«Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου δεν μοιάζει με κανένα άλλο φεστιβάλ μουσικής δωματίου»

Από τις 12 έως τις 19 Αυγούστου 2025, η Λέσβος φιλοξένησε για ενδέκατη χρονιά το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου, έναν θεσμό που βάζει τη Λέσβο και το χωριό της Μολύβου στον πολιτιστικό χάρτη της Μεσογείου. Με θεματικό άξονα το Χάος, το φετινό φεστιβάλ ανέδειξε την έννοια όχι ως απειλή, αλλά ως πηγή δημιουργίας και έμπνευσης, σε μια εποχή που η μουσική αναζητά να απαντήσει στο θόρυβο και την αβεβαιότητα του κόσμου.

Η αυλαία άνοιξε στο Άνω Κάστρο της Μυτιλήνης, όπου η νεαρή, μόλις 15 ετών, βιολονίστρια Νικολία Γαρουφαλίδου εμφανίστηκε στο πλευρό του δασκάλου της Kyrill Trousov και των πιανιστριών Δανάης και Κυβέλης Dörken. Σε μια μυσταγωγική βραδιά με τον άνεμο να συμμετέχει σαν ένα ακόμη όργανο, περισσότεροι από 300 θεατές κατέκλυσαν τον χώρο.

Η επόμενη στάση ήταν το μικρό χωριό Αμπελικό, με τους μόλις 50 κατοίκους, αποκάλυψε μια άλλη όψη του Φεστιβάλ: τη διάχυση της κλασικής μουσικής σε μέρη που δεν έχει ξανακουστεί. Ανάμεσα στο Μουσείο Ρητίνης και στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, η τσελίστα Tanja Tetzlaff και ο βιολονίστας Florian Donderer επιμελήθηκαν μια βραδιά αφιερωμένη στον «Πόνο» με τους κατοίκους να συμμετέχουν καθολικά βιώνοντας μια πρωτόγνωρη γι’ αυτούς εμπειρία παρέα με το πλήθος των επισκεπτών που (πολλοί από αυτούς) έβλεπαν για πρώτη φορά το όμορφο αυτό χωριουδάκι. Εκείνη την ημέρα, πραγματοποιούνταν για άλλη μια φορά, ένας από τους σκοπούς του Φεστιβάλ να φέρνει την κλασική μουσική στους ντόπιους αλλά και τις ομορφιές του νησιού στους ξένους.

Στις 16 Αυγούστου, στο Ρωμαϊκό Υδραγωγείο στη Μόρια, η μουσική έγινε γέφυρα πολιτισμών. Η Χορωδία Γυναικών της Μόριας, υπό τη διεύθυνση της Ουρανίας Πρασίνου, τραγούδησε δίπλα στη σοπράνο από το Κονγκό Esther Jaseya Masuanga, μέλος της ορχήστρας Rad International που δημιουργήθηκε από πρόσφυγες για ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Η συναυλία στην οποία συνέπραξαν με τη δεξιοτεχνία τους η διεθνούς φήμης βιολονίστρια Antje Weithaas, η Δανάη και η Κυβέλη Dörken, δημιουργώντας μια βραδιά συγκίνησης, με περίπου 400 θεατές να ζουν μια εμπειρία που ξεπερνούσε τα όρια του μουσικού γεγονότος.

Οι συναυλίες στο Μόλυβο, που πραγματοποιήθηκαν στο ξενοδοχείο Δελφίνια ήταν, όπως κάθε χρόνο, sold out, με το κοινό να απολαμβάνει μοναδικές εκτελέσεις, ανάμεσά τους και τρία νέα πρελούδια του συνθέτη Ερρίκου Βάιου. Το παιδικό κονσέρτο και το εργαστήριο «Ευφάνταστη Μνήμη» του Δρ. Hasan Isikli πρόσφεραν εμπειρίες που συνέδεσαν την πολιτιστική κληρονομιά με τη σύγχρονη δημιουργία.

