«Αυτοί που κοιτούν», είναι αυτοί που κοιτούν εμάς ή εμείς που κοιτάμε τους άλλους; Που φυλάμε κάποια όρια να μην τα παραβιάσει ο απέναντι; Μία εμπόλεμη κατάσταση αληθινή ή συμβολική;

Η συνθήκη του έργου είναι ο πόλεμος που μπορεί να συμβαίνει τώρα ή κάποια άλλη στιγμή κάπου ή ο πόλεμος που συμβαίνει καθημερινά δίπλα μας. Στον πόλεμο, τον αληθινό ή τον μεταφορικό, καλείσαι να σκοτώσεις κάποιον που αγαπάς και να συνυπάρξεις με κάποιον που μισείς.

Δύο στρατιώτες σε ένα παρατηρητήριο μιας εμπόλεμης ζώνης, με στόχο να δολοφονούν όποιον από τους «άλλους» περάσει από εκεί. Δύο άνθρωποι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους, που δεν αντέχουν ο ένας τον άλλον αλλά πρέπει να συνυπάρχουν σε μια θανάσιμη ρουτίνα με μόνο κοινό την σημαία τους, ένα ζευγάρι κιάλια, ένα όπλο και λίγα μπισκότα. Τι θα γίνει όταν ξαφνικά ο εχθρός τούς κάνει από θύτες θύματα;

Ένα έργο του Βασίλη Μαυρογεωργίου ανεβαίνει για πρώτη φορά στη θεατρική σκηνή. Αντιπολεμικό. Ωμο. Αντιρατσιστικό. Βαθιά διεισδυτικό, εξερευνά ανθρώπινες σχέσεις σε τεντωμένο σκοινί. Μια θεατρική – υποκριτική και σκηνοθετική- σύμπραξη των Δημήτρη Γεωργαλά και Νίκου Δερτιλή στο Θέατρο 104, από τις 6 Οκτωβρίου, για πέντε Δευτερότριτα.