ΠΕΜΠΤΗ
11
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
Όπως ο ήρωας του Ροζέ Βιτράκ, ο Βικτόρ, τον οποίο υποδύεται, έτσι και το θέατρο Σταθμός, του οποίου είναι καλλιτεχνικός διευθυντής, συμπληρώνει τα εννέα του χρόνια λειτουργίας. Αναπάντεχα ώριμο και κοινωνικά συναισθανόμενο – όπως ακριβώς και ο Βικτόρ – η μικρή σκηνή του Σταθμού στο Μεταξουργείο συνεχίζει με, μικρής κλίμακας, παραγωγές αλλά σημαντική εργογραφία και διακεκριμένους συνεργάτες να ψηλαφίζει τη σημερινή πραγματικότητα καθώς και τις ιστορικές καταβολές που διαμορφώνουν το παρόν μας.
H Ευγενία Δημητροπούλου στο μονόλογο “Κοιμούνται τα ψάρια;”. @Σπύρος Περδίου
Στην παρουσίαση του φετινού χειμερινού ρεπερτορίου, ο Μάνος Καρατζογιάννης έφερε επί σκηνής οκτώ σχεδιάσματα νέων παραγωγών που θα συνθέσουν το πιο πυρηνικό κομμάτι του – τα περισσότερα δε, είναι νέα ελληνικά έργα.
Η Ζωή Ξανθοπούλου μετά «Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος» σκηνοθετεί έναν ακόμα μονόλογο, το βραβευμένο έργο του Τζενς Ράσκε «Κοιμούνται τα ψάρια;» (πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου) που διαχειρίζεται το θέμα της απώλειας. Η Ευγενία Δημητροπούλου θα υποδυθεί ένα κορίτσι ηλικίας 10 ετών «αφού όλοι μπροστά στην απώλεια είμαστε παιδιά».
Ο Γιώργος Παλούμπης και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος συνυπογράφουν το “Αρμπάϊτ”.
Ο Γιώργος Παλούμπης και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος θα ενώσουν κι εδώ τις δυνάμεις τους – τόσο τις συγγραφικές όσο και τις σκηνοθετικές – στο νεόκοπο «Αρμπάιτ». Πρόκειται για μια σπονδυλωτή παράσταση αποτελούμενη από επτά μονόπρακτα με θέμα την εργασία, τους αγώνες και τις αγωνίες με τις οποίες είναι συνδεδεμένη (πρεμιέρα 18 Οκτωβρίου). «Είναι ένα πολύ ανθρώπινο έργο μέσα στην απανθρωπιά», όπως λένε.
Η Όλια Λαζαρίδου θα ανεβάσει το νέο δικό της κείμενο «Στο θέατρο», ένα αλληγορικό παραμύθι που θα επιχειρήσει να ανατέμνει το μυστήριο της θεατρικής τέχνης (πρεμιέρα το Δεκέμβριο). Η Γεωργία Μαυραγάνη θα σκηνοθετήσει το θρυλικό έργο των Δημήτρη Κεχαΐδη και Έλενας Χαβιαρά «Με δύναμη από την Κηφισιά», 30 χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα του από τον Λευτέρη Βογιατζή στο «Θέατρο της Οδού Κυκλάδων» (πρεμιέρα 13 Δεκεμβρίου).
Ο Κωνσταντίνος Ντέλλας – μετά τον θρίαμβο των «Γριών που μαζεύουν την τσουκνίδα» που θα συνεχιστεί και φέτος στον «Σταθμό» – θα κάνει μια καινούργια επίσκεψη στην παλιά του σκηνοθεσία «Ο Έλλην βρυκόλαξ: η επιστροφή» (πρεμιέρα το Μάρτιο) με την ίδια θέρμη για τη «λαογραφία του τρόμου: μια σκοτεινή και άγνωστη πτυχή της ελληνικής παράδοσης».
Σκηνή από την παράσταση “Με δύναμη από την Κηφισιά”.
Αποδεικνύοντας για μια ακόμα φορά την αγάπη του στους Έλληνες λογοτέχνες, ο Μάνος Καρατζογιάννης δρομολογεί για την Άνοιξη τρεις ακόμα παραγωγές, τις οποίες ονομάζει «μικρά κλασικά», βασισμένες σε βιβλία του Νίκου Καζαντζάκη, του Χρήστου Χρηστοβασίλη και την περίπτωση του Γιάννη Βλαχογιάννη.
Καταρχάς, το εμβληματικό μυθιστόρημα «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» που ιχνηλατεί στοιχεία της πίστης μέσα από πιο σύγχρονα ανθρώπινα δράματα. Τόσο η διασκευή όσο και η σκηνοθεσία της παράστασης θα είναι του ιδίου. Ο Θοδωρής Γκόνης θα συνεχίσει τη συνεργασία του με τη σκηνή του Μεταξουργείου με τον «Κουτσογιάννη στα Γιάννινα» (πρεμιέρα τον Απρίλιο), την ιστορία του νεαρού βοσκού, όπως την αποτύπωσε ο Χρήστος Χρηστοβασίλης· «ένα έργο που μιλά για την ύπαιθρο πριν γίνει επαρχία», σημειώνει ο σκηνοθέτης της παράστασης. Ο Γιάννης Νταλιάνης (και πάλι σε σκηνοθετική καθοδήγηση Καρατζογιάννη) θα υποδυθεί τον «Φύλακα της Επανάστασης», έναν ποιητικό απολογισμό της ζωής του ιστοριοδίφη συγγραφέα Γιάννη Βλαχογιάννη (πρεμιέρα το Μάϊο στο Μεσολόγγι).
Ο Θοδωρής Γκόνης σκηνοθετεί τον «Κουτσογιάννη στα Γιάννινα».
Στον σκελετό του προγραμματισμού θα ενσωματωθούν και επιτυχίες των περασμένων σεζόν για τον τελευταίο τους παραστατικό κύκλο. Πρόκειται καταρχάς για τις «Γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα» του Κωνσταντίνου Ντέλλα (πρεμιέρα 6 Οκτωβρίου) – άρτι αφιχθείσες από το Φεστιβάλ του Σαράγεβο – με τις παραστάσεις των δύο πρώτων μηνών να έχουν γίνει ήδη sold out.
Επίσης, ο «Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία» του Ροζέ Βιτράκ σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου (πρεμιέρα 27 Σεπτεμβρίου), το «Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη», ο μονόλογος του Νταβίντ Λελαί Ελό σε σκηνοθεσία Ελισσαίου Βλάχου (πρεμιέρα 23 Οκτωβρίου, «Το Γάλα» του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη και Ερμίνας Κυριαζή (πρεμιέρα 21 Νοεμβρίου) και η «Κασέτα» της Λούλας Αναγνωστάκη σε σκηνοθεσία Μάνου Καρατζογιάννη (πρεμιέρα τον Απρίλιο). Στις επαναλήψεις, για πολύ μικρό διάστημα συμπεριλαμβάνονται και οι «Απόντες» του Βασίλη Κατσικονούρη, μια συλλογή από προφορικές αφηγήσεις ανθρώπων την ώρα που θυμούνται άλλους ανθρώπους (19 – 22 Σεπτεμβρίου), «ένα θεατρικό ψευδοντοκιμαντέρ εν εξελίξει» όπως το ονομάζει ο συγγραφέας του.
