να επιβιώσει και να αποτελέσει μια εναλλακτική φωνή της πόλης.
Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που πλησιάζουν τα 90 χρόνια ζωής διάγουν έναν λιτό και απομονωμένο βίο στην κουβανική ύπαιθρο. Οι προτεραιότητες της καθημερινότητάς τους συμπυκνώνονται σε μια τελετουργία των μικρών απλών πραγμάτων. Πώς θα φτιάξουν έναν φούρνο από κάρβουνα και πώς θα τον κρατήσουν αναμμένο παρά την καταιγίδα που πλησιάζει.
Στις 13 Αυγούστου 1944, Έλληνες συνεργάτες των Ναζί εισέβαλαν στην Καλαμαριά έχοντας μια λίστα προγραφών με υποψήφια θύματα. Μέχρι το μεσημέρι είχαν δολοφονήσει 11 άτομα. Τότε, ο δήμαρχος οργάνωσε ένα γλέντι προς τιμήν τους.
Η θεατρική παράσταση Ούτε Μία Αναπνοή Χαμένη γίνεται αφηγητής της ιστορίας του λαϊκού νοσοκομείου Σανατόριο Ασβεστοχωρίου, όπου χιλιάδες φυματικοί νοσηλεύτηκαν και χιλιάδες πέθαναν χωρίς να τους αναζητήσει κανείς.
Ο τέταρτος τοίχος υψώνεται ανάμεσα στο θέατρο της καθημερινότητας και στον κάθε παρατηρητή του, κάνοντας τον κοινωνικό ιστό να μοιάζει αμετάβλητος και τα ατομικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων να παραλλάσσουν ανώδυνα ένα ταμπλό βιβάν.
Καλύτερη Ταινία Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας, της Κριτικής Επιτροπής Παιδιών
Η Έμιλι δεν έχει καμία επαφή με τον κόσμο γύρω της. Ταξιδεύει στις αναμνήσεις της, ξαναζώντας στιγμές της ζωής της. Η Έμιλι πρέπει να ψάξει στο παρελθόν της για να μπορέσει να αγκαλιάσει το παρόν.
Ένας αφοσιωμένος ποδηλάτης διασχίζει μες στη νύχτα το παγερό δάσος. Η πρόκληση είναι να ξεκινήσει η επόμενη μέρα όμορφα και έγκαιρα.
Ένας παππούς εξηγεί στον εγγονό του ότι θα πρέπει να αναλάβει τη φροντίδα του ανθόκηπού του, όταν αυτός πεθάνει.
Η ζωή μπορεί να γίνει ανυπόφορη, ειδικά όταν είσαι παιδί. Και δεν είναι πάντοτε εύκολο να μιλάς στους γονείς ή στους φίλους σου για τα προβλήματά σου. Ευτυχώς, το «Κιντερτελεφόν», η τηλεφωνική γραμμή βοήθειας για τα παιδιά στην Ολλανδία, τείνει ευήκοον ους.
Η ζωή μας μοιάζει με ισορροπία πάνω σε τεντωμένο σχοινί. Κάποιες φορές φοβόμαστε ότι χάνουμε την ισορροπία μας. Όταν είμαστε χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι ξεχνάμε ότι περπατάμε πάνω σε σχοινί.
Ένα μικρού μήκους πειραματικό ντοκιμαντέρ κινουμένου σχεδίου, που δημιουργήθηκε στη βάση της ηχογραφημένης συζήτησης ανάμεσα σε μια μητέρα, την Τζοάνα, και την 3χρονη κόρη της, την Άλις, που αναρρώνει από καρκίνο στο νεφρό.
Μια επαγγελματίας μποξέρ τραυματίζεται στο ρίνγκ και ξεκινάει μια δύσκολη προσπάθεια αποκατάστασης. Η κόρη της, η Λούνα, κάνει σκοπό της ζωής της να πιστέψει στη μητέρα της, ακόμη κι όταν η ίδια η μητέρα δεν μπορεί να πιστέψει στον εαυτό της.
Η ταινία αφηγείται την ιστορία της 6χρονης Ρονγκ, ενός κοριτσιού που ζει στην Τσεχία ως μετανάστης. Μεγαλώνοντας η Ρονγκ έχει πολλές δυσάρεστες εμπειρίες, που σχετίζονται με τη βιετναμέζικη καταγωγή της και το γεγονός ότι μοιάζει διαφορετική απ’ τα υπόλοιπα παιδιά. Είναι σιωπηλή και περνάει το περισσότερο χρόνο της με το ψάρι της, την πιο κοντινή […]
Πού πάει ο ήλιος όταν νυχτώνει; Γιατί είναι τα αβγά τόσο σημαντικά για τους ανθρώπους; Μα γιατί δεν με παίρνει ο αδερφός μου για κάλαντα μαζί του; Ποιος είναι τέλος πάντων ο κύριος Αλ Ζαΐμ που ακολουθεί τον παππού παντού;»
Στην ανεμοδαρμένη και συννεφιασμένη παραλία, η γιαγιά προσεύχεται, η μαμά φωνάζει, οι αδελφές αδιαφορούν, ο Lucas είναι μόνος. Ο παππούς ήταν περίεργος τύπος, τώρα είναι νεκρός. Μια αποτυχημένη, κλονισμένη οικογένεια έρχεται να σταθεί απέναντι στην απεραντοσύνη της φύσης και το βάρος του πένθους της
Ένας πόθος καταδικασμένος για πάντα στη σκιά. Μια αγάπη που δεν τολμάει να πει το όνομά της. Κορμιά που μόλο που κατοικούν τον ίδιο πίνακα δεν πρόκειται να συναντηθούν ποτέ.
Ο Άλεξ, ένας Σουηδός με ελληνικές ρίζες, έχει αποφασίσει να αποκαλύψει το μεγάλο του μυστικό: ότι είναι ομοφυλόφιλος. Το να το μοιραστεί με την οικογένειά του θα αποδεικνυόταν καταστροφικό.
Ένα μείγμα πραγματικότητας και μυθοπλασίας για τη νυχτερινή ζωή στην πλατεία Ομονοίας και τις γύρω περιοχές. Τα πρόσωπα και τα γεγονότα που εμφανίζονται στην πλατεία στήθηκαν και κινηματογραφήθηκαν με τους πραγματικούς χαρακτήρες που στοιχειώνουν την περιοχή και που συμφώνησαν να αναπαραστήσουν αυτό που ζουν κάθε βράδυ.
Νύχτα με πανσέληνο. Στρατιωτικό φυλάκιο ο χώρος. Δύο στρατιώτες σε σχέση δεσμοφύλακα εν ώρα υπηρεσίας και κρατούμενου. Δύο κόσμοι ξεχωριστοί. Ο ένας βιωματικός, ο άλλος με ευαισθησίες και υπαρξιακές ανησυχίες.
