«Pavements»: Μετά την πρεμιέρα στις ΗΠΑ η ταινία του Άλεξ Ρος Πέρι στο ΑΣΤΟΡ

Εμβληματική indie μπάντα των ’90s, οι Pavement δημιούργησαν το σταυροδρόμι μεταξύ post-punk και alternative rock χωρίς να είναι ακριβώς τίποτα από τα δύο, γιατί πολύ απλά βρίσκονταν πάντα στον… δικό τους κόσμο. Αρχικά, μοιάζουν να αποτελούν το κεντρικό θέμα ενός ακόμη μουσικού ντοκιμαντέρ, μέχρι που το φιλμ ανατρέπει κάθε προσδοκία. Ένα πρισματικό, αφηγηματικό, σεναριακά δομημένο, ντοκιμαντερίστικο, μουσικό, μετα-κειμενικό υβρίδιο, που ακολουθεί το συγκρότημα καθώς προετοιμάζεται για την sold-out περιοδεία της επανένωσής του το 2022. Και όλα αυτά, ενώ παράλληλα ο φακός παρακολουθεί την δημιουργία τριών διαφορετικών καλλιτεχνικών δημιουργιών με κοινό παρονομαστή το πιο σημαντικό συγκρότημα της γενιάς του.

Η ταινία «Pavements» προβλήθηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας 2024, λαμβάνοντας διθυραμβικές κριτικές από τον διεθνή κινηματογραφικό και μουσικό Τύπο. Ενώ η πανελλήνια πρεμιέρα πραγματοποιήθηκε στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2025.

Την Δευτέρα 5 Μαΐου στον κινηματογράφο ΆΣΤΟΡ θα πραγματοποιηθεί ειδική προβολή, λίγες μόλις ημέρες μετά την επίσημη κυκλοφορία της στις Η.Π.Α.

• Παναγιώτης Μένεγος, Δημοσιογράφος / Ραδιοφωνικός παραγωγός
• Θανάσης Μήνας, Δημοσιογράφος / Ραδιοφωνικός παραγωγός
• Αλέξανδρος Παπαγεωργίου, Κριτικός κινηματογράφου

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει DJ set από την ραδιοφωνική παραγωγό, Ηρώ Κουμεντάκου.

«Το μουσικό ντοκιμαντέρ έχει ξεμείνει από καύσιμα. Η μουσική βιογραφία φαίνεται καταδικασμένη να είναι μέρος της ζωής μας για πάντα. Με το φιλμ Pavements, ήθελα να εξερευνήσω το βαθύτερο πάθος μου. Στόχος μου δεν ήταν να σκηνοθετήσω σκηνές ή πλάνα, αλλά ολόκληρες εμπειρίες και να τις αφήσω να καταγραφούν με φυσικό τρόπο. Πρωτότυπα στοιχεία ως δραματουργικά μέσα μιας αφήγησης που διαδραματίζεται δημόσια, με απώτερο σκοπό την δημιουργία μίας πραγματικά διαφορετικής ταινίας που αψηφά τα όρια και τα κλισέ. Το Pavements είναι 4 ή 5 ταινίες σε μία, γιατί εύχομαι όλες οι μουσικές βιογραφίες και τα τυπικά ντοκιμαντέρ να είχαν διάρκεια 30 λεπτών. Εξάλλου, δεν υπήρξε ποτέ συγκρότημα σαν τους Pavement. Και ελπίζω να μην υπάρξει ποτέ ταινία σαν το Pavements».