Τέλος, στην παιδική σκηνή του «Σταθμού» θα φιλοξενηθούν οι παραστάσεις «Τι είναι αυτό;» της Στέλλας Σερέφογλου και «Κόντρα στον Άνεμο: η ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα», ένα πρωτότυπο έργο από τους Φώτη Δούσο και Αλέξανδρο Ράπτη με την υπογραφή της ομάδας Hippo.
Για την υλοποίηση όλων των παραπάνω παραστάσεων ο «Σταθμός» θα συνεργαστεί με το Θεσσαλικό Θέατρο, το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας και το ΔΗΠΕΘΕ Ιωαννίνων, το Γαλλικό Ινστιτούτο και το Ινστιτούτο Νίκου Καζαντζάκη σε μια προσπάθεια, καθώς επισημαίνει ο Μάνος Καρατζογιάννης, «να διατηρήσουμε την ανεξάρτητη φωνή του θεάτρου μας».
Την ίδια ώρα, η σκηνή του Μεταξουργείου θα γίνει βήμα για τουλάχιστον 15 ηθοποιούς που θα δοκιμάσουν την πρώτη τους εμφάνιση στο επαγγελματικό θέατρο αυτό το θεατρικό χειμώνα.
Απόντες
Η παράσταση – έκπληξη της εαρινής περιόδου του έργου -ντοκουμέντου του Βασίλη Κατσικονούρη “Οι Απόντες” είναι ένα project – σπουδή στην προφορικότητα και στην αφήγηση πριν αυτή γίνει λογοτεχνία. Ανιχνεύει αυτό το προ-λογοτεχνικό στάδιο, ως μία, ενεργή πάντα, μήτρα παραγωγής λογοτεχνίας. Μία συλλογή από προφορικές αφηγήσεις ανθρώπων την ώρα που θυμούνται άλλους ανθρώπους, όπως τους θυμούνται, με λόγια που παράγονται εκείνη τη στιγμή. Αναφέρονται σε απόντες από θάνατο, χωρισμό, ξενιτιά, σε φίλους και πρόσωπα κάποτε αγαπημένα, που χάθηκαν στον χρόνο. Οι αφηγητές, όχι ηθοποιοί, καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας, καλούνται να παρουσιάσουν ενώπιον κοινού ό,τι και όπως το θυμούνται, κάθε βράδυ την ίδια ιστορία με τα λόγια εκείνης της στιγμής, αδιαμεσολάβητα και απροβάριστα, χωρίς να υπάρχει μία λέξη γραπτή. Ως ραψωδοί του έπους της καθημερινότητας. Και ως συνοδεία λύρας, μια διακριτική υποστήριξη από κάποια θεατρικά στοιχεία. Η πρόσληψη αυτής της δράσης μπορεί να είναι ένα μοναδικό συμβάν – βίωμα, όπου τα όρια μεταξύ πομπού και δέκτη γίνονται δυσδιάκριτα… Κάθαρση για τους αφηγητές και μέθεξη για τους θεατές – ακροατές, ενίοτε και αντίστροφα. Όσοι από τους δεύτερους επιθυμούν, είναι ευπρόσδεκτοι να αφηγηθούν και τις δικές τους ιστορίες για τους δικούς τους απόντες.
Σκηνοθετική επιμέλεια: Βασίλης Κατσικονούρης
Αφηγητές: Βαγγέλης Αυγέρης, Κωνσταντίνος Ζώης, Ειρήνη -Διαλεχτή Κουρομιχελάκη, Νίκος Μάκκας, Παναγιώτης Σουβλέλης, Ρομίνα Σπυράκη, Ειρήνη Γκλιάτη και Βασίλης Κατσικονούρης
Προπώληση: Απόντες | Εισιτήρια online! | More.com
Από Παρασκευή 19 έως και 22 Σεπτεμβρίου στις 21:00
Ο συγγραφέας Βασίλης Κατσικονούρης. @Ελίνα Γιουνανλή
Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία
Η παράσταση του Θεάτρου Σταθμός ανεβαίνει ξανά για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων. Μετά τον “Γάμο” του Μάριου Ποντίκα, ο Κώστας Παπακωνσταντίνου σκηνοθετεί ξανά στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός μια εκλεκτή ομάδα ηθοποιών στη μαύρη κωμωδία του Ροζέ Βιτράκ ”Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία”. Πενήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από το πρώτο ανέβασμα από τον Κάρολο Κουν του κλασικού πλέον έργου που αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα δείγματα του σουρεαλιστικού θεάτρου
Η οικογένεια Πομέλ γιορτάζει τα γενέθλια του μοναχογιού της Βικτόρ. Καλεσμένοι τους είναι οι οικογενειακοί τους φίλοι Μανιώ, ένας αχαλίνωτος ερωτικά στρατηγός και μια γοητευτική κυρία με εντερικά προβλήματα που φτάνει στο σπίτι απρόσκλητη. Ο Βικτόρ, ενώ κλείνει μόλις τα εννιά του χρόνια, είναι ένα παιδί με υπερφυσική ανάπτυξη, σωματική και διανοητική. Δεν έχει πια τίποτα να περιμένει καθώς τα ξέρει ήδη όλα. Περνώντας από την αθωότητα στην ενοχή, αποφασίζει να αποποιηθεί την ταυτότητα του παιδιού. Μέσα σε λίγες ώρες θα ανακαλύψει και θα αποκαλύψει σε όλους, μαζί με την εξάχρονη φίλη του Εστέρ, το ψέμα και την φαυλότητα των μεγάλων. Εκείνοι θα προσπαθήσουν να τον καταλάβουν, μα ο Βικτόρ θέλει να τον νιώσουν… Την καινούργια μετάφραση του έργου υπογράφει ο Δημήτρης Ντάσκας (Η μετάφραση βραβεύτηκε στο Eurodram 2025).
