Θησαυροί Ζωγραφικής στην Καλαμάτα: Έργα κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών σε μια έκθεση στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας

Την Κυριακή, 9 Οκτωβρίου 2022, στις 12:00, εγκαινιάζεται από τον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, κύριο Κωνσταντίνο Αν. Τασούλα, η έκθεση «Θησαυροί Ζωγραφικής στην Καλαμάτα από το Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου» στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας.

Γιάννης Τσαρούχης, «Παίκτης του μπάσκετ»,1949,Λάδι σε χαρτόνι,31×26εκ

Θα παρουσιαστούν πολύτιμα έργα ζωγραφικής κορυφαίων Ελλήνων δημιουργών, όπως των Θεόφιλου, Κωνσταντίνου Παρθένη, Κωνσταντίνου Μαλέα, Μιχαήλ Οικονόμου, Γιώργου Μπουζιάνη, Φώτη Κόντογλου, Γιάννη Τσαρούχη, Βάλια Σεμερτζίδη, Διαμαντή Διαμαντόπουλου, Γιάννη Μόραλη,  Γιώργου Σικελιώτη, Ναυσικά Πάστρα, Γιάννη Γαΐτη, Χρήστου Καρά, Ρένα Παπασπύρου, Μάκη Θεοφυλακτόπουλου, Γιάννη Μπουτέα, Γιάννη Ψυχοπαίδη Δημήτρη Κούκου, Πάνου Χαραλάμπους, Μιχάλη Αρφαρά, Μάριου Σπηλιόπουλου, κ.α. Οικοδεσπότες των εγκαινίων θα είναι ο Δήμαρχος Καλαμάτας, κ. Αθανάσιος Π. Βασιλόπουλος και ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εικαστικού Τομέα Δήμου Καλαμάτας, κ. Παναγιώτης Λαμπρινίδης.

Θεόφιλος (Χατζημιχαήλ)», «Αντάμωση Ερωτόκριτου και Αρετούσας», Λάδι σε μουσαμά,85×60εκ

«Μια από τις σημαντικότερες συλλογές της χώρας, του περίφημου Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης Δήμου Ρόδου, φιλοξενεί το Μέγαρο Χορού Καλαμάτας, συνεχίζοντας το πολιτιστικό του πρόγραμμα με την παρουσίαση σπουδαίων δημοσιοποιημένων συλλογών ελληνικής ζωγραφικής, μετά την πραγματοποίηση της πολυσυζητημένης έκθεσης Αριστουργήματα Ζωγραφικής από το Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ. και της πολυπρόσωπης έκθεσης Το Ελληνικό Τοπίο-επιλογές από τη συλλογή της ΑΓΕΤ ΗΡΑΚΛΗΣ.

Ο Ανδρέας Ιωάννου (1918-1972) είναι ο εμπνευστής και δημιουργός αυτής της σημαντικής συλλογής. Λογοτέχνης και λάτρης των καλών τεχνών, οραματιστής Νομάρχης τότε της Δωδεκανήσου, κατάφερε να δημιουργήσει μια λαμπρή συλλογή, ώστε όχι μόνο να προβάλει τη φυσιογνωμία της νεοελληνικής τέχνης, αλλά να συμβάλει άμεσα και στην αισθητική διαπαιδαγώγηση του κοινού. Ο διανοητικός πλούτος και ο πόθος της πραγμάτωσης του οράματός του τον βοήθησαν να υπερβεί τις τεράστιες δυσκολίες και να δημιουργήσει μια υποδειγματική πινακοθήκη με τη στήριξη του τότε Δημάρχου Ρόδου, ιατρού Μιχαήλ Πετρίδη.

Γιάννης Μόραλης, «Καθισμένο Γυμνό»,1952,Λάδι σε μουσαμά, 160×103εκ

Πολλά είναι τα αριστουργήματα του Μουσείου Νεοελληνικής Τέχνης, Δήμου Ρόδου, όπως τα έργα που θα παρουσιαστούν στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας: του Θεόφιλου (1867-1934) «Αντάμωση Ερωτόκριτου και Αρετούσας» και «Γιώργος Καραϊσκάκης», που ανακαλούν τις αισθητικές παρατηρήσεις του Οδυσσέα Ελύτη: «Ο Θεόφιλος ξαναφέρνει στην αρχική της σημασία τη χαρά της δουλειάς. Νιώθεις ότι δεν είναι για να εκπληρώσει φιλοδοξίες ούτε για να επιτύχει λύσεις σε υποθετικά θεωρήματα ούτε καν για να βγάλει το ψωμί του που πιάνει τα πινέλα. Είναι για να κορέσει μια πείνα χρωματική, που τον βάζει να καταβροχθίζει φύση και να παράγει φύση έτσι, ολοένα, χωρίς να το πολυσυλλογιστεί με βουλιμία – μόνο που δε γλείφει θα ’λεγες τα δάχτυλά του. Έτσι και η αθωότητα προφταίνει ν’ αποτυπωθεί στις ζωγραφιές του, όπως η δροσιά στο δέρμα των πρωινών φρούτων».

«Το Βυζαντινό τοπίο» του Φώτη Κόντογλου (1895-1965) μαρτυρά την αγωνία και την πειθαρχία αυτού του πρωτεργάτη του μύθου της ελληνικότητας για την τεράστια σημασία της αξίας της παράδοσης και τη λειτουργία της ζωγραφικής έκφρασης. Ο μαθητής του, Γιάννης Τσαρούχης (1910-1989) εκπροσωπείται με τα αντιπροσωπευτικά του έργα «Αξιωματικός της Αεροπορίας Καταθέτων Στέφανον» και «Παίκτης του Μπάσκετ», με τη γνώριμη αισθησιακή προσωπική του γραφή. «Το καθιστό γυμνό» του Γιάννη Μόραλη (1916-2011), «Η Μητρότητα» του Γιώργου Σικελιώτη (1917-1984), «Τοπίο με καταρράκτες» του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα (1906-1994), «Τοπίο Ρόδου» του Βάλια Σεμερτζίδη (1911-1983), μεταξύ των άλλων έργων, αποκαλύπτουν τις ιδιαίτερες κατακτήσεις της Γενιάς του ’30, που πάλεψε με πείσμα για μια ζωγραφική με ελληνική ταυτότητα…

Γιάννης Γαΐτης, «Παρέλαση»,1974,Λάδι σε Μουσαμά,147×116 εκ

Την έκθεση πλουτίζουν προσωπογραφίες, τοπιογραφίες, συνθέσεις και νεκρές φύσεις, μέσα από διαφορετικές αισθητικές αποτυπώσεις καλλιτεχνών διαφορετικών γενεών, περίπου από το 1863 έως και σήμερα. Έργα με υψηλή αισθητική έκφραση που αποπνέουν αθανασία και προκαλούν ψυχική ευφορία. Αυτή είναι η δύναμη της τέχνης, να αναβαπτίζει τον κόσμο και να τον βοηθά να αναζητά τη γαλήνη και τη δύναμη της φύσης…

Γιάννης Ψυχοπαίδης (1945-), «Γυμνό Πορτρέτο», 1984, Χρωματιστά μολύβια σε χαρτόνι, 155 x 122 εκ

Σήμερα, η αγαστή πολιτιστική συνεργασία του Δήμου Καλαμάτας με τον Δήμο Ρόδου μαρτυρά την άμεση προσφορά τους στην καλλιτεχνική παιδεία και την πνευματική πρόοδο της χώρας».