Εξάχορδη Πανδαισία: Είδαμε την SatchVai band στη Μαλακάσα

Καλοκαίρι, 1973. North Hampstead, βόρεια όχθη του Long Island. Πριν καν αποφοιτήσει από μουσικό γυμνάσιο Five Towns, o 16χρονος Joe Satriani παραδίδει μαθήματα κιθάρας σε συνομιλήκους του. Ένα αδύνατο 12χρονο παιδί -κι αυτός όπως ο Joe, γιος Ιταλών μεταναστών- δεν έχει τα 5 δολλάρια την ώρα που ζητάει ο “μεγάλος”. Τον αφήνει όμως να παρακολουθήσει τα μαθήματα μαζί μ’ έναν από τους πρώτους του μαθητές. Δωρεάν. Για τρία χρόνια.

2025. Ο μαθητής, ονόματι Steve Vai, θεωρούμενος ως ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στην μετα Hendrix εποχή έχει να παρουσιάσει 12 προσωπικά άλμπουμ, μια τριετή μαθητεία δίπλα στην μουσική διάνοια που λέγεται Frank Zappa, πλατινένιες συμπράξεις με ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του hard rock σύμπαντος των ’80s (Alcatrazz, David Lee Roth, Whitesnake) και τρία Grammy.

Ένας ταπεινός μαθητής που έφθασε πιο μακριά από τον δάσκαλό του, με 18 προσωπικά άλμπουμ και 15 υποψηφιότητες για Grammy.

Την αγαστή αυτή συνύπαρξη δεκαετιών, δύο ισοϋψών μαιτρ της ηλεκτρικής εξάχορδης -πιθανόν τους τελευταίους εν ζωή από την big guitar dreamland της δεκαετίας του ’80- παρακολουθήσαμε την Δευτέρα 28 Ιουλίου στο Terravibe της Mαλακάσσας, στο πλαίσιο του Rockwave Festival.

Η SatchVai band, με quarter backs μια από τις παγκόσμιας κλάσης ρυθμικές βάσεις (Marco Mendoza μπάσο, Kenny Aronoff τύμπανα, Pete Thorn ρυθμικής κιθάρα), που υποστήριζε τους δύο σολίστες ιδανικά, προσέφερε υψηλής πιστότητας ήχο, σε μια παράσταση για δύο κορυφαίους. Περισσότερο τραγουδοποιός ο δάσκαλος περισσότερο ρηξικέλευθος ηχοπλάστης ο μαθητής, έπαιξαν για περίπου 100 λεπτά και το κοινό ασφαλώς και δεν χόρταινε με τίποτε.

Κομμάτια που ανάμεσα σε 1987 και 1994 σημάδεψαν τον κόσμο όχι μόνο των αφοσιωμένων της κιθάρας, αλλά και όσων πίστευαν ανέκαθεν και δεν αφήνονταν να αρθρώσουν το επιχείρημα ότι μαζί με τον έτερο Ιταλό, τον Al Di Meola, οι δύο αυτοί ηλεκτρικοί κιθαρίστες είναι και κορυφαίοι συνθέτες, με τις μελωδικές τους γραμμές και τα σόλο τους να λένε εξίσου πολλά με μια φωνή.

Και πάνω που το κοινό ζητούσε και παραπάνω, ανέβηκε στην σκηνή και ο world class “δικός μας” Gus G, για να αποδείξει ότι άξια θα παραλάβει την σκυτάλη των τεραστίων επιρροών τους, θα την επιμεταλλοποιήσει και θα την κρατήσει ψηλά.

Όπως οι βιρτουόζοι όλων των οργάνων και όλων των αιώνων, θα μετρήσει και θα μετρηθεί με κριτήριο το πόσο πάθος και σεβασμό θα καταθέσει στην μεγαλοσύνη των δασκάλων του.

Setlist: I Wanna Play My Guitar/The Sea of Emotion, Pt. 1/Zeus in Chains (Vai)/ Little Pretty (Vai) /Ice 9 & The Crying Machine (medley των δύο κομματιών Satriani & Vai, Flying in a Blue Dream (Satriani)/ Surfing With the Alien (Satriani)/ Sahara (Satriani)/Tender Surrender (Vai)/Teeth of the Hydra(Vai)/Satch Boogie (Satriani)/If I Could Fly (Satriani)/For the Love of God (Vai)/Always With Me, Always With You (Satriani).

Encore: Crowd Chant (Satriani)/Born to Be Wild (με Gus G)