Μετάφραση – δραματουργική συνεργασία: Δημήτρης Ντάσκας
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Διανομή (με σειρά εμφάνισης): Βικτόρ: Μάνος Καρατζογιάννης, Λιλή: Μαριάννα Ντίρου, Εστέρ: Ηλέκτρα Φραγκιαδάκη / Λυδία Πολυζώη, Εμιλί: Τζίνη Παπαδοπούλου, Σαρλ: Θανάσης Χαλκιάς, Τερέζ: Νεκταρία Γιαννουδάκη, Αντουάν: Θανάσης Βλαβιανός, Στρατηγός: Δημήτρης Φραγκιόγλου, Ίντα: Αγγελική Μαρίνου
Σκηνικά: Βίκυ Πάντζιου
Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
Κινησιολογία: Ηλίας Χατζηγεωργίου
Μουσική – σύνθεση: Τηλέμαχος Μούσας
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Προπώληση: Βικτόρ ή τα παιδιά στην εξουσία 2ος χρόνος | Εισιτήρια online! | More.com
Από 27 Σεπτεμβρίου έως και 9 Νοεμβρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00
Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα
Μετά τη συμμετοχή τους στο grape (Greek Agora of Performance) του Φεστιβάλ Αθηνών και την περιοδεία τους σε χωριά και πόλεις της Ελλάδας, “Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα” επιστρέφουν στην σκηνή του Θεάτρου Σταθμός για τρίτο χρόνο με ένα νέο κύκλο παραστάσεων. Η sold – out παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα που ξεκίνησε από την Πειραματική Σκηνή του Θεσσαλικού Θεάτρου, αποτελεί μια σκηνική προσέγγιση στη σύνδεση της μαγείας με τη μαγειρική ως γυναικείο μυστικό κώδικα της περιοχής της Θεσσαλίας. Στη σκιά της ανδρικής εξουσίας, οι γυναίκες παρέμειναν στο περιθώριο, χωρίς να έχουν λόγο στις αποφάσεις που ήταν αποκλειστικά δικαίωμα των ανδρών. Πέρα από τις υπόλοιπες εργασίες, με τις οποίες συνέβαλλαν στην οικονομία της οικογένειας και της κοινότητας ως εργάτριες, είχαν και την ευθύνη της τροφοδοσίας των μελών της οικογένειάς τους, πάντα όμως εντός του οίκου. Έτσι, ανέπτυξαν έναν μυστικό κώδικα, μια λανθάνουσα εξουσία, που στηριζόταν στη χρήση της μαγείας, των «πρακτικών», του ξεματιάσματος και άλλων δεξιοτήτων, μέσα από τη χρήση των υλικών που χρησιμοποιούσαν και στη μαγειρική, τα βότανα και τα χόρτα της περιοχής, το λάδι, το νερό και το αλεύρι.
Στη Θεσσαλία, η παράδοση θέλει τις μάγισσες της περιοχής να έχουν παραλάβει τις μυστικές δεξιότητές τους από τη Μήδεια και να ειδικεύονται στο «κατέβασμα» του φεγγαριού. Τρεις νεαροί ηθοποιοί προσεγγίζουν σκηνικά το γυναικείο σώμα μέσα από τις αναφορές στις δικές τους γιαγιάδες. Με εκφραστικά εργαλεία τις πρώτες ύλες της τελετουργικής διαδικασίας, δηλαδή τη μάσκα και τον συντονισμό του λόγου και του σώματος, και έχοντας ως αφετηρία τα στάδια της παρασκευής της πίτας, αφηγούνται ιστορίες από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου και τα Φαρσάλια του Λουκανού, αλλά και της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας και έρευνας, από παραδοσιακά τραγούδια και συνεντεύξεις γυναικών έως ιατροσοφικούς κώδικες του 19ου αιώνα.
Δραματουργία – σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας
Ερμηνεύουν: Μιχάλης Αναγνώστου, Μανούσος Γεωργόπουλος, Πλάτωνας Γιώργος Περλέρος
Ηχητικό περιβάλλον – πρωτότυπη μουσική: Αλέξανδρος Κτιστάκης
Eπιμέλεια κίνησης: Μαρίζα Τσίγκα
Κατασκευή μάσκας: Μάρθα Φωκά
Επιμέλεια κοστουμιών: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Φωτισμοί: Γιώργος Αντωνόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαντώ Κατσούγκρη
Προπώληση: Οι γριες που μαζεύουν την τσουκνίδα + 3ος | Εισιτήρια online! | More.co
Από 6 Οκτωβρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00
“Οι γριές μαζεύουν την τσουκνίδα” για τρίτη σεζόν. @Χαράλαμπος Βλαχοδήμος – Ηλίας Λαχανάς
Κοιμούνται τα ψάρια;
Μετά “Το πιο όμορφο σώμα που έχει βρεθεί ποτέ σε αυτό το μέρος”, η Ζωή Ξανθοπούλου σκηνοθετεί άλλον έναν συγκλονιστικό μονόλογο. Το “Κοιμούνται τα ψάρια;” του Jens Raschke, αφού έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, απέσπασε βραβεία και τιμητικές διακρίσεις, όπως το Mülheimer Children’s Theater Prize 2012, και μεταφράστηκε στα αγγλικά και σε πολλές ακόμα γλώσσες, ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε μετάφραση της Κατερίνας Θεοδωράτου. Η δεκάχρονη Γέτε αφηγείται με απλότητα και συχνές πινελιές χιούμορ – έχει πολύ χαμόγελο αυτό το έργο, άλλοτε πικρό κι άλλοτε λυτρωτικό – τη δική της απώλεια. Δεν κρύβει τίποτα, δεν φοβάται τις λέξεις, δεν φοβάται τις εικόνες… Μέσα από τα παιδικά της μάτια, αντικρίζουμε κι εμείς τη φευγαλέα σκιά αυτού που μας στοιχειώνει και τελικά απρόσμενα μας λυτρώνει…
Το θέμα του έργου θα μπορούσε εύκολα να προσδιοριστεί ως “διαχείριση πένθους”, αλλά είναι πολύ περισσότερα από αυτό: είναι μια παιδική, αθώα, κλεφτή ματιά στην τραγικότητα της ανθρώπινης συνθήκης, στο άδηλο “μετά”, στην οδυνηρή συμφιλίωση με την απώλεια. Η ιστορία και η γραφή του Raschke ανοίγει έναν θεραπευτικό δρόμο για την ανακούφιση του πόνου, την ελπίδα, τη σημασία της μνήμης, αλλά και της αδελφικής αγάπης. Στον ρόλο της Γέτε, η Ευγενία Δημητροπούλου.
Μετάφραση: Κατερίνα Θεοδωράτου
Σκηνοθεσία: Ζωή Ξανθοπούλου
Ερμηνεία: Ευγενία Δημητροπούλου
Σκηνικά: Γιώργος Λιντζέρης
Μουσική: Σπύρος Γραμμένος
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιώτα Παναγή
Προπώληση: Κοιμούνται τα ψάρια; | Εισιτήρια online! | More.com
Από 15 Οκτωβρίου, κάθε Τετάρτη στις 18:15
Αρμπάιτ
Ο Γιώργος Παλούμπης και ο Αντώνης Τσιοτσιόπουλος, δημιουργοί των παραστάσεων “Εθνικός Ελληνορώσων”, “Ματωμένα Χώματα”, “Κωλόκαιρος”, “Ανεξάρτητα Κράτη”, γράφουν και σκηνοθετούν το “Αρμπάιτ”. Πρόκειται για μια σπονδυλωτή παράσταση αποτελούμενη από 7 ιστορίες με θέμα την εργασία. Αρμπάιτ (Arbeit) στα γερμανικά σημαίνει δουλειά, εργασία. Η λέξη είναι ευρέως γνωστή από τη φράση Arbeit macht frei που σημαίνει “Η δουλειά απελευθερώνει”, η οποία ήταν γραμμένη σε πύλες στρατοπέδων συγκέντρωσης των Ναζί (πχ. στο Άουσβιτς). Η εργασία μπορεί πολύ συχνά να αποτελεί καταναγκασμό για το σύγχρονο άνθρωπο. Μπορεί και όχι. Το σίγουρο όμως είναι ότι είναι συνδεδεμένη με την προσωπικότητα του κάθε εργαζόμενου. Οι προσωπικότητες ορίζονται λίγο ως πολύ από τη δουλειά που κάνουν. Στις ιστορίες της σπονδυλωτής παράστασης παρακολουθούμε χαρακτήρες σε σχέση με την εργασία τους, με την αναζήτηση εργασίας, με τις αγωνίες της εργασίας και με τις διάφορες μορφές εξάρτησης από αυτήν. Είναι ο άνθρωπος η δουλειά του; Μια θεατρική παράσταση σίγουρα δεν μπορεί να απαντήσει σε κάτι τέτοιο. Μπορεί όμως να “βουτήξει” μέσα σε ανθρώπινες στιγμές που θέτουν και επαναδιαπραγματεύονται το ερώτημα.
