Και μόλις ανοίγουν οι έξοδοι της αίθουσας, κάποιος σκαλίζει το μπάσο ή ζεσταίνει τα τύμπανα. Μετά, αρχίζει το πάρτι. Αυτό συμβαίνει εδώ και τρία καλοκαίρια στην Πειραιώς 260· αυτό θα συμβεί και φέτος για 32 βράδια. Το Live στην Πλατεία, ο θεσμός που μοιάζει να διακατέχεται από ένα αυθορμητισμό, είναι μια καλοκουρδισμένη μουσική μηχανή που μπαίνει σε λειτουργία μόλις ολοκληρωθούν οι παραστάσεις θεάτρου και χορού στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών για να φέρει στο κοινό ένα άλλο συναίσθημα από αυτό που βίωναν νωρίτερα.
Δημήτρης Τσάκας: Πλέον, οι θεατές των παραστάσεων έχουν έρθει για το θέατρο και μένουν για το live
Όπως σημειώνει ο επιμελητής του και γνωστός τζαζίστας Δημήτρης Τσάκας, η αρχική σκέψη αφορούσε στον συγχρωτισμό του παραστατικού κοινού με τη μουσική που, από το καλοκαίρι του 2022 μέχρι σήμερα, έχει ένα σοβαρό λόγο να παραμείνει στην αυλή της Πειραιώς για μουσικό τσιλάρισμα. Κι έτσι το Live στην Πλατεία κλήθηκε να γοητεύσει ένα έτοιμο φιλοθεάμον κοινό που βρισκόταν ήδη εκεί, εντούτοις μ’ ένα άλλο καλλιτεχνικό πρόσχημα. «Στην αρχή, όταν ακόμα ο θεσμός αφορούσε μόνο βραδιές τζαζ και ονομαζόταν ‘Jazz στην Πλατεία’, οι συναυλίες μας ίσως είχαν ένα πιο τυχαίο κοινό. Ένα κόσμο που υπήρχε εκεί κι εμείς έπρεπε να τον ξανακερδίσουμε. Νομίζω πως, πλέον, οι θεατές των παραστάσεων έχουν έρθει για το θέατρο και μένουν για το live. Κι εκτός από αυτό, κατακτήσαμε κάποιο κοινό το οποίο έρχεται ειδικά για τις συναυλίες – κάτι που μας κάνει πολύ χαρούμενους».
Με κέφι έρχεται η ελληνο-κουβανική Rosanna Mailan Orchestra για το πάρτι έναρξης.
Η ιδέα ανήκει στην καλλιτεχνική διευθύντρια του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, Κατερίνα Ευαγγελάτου, και γεννήθηκε το πρώτο καλοκαίρι ελεύθερο δεσμεύσεων από τον covid.
«Σκοπός μας ήταν και παραμένει να φτιάξουμε live ειδικά για τον συγκεκριμένο χώρο που, όσο κι αν φαίνεται σκληρός επειδή είναι βιομηχανικός, δεν είναι. Χρειαζόταν, όμως, μια ζωντάνια και πιστεύουμε πως αυτό συμβαίνει εδώ και καιρό. Στο διάστημα που έχουμε διανύσει φαίνεται να έχουμε καταφέρει τη διεύρυνση του κοινού του Φεστιβάλ και την ίδια ώρα, αισθανόμαστε πως η ελληνική σκηνής της τζαζ και όχι μόνο, έχει αποκτήσει νέους ακροατές – ακριβώς επειδή η Πειραιώς 260 της δίνει το βήμα».
Η πλατεία της Πειραιώς 260 γεμάτη
Ο σχεδιασμός των live είχε ανέκαθεν μια αισθητική δρόμου, ένα αστικό στοιχείο να τον προσδιορίζει – ακόμα κι όταν η τζαζ όριζε αποκλειστικά το περιεχόμενο τους. Σταδιακά εμπλουτίστηκε τόσο υφολογικά, όσο και γύρω από τις αναζητήσεις του.
Ο Δημήτρης Τσάκας τονίζει πως «μας απασχόλησε να δώσουμε πολυχρωμία, πολλά ερεθίσματα, μια ποικιλία, πάντα μέσα στο urban κέλυφος. Και φυσικά, πέραν από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καλλιτεχνών που καλούμε, θέλαμε να υπάρχει μια ένωση των live μέσα από τα στοιχεία της εξωστρέφειας, του αυτοσχεδιασμού και των διαφορετικών προσωπικοτήτων των γκρουπ και των περφόμερς. Πιστεύουμε πως υπάρχει ένας συνολικός ήχος για όλα τα live, είναι πολύ κοντά ενώ μοιάζουν διαφορετικά. Ο ήχος είναι ένας».
Ο Vangelis Stefanopoulos θα δώσει τέσσερα live.
Η φετινή τέταρτη χρονιά του θεσμού έχει σαφή προσανατολισμό στη world music αλλά, όπως διευκρινίζει ο επιμελητής της, δεν περιορίζεται στο έθνικ ή το φολκλόρ αφού η jazz εξακολουθεί να λειτουργεί ως συγκολλητική ουσία. Οι συναυλίες που ξεκινούν από τις 30 Μαΐου – δηλαδή μαζί με την πανηγυρική έναρξη των παραστάσεων και την πρεμιέρα του Θεάτρου του Ήλιου και της Αριάν Μνουσκίν – φιλοξενούν εννέα σχήματα σε 32 εμφανίσεις.
Όταν το ρολόι δείξει 23.00 κουβανέζικοι, λάτιν, jazz funk, βραζιλιάνικοι, folk, hip hop, reggae, ντίσκο, βαλκανικοί ήχοι θα σκορπίζουν στον αέρα. Η επιδίωξη του Δημήτρη Τσάκα για ένα ρεπερτόριο φιλοξενούμενων που αποτελείται από προσωπικότητες επαληθεύεται πλήρως φέτος, καλώντας δημιουργούς με έντονη ταυτότητα και στίγμα.
Οι Los Tre θα βρεθούν στις εγκαταστάσεις του Φεστιβάλ Αθηνών και τον Ιούνιο και τον Ιούλιο.
Κατά τον Δημήτρη Τσάκα, ο φετινός προγραμματισμός συμπυκνώνει παραγωγικά την ελληνική σκηνή της τζαζ και τους… κοντινούς συγγενείς της. «Η ελληνική κοινότητα είναι μικρή, επηρεάζεται από πολλούς πολιτισμούς, αφομοιώνει πολλά ερεθίσματα και κυρίως αφομοιώνει την ενέργεια της καθημερινής ζωής. Κι έτσι, το Live στην Πλατεία έρχεται, όπως και πολλές άλλες δράσεις του Φεστιβάλ Αθηνών, να λειτουργήσει ως ηχείο της πραγματικότητας».