Τα Molyvos Musical Moments έδωσαν τον παλμό και εκτός Μολύβου, με εμφανίσεις σε παραλίες, μπαρ και το λιμάνι, ξαφνιάζοντας και συγκινώντας το κοινό. Ιδιαίτερη στιγμή αποτέλεσαν τα γενέθλια της Κυβέλης Dörken, που μετατράπηκαν σε γιορτή μουσικής, ενώ τα εγκαίνια της Στέγης Τρύφωνα συνοδεύτηκαν από μια απρόσμενη παράσταση Butoh.

Παρά τις δυσκολίες στη χρηματοδότηση, η φετινή διοργάνωση επιβεβαίωσε για άλλη μια φορά ότι η αγάπη του κοινού, η επιμονή και η αφοσίωση των διοργανωτών κρατούν ζωντανό αυτόν τον διεθνή θεσμό. Ανάμεσα στους επισήμους που τίμησαν το φεστιβάλ με την παρουσία τους ήταν η τ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Η Γερμανίδα βιολονίστρια Antje Weithaas κάνει τον δικό της απολογισμό από το μαγικό αυτό μουσικό ταξίδι και μοιράζεται μαζί μας τις πιο ζωντανές αναμνήσεις της από το φετινό φεστιβάλ.

«Το Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής Μολύβου δεν μοιάζει με κανένα άλλο φεστιβάλ μουσικής δωματίου – τουλάχιστον με όσα γνωρίζω από την κεντρική Ευρώπη.

Το παραμυθένιο χωριό του Μολύβου αγκαλιάζει το βλέμμα με την απεραντοσύνη του Βορείου Αιγαίου, ενώ τα ξαφνικά Musical Moments απλώνονται σαν μικρά θαύματα σε κάθε γωνιά: στην παλιά αγορά, σε ένα beach bar, στο λιμάνι, ακόμη και σε μια πισίνα δίπλα στη θάλασσα. Είναι η υπέροχη ιδέα να πηγαίνει η μουσική στους ανθρώπους, να τους ξαφνιάζει, να τους συγκινεί, να τους χαρίζει ίσως την πρώτη τους επαφή με την κλασική μουσική.

Το φεστιβάλ γίνεται κάτι περισσότερο από μουσική εμπειρία· γίνεται μάθημα ανθρωπιάς

Η καρδιά του φεστιβάλ είναι βεβαίως οι Δανάη και Κυβέλη Dörken – δυο ψυχές που ακτινοβολούν φως, που με την καλλιτεχνική τους διεύθυνση δημιουργούν ένταση, ενέργεια και τρυφερότητα, μέσα και έξω από τις πρόβες, πάνω και κάτω από τη σκηνή. Είναι οι αόρατοι δεσμοί που ενώνουν τους πάντες σε μια μεγάλη οικογένεια. Και με το καλλιτεχνικό πρόγραμμα να ενσωματώνει ακόμη και πρόσφυγες, το φεστιβάλ γίνεται κάτι περισσότερο από μουσική εμπειρία· γίνεται μάθημα ανθρωπιάς, μια υπενθύμιση της κοινής μας μοίρας.

Η μουσική – και ειδικά η κλασική – δεν γνωρίζει σύνορα, τάξεις ή εθνικότητες. Είναι μια γλώσσα πανανθρώπινη, που μιλά κατευθείαν στην ψυχή. Και δύσκολα βρίσκει κανείς μέρος όπου αυτό το θαύμα βιώνεται πιο άμεσα απ’ ό,τι στον Μόλυβο.

Η πιο ζωντανή ανάμνησή μου από το καλοκαίρι του 2025 είναι εκείνος ο σερβιτόρος από το ξενοδοχείο των βραδινών συναυλιών: ήρθε στην τελευταία βραδιά, και στο τέλος, με το πρόσωπό του να λάμπει από χαρά, πλησίασε τους μουσικούς και είπε: «Νομίζω πως η μουσική έπλυνε την ψυχή μου».