Κείμενο – σκηνοθεσία: Γιώργος Παλούμπης – Αντώνης Τσιοτσιόπουλος
Ερμηνεύουν: Σοφία Ακασοπούλου, Ελευθερία Αράκη, Θεοδώρα Βαλομάνδρα, Βίκυ Εδιάρογλου, Εύα Θεολόγη, Άννα Μαρίνου, Μαρίτσα Φωτιάδου
Σκηνικά: Ναταλία Αστυπαλίτη
Φωτισμοί – ηχητικός σχεδιασμός: Γιώργος Αντωνόπουλος
Προπώληση: Αρμπάιτ | Εισιτήρια online! | More.com
Από 18 Οκτωβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:15 και Κυριακή στις 21:15
Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη
Ο θεατρικός μονόλογος του Νταβίντ Λελαί – Ελό, που παίχτηκε με εξαιρετική επιτυχία στο Φεστιβάλ της Αβινιόν και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα αποσπώντας την Τιμητική διάκριση Διεθνούς Θεατρικού Ρεπερτορίου στον Μάνο Καρατζογιάννη από την Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών, επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός για έναν τρίτο κύκλο παραστάσεων. Ο Μιλού, ένας Γάλλος που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80, ανέκαθεν διέφερε από τους συνομηλίκους του. Στα δεκατέσσερα του, ακούγοντας στην τηλεόραση τη φωνή της Νάνας Μούσχουρη αποφασίζει: “Θα γίνω Νάνα Μούσχουρη!”. Η Νάνα Μούσχουρη που μεσουρανούσε στη Γαλλία εκείνη την εποχή, αφού παρακολούθησε την παράσταση μαζί με τον συγγραφέα του έργου στο θέατρο Σταθμός απευθυνόμενη στην πλατεία, είπε: ”Σημασία έχει να μπορέσει ο καθένας να βρει την προσωπική του αλήθεια. Κι αυτό κατάφερε να πετύχει ο Νταβίντ γράφοντας όλες τις περιπέτειες που είχε ως νέος. Όπως και ο καθένας μας… Είναι η προσωπικότητά μας που μας κάνει να υπάρξουμε. Όπως εγώ υπάρχω με το τραγούδι κι άλλοι με το θέατρο. Είμαι πολύ συγκινημένη γιατί νιώθω την ευθύνη που έχω απέναντί σας, απέναντι στα παιδιά και στους νέους, πόσο μάλιστα όταν καλλιτέχνες μού κάνουν ένα τόσο σπουδαίο δώρο σαν κι αυτό. Ευχαριστώ πολύ την ελληνική ομάδα”. Τη μετάφραση υπογράφει η Αγγελική Βουλουμάνου και τη σκηνοθεσία ο Ελισσαίος Βλάχος.
Μετάφραση: Αγγελική Βουλουμάνου
Δραματουργική επεξεργασία – σκηνοθεσία: Ελισσαίος Βλάχος
Ερμηνεία: Μάνος Καρατζογιάννης
Σκηνικά – κοστούμια: Σεμίραμις Μοσχοβάκη
Μουσική σύνθεση – επιμέλεια: Νίκος Κολλάρος
Κινησιολογία – χορογραφία: Ματίνα Κωστιάνη
Φωτισμοί: Γιώργος Αγιαννίτης
Bοηθός σκηνοθέτη: Αγγελική Βουλουμάνου
Προπώληση: Όταν μεγαλώσω θα γίνω Νάνα Μούσχουρη 3ος | Εισιτήρια online! | More.com
Από 23 Οκτωβρίου, κάθε Πέμπτη στις 21:00
Ο Μάνος Καρατζογιάννης και η Στέλλα Γκίκα σε σκηνή από “Το Γάλα”. @Ελίνα Γιουνανλή
Το Γάλα
Η μεγάλη επιτυχία του Θεάτρου Σταθμός επαναλαμβάνεται για τρίτη θεατρική σεζόν. Το έργο – τομή του νεοελληνικού θεάτρου, που υπολογίζεται ότι έχουν δει σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό πάνω από 500.000 θεατές, επανέρχεται στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός – είκοσι χρόνια από τη συγγραφή του και δέκα μετά το τελευταίο του ανέβασμα στη σκηνή. Το γάλα στα ρωσικά λέγεται “μαλακό”. Έτσι, περίεργα, μια ελληνική λέξη, σπαρμένη μέσα σε μια άλλη γλώσσα, δίνει εκεί, στο ξένο χωράφι, πολύ πιο άμεσα και ανάγλυφα την αίσθηση του πράγματος, απ’ ό,τι η αντίστοιχη που το ονοματίζει στα ελληνικά. Γι’ αυτήν ακριβώς την αίσθηση θέλει να μιλήσει “Το γάλα” του Βασίλη Κατσικονούρη και οι ήρωες του. Μια μητέρα από την πρώην Σοβιετική ένωση και οι δυο της γιοι συνθέτουν μια συγκλονιστική οικογενειακή ιστορία όπου φωτίζεται δεξιοτεχνικά από τον συγγραφέα ο συναισθηματικός κόσμος των ηρώων και οι ανησυχίες τους, όπως αυτές πηγάζουν μέσα από το κοινωνικό τους περιβάλλον, αλλά κυρίως η αίσθηση που έχει κανείς πως όλα μέσα του μαλακώνουν και ζεσταίνονται, όταν σταματάει πια να κλαίει και να πονάει γιατί δέχεται την τροφή του. Αγαπιέται… Κι όταν αυτό δεν συμβαίνει, τότε νιώθει ξένος. Σαν πρόσφυγας ανάμεσα σε δυο πατρίδες. Ξένες κι αυτές. Τη σκηνοθεσία – έχοντας στη διάθεσή τους μια εξαιρετική διανομή – υπογράφουν ο Μάνος Καρατζογιάννης με μακρά θητεία στο ελληνικό έργο και η Ερμίνα Κυριαζή, η οποία σκηνοθέτησε την περασμένη σεζόν και το πιο πρόσφατο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη “Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα”. Η παράσταση αφιερώνεται στη μνήμη του Κωνσταντίνου Παπαχρόνη, που πρώτος ερμήνευσε τον ρόλο του Λευτέρη το 2006 στην παράσταση του Εθνικού Θεάτρου.
