48ο Φεστιβάλ Δράμας: Ο Χρυσός Διόνυσος στο «Noi» του Νεριτάν Ζιντζιρία – Όσα έγιναν στην τελετή λήξης

Σε μια θερμή τελετή λήξης του 48ου Φεστιβάλ Δράμας, στην οποία οι νέοι δημιουργοί εξέφρασαν ηχηρά, παρόντος του υφυπουργού Πολιτισμού Ιάσονα Φωτήλα, την αγωνία τους για τα προβλήματα που απασχολούν τον κλάδο τους αλλά και για τα δεινά της Παλαιστίνης, μεγάλος νικητής ανακηρύχθηκε ο Νεριτάν Ζιντζιρία. Η μικρού μήκους ταινία του Noi απέσπασε το Χρυσό Διόνυσο, εξασφαλίζοντας αυτόματα το πολυπόθητο “εισιτήριο” για τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ®. Στην ταινία, που διαδραματίζεται σε ένα βλαχοχώρι του Μετσόβου, πρωταγωνιστεί ένα άλογο και ένα αγόρι. Όταν ο μεγαλύτερος αδερφός σκοτώνεται από το αγαπημένο του άλογο, ο μικρότερος πρέπει να αποφασίσει –μέσα από εφιάλτες και οράματα– αν θα σκοτώσει το ζώο ή θα το συγχωρέσει.

Ο Νεριτάν Ζιντζιρία, παλιός γνώριμος του φεστιβάλ, απέσπασε για πρώτη φορά το Χρυσό Διόνυσο για την ταινία του Χαμομήλι το 2012, ενώ πρόπερσι κέρδισε και το βραβείο ντοκιμαντέρ του DISFF για το Φῶς ἐκ Φωτός, εισδύοντας και πάλι με το φακό του στην ουσία της βαλκανικής ψυχής.

Φεστιβάλ Δράμας: Χρυσός Διόνυσος στην ταινία «Noi» του Νεριτάν Ζιντζιρία

Το βραβείο σκηνοθεσίας «Τώνια Μαρκετάκη» απέσπασε η ταινία Αυτός που κάποτε υπήρχε του Κωστή Θεοδοσόπουλου. Ο Άρης Μπαλής τιμήθηκε με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας στην ίδια ταινία, για τον ρόλο ενός γκέι βαμπίρ στη σύγχρονη Ελλάδα. Η ταινία κέρδισε επίσης το βραβείο Drama Queer.

Το βραβείο Α’ γυναικείου ρόλου πήγε σε ένα νέο κορίτσι, την Φίλια Παπαγγελίδη, πρωταγωνίστρια στη Μίτση της Γεύης Δημητρακοπούλου, η οποία ενσαρκώνει ένα αγοροκόριτσο που βιώνει ανορθόδοξα την πρώτη της περίοδο, ενώ το βραβείο σεναρίου μοιράστηκε ο Γιάννης Συμβώνης και ο πρωταγωνιστής του Γιώργος Αγγέλκος για το Μικρό Σώμα, μία δυνατή ιστορία για όσα συνδέουν έναν άντρα και ένα νεαρό αγόρι.

Tο βραβείο ντοκιμαντέρ κέρδισε η ταινία Requiem in Salt, του δίδυμου Σύλβιας Νικολαΐδη και Νικόλα Ιορδάνου από την Κύπρο, ενώ το Ειδικό Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, το Χοῦς εἶ καί εἰς χοῦν ἀπελεύσει του Δημήτρη Παπαθανάση.

Το Grand Prix του Διεθνούς Διαγωνιστικού, απέσπασε το Correct Me If I’m Wrong του Hao Zhou (Γερμανία, ΗΠΑ) που επίσης μπαίνει αυτομάτως στη διαδικασία των όσκαρ. Aξίζει να αναφέρουμε πως μία Ελληνίδα, η Θέλγια Πετράκη, που επίσης έχει κερδίσει Χρυσό Διόνυσο στο παρελθόν, διακρίθηκε στο Διεθνές Διαγωνιστικό: Η ταινία της 400 κασέτες απέσπασε το βραβείο καλύτερης ταινίας ΝΑ Ευρώπης.
Η πλήρης λίστα των βραβείων όλων των διαγωνιστικών τμημάτων έχει αναρτηθεί εδώ.

Η πλατφόρμα όπου προβάλλονται οι ταινίες, δωρεάν, σε όλη την Ελλάδα (https://www.dramafilmfestival.gr/online-festival/) θα μείνει ανοιχτή έως την Τρίτη 16/9, στις 11 το πρωί.

Η τελετή της απονομής βραβείων του 48ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο «Αντώνης Παπαδόπουλος» του Δημοτικού Ωδείου της πόλης με παρουσιαστή τον Βασίλη Τερζόπουλο.