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης – Ερμίνα Κυριαζή
Ερμηνεύουν: Δήμητρα Βήττα, Στέλλα Γκίκα, Μάνος Καρατζογιάννης, Δημήτρης Πασσάς
Σκηνικά – κοστούμια: Άγγελος Αγγελής
Μουσική: Νεοκλής Νεοφυτίδης
Σχεδιασμός φωτισμών: Άγγελος Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Φίλιππος Παπαθεοδώρου
Προπώληση: ΤΟ ΓΑΛΑ 3ος χρόνος | Εισιτήρια online! | More.com
Από 21 Νοεμβρίου, κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 18:00
Με δύναμη από την Κηφισιά
Τριάντα χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμά του από τον Λευτέρη Βογιατζή, η Γεωργία Μαυραγάνη, μια από τις πιο δυναμικές σκηνοθέτριες της ελληνικής σκηνής, σκηνοθετεί ένα από τα αρτιότερα έργα της νεοελληνικής δραματουργίας, τη σπαρταριστή κωμωδία των Δημήτρη Κεχαΐδη και Ελένης Χαβιαρά “Με δύναμη από την Κηφισιά”. Τέσσερις γυναίκες φίλες, κάποιες μάνες, κόρες όλες, αποφασίζουν να κάνουν ένα ταξίδι στην Ταϊλάνδη, τη γη της ελευθερίας. Συνεχώς όμως το αναβάλλουν. Οι προφάσεις τους πολλές και ιλαρές: ο έρωτας, οι ενοχές, οι υποχρεώσεις, ο φόβος. Μήπως όμως αυτή τη φορά βρουν τη δύναμη να φύγουν; Μήπως το να περιγελάς τον εαυτό σου και τους φόβους σου είναι ο δρόμος για την ελευθερία; Στη σκηνοθετική εκδοχή της Γεωργίας Μαυραγάνη, όλα διαδραματίζονται σε ένα βράδυ στην κουζίνα του σπιτιού. Σ’ αυτόν τον χώρο, όπου λέγονται πάντα τα πιο σημαντικά, έναν χώρο που δεν ανοίγεται τόσο εύκολα όσο το σαλόνι, και γι’ αυτό έχει κάτι πιο αληθινό. Εκεί, λοιπόν, θα ξεκινήσουν ένα παιχνίδι με δικούς τους κανόνες: το παιχνίδι του “αν”;…. Όμως, όπως στη ζωή, έτσι και στο δικό τους παιχνίδι, ο μόνος τρόπος να μην χαθούν εντελώς είναι να συνεχίσουν να κοιτούν μπροστά. Τη δύναμη που χρειάζονται για να το πετύχουν θα τη βρουν μόνο μέσα από τη νέα γενιά. Γιατί η νέα γενιά είναι πάντοτε πιο έξυπνη.
Δραματουργική επεξεργασία: Γεωργία Μαυραγάνη, Δήμητρα Στρατικοπούλου Σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια: Γεωργία Μαυραγάνη
Ερμηνεύουν: Ναζίκ Αϊδινιάν, Μοσχούλα Ατσιδαύτη, Νίκη Δουλγεράκη, Ασπασία Μπατατόλη
Επιμέλεια κίνησης: Μαρίνα Παπούλια
Σκηνικά: Άρτεμις Φλέσσα – Αγγελική Βασιλοπούλου Καμπίτση
Κοστούμια: Λίλη Κυριλή
Σχεδιασμός φωτισμών: Τάσος Παλαιορούτας Βοηθός σκηνοθέτριας: Δήμητρα Στρατικοπούλου
Προπώληση: Mε δύναμη από την Κηφισιά | Εισιτήρια online! | More.com
Από 13 Δεκεμβρίου, κάθε Σάββατο στις 18:15 και Κυριακή στις 21:15
Στο Θέατρο
Ένας δύσπιστος θεατής αντιστέκεται στη μαγεία του θεάτρου μέχρι που βρίσκεται ο ίδιος μπλεγμένος στα δίχτυα του, επί σκηνής καταδικασμένος να συμμετέχει – για …τιμωρία – στη μαγεία του μέχρι να της παραδοθεί!
Η Όλια Λαζαρίδου με την παράσταση “Στο Θέατρο” μας μιλάει για τη θεατρική λειτουργία και την τέχνη του θεάτρου με τα ίδια του τα μέσα. Μ’ ένα αλληγορικό παραμύθι, μ’ έναν τρόπο άμεσο και βιωματικό. Η παράσταση απευθύνεται σε όλους όσοι έχουν αναρωτηθεί έστω για μια φορά στη ζωή τους, μα τι στο καλό είναι τελικά αυτή η μυστηριώδης τέχνη, το θέατρο; Δεκέμβριος 2025.
Σύλληψη – σκηνοθεσία: Όλια Λαζαρίδου
Κείμενο: Θούλη Στάικου
Ερμηνεύουν: Μάριος Ιωάννου, Εμμανουήλ Κοντός, Υψιπύλη Χατζησοφιά
Σκηνικά – κοστούμια: Δανάη Ρούσσου
Μουσική επιμέλεια: Μιχάλης Καραγιάννης
Φωτισμοί: Θωμάς Οικονομάκος
Από τον Δεκέμβριο
Ο Έλλην βρυκόλαξ, η επιστροφή
Υπήρξαν άραγε βρυκόλακες στην Ελλάδα; Γιατί έβαζαν πέτρες στο στόμα των νεκρών; Τι πρέπει να κάνεις την καρδιά του άλιωτου και τι είναι οι αφορισμοί; Ο Κωνσταντίνος Ντέλλας επιστρέφει μετά από δέκα χρόνια στην παράσταση που τον έφερε σε επαφή με το ευρύ θεατρικό κοινό, προσεγγίζοντας εκ νέου το ιδιαίτερο θέμα του βρυκολακιάσματος στην ελληνική παράδοση. Έχοντας ήδη διαγράψει μια αξιοσημείωτη πορεία με τις “Γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα”, ο Ντέλλας επαναπροσδιορίζει για ακόμα μια φορά τη σχέση του θεάτρου με τη λαογραφία, τις τελετουργικές πρακτικές και την ανθρωπολογική έρευνα μέσα από το στοιχείο του τρόμου και τις δοξασίες του ελληνικού λαού για τον Κάτω Κόσμο. Βρυκόλακες, φαντάσματα και δαιμονικά ανοίγουν έναν κόσμο περιθωριακό και άγνωστο, φέρνοντας τους θεατές σε επαφή με το σκοτεινό και άγριο παρελθόν του τόπου μας. Ένα μεταφυσικό μπουλούκι θα εγκατασταθεί τον Μάρτιο στο Θέατρο Σταθμός για να αφηγηθεί, μέσα από ημερολόγια ξένων περιηγητών στην προεπαναστατική Ελλάδα, άρθρα εφημερίδων, τοπικούς μύθους, προφορικές παραδόσεις, εκκλησιαστικά και λογοτεχνικά κείμενα, ιστορίες για την απόγνωση και τον πανικό των ανθρώπων μπροστά στον φόβο του Χάρου και των πλασμάτων του Κάτω Κόσμου.
Σύλληψη – δραματουργία – σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Ντέλλας
Η διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης θα ανακοινωθούν προσεχώς.
Από τον Μάρτιο
Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης
Το Θέατρο Σταθμός γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης με ένα μοναδικό αφιέρωμα στην ποιήτρια και μεταφράστρια Τζένη Μαστοράκη.
Επιμέλεια: Γιάννης Αντιόχου – Ευτυχία Παναγιώτου
Πέμπτη 19 Μαρτίου στις 19:00, είσοδος ελεύθερη
Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, το Θέατρο Σταθμός τιμά τη μνήμη του Δημήτρη Ήμελλου με μια ξεχωριστή εκδήλωση για τη ζωή και το έργο του σπουδαίου ηθοποιού.
Επιμέλεια: Θοδωρής Αμπαζής
Πέμπτη 26 Μαρτίου στις 19:00, είσοδος ελεύθερη
Αφιέρωμα στον πρόωρα χαμένο ηθοποιό, Δημήτρη Ήμελλο. @Πάτροκλος Σκαφίδας
Ο Χριστός ξανασταυρώνεται
Ένας θίασος σ’ ένα θέατρο στο Μεταξουργείο, λίγο πιο κάτω από τα στενά όπου διανυκτερεύουν οι πρόσφυγες και της “γης οι κολασμένοι”, δίπλα από τα ΚΤΕΛ, εκεί που ταξιδεύουν οι μετανάστες για την Αλβανία, αποφασίζει ν’ ανεβάσει το “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”. Kάνει πρόβες διερευνώντας με αγωνία τα θεμελιακά ζητήματα συνύπαρξης που το ίδιο το έργο θέτει. Σε μια κοινωνία, όπου η μισαλλοδοξία επικρατεί και σε έναν κόσμο, που
η ακροδεξιά καλπάζει και η ρητορική μίσους παίρνει κεφάλι και κεφάλια, οι ηθοποιοί νιώθουν να δοκιμάζονται οι αντοχές τους, αλλά και οι μεταξύ τους σχέσεις. Άλλωστε, ο κόσμος του θεάτρου συχνά δεν απέχει από τον απάνθρωπο κόσμο μας. Πλησιάζοντας προς την πρεμιέρα και εμβαθύνοντας στο γραμμένο με πόνο, αγάπη και πίστη για τον άνθρωπο έργο του πολυμεταφρασμένου και βραβευμένου συγγραφέα, ο θίασος έρχεται αντιμέτωπος με το δυσεύρετο νόημα της τέχνης σήμερα αλλά και της ίδιας της ζωής. Θα νικήσει το συμφέρον, το σκοτάδι και ο φανατισμός, ή η σκηνή θα εξακολουθήσει να αποτελεί έναν χώρο όπου δικαιώνονται τα αδικαίωτα πρόσωπα και παραμένει αλώβητη η ανθρώπινη συνθήκη;
Ο Μάνος Καρατζογιάννης, σκηνοθετεί στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός – μαζί με μια εξαιρετική διανομή και μια δυνατή δημιουργική ομάδα – το “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”, εβδομήντα χρόνια μετά τη βράβευση του συγγραφέα με το Βραβείο Ειρήνης. Το συγκλονιστικό μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη που έγινε κινηματογραφική ταινία, τηλεοπτική σειρά ακόμα και όπερα στο εξωτερικό, αφηγείται μια ιστορία αγάπης και μίσους, θάρρους και εγκαρτέρησης. Σε ένα χωριό υπάρχει το έθιμο να αναβιώνονται τα Πάθη του Χριστού κάθε επτά χρόνια. Ο παπα-Γρηγόρης με τους προεστούς επιλέγουν τα πρόσωπα που θα λάβουν μέρος. Τον Χριστό θα υποδυθεί ο Μανολιός, ένας απλός βοσκός, ο οποίος μετά την επιλογή του θα αρχίσει να αλλάζει προσπαθώντας να φτάσει στη μεγαλύτερη ψυχική και σωματική αγνότητα. Όταν το απόγευμα καταφτάνουν πρόσφυγες από ένα άλλο χωριό, με επικεφαλής τον παπα-Φώτη, καθώς διώκονται από τους Τούρκους, οι χωριανοί θα διχαστούν, αφού ο παπα-Γρηγόρης και αρκετοί άλλοι θα πουν πως φέρνουν μαζί τους επιδημία χολέρας. Οι μόνοι που θα τους βοηθήσουν είναι ο Μιχελής, η Κατερίνα, ο Γιαννακός, ο Κωσταντής κι ο Μανολιός, ο οποίος θα τους υπερασπιστεί μιλώντας για την αξία της αγάπης και τη φιλευσπλαχνία. Πρόκειται κατ’ ουσία για μια ιχνηλάτηση της συναρπαστικής περιπέτειας του χριστιανικού “μύθου” για να χαραχτεί ο εναγώνιος κύκλος γύρω από τα θεμελιακά προβλήματα της ζωής. Η πρόβα γίνεται παράσταση και η παράσταση μαρτυρία. Γιατί ο ξένος είμαστε εμείς.
Διασκευή – σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Η διανομή και οι υπόλοιποι συντελεστές της παράστασης θα ανακοινωθούν προσεχώς.
Από τον Απρίλιο στο Θέατρο Σταθμός
Ο Κουτσογιάννης στα Γιάννινα
Το εμβληματικό διήγημα του Χρήστου Χρηστοβασίλη, γραμμένο το 1898, παρακολουθεί το ταξίδι του νεαρού τραγοπόδη βοσκού, Γιάννη Κουτσογιάννη από τα βουνά του, στα Γιάννενα. Αυτός “ο έρμος λύκος” περνώντας μέσα από άγνωστα τοπία, αντικρίζει την πόλη των Ιωαννίνων και τα θαύματά της. Μια πορεία, μια διαδρομή, στην τρυφερότητα, στην έκπληξη της ανακάλυψης αλλά και στο φόβο του αγνώστου που γυρίζει σε θαυμασμό, χαρά και γέλιο ψηλοτάβανο, γίνεται στα χέρια του σκηνοθέτη Θοδωρή Γκόνη, ένα συμβολικό ποίημα για τον μικρό και τον μεγάλο τόπο, για την πολυκοσμία και τη μοναξιά, τον άνθρωπο και τα ζωντανά του, τα χαμένα και κερδισμένα στοιχήματα της ζωής. Μια ομάδα ηθοποιών και μουσικών τραγουδώντας τα λόγια έξι ποιητών και της λαϊκής μούσας (Χρήστος Μπράβος, Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Κώστας Κρυστάλλης, Γιοσέφ Ελιγιά, Μιχάλης Γκανάς, Χατζή Σεχρέτης και δημώδη άσματα της Ηπείρου από τη συλλογή του Π. Αραβαντινού) για τα Γιάννενα, με μουσικές και σχήματα χορών μας προσκαλεί σε ένα ιδιότυπο γλέντι. Μια ομάδα ανθρώπων – ηθοποιών, μουσικών – κάθονται σ’ ένα μεγάλο τραπέζι, σε μια αυλή, σ’ έναν τόπο, σε μια σκηνή. Και λένε λόγια, τραγούδια, ποιήματα και στιχάκια για τα Γιάννενα. Κάθονται σ’ ένα τραπέζι. Πεινάνε. Έχουν όρεξη. Έχουν όρεξη να διηγηθούν, να ξετυλίξουν μια ιστορία. Όχι μόνο με τη φωνή, αλλά με την ψυχή, το μάτι, το χέρι, με τον συγχρονισμό τους. Ήσυχα και ταπεινά στην αρχή, μετά μερακλώνουν, μπαίνουν στο χορό, στον κύκλο, πάνω στο τραπέζι. Κι εκεί επάνω έρχεται, καταφτάνει ο Κουτσογιάννης, με τον ξάδερφό του τον Κώστα. Και τη μάνα του και τη φλογέρα και το κοπάδι του. Κι αστράφτουνε τα Γιάννενα κι η λίμνη τους κι ο κόσμος όλος.