Πριν ξεκινήσουν οι ομιλίες, σύσσωμοι οι μικρομηκάδες ανέβηκαν στη σκηνή και σήκωσαν τη σημαία της Παλαιστίνης, με τον ηθοποιό Αντώνη Τσιοτσιόπουλο να διαβάζει κείμενο για το ελληνικό σκάφος Οξυγόνο «που αφήνει το λιμάνι της Ερμούπολης για να ενωθεί με τον διεθνή στόλο που κατευθύνεται στη Γάζα μεταφέροντας ελπίδα, ζωή και ανθρωπιστική βοήθεια».

Την τελετή άνοιξε ο Δήμαρχος Δράμας και Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Γιώργος Παπαδόπουλος, ο οποίος υπογράμμισε πως «η φετινή συμμετοχή στο φεστιβάλ ξεπέρασε κάθε προηγούμενο με 3.800 ταινίες. Παρά τον περιορισμένο χρόνο που διέθετε, ο νέος καλλιτεχνικός διευθυντής Γιώργος Αγγελόπουλος έδειξε μεγάλη αγάπη, υπομονή και επιμονή, και όταν δώσαμε τα χέρια φαινόταν ήδη το αποτέλεσμα που σήμερα βλέπουμε». Αφού ευχαρίστησε την υπουργό Λίνα Μενδώνη και τον υφυπουργό Ιάσονα Φωτήλα, ο κ.Παπαδόπουλος είπε πως «στον χώρο που βρισκόμαστε, αύριο κιόλας ξεκινά το ξήλωμα, καθώς τόσο η αίθουσα αυτή στο Δημοτικό Ωδείο, όσο και τα “Ολύμπια”, θα ανακαινιστούν ριζικά. Από το ΥΠΠΟ εξασφαλίστηκαν 1.400.000 ευρώ για την αναβάθμιση αυτή». Παράλληλα, αναφέρθηκε στο άλλο μεγάλο έργο που ξεκινά στο στρατόπεδο Ανδρικάκη, στο πλαίσιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ ΥΠΠΟ, ΕΚΚΟΜΕΔ, Περιφέρειας και Δήμου: “Οι εργασίες θα ξεκινησουν με τα 4 πρώτα κτίρια και το ποσό των 10 εκατομμυρίων».

Ο Αντιπρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας Πέτρος Παρασκευαΐδης, αφού ευχαρίστησε το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, τη Βουλή των Ελλήνων, τους χορηγούς της διοργάνωσης, το προσωπικό του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Δράμας, τους συνεργάτες και βέβαια τους εθελοντές, είπε πως «βιώσαμε ένα από τα καλύτερα φεστιβάλ μέχρι σήμερα. Το Φεστιβάλ Δράμας είναι πλέον ένας διεθνώς αναγνωρισμένος θεσμός και σημείο αναφοράς για τη μικρού μήκους, και αφήνει ένα ισχυρό κοινωνικό αποτύπωμα στην πόλη, την χώρα αλλά και εκτός συνόρων». Απευθυνόμενος στους νέους δημιουργούς είπε: «Η Δράμα είστε εσείς!».

Ιδιαίτερα συγκινητική στιγμή ήταν όταν, εν μέσω θερμών χειροκροτημάτων, ανέβηκε στη σκηνή η προϊσταμένη του Φεστιβάλ Δράμας Ελευθερία Καβάκα και αποχαιρέτησε το Φεστιβάλ, καθώς βγαίνει στη σύνταξη μετά από 40 χρόνια προσφοράς στον θεσμό. Η Ρίτσα Καβάκα, που έζησε 6 δημοτικές αρχές και 4 καλλιτεχνικούς διευθυντές, ευχαρίστησε την αρχική ομάδα του καλλιτεχνικού διευθυντή Αντώνη Παπαδόπουλου, της Σοφίας Γεωργιάδου και του Μανώλη Μελισσουργού και δήλωσε ικανοποιημένη με την εξέλιξη του φεστιβάλ και την πολύ μεγαλύτερη πια και πολύ δυνατή νέα ομάδα.

Ανεβαίνοντας στο βήμα, ο Υφυπουργός Πολιτισμού Ιάσονας Φωτήλας υπογράμμισε πως «το ΥΠΠΟ έχει διαχρονικά αγκαλιάσει το Φεστιβάλ Δράμας. Πιστεύουμε στην αναπτυξιακή δυναμική του. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν δαπανηθεί τόσα χρήματα στον οπτικοακουστικό τομέα όσο το διάστημα 2019-2025. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, την περίοδο αυτή, πάνω από 1.000 έργα χρηματοδοτήθηκαν με σχεδόν 230 εκατομμύρια, ενώ οι ιδιώτες επένδυσαν άλλα 555 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, πάνω από 2 εκατομμύρια δόθηκαν για τις μικρού μήκους και γύρω στα 8 εκατομμύρια για ντοκιμαντέρ. Όλο και περισσότερες χώρες επιλέγουν την Ελλάδα για τις παραγωγές τους. Ο ελληνικός κλάδος των οπτικοακουστικών αποτελεί έναν τεράστιο μοχλό ανάπτυξης. Η συμβολή του Φεστιβάλ Δράμας είναι ανεκτίμητη».