Δραματουργία – σκηνοθεσία: Θοδωρής Γκόνης
Ερμηνεύουν: Ειρήνη Κουμπαρούλη, Αλέξης Κωτσόπουλος,Γιάννης Σιάμπαλιας, Άρης Τσαμπαλίκας
Σκηνικά – Κοστούμια: Μάρια Μπαχά
Χορογραφία: Ναταλία Μπάκα
Πρωτότυπη μουσική: Λίνα Ζάχαρη
Μουσική προσαρμογή: Διαμαντής Αδαμαντίδης
Φωτισμοί: Στέβη Κουτσοθανάση
Βοηθός σκηνοθέτη: Τάσος Κωλέτσης
Από τον Απρίλιο
Σκηνή από την “Κασέτα” που ανεβαίνει για ένα τρίτο και τελευταίο κύκλο. @Ελίνα Γιουνανλή
Η Κασέτα
Η παράσταση του ανατρεπτικού και αναρχικού θεατρικού έργου της Λούλας Αναγνωστάκη που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές τις δύο προηγούμενες θεατρικές σεζόν, ανεβαίνει ξανά για έναν τρίτο κύκλο παραστάσεων. Η Λούλα Αναγνωστάκη, μια από τις πιο σημαντικές και δυναμικές μορφές της νεοελληνικής δραματουργίας, γράφει στα 1982 την σπαρακτική και σπαρταριστά επίκαιρη “Κασέτα”. Σαράντα περίπου χρόνια μετά τη θρυλική παράσταση του Καρόλου Κουν και είκοσι χρόνια μετά το τελευταίο ανέβασμα του έργου στην Αθήνα, “Η Κασέτα” επιστρέφει στη σκηνή του Θεάτρου Σταθμός. Σκηνοθετεί – στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής στο πανεπιστήμιο του Ηull με τίτλο “Η πνευματική παρακαταθήκη της Λούλας Αναγνωστάκη” – ο Μάνος Καρατζογιάννης, έχοντας στο ενεργητικό του τη μακρόχρονη εργασία του πάνω στη δραματουργία της Αναγνωστάκη (Η Κασέτα, Η Παρέλαση, Ο ήχος του όπλου, Ο Ουρανός κατακόκκινος, Σ’ εσάς που με ακούτε, Δωμάτια Μνήμης, Ενέδρες της Ζωής – Λούλα Αναγνωστάκη mixage, Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη, Εντευκτήριο: Αφιέρωμα Λούλα Αναγνωστάκη). Την εξαιρετική διανομή απαρτίζουν ηθοποιοί της παλαιότερης αλλά και της νεότερης γενιάς. Για την ερμηνεία του ο Γιάννης Τσουμαράκης τιμήθηκε με το Βραβείο Δημήτρης Χορν 2025 και η Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη ήταν αντίστοιχα υποψήφια για το Βραβείο Μελίνα Μερκούρη 2025.
Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Ερμηνεύουν: Γιώργος Δεπάστας, Βάσω Καμαράτου, Μάνος Καρατζογιάννης, Σταύρος Μερμήγκης, Αναστασία Ραφαέλα Κονίδη, Ερμίνα Κυριαζή, Σμαράγδα Σμυρναίου, Γιάννης Τσουμαράκης
Μουσική ενορχήστρωση: Γιώργος Ανδρέου
Ηχητικός σχεδιασμός: Αντώνης Παπακωνσταντίνου
Σκηνικά – κοστούμια: Άγγελος Αγγελής
Σχεδιασμός φωτισμών: Άγγελος Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Χρύσω Χαραλάμπους
Από τον Απρίλιο
Φύλακας μιας επανάστασης
Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Έξοδο του Μεσολογγίου, η παράσταση του Μάνου Καρατζογιάννη για τον Γιάννη Βλαχογιάννη “Φύλακας μιας Επανάστασης” επιστρέφει, αυτή τη φορά στην Ιερή Πόλη του Μεσολογγίου.
Ο ιστοριοδίφης και συγγραφέας από τη Ναύπακτο Γιάννης Βλαχογιάννης εδραίωσε στη συλλογική μνήμη τον Αγώνα του 1821. “Καταγραφέας” της Επανάστασης, διέσωσε και ανέδειξε, μεταξύ πολλών άλλων, τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη.
Ο Μάνος Καρατζογιάννης καταπιάνεται ξανά με την ιστορική μνήμη μετά τις παραστάσεις του “50 χρόνια, μια νύχτα”, “Passport”, “Για την Ελένη” και “Μάρτυρες των Αθηνών” καθώς και την ταινία του “Μελίνα Στοπ Καρέ – αναζητώντας την σύγχρονη ελληνικότητα”. Το πρωτότυπο κείμενo που έγραψε και σκηνοθετεί, είναι ένας μονόλογος του Γιάννη Βλαχογιάννη, ο οποίος σε πρώτο πρόσωπο, κάνει έναν ποιητικό απολογισμό της ζωής του, παραδίδοντας ένα σύγχρονο μάθημα ελληνικής ιστορίας: από τη φτώχεια των πρώτων χρόνων της ζωής του όπου η ελληνική κοινωνία, αφού “κέρδισε τα μεγάλα, έπρεπε να παλέψει για τα μικρά”, μέχρι την ίδρυση των Γενικών Αρχείων του Κράτους των οποίων υπήρξε διευθυντής για περισσότερα από είκοσι χρόνια.
Μέσα από τις διηγήσεις του “Άγνωστου Ιστορικού” και λογοτέχνη Γιάννη Βλαχογιάννη, ο οποίος δημοσίευσε τα πρώτα του λογοτεχνικά κείμενα με το ψευδώνυμο “Γιάννης Επαχτίτης”, εμπλουτισμένες με στίχους από τους μεγαλύτερους Έλληνες ποιητές, ξεπροβάλλει η Ελλάδα ως πηγή νοσταλγίας ή ως ιστορική σύνθεση ζωντανεύοντας μορφές μιας άλλης εποχής όπως ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο Γιάννης Μακρυγιάννης, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης και ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Κυρίως όμως αναδεικνύεται η αξία της παιδείας, ως κύριο στοιχείο κάθε δημοκρατικής πολιτείας. Της παιδείας, που σε κάθε εποχή παραμένει επιτακτικό αίτημα. Ερμηνεύει ο Γιάννης Νταλιάνης.