Ωστόσο, η λεπτομερειακή απαρίθμηση των ποσών που διατέθηκαν για τον κινηματογράφο από το 2019, πυροδότησε την αντίδραση πολλών κινηματογραφιστών ή μελών κριτικών επιτροπών, όπως ο Παναγιώτης Ευαγγελίδης και ο Άγγελος Φραντζής, οι οποίοι την σχολίασαν καθώς ανέβαιναν στη σκηνή για να παραδώσουν ή να παραλάβουν τα βραβεία τους.

Η απάντηση του κύριου Φωτήλα, καθώς ανέβηκε στη σκηνή για να απονείμει τον Χρυσό Διόνυσο, σε σχέση με τα αιτήματα της κίνησης «Ορατότης μηδέν» αλλά και με το τέλος συνδρομητικής τηλεόρασης (το οποίο, όπως είπε «δεν θα το πληρώνουν στο εξής οι έλληνες πολίτες, όμως το ελληνικό σινεμά δεν θα χάσει ούτε ένα ευρώ»), παρέτεινε την αναστάτωση, η οποία εκτονώθηκε όταν ο παρουσιαστής κήρυξε τη λήξη του 48ου DISFF: ενός φεστιβάλ που θα μείνει αλησμόνητο σε όλους και όλες, αν και για διαφορετικούς λόγους.

Ο Γιώργος Αγγελόπουλος, κέρδισε κατά κοινή ομολογία ένα μεγάλο στοίχημα στην πρώτη του διοργάνωση, την οποία έφερε σε πέρας μέσα σε λίγους μόλις μήνες από την αναληψη των καθηκόντων του. Συγκινημένος, κατάφερε για άλλη μία φορά, όπως και στην τελετή έναρξης, με την ομιλία του να στρέψει το ενδιαφέρον στους αληθινούς πρωταγωνιστές του Φεστιβάλ Δράμας: τους νέους κινηματογραφιστές –βραβευμένους και μη:

«Πίστευα πως φέτος θα συμμετείχα στο Φεστιβάλ ως διαγωνιζόμενος και εν μέρει η ευχή πραγματοποιήθηκε, καθώς μοιράστηκα με όλους τους υποψήφιους το άγχος και την αγωνία που φέρνει μια «πρεμιέρα» (…) Και η σκέψη μου αναπόφευκτα καταλήγει και πάλι στο παιδί που κάθεται σε αυτή την θέση τέρμα πίσω στην άκρη και στο αίσθημα απογοήτευσης που θα νιώσει μέχρι το τέλος της βραδιάς. Οι πιθανότητες για κάποιο βραβείο δυστυχώς είναι εναντίον του. Τόσα χρόνια, τόσος κόπος, τόση κούραση και χρήμα και τελικά; Δεν αναγνωρίζεται τίποτα από όλα αυτά; Μήπως δεν είμαι γι’ αυτό; – σκέφτεται το παιδί. Μήπως δεν έχω ταλέντο ή τις σωστές γνωριμίες; Και τα μήπως θα κάνουν κύκλους στο μυαλό του παιδιού κι ενώ πραγματικά θέλει να χαρεί με τη χαρά των άλλων, ταυτόχρονα από μέσα του αρχίζει να αναθεωρεί τα πάντα. Πρέπει να τα παρατήσω, σκέφτεται. Είναι ανόητο να πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Τόσοι και τόσοι προσπάθησαν και δε τα κατάφεραν- κι ήταν καλύτεροι από μένα. Και τι σκεφτόμουν όταν έβαζα αυτή τη γραμματοσειρά στους τίτλους της ταινίας μου; Λογικό να μη πάρω κανένα βραβείο. Αύριο κιόλας θα ρωτήσω για εκείνη τη θέση στο γραφείο που μου πρότειναν. Υπάρχουν δυνατότητες εξέλιξης εκεί. Θα έχω και σταθερό μισθό επιτέλους να φύγω από το σπίτι, να νοικιάσω δικό μου. Ήρθε η ώρα να σοβαρευτώ, σκέφτεται.

Βγαίνοντας από την τελετή μια κοπέλα το σταματάει να του πει συγχαρητήρια. Προσπαθεί να της πει πως δεν κέρδισε βραβείο αλλά εκείνη συνεχίζει λέγοντας του πόσο την άγγιξε η ταινία του, πως είχε κι αυτή μια παρόμοια εμπειρία με τον ήρωα της ιστορίας του και πως συγκινήθηκε. Μέχρι και η επιλογή της γραμματοσειράς στους τίτλους της ταινίας την ενθουσίασε! Το παιδί την ευχαριστεί και κατευθύνεται προς την έξοδο χαμογελώντας. Η κοπέλα του θύμισε μια παλιά συμμαθήτρια που του είχε πει μια απίστευτη ιστορία. Μια πολύ αστεία ιστορία.Τώρα που το σκέφτεται, αυτή η ιστορία θα μπορούσε να γίνει μια ωραία ταινία. Ίσως του χρόνου να τη φιλοξενούμε εδώ στη Δράμα. Ευχαριστώ για τις ταινίες σας. Καλή τύχη με τις επόμενες».