Κείμενο – σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
Ερμηνεία: Γιάννης Νταλιάνης
Μουσική: Δημήτρης Τσάκας
Σκηνικό: Γιάννης Αρβανίτης
Κοστούμι: Βασιλική Σύρμα
Φωτισμοί: Νίκος Σωτηρόπουλος
Αύλειος χώρος Ξενοκράτειου Αρχαιολογικού Μουσείου – Ι.Π. Μεσολογγίου, Άνοιξη 2026
Τι είναι αυτό;
Μήπως όλα τα παραπάνω ερωτήματα μας οδηγούν στο ερώτημα…
“…ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟ ΛΕΝΕ ΑΓΑΠΗ;”. Μετά τις παραστάσεις “ΑΒΓΩ” και “ΟΠ!”, η παράσταση “ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;” αποτελεί τη νέα σκηνοθετική δουλειά της Στέλλας Σερέφογλου. Παιδιά από 4 έως 10 ετών βιώνουν μια αξέχαστη θεατρική εμπειρία γεμάτη δράση, χιούμορ, ρυθμό, τραγούδι, στοιχεία βωβού κινηματογράφου και πολλά ερωτήματα! Δυο αδέλφια, ένα κορίτσι κι ένα αγόρι, μαλώνουν όλη την ώρα για τα πάντα. Όταν μια Κυριακή οι γονείς τους τα αφήνουν στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού, τα δυο αδέλφια βρίσκονται στο δωμάτιο με την παλιά ντουλάπα, την οποία δεν πρέπει να ανοίξουν αλλά τελικά ανοίγουν κρυφά. Τι θα συμβεί μεταξύ́ τους; Γιατί απαγορεύεται να ανοίξουν την ντουλάπα; Μήπως πίσω από το ερώτημα “ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;” κρύβεται κάτι άλλο; Πρόκειται για μια ιστορία που – χωρίς να γίνεται ποτέ διδακτική – συναρπάζει τους μικρούς θεατές, κεντρίζει το ενδιαφέρον τους και καλλιεργεί την αξία της αγάπης μέσα από μια δυαδική σχέση. Είναι μια μουσική́ και χορευτική θεατρική́ παράσταση που γεννά ερωτήματα, προκαλεί τη φαντασία και τη συναισθηματική εμπλοκή του κοινού.
Κείμενο – σκηνοθεσία: Στέλλα Σερέφογλου
Παίζουν: Αγγελική Δεληθανάση & Σταμάτης Φακορέλλης (Στην παράσταση ακούγονται οι φωνές της Ξένιας Καλογεροπούλου και του Χάρη Τσιτσάκη)
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Σκηνικά – κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Χορογραφία: Λία Χαμηλοθώρη
Φωτισμοί: Δημήτρης Κασιμάτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Χριστοδουλοπούλου
Προπώληση: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ; | Εισιτήρια online! | More.com
Από 12 Οκτωβρίου, κάθε Κυριακή στις 12:00
Κόντρα στον Άνεμο: η ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα
Η θεατρική ομάδα Hippo παρουσιάζει την νέα της παράσταση για παιδιά ηλικίας 4-12 ετών. Η Δανάη, ερευνήτρια ορνιθολόγος, παρατηρεί ότι σμήνη πουλιών χάνουν ξαφνικά τον προσανατολισμό τους. Όταν οι ανώτεροί της την συμβουλεύουν μυστηριωδώς να σταματήσει την έρευνα, εκείνη αποφασίζει να συνεχίσει μόνη της. Ακολουθεί ένα σμήνος ψαρονιών στη μεταναστευτική του πορεία και ανακαλύπτει ότι η καταστροφή των φυσικών τους οικοτόπων τα οδηγεί σε χαοτικές διαδρομές. Ένα μικρό ψαρόνι, η Τίρα, χάνεται και καταλήγει σε μια επικίνδυνη μεγαλούπολη· η Δανάη το διασώζει, το επαναφέρει στο σμήνος και, όλοι μαζί, δίνουν μάχη για να προστατεύσουν το τελευταίο δάσος της περιοχής. Πρόκειται για μια σουρεαλιστική περιπέτεια μυστηρίου για παιδιά, με κωμικά αλλά και λυρικά στοιχεία, κατά τη διάρκεια της οποίας ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι και ζώα θα πρέπει να συνεργαστούν μαζί “για ένα καλύτερο αύριο” καθώς αποδεικνύεται ότι το κέρδος και τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα είναι η πρώτη αιτία για την καταστροφή της φύσης.
Το πρωτότυπο θεατρικό έργο είναι γραμμένο από τους Φώτη Δούσο και Αλέξανδρο Ράπτη και είναι εμπνευσμένο από τη σειρά ντοκιμαντέρ του Καναδοαμερικανού ερευνητή – δημοσιογράφου Λατίφ Νάσσερ με τίτλο “Connected: The Hidden Science of Everything” (2020). Το κείμενο εστιάζει σε ένα κομμάτι της γενικότερης οικολογικής κρίσης που επηρεάζει τη ζωή των αποδημητικών πουλιών: τη φωτορύπανση, αλλά και την εκχέρσωση των δασών. Στην φύση όλα συνδέονται, επομένως ο άνθρωπος και το οικολογικό του αποτύπωμα είναι πολύ σημαντικά για το μέλλον της ζωής. Η θεατρική ομάδα Hippo συνεχίζοντας το ιδιαίτερο είδος του σωματικού θεάτρου που έχει επινοήσει (kinemo), δημιουργεί μια παράσταση με κυρίαρχα στοιχεία την έντονη σωματικότητα, την υψηλή ενέργεια, το ζωντανό τραγούδι και την ιδιαίτερη κινησιολογία, προσφέροντας ένα πληθωρικό ψυχαγωγικό θέαμα. Με την «Ιπτάμενη περιπέτεια της Τίρα», η ομάδα ΗΙΡΡΟ στοχεύει στην καλλιέργεια της ενσυναίσθησης και την ευαισθητοποίηση των παιδιών σε ζητήματα περιβαλλοντικής αγωγής. Κατά τη διάρκεια της παράστασης δίνεται έμφαση σε αξίες όπως η οικολογική συνείδηση, ο αυτοσεβασμός, ο σεβασμός και η αγάπη για την φύση και τα ζώα. Η ανισορροπία του οικοσυστήματος αναμένεται να γίνει το μείζον πρόβλημα του πλανήτη τις επόμενες δεκαετίες και θεωρούμε ότι η ευαισθητοποίηση των παιδιών πάνω στο θέμα θα πρέπει να είναι απόλυτη προτεραιότητα. Μόνο αν κάνουμε κάτι όλοι μαζί θα μπορέσουμε να αναστρέψουμε την κατάσταση. Η παράσταση, που παίχτηκε πρώτη φορά στα πλαίσια του θεσμού “Όλη η Ελλάδα Ένας Πολιτισμός” στο αρχαιολογικό μουσείο της Δράμας το καλοκαίρι του 2023, πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας.
Κείμενο – σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Ράπτης – Φώτης Δούσος
Δραματουργία: Δημήτρης Καλακίδης
Ερμηνεύουν: Ευδοκία Ασπρομάλλη, Άννα Καλμανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Δάφνη Μουτζίκου
Σκηνικά – κοστούμια: Κατερίνα Χατζοπούλου
Μουσική: Αλέξανδρος Ράπτης
Ενορχήστρωση: Γιώργος Δούσος
Κίνηση: Μίκα Στεφανάκη
Προπώληση: Κόντρα στον Άνεμο: η Ιπτάμενη Περιπέτεια της Τίρα – Θέατρο ΣΤΑΘΜΟΣ | Εισιτήρια online! | More.com
Aπό 26 Οκτωβρίου, κάθε Κυριακή στις 15:00, για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
